Η αγόρευση του Θόδωρου Θεοδωρόπουλου, συνηγόρου της Πολιτικής Αγωγής για λογαριασμό των μελών του ΠΑΜΕ στη δίκη της Χρυσής Αυγής, αποτελεί όχι μόνο ένα συγκλονιστικό νομικό κείμενο που ξεγυμνώνει την εγκληματική υπόσταση και δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, αλλά και ένα πολιτικό κειμήλιο που ανατέμνει τον δολοφονικό χαρακτήρα του ίδιου του ναζισμού.
Ο «Ημεροδρόμος» αποφάσισε λόγω της σπουδαιότητας της τοποθέτησης – η οποία στο σύνολό της αριθμεί στο γραπτό κείμενο τις 400 σελίδες – να την παρουσιάσει ολόκληρη στους αναγνώστες του. Η παρουσίαση (σήμερα το Μέρος 8ο) γίνεται σε συνέχειες, σύμφωνα με την δομή που τηρήθηκε στην αγόρευση, σε κάθε μια από τις οποίες ο αναγνώστης θα έχει παράλληλα τη δυνατότητα πρόσβασης σε ολόκληρο το σώμα της τοποθέτησης (στο τέλος του κάθε μέρους).
ΥΠΟΘΕΣΗ ΦΥΣΣΑ
4-7-2. Διαγραφές και κλείσιμο Τοπικής Νίκαιας
Α. Ποιοι και τι δήλωσαν για διαγραφές Πατέλη-Καζαντζόγλου και κλείσιμο Τοπικής Νίκαιας – Οι διαφορετικές εκδοχές της Υπεράσπισης
1) Ο Αθανάσιος Κωνσταντίνου, μέλος της ΚΕ και του ΠΣ, ευρωβουλευτής:
Μας είπε ότι ο Πατέλης «…τέθηκε εκτός. Υπάρχει απόφαση του Πειθαρχικού περί διαγραφής του Πατέλη…» και ότι «…Διεγράφη όλη η τοπική Νίκαιας και ο Πατέλης. Τούτο σημαίνει αποχή αυτών από οποιαδήποτε Τ.Ο. του κόμματος και από οποιαδήποτε κομματική δραστηριότητα…» !!!
Πρώτη εκδοχή, λοιπόν, διαγραφή Πατέλη με απόφαση του Πειθαρχικού.
2) Κωνσταντίνου Νίκος, μέλος της ΚΕ από το 2003 έως σήμερα, μέλος του Π.Σ. 2006-2009 (που συνεδριάζει – είπε – μια φορά την εβδομάδα ανάλογα με τα μείζονα επίκαιρα ζητήματα), αρχισυντάκτης της Εφ. Χ.Α.
Στην κατάθεσή του, ως μάρτυρας υπεράσπισης, είπε «…Ο Πατέλης έχει διαγραφεί, η Τ.Ο. Νίκαιας έχει κλείσει…».
3) Ο Παναγιώταρος, κατά την απολογία του μας είπε ότι την επομένη της δολοφονίας Φύσσα «…Μέχρι το απόγευμα επαύθηκαν όλοι…» (από την Τ.Ο. Νίκαιας.). «…Έκλεισαν τα γραφεία…».
Στην ερώτηση της κυρίας Προέδρου εάν τους επιβλήθηκαν ποινές, απάντησε «…Τι άλλη ποινή από το να τον διώξεις, να τον εξαφανίσεις;…».
Μας είπε ότι Πατέλης-Καζαντζόγλου απολύθηκαν, επαύθηκαν, 1-2 μέρες μετά.
«…Μέχρι το απόγευμα είχαμε μάθει τα πάντα… Ούτε σε απολογία κλήθηκαν ούτε εξηγήσεις έδωσαν… Με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς συνεδρίαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, ο Αρχηγός αποφάσισε… Γραφεία; Κλείσιμο. Υπεύθυνος; Δρόμο!…».
(Το ίδιο ισχυρίστηκε ότι έγινε και με τη δολοφονική επίθεση στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, την οποία χαρακτήρισε άκρως καταδικαστέο γεγονός!!).
Δεν μπόρεσε όμως να εξηγήσει, όταν ρωτήθηκε από το δικαστήριο, γιατί δεν υπάρχει δημοσιοποίηση των εν λόγω κινήσεων ή κάποια έγγραφα [«…Νομίζω ότι δημοσιοποιήθηκαν ότι τα γραφεία είχαν κλείσει, ότι παύθηκαν τα άτομα, έχουν ειπωθεί και σε τηλεοπτικούς σταθμούς…»], ενώ αντίθετα σε πλήθος δηλώσεων, βίντεο και αναγνωστέων εγγράφων, τα στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης αποτάσσουν μετά βδελυγμίας ότι η Χρυσή Αυγή έχει σχέση με τη δολοφονία Φύσσα, την οποία γενικώς “καταδικάζουν”.
[Τέλος, σε ερώτηση της κυρίας Τσουλφόγλου «ο Μίχος λέει εισηγήθηκε διαγραφές και δεν εισακούστηκε, τι λέτε», απάντησε«…Θα είχε σύγχυση. Στην πράξη ο Πατέλης δεν υπήρχε πουθενά μετά τη δολοφονία Π. Φύσσα…»].
Δεύτερη, λοιπόν, εκδοχή περί παύσης Πατέλη-Καζαντζόγλου και κλεισίματος των γραφείων Νίκαιας, ο Πατέλης δεν υπάρχει πουθενά μετά τη δολοφονία Π. Φύσσα, με συνοπτικές διαδικασίες από τον Γ.Γ. της Χρυσής Αυγής
4) Ο Χρ. Παππάς, είπε ότι δεν συνεκλήθησαν όργανα, αλλά αν θυμάται καλά «…την επόμενη μέρα αποφασίσθηκε από τον κ. Μιχαλολιάκο η παύση της οργάνωσης Νίκαιας…».
Και στην ερώτηση της κυρίας Προέδρου αν λήφθηκαν μέτρα παύσης υπευθύνων, απάντησε «…Αν επαύθησαν οι υπεύθυνοι δεν το γνωρίζω…», (το μεγαλύτερο διοικητικό μέτρο είναι το κλείσιμο των γραφείων, είπε).
(Βλ. όμως αντίθετες δηλώσεις Ν. Μιχαλολιάκου στο Βεργίνα TV – Στ. Καλόγηρος, 8 μέρες μετά τη δολοφονία Π. Φύσσα].
Και σε ερώτηση της κ. Τσουλφόγλου είπε:
«…Τελικά δεν έμαθα ποτέ πώς, ποιοί είναι οι εμπλεκόμενοι. Εγώ άκουσα ότι έκλεισε η Τ.Ο. Νίκαιας, κάτι άλλο όχι...».
Τρίτη λοιπόν εκδοχή, κλείσιμο της Τ.Ο. Νίκαιας, αλλά δεν ξέρουμε ούτε ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι ούτε φυσικά εάν παύθηκαν.
Ο Μίχος, μας είπε ότι έθεσε κατ’ επανάληψη το θέμα των διαγραφών και δεν εισακούστηκε.
«…Έπρεπε να διαγραφούν οι υπεύθυνοι. (…) Το έθεσα στον Θ. Κωνσταντίνου. Μου είπε υπομονή, χαμηλοί τόνοι – να βγουν και οι προφυλακισμένοι – και θα αντιμετωπίσουμε το θέμα…».
(Είπε ότι ο Θ. Κων/νου τον επισκέφθηκε στο σπίτι του, του είπε κάντε διαγραφές, και τον διαβεβαίωσε ότι όλα θα γίνουν, έλεγε).
Τέταρτη εκδοχή.
6) Ο Ι. Λαγός στην ερώτηση της κυρίας Προέδρου τι σήμαινε το «Γιώργο μένεις», απάντησε «… Ότι θα έμενε στη Χ.Α. μέχρι να δούμε τι έχει συμβεί…» και ότι αυτό το αποφάσισε «…Το Πολιτικό Συμβούλιο…» (σ.σ. να κλείσει η Τ.Ο. λίγες μέρες και να μείνει ο Γ. Πατέλης).
«…Θεώρησα ότι, για λόγους ασφαλείας, η Τ.Ο. δεν πρέπει να ανοίξει για κάποιες μέρες, όχι να κλείσει επειδή έχει εμπλοκή στη δολοφονία…» [Επί της ουσίας η Τ.Ο. δεν ξαναλειτούργησε, μεταφέρθηκε στην Τ.Ο. Πειραιά].
Ο Ι. Λαγός ερωτώμενος από την κα Πρόεδρο για τη δήλωση Παναγιώταρου ότι έκλεισαν τα γραφεία και διεγράφησαν οι υπαίτιοι (για τις υποθέσεις Φύσσα και ΠΑΜΕ), απάντησε «…Όχι, δεν συνέβη ποτέ. Και δεν διεγράφησαν γιατί δεν υπήρχαν μέλη. Και για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα (κλείσιμο γραφείων, διαγραφές) δεν θα μπορούσε να γίνει μόνο με απόφαση Ν. Μιχαλολιάκου…».
Πέμπτη εκδοχή, κλείσιμο Τ.Ο. Νίκαιας, παραμονή Πατέλη με απόφαση Πολιτικού Συμβουλίου.
7) Ο Ν. Μιχαλολιάκος, προσκόμισε έγγραφο απόλυσης των δύο έμμισθων στελεχών της Μεσογείων (με ημερομηνία αναγγελλίας την 20/9/2013) και στην ερώτηση του αν. εισαγγελέα με ποια αιτιολογία απέλυσε τον Πατέλη, απάντησε «…Απασχολούσε την κοινή γνώμη και μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση…». (Το ίδιο και για τον Καζαντζόγλου).
Δεν εξήγησε όμως γιατί δήλωσε ως ημερομηνία απόλυσης την 16/9/2013, μία ημέρα δηλαδή πριν τη δολοφονία. Είναι προφανές ότι η απόλυση δεν έγινε ως πράξη αποδοκιμασίας, αλλά έγινε για να πουν ότι την ημέρα της δολοφονίας οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι δεν είχαν υπαλληλική σχέση με τη Χρυσή Αυγή.
Και στην ερώτηση της κυρίας Προέδρου για την απολογία Μίχου, στην οποία είπε ότι δεν έγιναν διαγραφές, απάντησε «…Οι διαγραφές γίνονται στα μέλη. Η Τ.Ο. ήταν νέα. Τα άτομα δεν τα ξέραμε…».
Για τη συνομιλία Λαγού-Πατέλη στις 23/9/2013, όπου ο Λαγός λέει στον Πατέλη «Γιώργο μένεις» (σύμφωνα με απόφαση του Π. Συμβούλιο) προσέθεσε ότι η φράση του Λαγού είναι «γνώμη μου είναι ότι μένεις».
[Αντίστοιχη απάντηση είχε δώσει και ο Η. Παναγιώταρος. Όταν του επισημάνθηκε από το δικαστήριο (Τσουλφόγλου) ότι ο πυρηνάρχης της Τ.Ο. Νίκαιας Γ. Πατέλης, στην απολογία του ανέφερε ότι ουδέποτε διαγράφηκε, με δεδομένη μάλιστα την τηλεφωνική συνομιλία κατά την οποία ο Λαγός τού λέει «μένεις στο κόμμα», ο Παναγιώταρος είπε χαρακτηριστικά «…Ρωτήστε τον κύριο Λαγό. Δεν το γνωρίζω. Εγώ είπα την επίσημη θέση…»].
