Δάνεια και όχι επιδοτήσεις θα πρέπει να χορηγεί το Ταμείο Ανάκαμψης, γράφει στο Focus ο αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς. Ο Καγκελάριος της Αυστρίας εξακολουθεί να απορρίπτει επιχορηγήσεις της ΕΕ προς χώρες και που πλήττονται από την πανδημία Covid-19.
Θα πρέπει να αποφευχθεί να μετατραπεί η ΕΕ σε «μόνιμη ένωση χρεών» δηλώνει ο Σεμπάστιαν Κουρτς σε άρθρο γνώμης στο γερμανικό πολιτικό περιοδικό Focus. Η «επείγουσα βοήθεια» θα πρέπει να έχει σαφή προθεσμία και να δοθεί υπό τη μορφή δανείων αντί επιδοτήσεων. Δηλαδή μέσω δανειακών συνθηκών που θα συνοδεύονται από αυστηρά δημοσιονομικά μνημόνια.
Στην ίδια γραμμή με την Αυστρία κινούνται και οι κυβερνήσεις της Δανίας, της Ολλανδίας και της Σουηδίας.
Υπενθυμίζουμε ότι το σχέδιο της Κομισιόν για τη δημιουργία ενός Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 750 δις ευρώ, προβλέπει ότι από αυτά τα 500 δις ευρώ θα διατίθενται στη μορφή επιδοτήσεων, που δεν θα πρέπει να επιστραφούν, και τα 250 δις ευρώ ως δάνεια.
Την ίδια στιγμή οι κυβερνήσεις Γαλλίας και Γερμανίας που έχουν εκπονήσει το σχετικό σχέδιο επιχειρούν να εμφανιστούν «συμβιβαστικές» υποσχόμενες περισσότερες επιδοτήσεις και λιγότερα δάνεια στις χώρες που έχουν πληγεί από την πανδημία. Ωστόσο και οι επιδοτήσεις παρά τις σχετικούς ισχυρισμούς θα είναι χρήματα που θα πρέπει να επιστραφούν από τα κράτη – μέλη προς την Κομισιόν μέσω της αύξησης κονδυλίων των κρατικών προϋπολογισμών που προορίζονται για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε αυτό το πλαίσιο η Γερμανίδα καγκελάριος Αν. Μέρκελ σε συνέντευξη σε έξι ευρωπαϊκές εφημερίδες καλεί τους «αντιπάλους» των επιχορηγήσεων να αναθεωρήσουν τη θέση τους. Τα κράτη μέλη της ΕΕ πλήττονται σε διαφορετικό βαθμό από την πανδημία Covid-19, δηλώνει η Μέρκελ σύμφωνα με τη DW. Χώρες με υψηλά χρέη όπως η Ιταλία και η Ισπανία έχουν επωμιστεί ήδη ένα «τεράστιο βάρος». Πρόσθετα δάνεια θα επιδείνωναν τη δημοσιονομική τους κατάσταση.
Πάντως, η Μέρκελ ξεκαθάρισε ότι αναμένει οι σχετικές διαπραγματεύσεις των κρατών μελών της ΕΕ θα είναι «δύσκολες». Η «λυκοσυμμάχια» θα αποδείξει για πολλοστή φορά στην πράξη ότι η πίσω από την δήθεν «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» κρύβονται τα συμφέροντα πολυεθνικών και ο «πόλεμος» για ταχύτερη επιστροφή στην κερδοφορία έναντι των ανταγωνιστών τους.