Ο όψιμος ισχυρισμός (πρωτοειπώθηκε στο δικαστήριο 6 χρόνια μετά) ότι το απόγευμα της επόμενης ημέρας οι Πατέλης και Καζαντζόγλου παύθηκαν και η τοπική Νίκαιας έκλεισε, έρχεται σε αντίφαση με τα όσα αναφέρουν οι προαναφερόμενοι κατηγορούμενοι – πρώην στελέχη της οργάνωσης Μίχος («έθεσα κατ΄ επανάληψιν το θέμα των διαγραφών», «είχα την άποψη ότι έπρεπε να κινηθούμε με διαγραφές») και Λαγός (δεν υπήρξε διαγραφή Πατέλη και δεν έκλεισε η τοπική με απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου), αλλά και με την άγνοια πολλών κορυφαίων στελεχών για το θέμα αυτό.
Ισχυρισμός: Από την ανθρωποκτονία Φύσσα ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τη Χρυσή Αυγή.
Η κα εισαγγελέας είπε «…Και πράγματι μετά την ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τη Χρυσή Αυγή ως προς την επιρροή της στο εκλογικό σώμα, που τελικά κατέληξε στον αποκλεισμό της από το ελληνικό Κοινοβούλιο…».
Αυτός ήταν ένας βασικός υπερασπιστικός ισχυρισμός, που συνόψισε ο Ι. Λαγός στην από 29/09/2013 απολογία του στους ανακριτές του Πρωτοδικείου (και με διάφορες ευκαιρίες όλη η ηγεσία της Χ.Α.). Έλεγε εκεί :
«Θα ήμουν ανόητος εάν διοργάνωνα τέτοιου είδους επιχειρήσεις εις βάρος ιδεολογικών αντιπάλων τη στιγμή που η Χ.Α. καλπάζει δημοσκοπικά. Εάν ήθελα να οργανώσω τέτοιου είδους επιθέσεις ή αν ήθελα να έχω οποιαδήποτε συμμετοχή σε αυτές, θα το έπραττα πολύ πιο εύκολα όταν τα ποσοστά της Χ.Α. ήταν σχεδόν μηδαμινά» (τελευταία σελίδα της απολογίας)!!!!!!!
Η κυρία Εισαγγελέας ταυτίζεται με την επιχειρηματολογία της Χ.Α. σχετικά με το ποιο θα ήταν το όφελος της Χ.Α. από τη δολοφονία, κρίνοντας τα πράγματα εκ των υστέρων με βάση την κατάσταση που διαμορφώθηκε από την απαίτηση του λαού για λήψη μέτρων, στην οποία καθυστερημένα ανταποκρίθηκε η Πολιτεία, ενώ ξεχνά τις (με πανηγυρική διάθεση) δηλώσεις του Ν. Μιχαλολιάκου ότι οι γροθιές που καταφέρθηκαν δημοσίως από τον Η. Κασιδιάρη στη Λ. Κανέλλη όχι μόνο δε μείωσαν τη δύναμη της Χ.Α., αλλά απεναντίας την αύξησαν 1,5 με 2%, τη δήλωση του ότι «όσο πιο δυνατοί γινόμαστε, τόσο πιο ακραίοι θα είμαστε», τη δήλωση του στις τελευταίες εκλογές του Ιουλίου, όπου ανέφερε «…Η Χρυσή Αυγή δεν τελείωσε, ο Αγώνας για τον εθνικισμό συνεχίζεται. ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ εκεί που γίναμε δυνατοί. Στους δρόμους και στις πλατείες…». Θα αναλύσουμε και κατωτέρω το γιατί η βία είναι δομικό στοιχείο της Χρυσής Αυγής και γιατί ασκεί αυτή τη βία στο κοινωνικό προσκήνιο, κι όχι στην αφάνεια.
Η κατάρρευση της «λογικής» αυτού του ισχυρισμού του Ι. Λαγού και της ηγεσίας της Χ.Α. αποδεικνύεται αναμφισβήτητα από το γεγονός της επίθεσης εναντίον του ΠΑΜΕ στις 12/09/2013, που δέχτηκε τη στοιχειοθέτησή της (με άλλη κατηγορία) και η κυρία Εισαγγελέας.
[Άλλωστε, η αντίστροφη μέτρηση δεν άρχισε με τη δολοφονία. Η Χ.Α. παρέμενε τρίτο κόμμα με 7% μέχρι το 2019. Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε λόγω του γεγονότος ότι ο λαός αντέδρασε και απαίτησε τη δίωξη της Χ.Α. και η Πολιτεία, έστω και καθυστερημένα, ανταποκρίθηκε σε αυτήν την απαίτηση, και γιατί λόγω της δίκης η Χ.Α. απέσυρε από τους δρόμους τα τάγματα εφόδου που της έδιναν και της αύξαναν τη δύναμη.]
Β. Η μη δημοσιοποίηση των υποτιθέμενων διαγραφών ή παύσης της Τ.Ο.
Ποιοι δε γνωρίζουν τίποτα για διαγραφές;
Είχα αναπτύξει την τελευταία φορά το ζήτημα της ύπαρξης ή μη μελών στη Χρυσή Αυγή και της δυνατότητας λήψης πειθαρχικών μέτρων, όπως επίσης και τις διαφορετικές εκδοχές της Υπεράσπισης σχετικά με τις κυρώσεις σε Πατέλη-Καζαντζόγλου και Τοπικής Νίκαιας.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Ν. Μιχαλολιάκος, κατά την απολογία του, δήλωσε ρητά ότι Πατέλης-Καζαντζόγλου απολύθηκαν και ότι η τοπική οργάνωση Νίκαιας έκλεισε την επόμενη μέρα της δολοφονίας.
Ο Παναγιώταρος δήλωσε ότι «…επαύθηκαν…» όλοι και έκλεισαν τα γραφεία με συνοπτικές διαδικασίες, με απόφαση Μιχαλολιάκου.
Ο Παππάς είπε ότι αποφασίστηκε από τον Ν. Μιχαλολιάκο η παύση της οργάνωσης Νίκαιας (αλλά δεν γνωρίζει εάν επαύθησαν και οι υπεύθυνοι), ενώ ο Αθ. Κων/νου είπε ότι υπάρχει απόφαση του Πειθαρχικού περί διαγραφής Πατέλη (ο μόνος που μίλησε μάλιστα για απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε εκδήλωση της Χ.Α.)
Τέλος, και ο Ν. Κων/νου, μέλος της Κ.Ε. και αρχισυντάκτης της εφημερίδας Χ.Α, είπε ότι ο Πατέλης έχει διαγραφεί και ότι η Τοπική έχει κλείσει.
Όμως, πολλά στελέχη της Χ.Α. δεν επιβεβαιώνουν τις διαγραφές των εμπλεκομένων.
Ειδικότερα, κατέθεσαν ότι δε γνωρίζουν τίποτα περί διαγραφών ο Κ. Αλεξανδράκης, μέλος της Κ.Ε., ο Γ. Χασιώτης (μαρτ. υπεράσπισης για τον κ. Γρέγο), ο Χρ. Χατζησάββας, μέλος της Κ.Ε. και τ. βουλευτής, ο Ι. Τολιόπουλος, μέλος της Κ.Ε., ο Άρης Σπίνος (μάρτ. υπεράσπισης Ν. Μιχαλολιάκου), ο δε Ν. Μίχος και η κα Κουτσοπάνου –που τον επιβεβαίωσε- είπε ότι εισηγήθηκε διαγραφές που όμως δεν έγιναν ποτέ.
Εκτός από τους παραπάνω και οι αμέσως εμπλεκόμενοι Πατέλης-Καζαντζόγλου δεν γνώριζαν τίποτα…για τις «διαγραφές» τους. Και οι δύο απολογούμενοι αρνήθηκαν ότι λήφθηκε εναντίον τους κάποιο πειθαρχικό μέτρο, πράγμα που –άλλωστε– επιβεβαίωσε και ο Ι. Λαγός στην απολογία του. Υπενθυμίζω ότι ο Ι. Λαγός σας είπε ότι αποφασίσθηκε η παραμονή Πατέλη με απόφαση –μάλιστα– του Πολιτικού Συμβουλίου.
Ορισμένοι, μάλιστα, κατηγορούμενοι και μάρτυρες υπεράσπισης, όχι απλώς δεν γνώριζαν τίποτα για διαγραφές, αλλά μίλησαν για προβοκάτσια. Έτσι, πχ. οι Αρβανίτης, Χρ. Παππάς αλλά και:
Ο Ευστ. Μπούκουρας είπε στην απολογία του ενώπιον σας «…Ο Παναγιώταρος μού είπε για προβοκάτσια…», και ο Αλεξόπουλος σε ερώτηση του κ. Ντόκου «…Δηλαδή όταν μαθεύτηκε η δολοφονία του Π. Φύσσα μόνο για προβοκάτσια ειπώθηκε; …» απάντησε «Ναι».
Ομοίως και ο Αλ. Παναγόπουλος που όπως μας είπε έχει «…30 ετών φιλία με Ν. Μιχ/κο…» και στην ερώτηση του κου Ντόκου «…Τι σας είπε ο Ν. Μιχ/κος για τον Γ. Ρουπακιά;…», απάντησε ότι «…Μου είπε “χωρίς να ανήκει σε μας, κομμουνιστής ήτανε και μάλλον τον βάλανε να κάνει αυτό το πράγμα”…». Και στην ερώτηση (Ντόκος): Ποιος τον έβαλε, απάντησε «…Δεν ξέρω, τον βάλανε…».
Στο εύλογο ερώτημα της κυρίας Τσουλφόγλου «Αν ήταν κομμουνιστής ο Γ. Ρουπακιάς, τότε γιατί ο Ν. Μιχ/κος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη;», επίσης δεν απάντησε.
Συμπερασματικά, κάποιοι είπαν ότι έγιναν διαγραφές, κάποιοι ότι δεν μπορούσαν να γίνουν γιατί δήθεν δεν υπάρχουν μέλη, κάποιοι ότι δεν άκουσαν τίποτα. Από τις αντιφάσεις αυτές προκύπτει ότι δεν λήφθηκε οποιοδήποτε πειθαρχικό μέτρο, ότι ποτέ δεν προχώρησαν σε διαγραφές των εμπλεκομένων ή σε κλείσιμο της Τοπικής, όπως πλέον ισχυρίζονται ορισμένοι εξ αυτών.
Όπως αναλύσαμε την προηγούμενη φορά, αφού υπήρχε μηχανισμός για λήψη πειθαρχικών μέτρων (που είχε ενεργοποιηθεί σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και για σαφώς λιγότερο σημαντικά ζητήματα), το εύλογο ερώτημα είναι γιατί δεν λήφθηκαν πειθαρχικά μέτρα στην προκειμένη περίπτωση. Η ίδια η υπεράσπιση αντιλαμβάνεται τη βαρύτητα της μη λήψης πειθαρχικών μέτρων, ως στοιχείο που αποκαλύπτει τη στήριξη και κάλυψη των αμέσως εμπλεκομένων μελών της από την ηγεσία. Και γι’ αυτό το λόγο, πολλοί κατηγορούμενοι κατέφυγαν στον όψιμο ισχυρισμό ότι δήθεν έλαβε πειθαρχικά μέτρα.
Οι κατηγορούμενοι είναι βουτηγμένοι μέσα σε ένα διαρκές ψεύδος, προσπαθώντας να κρύψουν την ευθύνη τους, άλλοτε πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα όπως λέει ο λαός, ή λόγια στον αέρα. Αλλά δεν ήξεραν το στίχο του ποιητή:
«Όσο ψηλά κι αν σφενδονίσεις τα πράγματα,
Δεν θα σταθούν στον αέρα, δε θα βγάλουν φτερά,
Θα ξαναπέσουν με γδούπο στο χώμα, στο ίδιο σχεδόν σημείο,
σαν τα νομίσματα της τύχης,
Δείχνοντας ακριβώς την όψη εκείνη που ήθελες να μη φανεί».
Και η όψη που ήθελαν να μη φανεί, η σύνδεση της δολοφονίας με την ίδια τη Χρυσή Αυγή, φάνηκε. Η επιχείρηση συγκάλυψης απέτυχε.
4-7-3. «Μεμονωμένο περιστατικό» – «Η Χρυσή Αυγή δεν έχει σχέση με τη δολοφονία»
Από την πλευρά της υπεράσπισης, όλοι μίλησαν για μεμονωμένο περιστατικό, που δεν είχε σχέση με τη δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής. Αναφέρουμε ενδεικτικά:
Ο Κωνσταντίνου Αθανάσιος, μέλος της ΚΕ και του Πολ. Συμβ. είπε ότι «…Ο δολοφόνος του Π.Φ. αυτενήργησε …», ο Κιμ. Παπαδόπουλος είπε ότι «…οι δράστες (…) δρούσαν ως ιδιώτες…», ο Ι. Καπάτσος Ιωάννης είπε ότι «…Η δολοφονία Π. Φύσσα είναι μια κακή στιγμή 2 ανθρώπων…», ο Δ. Βογιατζής Δημήτριος είπε ότι «…ήταν μεμονωμένο περιστατικό…» και «…Ότι έγινε μια συμπλοκή μεταξύ κάποιων ατόμων…», η Αλ. Μπαρού «…η απάντηση που πήραμε ήταν ότι (…) ότι πλακώθηκαν για τα οπαδικά και χρέωσαν εμάς επειδή ήταν στη Χ.Α…», ο Γ. Γερμενής είπε ότι «…δύο παρέες τσακώνονταν και ένας ηλίθιος έκανε ό,τι έκανε…» και ότι «…Μέχρι τώρα δεν έχω καταλήξει…», ο Π. Ηλιόπουλος είπε ότι «…Ήταν μεταξύ τους, ένας με έναν…», «…Υπήρξε ένας τρελός που έκανε μια δολοφονία…», «…Δεν έχω καταλήξει τι έχει γίνει εκείνη τη νύχτα. (…) Ούτε ο Λαγός έχει καταλήξει (!). Η άποψή μου είναι ότι ένα περιστατικό που αφορούσε ένα άτομο …».
Ο Νίκος Μιχαλολιάκος δήλωσε, επίσης, ότι η δολοφονία «…δεν είχε σχέση με το κόμμα…», «…Η σχέση είναι ανάμεσα σ’ έναν άνθρωπο που δολοφόνησε έναν άλλο…», «…Ξεκάθαρο το περιστατικό. Έγινε μια συμπλοκή και ο Γ. Ρουπακιάς δολοφόνησε έναν άνθρωπο…».
Ο Η. Κασιδιάρης είπε ότι «…Δεν μπορώ να εκφράσω άποψη αφού δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση…» και ότι σε κάθε περίπτωση «…Το κόμμα δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε εγκληματική πράξη, ακόμα και αν αυτή η πράξη αποδοθεί σε οποιοδήποτε μέλος, φίλο, οπαδό, ακόμα και βουλευτή…».
Ο Αλέξανδρος Παναγόπουλος (επί 30 χρόνια φίλος Ν. Μιχαλολιάκου, μάρτυρας υπεράσπισης Κορκοβίλη), μας είπε ότι από συζητήσεις του με τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής καταλήξανε «…ότι υπήρχαν άτομα που κάνανε έκνομες πράξεις, αλλά σαν πολιτικό κόμμα δεν έχει καμία ευθύνη…».
Ο (επίσης μάρτυρας του Ν. Μιχαλολιάκου) Άρης Σπίνος, κατέθεσε ότι:
«…Υπήρχε μια εμπλοκή της μιας ομάδας από ανθρώπους που αυτοονομάζονταν (!) μέλη της Χ.Α. Ο Ν. Μιχαλολιάκος προσπαθούσε να καταλάβει τι είχε ακριβώς συμβεί, κατάλαβα ότι έπαιρνε και άλλους τηλέφωνο γι’ αυτό. Από αυτά που έμαθα, μέλη της Χ.Α. έλαβαν μηνύματα να πάνε σ’ ένα συγκεκριμένο μέρος…»
Και ερωτήθηκε από την έδρα «δηλ. κάποιος τους οργάνωσε;» και να απαντήσει «…ένα κομματικό μέλος…», ότι το είπε ο ένας στον άλλο και έγινε μια αλυσίδα.
Τελικά κανένας δεν ξέρει τι έγινε το βράδυ της δολοφονίας, ο Γερμενής μέχρι τώρα δεν έχει καταλήξει, ο Γρέγος ακόμα και σήμερα «δεν έχει ξεκαθαρίσει τι έχει συμβεί», ο Ηλιόπουλος δεν έχει βγάλει άκρη, ο Κασιδιάρης σας είπε ότι δεν μπορεί να εκφράσει άποψη γιατί δεν έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση, ο Ματθαιόπουλος στην ερώτηση αν έγινε στο κόμμα κάποια συζήτηση για τη δολοφονία Παύλου Φύσσα απάντησε «…Δεν έχουμε καταλήξει…», τη στιγμή που ο Γέροντας είπε ότι το θέμα δεν συζητήθηκε ποτέ στην Κεντρική Επιτροπή, ο Κούζηλος «το συμπέρασμα θα το βγάλετε εσείς. Μέχρι το 2014 άκρη δεν είχα βγάλει», ενώ κι ο Παππάς δεν έμαθε ποτέ πώς συνέβη ότι συνέβη και ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι.
Το ίδιο κλίμα σύγχυσης και απορίας επικρατεί και στους κόλπους των κατηγορουμένων συνεργών στην ανθρωποκτονία: κανείς δεν έχει καταλήξει για το τι ακριβώς έγινε εκείνο το βράδυ!!!
[Η ταυτότητα απόψεων των κατηγορουμένων σχετικά με την -κατά τη γνώμη μας- αποδειχθείσα απόπειρα συγκάλυψης της αλήθειας, προϋποθέτει την ύπαρξη κέντρου (κεντρικής γραμμής) που καθοδηγεί τους κατηγορουμένους και αυτό δεν είναι άλλο απ’ την ηγεσία της Χ.Α.]
4-8. Ειδικότερα για τον Ρουπακια
Στην ίδια προσπάθεια αποσύνδεσης της δολοφονίας από τη Χ.Α., η οργάνωση τις ημέρες που ακολούθησαν τη δολοφονία επιχείρησε να αμφισβητήσει τη σχέση του Ρουπακιά με την Χ.Α.
[Αναγκάστηκαν για αυτό να πουν ότι η Τοπική Νίκαιας, «…η πιο μαζική…» τοπική κατά Ι. Λαγό (βλ. απολογία του στο δικαστήριο), ήταν – ίσως η μοναδική – που είχε τέσσερα μέλη στο 5μελές όργανο, ότι δηλαδή δεν μπορούσε να συμπληρώσει τον αριθμό].
Προέκυψε, χωρίς αμφιβολία, από το αναγν. 249, το γνωστό λογιστικό έγγραφο της λογίστριας της οργάνωσης κυρίας Γεννατά, που περιλαμβάνει τους υπεύθυνους των τοπικών οργανώσεων ανά την Ελλάδα και όπου αναφέρονται για την Τ.Ο. Νίκαιας τα ονόματα Πατέλης-Ρουπακιάς (κάτω από τα ονόματα άλλων πρωτοκλασάτων στελεχών ως υπεύθυνων για άλλες τοπικές).
Προέκυψε και από το υπ’ αριθμ. 376 αναγνωστέο παραρτ. 1-3 (σκληρός δίσκος Τσακανίκα), αρχείο με νούμερο 3, όπου αφού αναφέρεται στην επίσκεψη της Τ.Ο. Νίκαιας στο κενοτάφιο του Λεωνίδα και στην ομιλία που ακολούθησε στα γραφεία της τοπικής Σπάρτης, συνεχίζει:
«…εκεί έδωσαν χερετισμο προς ολους τους παρευρισκομενους και τα δυο πενταμελοι των τοπικων .απο την Νικαια ρουπακιας γιωργος γιαννης καζαντζογλου πατελης γιωργος και από την τοπικη της σπαρτης…».
Αναφέρεται δηλαδή στην γνωστή ομιλία του Ρουπακιά στη Σπάρτη (και υπενθυμίζω ότι ο Πατέλης στην απολογία του για αυτή την ομιλία, είπε ότι ο Ρουπακιάς την πραγματοποίησε ως υποστηρικτής, και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία, επειδή το ζήτησε ο ίδιος (ο Ρουπακιάς στην απολογία του είπε ότι ως προς αυτό διαφοροποιείται και ότι του ζητήθηκε από τον Πατέλη να μιλήσει «να πει σαν ταμίας κάποια πράγματα, γιατί έλειπε ο Τσακανίκας»).
Το όνομα του Ρουπακιά είναι και στο αρχείο με τίτλο «Παρουσιολόγιο δοκίμων μελών» του Τσακανίκα (αναγν.376).
Τον Ρουπακιά τον είδαμε να εικονίζεται σε πολλές φωτογραφίες και βίντεο που αναγνώσθηκαν (ενδεικτικά αναγν. 376, σκληρός δίσκος Τσακανίκα, παραρτ. 1-1, στη φωτογραφία με αριθμό 98 εικονίζεται δίπλα στον Η. Παναγιώταρο, στη φωτογραφία με αριθμό 145 εικονίζεται πίσω από τον Ι. Λαγό και τον Η. Παναγιώταρο). Ποζάρει μαζί με συγκατηγορούμενούς του κρατώντας το «λάφυρο» που απέσπασαν από τους αντιφασίστες στην Πάρο (αναγν. 378, 11649-11650).
Τον είδαμε στην κατασκήνωση στη Νέδα μαζί με τα υπόλοιπα (άρρενα) μέλη του πενταμελούς και της ασφάλειας Νίκαιας. Είδαμε να ορκίζονται ενώπιόν του τα δόκιμα μέλη της οργάνωσης.
Ήταν παρών παντού, όπως και όλη η Τοπική Νίκαιας: στον Άγιο Παντελεήμονα τον Ιούλιο του 2012 φορώντας την γνωστή στολή της ομάδας Ασφάλειας Νίκαιας (βλ. βίντεο 14 πολιτικής αγωγής Φύσσα), στον Μελιγαλά το Σεπτέμβριο του 2013, όπου σύμφωνα με τον Α. Χάμο ήταν «…στην ομάδα Λαγού…» που του επιτέθηκε (βλ. αναγν. 276, συνομιλία Χάμου-Περίανδρου που έχει καταγράφει και αναγνώσθηκε –α/α κλήσης 1149, 23.09.2013) και αλλού. [Βλ. επ’ αυτού και αναγν. Πολ.Αγ. Π + Μ Φύσσα με αρ. 26, Μελιγαλάς 2013, μεταξύ των άλλων, ο Ρουπακιάς ψάχνει το κινητό του Ι. Λαγού «… Ένα τηλέφωνο, ένα τηλέφωνο του Γιάννη έχει πέσει».]
Οι κατηγορούμενοι κατά τις απολογίες τους μας είπαν για τον Ρουπακιά ότι τον ήξεραν από τα γραφεία, ότι ήταν φιλήσυχος και οικογενειάρχης:
Ο Άγγος είπε ότι «…Ο Ρουπακιάς τελευταία ήταν ταμίας, το λέγανε τα παιδιά της τοπικής…»
Ο Καλαρίτης είπε ότι «…ο Ρουπακιάς ερχόταν με την οικογένειά του. Στο κυλικείο η μητέρα του Πατέλη και κάποιες φορές η γυναίκα του Ρουπακιά…», ομοίως και η Σκαρπέλη μας είπε ότι η οικογένεια Ρουπακιά είχε συχνή παρουσία στα γραφεία.
Ο Κορκοβίλης τον ήξερε φατσικά, ήταν στο κυλικείο. Επιβεβαίωσε σε ερώτηση της κυρίας Εισαγγελέως το μήνυμα (αναγν. 382, Νο 46) που έστειλε στον αδελφό του Γωγούλη (29/8/2013), ότι τον πήρε ο Ρουπακιάς εκ μέρους του Πατέλη, ότι τον υπολόγιζαν στην ασφάλεια κατά την ομιλία του αρχηγού.
Ο Μιχάλαρος είπε ότι τον είχε δει με τη γυναίκα του στο κυλικείο και στην ερώτηση της κυρίας Προέδρου αν τον προβληματίζει το γεγονός ότι ενώ όλοι έβλεπαν καθημερινά τον Ρουπακιά στα γραφεία στη Νίκαια, η ηγεσία είπε ότι εκείνος δεν έχει καμία σχέση με τη Χ.Α., απάντησε χαρακτηριστικά «…Τι να σας πω, εγώ δεν τον αρνήθηκα τον Ρουπακιά…».
Ο Παπαβασιλείου στην απολογία του στις ειδικές εφέτες-ανακρίτριες, σελ. 12, που επανέλαβε στο δικαστήριο, είπε για τον Ρουπακιά: «…Ήταν υποστηρικτής, τον έβλεπα στην ασφάλεια του κτιρίου, έκανε πόρτα…».
Ο Πατέλης είπε ότι ο Γ. Ρουπακιάς ήταν ένα «…ενεργό παιδί στα γραφεία που έδινε και την ψυχή του για τη Χ.Α. Τον είχα στείλει αρκετές φορές στα κεντρικά να μεταφέρει πράγματα…». [Ήταν και στη λίστα δοκίμων μελών].
Άρα, λοιπόν, ο Ρουπακιάς δεν ήταν ένας «περαστικός από τα 70 γραφεία της ΧΑ» όπως δήλωσε ο Ν. Μιχαλολιάκος στις 19-9-2013 στο Κόντρα Τσάνελ, και όπως δηλώνει ακόμα και σήμερα ο Ι. Λαγός (βλ. την απολογία του στο δικαστήριο).
Ήταν στέλεχος της οργάνωσης, ήταν το 5ο μέλος του πενταμελούς της Τοπικής Νίκαιας, που μάταια προσπάθησαν να κρύψουν.
Έτσι, η «καταδίκη» της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τον Η. Κασιδιάρη, την επόμενη ημέρα, στην οποία αναφέρθηκε η κα εισαγγελέας, ήταν υποκριτική όχι μόνο γιατί την χαρακτήρισαν ποδοσφαιρική διαφορά, αλλά και γιατί την απέδιδαν στον «περαστικό» Ρουπακιά, παρουσιάζοντας την σα μία υπόθεση δύο μόνο ανθρώπων.
4-9. Πολιτική ευθύνη
Από τη μία, στις 19-9-2013 ο Ν. Μιχαλολιάκος δήλωνε απερίφραστα στο Contra Channel ότι η Χ.Α. δεν έχει πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία Φύσσα (αναγν. ΠΑ Π+Μ Φύσσα. αρ. 13):
«… Σας πληροφορώ όπως εγώ έχω αντιληφθεί δεν είχε πολιτικό χαρακτήρα αυτή η σύγκρουση… Σίγουρα ξέρω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν μέλος τηw Χ.Α.)
Δ: Πολιτική ευθύνη γι΄αυτό που έγινε στο Κερατσίνι αισθάνεστε ότι έχετε εσείς;
ΝΜ: Όχι βέβαια γιατί να έχουμε; (…)
Δ: (…) (για τον Γ. Ρουπακιά) Μιλούσαν τα στελέχη σας μαζί του;
ΝΜ: ΟΧΙ.
Δ: Είχε σχέση βουλευτής μαζί του;
ΝΜ: Όχι, ένας περαστικός από ένα από τα 70 γραφεία της ΧΑ ήταν, δεν είχαμε ιδέα».
Από την άλλη, στις 17-9-15, στη γνωστή συνέντευξη στο real FM στο Ν. Χατζηνικολάου (Αναγν. ΠΑ Π+Μ Φύσσα, με αρ. 17), είπε:
«….Σε ό,τι αφορά την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία στο Κερατσίνι, την αναλαμβάνουμε, αλλά ποινική ευθύνη, δεν υπάρχει. Αν υπήρχε, γιατί δεν υπήρξε ποτέ για τη δολοφονία του Τεμπονέρα και του Λαμπράκη. είναι δυνατόν ένα ολόκληρο κόμμα να κατηγορείται γιατί ένας οπαδός, ένας φίλος του κόμματος, προέβη σε μια καταδικαστέα πράξη;».
Ποτέ δε μας εξήγησε αυτή την αλλαγή, γιατί στην αρχή έλεγε ότι δεν έχει πολιτική ευθύνη ενώ μετά την ανέλαβε…
Τι είπε για το θέμα αυτό στην απολογία του στο δικαστήριο;
«Αλλά μην ξεχνάμε ότι για ανάλογο περιστατικό καθηγητή στην Πάτρα είχε κατηγορηθεί και προφυλακιστεί ένα στέλεχος της ΟΝΝΕΔ και ποτέ δεν κινήθηκαν διαδικασίες προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες. Όπου δια τη δολοφονία Λαμπράκη ο ίδιος ο Καραμανλής είχε πει «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα», όπως για το ΠΑΣΟΚ (ο Δήμαρχος Χαλκηδόνας εμπνευστής της εταιρείας δολοφόνων), που ποτέ δεν κατηγορήθηκε και καλώς δεν κατηγορήθηκε…».
Προσέθεσε ότι «…Επί των ημερών του Μάκη Βορίδη, ο οποίος με διαδέχθηκε στη θέση του επικεφαλής της ΕΠΕΝ, στην προεκλογική περίοδο του 1985, μετά από ομιλία σε χωριό στη Σπάρτη, ένας οπαδός-μέλος της ΕΠΕΝ σκότωσε έναν αριστερό, αλλά δεν κατηγορήθηκε γι’ αυτό ούτε ο Μ. Βορίδης, ούτε η ΕΠΕΝ…».
Στην ερώτηση γιατί παρομοιάζει τη δολοφονία Φύσσα με τις δολοφονίες Τεμπονέρα-Λαμπράκη που ήταν πολιτικές και ερωτώμενος εάν το κίνητρο του Ρουπακιά ήταν η πολιτική αντίθεση, απάντησε «…Όχι, δε νομίζω, απλά το έφερα σαν παράδειγμα μιας δολοφονίας…»
Κάποιες σκέψεις μόνο για τα παραπάνω:
Πρώτον, αφού ο Ν. Μιχαλολιάκος συγκρίνει τη δολοφονία Φύσσα με τη δολοφονία Τεμπονέρα, παραδέχεται πως και η δολοφονία Π. Φύσσα έχει έντονο πολιτικό χαρακτήρα. Πλήρης κατάρριψη του αρχικού τους ισχυρισμού περί ποδοσφαιρικής διαμάχης.
Δεύτερον, η δολοφονία Τεμπονέρα (ανεξάρτητα αν διώχθηκε και καταδικάστηκε μόνο ο Καλαμπόκας) ήταν αποτέλεσμα της δράσης της ΟΝΝΕΔ, όχι ενός ανθρώπου, άρα αντιστοίχως ο Ν. Μιχαλολιάκος παραδέχεται ότι και η δολοφονία Π. Φύσσα δεν έγινε μόνο από τον Γ. Ρουπακιά, δεν είναι διαφορά δύο προσώπων.
Τα παραπάνω που συνάγονται από τον παραλληλισμό των 2 δολοφονιών, τα αποσιωπούν αναδεικνύοντας μόνο το γεγονός ότι δεν διώχθηκε ο αρχηγός της Ν.Δ. (ή άλλα στελέχη) και άρα δεν πρέπει να διωχθεί ο Ν. Μιχαλολιάκος και η ηγεσία της Χ.Α. (Το ότι δεν διώχθηκαν και άλλοι -αν έπρεπε- δεν σημαίνει ότι ήταν ορθό, πέραν του γεγονότος ότι τότε δεν στοιχειοθετείτο νομικά το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης, οπότε μόνο για συμμετοχική δράση θα μπορούσε να διωχθεί κάποιος).
Για την δήλωση ανάληψης πολιτικής ευθύνης, ερωτήθηκε και ο Ν. Αλιβιζάτος: είπε ότι ήταν η εικόνα που ήθελε ο Ν. Μιχαλολιάκος να περάσει στους οπαδούς του, ότι δηλαδή δεν αποδοκιμάζει αυτές τις πράξεις, μα τις επικροτεί γιατί είναι στοιχείο της πολιτικής του δράσης. Ρώτησε ο αξιότιμος κ. αναπληρωτής Εισαγγελέας, γιατί να επικροτήσει ο Μιχαλολιάκος τη δολοφονία και απάντησε ότι η ακραία έκφραση της ναζιστικής ιδεολογίας είναι η δολοφονία. Αν μεσαίο και πάνω στέλεχος τελέσει αξιόποινη πράξη και αν αυτό γίνεται συχνά και δεν τους αποδοκιμάζεις, αυτό σημαίνει κυρίως ότι συμμερίζεσαι τους δράστες.
Οι κατηγορούμενοι επιπλέον ισχυρίστηκαν ότι η φράση του Ν. Μιχαλολιάκου περί πολιτικής ευθύνης δε σημαίνει τίποτα άλλο παρά ανάληψη του πολιτικού κόστους, με την έννοια που και ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη μετά την πυρκαγιά στο Μάτι το 2018.
Κατ’ αρχάς, έχει ήδη σημειωθεί ότι το πολιτικό κόστος δεν το αναλαμβάνεις, επέρχεται από μόνο του (θα μπορούσε να επικαλεστεί κανείς ότι ανέλαβε το πολιτικό κόστος μόνο όταν πχ. παραιτείται)
Όμως, εν όψει και των συντριπτικών στοιχείων που έχουν προκύψει από αυτήν τη δίκη, η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης το 2015 για τη στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα (δολοφονία με σαφώς πολιτικό χαρακτήρα), δεν μπορεί να συγκριθεί (ή συμψηφιστεί…) με τις αντίστοιχες δηλώσεις π.χ. των Τσίπρα, Δούρου, Μουζάλα, Σπίρτζη, Βερναδάκη.
Τι λέει ο Βερναρδάκης για τις φωτιές στην Αττική (Φάκελος 7, αρ. 10 του Ν. Μιχαλολιάκου): «… Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης σημαίνει έμπρακτη απόδειξη ότι κατ΄ αρχήν αναγνωρίζεις το πρόβλημα, αναγνωρίζεις δυσλειτουργίες και ακριβώς επειδή είναι πολιτική η ευθύνη θα πρέπει να πάρεις όλα εκείνα τα μέτρα για να μην ξανασυμβεί….».
Ποιες αναλογίες λοιπόν μπορεί να υπάρχουν με την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για μια ανθρωποκτονία; Πήρε μέτρα η Χ.Α. για να μην γίνουν κι άλλες επιθέσεις και δολοφονίες, όπως παίρνει ένα υπουργείο μέτρα για να μην επαναληφθεί πχ. μια πλημμύρα;
4-10. Επιπλέον σημεία απολογίας Ι. Λαγού και Ν. Μιχαλολιάκου
Λαγός: «Με πήρε ο Πατέλης τηλέφωνο μετά τις 12 (ήταν 00:15:42) και μου είπε ότι άτομο από τη Χ.Α. έχει προσαχθεί. Αρχικά μου είπε για ασήμαντο λόγο, να μεσολαβήσουμε για δικηγόρο, αυτόφωρο κ.λπ. (…)
Στο δεύτερο τηλεφώνημα ή μετά από 4-5’ μου είπε ότι υπήρχε μαχαίρωμα και κίνδυνος να πεθάνει ο άνθρωπος. (…)
Προσπαθούσαμε να δούμε εκείνο το βράδυ τι είχε γίνει. Λέγανε ότι ο λόγος ήταν οπαδικός. Ο Πατέλης δεν ήξερε περισσότερα. Δεν έψαξα για παραπάνω στοιχεία. Για το θάνατο του Φύσσα έμαθα γύρω στις 1 π.μ. τη νύχτα, περίπου».
Προσπάθησε να δικαιολογήσει τις πολλές επικοινωνίες του με τον Πατέλη (πριν τη δολοφονία, αλλά και μετά), υιοθετώντας τον ισχυρισμό για υποτιθέμενη ομιλία του Ν. Μιχαλολιάκου δύο μέρες μετά.«…Είχε προγραμματισθεί ομιλία μας για την Πέμπτη. Τη Δευτέρα το απόγευμα γύρω στις 6 έπεισα το Ν. Μιχαλολιάκο να κατέβει και αυτός. Το Σάββατο είχαμε διανομή τροφίμων. Ήθελα να κάνω την παρουσία δυνατή. Γι’ αυτό ήμαστε σε συνεννόηση με τον Πατέλη…». «…Εγώ ήθελα να γίνει μια καλή κινητοποίηση. Δεν ασχολούμαι με τα τρικάκια. Το πώς θα το έκανε η Τ.Ο. είναι δικό της θέμα (όχι δικό μου)…».
«…μετά (τις 12:15) πάγωσαν όλα, μιλούσαμε μόνο γι’ αυτό, τι είχε συμβεί. Αν είναι πραγματικά οπαδός της Χ.Α. Δεν κοιμήθηκα, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Αν είναι οπαδικό, ψάχναμε. Πριν και μετά τη δολοφονία, με τον Πατέλη αντάλλαξα και sms (που δεν υπάρχουν στη δικογραφία)…».
(σ.σ. έψαχναν να δουν αν είναι πραγματικά οπαδός της Χ.Α. το μέλος του πενταμελούς. Έψαχναν να δουν αν το συμβάν είναι «οπαδικό», ενώ γνώριζαν ότι το τάγμα εφόδου είχε κατευθυνθεί στο Κερατσίνι με σκοπό να πλήξει τον Π. Φύσσα και την παρέα του)
[Βέβαια δεν έλεγε ακριβώς τα ίδια από την αρχή:
Στην από 18/12/2013 αίτησή του για άρση της προσωρινής κράτησης (pdf 2276), στη σελ. 40, λέει ότι οι επικοινωνίες του με τον Πατέλη (αναφέρεται σε 4 κλήσεις πριν τη δολοφονία και στις 7 κλήσεις μετά, από 00:15 έως 02:44) σχετίζονται με τις προγραμματισμένες δράσεις και «οι επικοινωνίες αυτές καθόλου δεν σχετίζονται με το συμβάν της δολοφονίας, την οποίαν πληροφορήθηκα την επόμενη μέρα».].
Αναφερόμενος στην τηλεφωνική του επικοινωνία με το Ν. Μιχαλολιάκο αμέσως μετά τη δολοφονία (στις 00:37), ισχυρίστηκε ότι μίλησαν μόνο για τον προγραμματισμό της επόμενης ημέρας. «…Δεν τον ενημέρωσα εγώ – δεν ήξερα τι είχε γίνει – , ενημερώθηκε από αλλού…», είπε απολογούμενος.
Στην ερώτηση του Αν. Εισαγγελέα τι ήταν εκείνο που τον εμπόδισε να ενημερώσει τον Ν. Μιχαλολιάκο, απάντησε «…Γιατί δεν έκρινα (σ.σ. ότι είναι απαραίτητο). Δεν είχαμε καταλήξει ακόμη τι γίνεται. Ο Ν. Μιχαλολιάκος δεν θα το μάθαινε; Από εμένα, περίμενε; …».
Από τη μία ο Ν. Μιχαλολιάκος είχε δηλώσει ότι φοβόντουσαν για επικείμενη προβοκάτσια, και από την άλλη το γεγονός της δολοφονίας δεν έγινε αντικείμενο της συνομιλίας Λαγού-Μιχαλολιάκου…
«…Ο Πατέλης μου έλεγε ότι η Τ.Ο. Νίκαιας δεν έχει καμία εμπλοκή. Αποδέχθηκα αυτό που μου είπε (…) Θεωρώ ότι αν κάτι ενέπλεκε και άλλους, θα είχε δοθεί στη δημοσιότητα…». Και σε ερώτηση του κ. Γκαβέλα απάντησε «…Εμένα ο Πατέλης μου είπε ότι ήταν στο σπίτι του. Αν είχα στοιχεία ότι εμπλέκεται δεν θα είχα καμία επικοινωνία μαζί του…».
Στην ερώτηση εάν τελικά η ανθρωποκτονία Π. Φύσσα θεωρεί ότι ήταν ενέργεια ενός ανθρώπου είπε «…Θεωρώ πως ναι. Γιατί αν υπήρχαν κάμερες, βίντεο θα είχαν βγει…». (Και όμως έχει βγει).
Επιβεβαίωσε ότι, από όσο γνωρίζει, τo sms που έστειλε ο Πατέλης, αμέσως μετά τη μεταξύ τους συνομιλία, αναφερόταν σε τρικάκια και στην ερώτηση του αν. εισαγγελέα εάν το μήνυμα Πατέλη εν όψει του περιεχομένου του, της ώρας, της έντασης, δικαιολογούσε το σκοπό διανομής υλικού απάντησε κατηγορηματικά «…Δικαιολογείται βεβαίως το μήνυμα…». [Η κα εισαγγελέας, ως γνωστόν, απέρριψε το σενάριο για τα τρικάκια,, κανέναν σχολιασμό όμως δεν έκανε για την «πεποίθηση» του Ι. Λαγού σχετικά με το σενάριο αυτό. Εξαπατήθηκε ο Λαγός από τον Πατέλη. Λειτουργούσε η Τ.Ο. Νίκαιας ως θύλακας εγκληματικής οργάνωσης εντός της Χ.Α; Ας μας απαντήσουν]
Στην εύλογη ερώτηση της κυρίας Βάρκα «Είπατε ότι πιστεύετε τον Πατέλη για το σκοπό του μηνύματος. Πήγαν και τα γραφεία ήταν κλειστά, μάθατε γιατί;» δεν απάντησε.
Τέλος, δήλωσε απολογούμενος: «…Ήμουν περιφερειάρχης. Όχι σερίφης. Σκοπός μου η επαφή με τον κόσμο. Τώρα αν κάποιος (από τη Χ.Α.) στις 12 τη νύχτα έκανε κάτι σε μια καφετέρια, δεν είχα εγώ την ευθύνη…».
Πανομοιότυπη απάντηση έδωσε και ο Γ. Πατέλης. Σε ερώτηση του αν. Εισ. είπε ότι «…αν υπήρχαν άτομα της Χ.Α. στο Κοράλλι, σαφώς δεν θα το ήξερα. Δεν είμαι ο πατέρας του καθενός…», την ίδια πάντα στιγμή που στα ιδεολογικά κείμενά τους (Αναγν. 350, 0714, ομιλία Πατέλη στο Πέραμα) έλεγαν ότι «…Στην ΧΑ δε γίνεται τίποτα κατά λάθος…».
Σημεία Απολογίας Ν. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ:
Για το πότε ενημερώθηκε για τη δολοφονία είπε:«..την επόμενη μέρα αργά το πρωί από τη γυναίκα μου που την πήραν τηλέφωνο (και κατέβηκα στη βουλή)…».
[Στην απολογία του στους ανακριτές Γεωργουλέα-Παπακώστα έλεγε «…Για το τραγικό γεγονός της δολοφονίας πληροφορήθηκα το πρώτον το μεσημέρι της επόμενης μέρας…»].
Και ερωτώμενος για την κατάθεση του μάρτυρα υπεράσπισης του Α. Σπίνου που είπε ότι εκείνη τη νύχτα υπήρχαν μεταξύ τους τηλεφωνήματα (στις 3-4-5 το πρωί) για το εν λόγω γεγονός, είπε «…Όχι, δεν επικοινώνησε μαζί μου το βράδυ εκείνο. Δεν ξέρω αν το κάνει από δόλο ή για να πει ότι κάτι ξέρει (με την εφ. “Μακελειό” με καθυβρίζουν και με συκοφαντούν)…».
[Για την αξιοπιστία των όσων λέει ο Ν. Μιχαλολιάκος, ας ληφθεί υπόψη ότι η πρώτη ανακοίνωση της Χ.Α. δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της στις 08:33 το πρωί, πράγμα που είναι αδιανότητο να συμβεί χωρίς αυτός να το γνωρίζει].
[Είπε ότι μετά την πληροφόρησή του (αργά το πρωί) πήγε στη βουλή (με τους αστυνομικούς του). «…Δεν θυμάμαι αν ήταν μαζί μου ο Ι. Λαγός…»]
Επανέλαβε ότι η επί 45’’ συνομιλία του με Ι. Λαγό (το βράδυ της δολοφονίας) ήταν για ζητήματα ασφαλείας σχετικά με τη μετακίνησή του. Του επισημάνθηκε από την έδρα ότι εκείνη την ώρα ο Λαγός ήξερε ήδη για τη δολοφονία και απάντησε«…Δεν μου είπε τίποτα. Πίστευαν ότι δεν είχε σχέση με το κόμμα και δεν είχε σχέση…».
Ερωτήθηκε για τη στρατιωτικοποίηση της οργάνωσης, και απάντησε: «…Mόνο μία τοπική φορούσε παραλλαγές, είχαμε 60 τοπικές, πού να ξέρω τι κάνανε όλες…».
Αναφερόμενος στην τηλεφωνική συνομιλία της 18/9 του Λαγού με τον Δεβελέκο (με περιεχόμενο «δεν τον ξέρεις, δεν τον έχεις δει»), είπε ότι ήταν πρωτοβουλία του Λαγού, λέγοντας «…Δική μου άποψη ήταν να εμφανιστούν όλοι (αν κληθούν από την Αστυνομία). Δεν ξέρω γιατί υποστηρίζει αυτή την άποψη ο Λαγός. Δεν ήμουν παρών στη συνομιλία. Μπορεί να ήμουν. Ήμουν της άποψης να εμφανιστούν άπαντες. Εγώ είπα να μην αποκρύψει κανείς τίποτα…».
Και από τα παραπάνω αποδεικνύεται η ένοχη προσπάθεια συγκάλυψης από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, με τρόπο που παραβιάζει την κοινή λογική.
4-11. Ειδικότερα ζητήματα αντίκρουσης της εισαγγελικής πρότασης
1-. Η κυρία Εισαγγελέας, αναφερόμενη στον Γ. Ρουπακιά, δέχτηκε ότι είχε την ικανότητα να σκέφτεται λογικά, γεγονός που ενισχύεται «…και από το ότι αφού εμφανίστηκε στην οδό Π. Τσαλδάρη με το αυτοκίνητό του, (…) πολύ κοντά στο σημείο που βρισκόταν ο Π. Φύσσας και με γρήγορες κινήσεις εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι μέλη της Χρυσής Αυγής είχαν επιτεθεί στον Παύλο Φύσσα, με ένα μαχαίρι (…) επιτέθηκε κατά αυτού», μαχαιρώνοντάς τον στην καρδιά κι επιφέροντας τον θάνατό του.
2-. Δέχθηκε ότι ο «…Ι. Άγγος ειδοποίησε μέσω του κινητού τηλεφώνου του τον συγκατηγορούμενό του Ι. Καζαντζόγλου, μέλος του 5μελούς συμβουλίου της Τοπικής Οργάνωσης Νίκαιας της Χρυσής Αυγής, υπεύθυνο πολιτικής δράσης αυτής, σχετικά με την παρουσία της παρέας του Παύλου Φύσσα στην καφετέρια «Κοράλλι» (…). Ο κατηγορούμενος Ι. Καζαντζόγλου με τη σειρά του ενημέρωσε αμέσως τον κατηγορούμενο Γ. Πατέλη, (…) για τα όσα πληροφορήθηκε και αυτός στη συνέχεια μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή της Τ.Ο. Νίκαιας, τον οποίο χειριζόταν αποκλειστικά ο ίδιος, έστειλε μήνυμα sms στα μέλη της ως άνω τοπικής με το εξής περιεχόμενο «Όλοι τώρα στην Τοπική, όσοι είσαστε κοντά, δεν θα περιμένουμε μακρινούς τώρα», με συνέπεια να ενεργοποιήσει τα μέλη της…».
Στη συνέχεια, η κα εισαγγελέας δέχεται ότι συγκεντρώθηκαν όλοι στα γραφεία της Τοπικής «…σε εξαιρετικά σύντομο χρόνο (…) χωρίς την οποιαδήποτε αντίδραση ή ερώτηση για το σκοπό της κινητοποίησης…» σε εργάσιμη μάλιστα ημέρα, απορρίπτοντας τον, όπως λέει, όψιμο ισχυρισμό ότι δήθεν ο Γ. Ρουπακιάς παρέδωσε τρικάκια στον Ι. Καζαντζόγλου.
Ακόμη δέχθηκε ότι οι κατηγορούμενοι «…που εντοπίστηκαν από τις τηλεφωνικές κλήσεις που αντάλλαξαν τόσο μεταξύ τους όσο και με τους προαναφερόμενους συγκατηγορούμενούς τους, βρέθηκαν μαζί με τον Γ. Ρουπακιά στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων ενισχύοντας ενδεχομένως με την απλή παρουσία τους την ειλημμένη απόφαση του Γ. Ρουπακιά προς τέλεση της αξιόποινης πράξεως της ανθρωποκτονίας και ενθαρρύνοντας ενδεχομένως τον αυτουργό, πλην όμως δεν προέκυψαν τα εξ αντικειμένου τα στοιχεία της απλής συνέργειας, δηλαδή η γνώση της τελέσεως από τον αυτουργό της αξιόποινης πράξεως της ανθρωποκτονίας με δόλο σε βάρος του Παύλου Φύσσα και η βούληση ή η αποδοχή της, όπως συμβάλουν με την παρουσία τους στην πραγμάτωσή της…».
3-. Η εισαγγελική πρόταση τοποθετεί όλους τους κατηγορουμένους στον τόπο του εγκλήματος, όχι ως περαστικούς, αλλά ως άτομα της Χ.Α. που είχαν επιτεθεί στον Παύλο Φύσσα. Για την απόδειξη μάλιστα του ανθρωποκτόνου δόλου του Γ. Ρουπακιά, η κυρία Εισαγγελέας επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο Γ. Ρουπακιάς «εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι μέλη της Χρυσής Αυγής είχαν επιτεθεί στον Παύλο Φύσσα, με ένα μαχαίρι που ήδη κρατούσε (…)» του επιτέθηκε, τον μαχαίρωσε και τον σκότωσε.
Παρά ταύτα, εν συνδυασμώ και με τα άλλα αποδεικτικά στοιχεία και παρά την εκτίμησή της ότι οι κατηγορούμενοι «βρέθηκαν μαζί με τον Γ. Ρουπακιά στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων ενισχύοντας (…) και ενθαρρύνοντας ενδεχομένως τον αυτουργό», κρίνει όλως αντιφατικώς ότι δεν προέκυψαν τα στοιχεία του δόλου των απλών συνεργών.
4-. Είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός της κυρίας Εισαγγελέως ότι οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι κατά τις παραδοχές της είχαν «επιτεθεί στον Παύλο Φύσσα», γεγονός που ο Γ. Ρουπακιάς -κατά την ίδια- εκμεταλλεύτηκε, οι οποίοι βρέθηκαν μαζί του «στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων», δεν αντιλήφθηκαν την ανθρωποκτόνο πρόθεση αυτού, γιατί τάχα ήταν ελάχιστος ο χρόνος που μεσολάβησε ανάμεσα στην έξοδο του Γ. Ρουπακιά από το αυτοκίνητό του και την επαφή με τον Παύλο Φύσσα αφενός και ανάμεσα στο πρώτο και δεύτερο πλήγμα αφετέρου…!!!
Ο ισχυρισμός ότι ο Γ. Ρουπακιάς δεν γνωστοποίησε την ανθρωποκτόνο πρόθεσή του στους υπόλοιπους κατηγορουμένους, παραβλέπει δύο στοιχεία:
αφενός την συνεννόηση που έλαβε χώρα κατά τη συνάθροισή τους έξω από την Τοπική, όπου συγκεντρώθηκαν ύστερα από το γνωστό μήνυμα «Όλοι τώρα στην Τοπική, δε θα περιμένουμε μακρινούς» (κατά τρόπο αστραπιαίο), και όπου ενημερώθηκαν από τον πυρηνάρχη και τον υπεύθυνο πολιτικής δράσης για τις ακριβείς λεπτομέρειες της επιχείρησης, οπλίστηκαν με ρόπαλα, στειλιάρια, μαχαίρια κλπ και για να πάνε για «μάχη», για να κατευθυνθούν οργανωμένα, ο ένας πίσω από τον άλλο (κομβόι), προς την καφετέρια «Κοράλι» και
αφετέρου παραβλέπει τα γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά την άφιξή τους στον χώρο του εγκλήματος, τα συγκεκριμένα δηλαδή χαρακτηριστικά της επίθεσης κατά του Παύλου Φύσσα, όπως ήδη αναλύθηκαν από τη Χρύσα Παπαδοπούλου (επίθεση κατά κύματα, περικύκλωση, άνοιγμα του κύκλου όταν εμφανίστηκε ο Ρουπακιάς κτλ).
Ενόψει των αποδειχθέντων, και δεδομένου του ταχύτατου τρόπου συγκρότησης, συνάθροισης, κινητοποίησης, οργανωμένης μετάβασης και δράσης του τάγματος εφόδου και του γεγονότος ότι κυνήγησαν την παρέα του Παύλου, ότι τον εγκλώβισαν, ότι έδρασαν κυκλωτικά προκύπτει αναμφίβολα ότι το κάθε μέλος της ομάδας (σύσσωμο το τάγμα εφόδου!) θεωρούσε βέβαιο ή έστω αποδεχόταν το ενδεχόμενο ότι το κάθε μέλος της ομάδας μπορούσε να σκοτώσει τον Παύλο Φύσσα.
Το επιχείρημα ότι ούτε «…οι αυτόπτες μάρτυρες μπόρεσαν να διακρίνουν το στιλέτο στο χέρι του κατηγορουμένου…», άρα ότι το ίδιο ισχύει και για τους συγκατηγορούμενους του Γ. Ρουπακιά, ότι ουδείς εξ αυτών είχε περιθώρια να αντιληφθεί την ενέργεια του Γ. Ρουπακιά και να αντιδράσει λόγω της απόστασης και του ημίφωτος στο σημείο εκείνο, είναι απολύτως αβάσιμο, δεδομένου ότι δεν μπορεί να εξομοιωθεί ο ανυποψίαστος αυτόπτης μάρτυρας με το (οπλισμένο) μέλος του τάγματος εφόδου, που μαζί με τον Ρουπακιά, ξέρει εκ των προτέρων πού πηγαίνει και για ποιο σκοπό.
4-1. Ακόμη, η αναφορά της κυρίας Εισαγγελέως ότι οι συγκατηγορούμενοι του Γ. Ρουπακιά δεν μπορούσαν να διαγνώσουν την ανθρωποκτόνο πρόθεσή του επειδή, όπως είπε η Χρυσούλα Τοσλούκου, η ενέργεια του αυτή ήταν «αψυχολόγητη» ή, όπως είπε η Παρασκευή Καραγιαννίδου, «…δεν ξέρω αν εξαρχής ήθελε να τον σκοτώσει…», οπότε πώς «είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για οργανωμένο σχέδιο», είναι απολύτως παράλογη και αυθαίρετη.
Διότι αλλιώς σκέφτεται, ομιλεί και πράττει ένας ανυποψίαστος τρίτος άνθρωπος, που δεν μπορεί να υποπτευθεί αυτό που θα ακολουθήσει, που δεν γνωρίζει την επικινδυνότητα αυτών που επιτίθενται, και αλλιώς συμπεριφέρεται και δρα το τάγμα εφόδου 20 και πλέον ατόμων, που ξαφνικά μέσα στη νύχτα, χωρίς ερωτήματα και ηθικά διλήμματα, χωρίς την οποιαδήποτε αντίδραση ή ερώτηση για το σκοπό της κινητοποίησης σε τόσο προχωρημένη ώρα, συγκεντρώνεται ύστερα από ένα επιτακτικό μήνυμα, σε ελάχιστο χρόνο, ενημερώνεται επί τόπου για την «επιχείρηση», εξοπλίζεται με ρόπαλα, μαχαίρια κλπ, και έχει τη γνώση και συνεννόηση ότι πηγαίνει για «μάχη», για να σώσει τάχα έναν δικό τους από τον ανύπαρκτο – όπως προέκυψε – κίνδυνο που προέρχεται από τον «εχθρό»!!!
4-2. Για τον ισχυρισμό ότι η παρουσία του Γ. Ρουπακιά ήταν συμπτωματική (διότι δεν πήρε μήνυμα, αλλά ενημερώθηκε από τον Δήμου).
Αναφέρθηκα ήδη στο θέμα αυτό αλλά υπενθυμίζω:
Πέρα από το γεγονός, ότι και κατά την εισαγγελική πρόταση Ι. Ντογιάκου «…το γεγονός ότι δεν εστάλη στον ίδιο το μήνυμα –προφανώς εκ παραδρομής ή για καθαρά τεχνικούς λόγους αποστολής του σχετικού μηνύματος– δεν ασκεί την οποιαδήποτε συνέπεια. Και τούτο διότι ουδείς τον απέπεμψε, όταν έφτασε έξω από τα γραφεία της Τοπικής Οργάνωσης…», η παρουσία του Γ. Ρουπακιά εκεί διόλου συμπτωματική ήταν δεδομένου ότι συνομίλησε με τον υπεύθυνο πολιτικής δράσης Ι. Καζαντζόγλου στις 23:36 μμ., μιλώντας για 13 δευτερόλεπτα (αναγνωστέο 275, σελ. 7) και ασφαλώς ενημερώθηκε από τον πλέον αρμόδιο για τη συνάντηση έξω από την Τοπική, στο κάλεσμα του οποίου ανταποκρίθηκε άμεσα.
4-3. Λέει, ακόμα, η κυρία Εισαγγελέας:
δεν υπήρξε σχεδιασμός και οργάνωση που κατέτεινε στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, πράγμα που δήθεν αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο Γ. Ρουπακιάς χρησιμοποίησε το αυτοκίνητο της αδελφής του με τις πινακίδες κυκλοφορίας και άρα υπήρχε δυνατότητα να αναγνωριστεί.
Ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος, γιατί πέραν του γεγονότος ότι δεν υπάρχει τέλειο έγκλημα, πέραν του ότι έχουν τελεστεί και άλλες αξιόποινες πράξεις με τη χρήση αυτοκινήτων με εμφανείς πινακίδες, όπως έγινε με την επίθεση στο Συνεργείο, με το αυτοκίνητο του Ι. Λαγού που είχε μάλιστα μισθωθεί από τη Βουλή και αναγνωρίστηκε, παραβλέπει την τότε αίσθηση του ακαταδίωκτου που είχε η Χ.Α. λόγω και της σχέσης της με την αστυνομία (32 δικογραφίες στα συρτάρια, ή το γεγονός ότι συστήνονταν στα θύματά τους όπως π.χ. στην Αντίπνοια, στο ΠΑΜΕ, στους Αιγύπτιους, βλέπε και τη στάση της αστυνομίας, που άφησε το κινητό τηλέφωνο στον Γ. Ρουπακιά στο αστυνομικό τμήμα, ο οποίος μίλησε με συγκατηγορούμενούς του και προφανώς πήρε οδηγίες για το ποια στάση έπρεπε να τηρήσει κ.λπ.).
«…Αν τα άτομα που ήταν στο πεζοδρόμιο είχαν προηγουμένως συνεννόηση και σχεδιασμό, δε θα είχαν επιτεθεί;»
Μα επιτέθηκαν, η ίδια άλλωστε, δεν έχει δεχτεί ότι οι κατηγορούμενοι επιτέθηκαν στον Π. Φύσσα και ευρίσκοντο με τον Γ. Ρουπακιά στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων;;; (κρατώντας ρόπαλα, στειλιάρια κλπ όπως έχει αποδειχθεί)
«…Γιατί να περιμένουν τους αστυνομικούς που εμφανίστηκαν; Στον τόπο υπήρχαν αστυνομικοί και θα ήταν βεβαία η σύλληψη του δράστη. Τούτο αποδεικνύει ότι εκείνο το βράδυ δεν υπήρχε σχεδιασμός».
Όμως όλα έγιναν ταχύτατα. Οι δράστες δε φοβήθηκαν τους αστυνομικούς, όταν 15-20 από τους συνολικά 50 Χρυσαυγίτες αποσπάστηκαν και πέρασαν ανεμπόδιστα μπροστά από τους αυτούς, τρέχοντας, βρίζοντας και απειλώντας την παρέα του Παύλου, παρά το γεγονός ότι οι αστυνομικοί -όπως λένε- τους φώναζαν “σταματήστε αστυνομία”. Άλλωστε είχαν, όπως ειπώθηκε, το αίσθημα του ακαταδίωκτου.
Η παρουσία της αστυνομίας αφενός δεν απέτρεψε τους δράστες από την τέλεση της δολοφονίας, αφετέρου δε (όπως είπε η ίδια η κα Εισαγγελέας) ο Παύλος Φύσσας και η παρέα του, μόλις είδαν τους αστυνομικούς εφησύχασαν (…και έτσι έγιναν πιο ευάλωτοι). Αυτό επιβεβαιώνεται και από την από 30/09/2013 ένορκη κατάθεση της Χρυσούλας Τοσλούκου, στη σελ. 3 της οποίας αναφέρει: «…Από τη στιγμή που είδαμε τους αστυνομικούς εφησυχάσαμε…»!!!!
Διερωτήθηκε ακόμη η κυρία Εισαγγελέας «…Αν οι κατηγορούμενοι είχαν μεταβεί στον τόπο του συμβάντος για να συνδράμουν τον Γ. Ρουπακιά και ήσαν, μάλιστα ,σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, συντεταγμένοι, δεν θα ήταν λογικό να διαλυθούν με την παρουσία ενός αστυνομικού, ο οποίος εμφανίστηκε στο σημείο του συμβάντος και ο οποίος σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρος Αχιλλέα Νικολάου, απευθυνόμενος προς τα συγκεντρωμένα άτομα είπε “θα το διαλύσετε τώρα ή θα αρχίσω τις προσαγωγές;”…».
Όμως δε λέει αυτό ο Νικολάου. Αναφερθήκαμε αναλυτικά και την προηγούμενη φορά στην κατάθεση του εν λόγω μάρτυρα:
«Η δεύτερη φορά που είδα τον Παύλο Φύσσα να δέχεται χτυπήματα από τρία άτομα είναι μετά την εμφάνιση του αστυνομικού και το παράγγελμά του “διαλυθείτε, αλλιώς θα κάνω προσαγωγές” απευθυνόμενος και στους 20-30 και στους τρεις που χτυπούσαν τον Φύσσα, τους οποίους αρχικώς μάζεψε, αλλά τελικώς επανήλθαν και συνέχισαν την επίθεση…».
Δεν είναι αλήθεια, λοιπόν, ότι διαλύθηκαν με την παρουσία του αστυνομικού και το πρόσταγμα «διαλυθείτε».
Το γεγονός ότι δεν διαλύθηκαν, πέραν των ανωτέρω, προκύπτει και από:
– την κατάθεση του αστυνομικού Ρώτα στην κα Κλάπα, όπου ανέφερε «…πριν φτάσει το περιπολικό, και την ώρα που διενεργούσα τον σωματικό έλεγχο, είδα άτομα Χρυσαυγίτες να μας κοιτάνε και είχα τον φόβο, όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις που υπάρχουν πολυπληθέστερες σε σχέση μ’ εμάς ομάδες μήπως μας επιτεθούν και τον αποσπάσουν…» (σελ. 5 κάτω, 6 άνω). Όχι απλώς δεν διαλύθηκαν οι Χρυσαυγίτες στη θέα των αστυνομικών, αλλά ήταν εκεί ακόμα και μετά τη σύλληψη Ρουπακιά, και μάλιστα ο αστυνομικός φοβήθηκε μήπως τους επιτεθούν.
– την κατάθεση του αστυνομικού Χ. Δεληγιάννη στην κα Κλάπα, όπου ανέφερε «…Εκείνη τη στιγμή που οι συνάδελφοί μου συνέλαβαν τον Ρουπακιά, αντιλήφθηκα ότι η ομάδα των 20-30 Χρυσαυγιτών που βρισκόταν στο απέναντι πεζοδρόμιο της Π. Τσαλδάρη, παρέμειναν εκεί [κοιτώντας τις εξελίξεις] για 10 δευτερόλεπτα περίπου, ήταν μια στιγμή που κι εγώ σκέφτηκα ότι μπορεί να μας την “πέφτανε”, αλλά ξαφνικά, ως δια μαγείας, εξαφανίστηκαν και διασκορπίστηκαν στους γύρω δρόμους…» (σελ. 5 κάτω, 6 άνω).
5-. Ανέφερε η κυρία Εισαγγελέας, σχετικά με τον σκοπό κινητοποίησης των κατηγορούμενων και την άφιξη στο Κερατσίνι (στο Κοράλλι): «Όμως όταν έφτασαν έξω από τα γραφεία της Τοπικής πληροφορήθηκαν τον λόγο της συγκέντρωσης. Έτσι λοιπόν η παρουσία τους οφειλόταν στη βούλησή τους να συνδράμουν τους κατηγορούμενους Ι. Άγγο και Λ. Τσαλίκη, που είχαν γίνει αποδέκτες των σκωπτικών σχολίων από την παρέα του Παύλου Φύσσα…».
Από πού προέκυψε ότι ο Άγγος ενημέρωσε τον Ι. Καζαντζόγλου σχετικά με «…προσβλητική συμπεριφορά…» της παρέας του Φύσσα, από πού προέκυψε ότι οι Άγγος και Τσαλίκης έγιναν «…αποδέκτες σκωπτικών σχολίων από την παρέα του Παύλου Φύσσα…». Ούτε οι ίδιοι δεν είπαν για προσβλητική συμπεριφορά στις απολογίες τους. Από που επιβεβαιώθηκαν;
Και αλήθεια, ποια ήταν αυτή η συνδρομή; Για ποια συνδρομή στους Ι. Άγγο και Λ. Τσαλίκη μιλάμε, όταν αυτοί έφυγαν (ανενόχλητοι) πριν καν τελειώσει ο αγώνας; Τι συνδρομή χρειάζονταν αφού καμία επιθετική κίνηση εναντίον τους δεν είχε γίνει;;
Επομένως, η συνδρομή αυτών που κατά την κα Εισαγγελέα επιτίθενται στον Π. Φύσσα, ευρισκόμενοι -μάλιστα- στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων, (είναι δε και οπλισμένοι) είναι απολύτως σαφές ότι στην πραγματικότητα δεν προσφέρεται στον Άγγο και στον Τσαλίκη, αλλά στον Ρουπακιά.
6-. Αναφέρει η κυρία Εισαγγελέας αναλυτικά, γιατί κατά τη γνώμη της ο Π. Φύσσας δεν ήταν στοχοποιημένος. Ειδικότερα, είπε:
«Ουδείς από τους προαναφερόμενους μάρτυρες φίλους του Παύλου Φύσσα κατέθεσε ότι το θύμα ήταν στοχοποιημένο από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής και ότι η δολοφονία του ανωτέρω σχεδιάστηκε από τα ηγετικά στελέχη αυτής που έδωσαν σχετική εντολή στους κατηγορούμενους που ήσαν μέλη της».
(Κατ’ αρχήν μπορεί κάποιος να είναι στοχοποιημένος και να μην το ξέρει).
Δε σχολίασε, όμως, την καίριας σημασίας αναγνωσθείσα συνομιλία του Αποστόλου (αναγνωστέο 276, κλήση 14391 και 14392, 18/09/2013), όπου σαφώς μιλάει για τη στοχοποίηση του Παύλου Φύσσα («τον ψάχναμε τόσο καιρό» με το Δεβελέκο και το Μάκη κλπ), σαν να μην υπήρξε. Δεν θα αναφερθώ περαιτέρω, γιατί το ζήτημα αυτό το εξάντλησε η συνάδελφος Χρύσα Παπαδοπούλου.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, το γεγονός ότι το τάγμα εφόδου της Χ.Α. ενεργοποιήθηκε σε ταχύτατο χρόνο, μόλις ειδοποιήθηκαν οι υπεύθυνοι ότι υπάρχει στο Κοράλλι ένας «εχθρός» ή «εχθροί» που προσέβαλαν (!) τάχα τον Ιωάννη Άγγο, και μόνο αυτό αποδεικνύει την επιχειρησιακή ετοιμότητα της ναζιστικής οργάνωσης χωρίς να χρειάζεται ειδικό σχέδιο εκ των προτέρων. Αρκεί ο εντοπισμός του «εχθρού» και η εντεύθεν, εντός 10-15 λεπτών, οργάνωση της επιχείρησης για την εκτέλεση της αποστολής.
7-. Τα υπόλοιπα αναφερόμενα, γιατί δηλαδή να διαπράξει το έγκλημα μετά τον αγώνα σε σημείο του Κερατσινίου όπου θα γινόταν αμέσως αντιληπτό, δε χρειάζονται ειδικότερα αντεπιχειρήματα, γιατί έχει απαντήσει σε αυτό το επιχείρημα η ίδια πραγματικότητα, δηλαδή η επίθεση της Χ.Α. στην Αντίπνοια στα Πετράλωνα, η επίθεση στον Δ. Κουσουρή λίγα μέτρα δίπλα από τα δικαστήρια κλπ!!
Έχουμε ξαναπεί, ότι η Χρυσή Αυγή δεν δρα στην αφάνεια, δεν θέλει οι δολοφονικές της επιθέσεις, η εν γένει εγκληματική της δράση να είναι μη αντιληπτή, «κρυφή». Αντίθετα, στοχεύει στην κοινολόγηση ενός μηνύματος, θέλουν να ξέρει ο κόσμος ότι προέρχεται από αυτούς, απλώς δε θέλουν να εξατομικεύονται τα στοιχεία των δραστών από τις αρχές.
Όσο για το «επιχείρημα» ότι οι δράστες δεν ήξεραν ότι ο Παύλος Φύσσας και η παρέα του θα πήγαιναν στο Κοράλλι, ότι η … μετάβαση αυτή δεν είχε προαναγγελθεί (!) και ότι σε κάθε περίπτωση «…από την κοινή λογική τέτοιου είδους έκνομες πράξεις γίνονται εν κρυπτώ και με τη συμμετοχή λίγων ατόμων», δε χρειάζονται σχόλια σύμφωνα με την κοινή λογική όπως εμείς την καταλαβαίνουμε.
8-. Αναφορικά με τον Ιωάννη Καζαντζόγλου. Αρχικά η κα εισαγγελέας απάντησε στον όψιμο ισχυρισμό του εν λόγω κατηγορουμένου ότι δήθεν είχε παραλάβει τρικάκια από τον Ρουπακιά, η αβασιμότητα του οποίου –κατά την ίδια– αποδεικνύεται από «…την παρουσία του Ι. Καζαντζόγλου στον τόπο της ανθρωποκτονίας, που υπόψη, εκείνο το βράδυ φορούσε άσπρη φόρμα και που επιβεβαιώνεται από τη μαρτυρική κατάθεση του Αχιλλέα Νικολάου…», από την κατάθεση της Χρυσούλα Ρουπακιά στο ακροατήριο στις 18.7.16 και «…από την απολογία του κατηγορούμενου Ι. Άγγου που αναφέρει ότι έμαθε εκ των υστέρων για την παρουσία του Ι. Καζαντζόγλου…».
Συνεχίζει η εισαγγελέας στην πρότασή της, αναφερόμενη στον ίδιο κατηγορούμενο:
«…Ουδείς αναφέρει ότι ήταν πλησίον του Παύλου Φύσσα και δη στην ομάδα των ατόμων που τον χτυπούσαν…» διευκολύνοντας τον Γ. Ρουπακιά.
«Αν ήταν στην ομάδα των προαναφερόμενων ατόμων που χτυπιόνταν με τον Παύλο Φύσσα και την παρέα του σίγουρα θα είχε γίνει ορατό…» (επειδή φορούσε άσπρη φόρμα).
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ενώ στην εισαγγελική πρόταση υπάρχει παραδοχή για ομάδα ατόμων που χτυπούσαν ή χτυπιόντουσαν με τον Παύλο Φύσσα, τη στιγμή που ο Γ. Ρουπακιάς τον μαχαίρωνε, παραδοχή που τουλάχιστον γι’ αυτήν την ομάδα ατόμων αποδεικνύει τη θεμελίωση εναντίον τους του αδικήματος της συνέργειας στη δολοφονία Φύσσα, η κυρία Εισαγγελέας σιωπά σχετικά με αυτό. Άραγε αν ο Καζαντζόγλου ήταν πράγματι σε αυτή την ομάδα των 4 ατόμων που χτυπούσαν τον Π. Φύσσα, τι αδίκημα θα είχε διαπράξει;
[ Και άραγε, γιατί για την αθώωση του Ι. Καζαντζόγλου δεν αρκεί η γενική αναφορά της κυρίας Εισαγγελέως ότι οι κατηγορούμενοι δεν γνώριζαν την ανθρωποκτόνο πρόθεση του Γ. Ρουπακιά; ]
Έτσι, ενώ η ίδια αναγνωρίζει ότι υπήρχε ομάδα 3-4 ατόμων που χτυπούσε τον Παύλο Φύσσα, την οποία «ξεχωρίζει» από την συνολική ευρύτερη ομάδα των Χρυσαυγιτών, και χωρίς να λέει πχ. ότι δεν κατέστη δυνατή η ταυτοποίησή αυτών των 3-4 ατόμων, απαλλάσσει και αυτούς, καταλήγοντας με αυτόν τον τρόπο στην κρίση ότι η δολοφονία του Π. Φύσσα ήταν αποτέλεσμα των ενεργειών ενός μόνο ανθρώπου χωρίς τη συμμετοχή κανενός άλλου, στην κρίση ότι «…ο Γ. Ρουπακιάς μόνος του κινήθηκε, μόνος του αποχώρησε, χωρίς να καλύπτεται από κάποιους, οι οποίοι να τον συνέδραμαν στην εγκληματική του πράξη και στην αποχώρησή του…».
9-. Η κυρία Εισαγγελέας δεν ασχολήθηκε καθόλου:
με αυτό που δήλωσε ο Γ. Τσακανίκας στο Δικαστήριο σας, ότι δηλαδή «…έχετε όλα τα εχέγγυα: και ποιοι ήταν εκεί από την αρχή και ποιοι πήγαν μετά και κάποιοι δεν έχουν αναλάβει τις ευθύνες τους, ο ένας λέει “έβγαζα βόλτα τα καναρίνια”, ο άλλος δεν ξέρω τι…».
Με το θέμα της αναφερόμενης απόλυσης και διαγραφής των Πατέλη-Καζαντζόγλου, καθώς και το αναφερόμενο κλείσιμο της Τοπικής Νίκαιας, τις αντικρουόμενες περί αυτού απόψεις και τη σημασία που μια τέτοια ενέργεια της ηγεσίας, σε περίπτωση που ίσχυε, θα είχε για τη συγκεκριμένη υπόθεση.
Με τις διαψεύσεις της ηγεσίας για τη σχέση της με τον δήθεν «περαστικό» Γ. Ρουπακιά.
Με τη δήθεν καταδίκη της δολοφονίας Φύσσα από τη Χ.Α., την οποία χαρακτήριζε «ποδοσφαιρική διαφορά».
Με τον μηχανισμό συγκάλυψης, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Ι. Λαγού και της ηγεσίας προς τον Σ. Δεβελέκο, ώστε να καταθέσει ότι δε γνωρίζει τον Γ. Ρουπακιά κ.λπ.
Με τα ψεύδη του Ν. Μιχαλολιάκου, Ι. Λαγού κ.λπ. ότι δήθεν έμαθαν για τη δολοφονία την επόμενη μέρα το μεσημέρι (!), όταν έχει αποδειχτεί πλήρως ότι είχαν λάβει γνώση από το ίδιο βράδυ.
Με τις αποκαλύψεις του Αποστόλου που αναφέρθηκε συγκεκριμένα στη στοχοποίηση του Π. Φύσσα και με άλλα σημαντικά που αναφέρει στις τηλεφωνικές του συνομιλίες.
Με τις αναφορές του Γ. Πατέλη στον Γ. Τσακανίκα, μόλις στις 20/09/2013, σε τηλεφωνική τους επικοινωνία, ότι «Θα πάω μέσα, κι έχω ένα παιδί έξω (…). Εσύ δε θα πας μέσα. Δεν έχεις κάνει κάτι», ζητώντας του να του υποσχεθεί ότι θα προστατέψει τη γυναίκα του και το παιδί του.
Με τις τηλεφωνικές επικοινωνίες των κατηγορουμένων πριν και αμέσως μετά τη δολοφονία Φύσσα, που ακολουθούν γραμμικά την ιεραρχική δομή της Χρυσής Αυγής και που αποδεικνύουν τον οργανωμένο τρόπο κινητοποίησης του τάγματος εφόδου.
Δεν ασχολήθηκε ούτε με τα προαναφερόμενα, ούτε και με πληθώρα άλλων στοιχείων, ενώ εξ αντικειμένου αξιολόγησε εντελώς λαθεμένα το περιεχόμενο μαρτυρικών καταθέσεων, αναφορικά πχ. με τη δήθεν μη εκ μέρους των μαρτύρων διαπίστωση και αναφορά για ρόπαλα, μαδέρια, που τελικώς αποδείχτηκε ότι κρατούσαν οι κατηγορούμενοι.
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα η οργανωμένη και σχεδιασμένη δολοφονία του Π. Φύσσα από το τάγμα εφόδου της Τ.Ο. Νίκαιας. Το μαχαίρωμα και ο θάνατός του αποδείχθηκε ότι δεν έγινε μόνο από τον Γ. Ρουπακιά.
Το χέρι του Γ. Ρουπακιά οπλίστηκε από την αίσθηση του ακαταδίωκτου, την ασυλία του ατιμώρητου, από την αλαζονεία του δυνατού, στοιχεία που του έδινε η ναζιστική οργάνωση στην οποία είχε ενταχθεί.
Σκότωσε με τη βοήθεια των τεσσάρων (εναλλασσόμενων) ομοϊδεατών του και γνωρίζοντας ότι είχε πίσω του και δίπλα του το τάγμα εφόδου της οργάνωσης, αισθανόμενος την υποστήριξη και την παρουσία των είκοσι («απέναντι») γεροδεμένων και οπλισμένων συναγωνιστών του.
Έκανε αυτό που μόνος, χωρίς την ενεργό παρουσία του τάγματος εφόδου του οποίου ήταν μέλος, δεν θα μπορούσε να κάνει. Σκότωσε επειδή ήταν, και σε κάθε περίπτωση επειδή στη δεδομένη στιγμή λειτούργησε, ως φασίστας με το ουσιαστικό περιεχόμενο του όρου.
Ήταν ένας «συνηθισμένος» άνθρωπος. Η ναζιστική οργάνωση τον μετέτρεψε σε «θηρίο». Γι’ αυτό σκότωσε. Για λογαριασμό της Οργάνωσης. Και μάλιστα η ενέργεια του αυτή είναι υποβαθμισμένη ως μέγεθος στη συνείδησή του, ώστε να λέει «μια απλή ανθρωποκτονία ήταν, πως την κάνατε θέμα».
Αν ο Γ. Ρουπακιάς δεν συμμετείχε στο τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, αν το τελευταίο δε δρούσε ξαφνικά, ώρα μεσάνυχτα, έτσι όπως έδρασε, για την εξολόθρευση του «εχθρού», αν δεν ένιωθε την ενθάρρυνση, την ανάσα των υπολοίπων δεκαπέντε-είκοσι, αν δεν άκουγε τις δυνατές φωνές τους, τα μουγκρητά, τις εκτοξευόμενες απειλές και τον παραλυτικό θόρυβο που δημιουργούσαν, το έγκλημα δεν θα είχε συμβεί.
Όπως λέει και ο Ελύτης, λες και το έγραψε για τον Π. Φύσσα «…καθαρό παλιννοστούσε το αίμα και τα τέρατα έπαιρναν την όψη ανθρώπου. Τόσο εύλογο το ακατανόητο…».
Ο Π. Φύσσας «ο ακόμη χλωρός μες τη φωτιά» είναι βέβαιο ότι θα έλεγε στους κατηγορουμένους και σε όσους συμφωνούν μαζί τους ή σε όσους ενδεχομένως συμφωνήσουν στο μέλλον ότι τάχα δολοφονήθηκε μόνο από τον Γ. Ρουπακιά, τους στίχους από το Άξιον εστί «Εζυγίσανε τη χαρά μου και τη βρήκανε, λέει, μικρή και την πατήσανε χάμου σαν έντομο (…) Και όσο τρώει την ύλη ο καιρός, τόσο βγαίνει πιο καθαρός ο χρησμός από την όψη μου: την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τα αγάλματα!!»
(*) Ολόκληρη η αγόρευση του Θόδωρου Θεοδωρόπουλου ΕΔΩ
