Σήμερα Δευτέρα, με την συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κινήματος Αλλαγής η οποία θα καθορίσει την εκπροσώπηση του κόμματος στο κοινοβούλιο, μετά τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά, εκκινούν ουσιαστικά οι διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου του κόμματος. Όπως επιβεβαίωσε και την περασμένη Παρασκευή η οργανωτική επιτροπή της εκλογικής διαδικασίας από την βάση (ΕΔΕΚΑΠ) οι ημερομηνίες των εκλογών παραμένουν η 5η Δεκεμβρίου για τον πρώτο γύρο και η 12η Δεκεμβρίου για τον δεύτερο.
Στην συνεδρίαση της Κ.Ο δεν αναμένονται διαφωνίες και εντάσεις αλλά αντιθέτως μία κοινή απόφαση ενότητας. Αιτία το ότι υπήρξαν επαφές ανάμεσα στους υποψηφίους και τον γραμματέα του ΚΙΝ.ΑΛ Μανώλη Χριστοδουλάκη και συμφωνήθηκε να δοθεί θεσμική λύση στο ζήτημα της εκπροσώπησης. Έτσι ο Κώστας Σκανδαλίδης (με αναπληρωματικό τον Μιχάλη Κατρίνη) θα εκφράζουν τις θέσεις του κόμματος στην Βουλή ενώ ο γραμματέας της Κ.Ο Βασίλης Κεγκέρογλου θα ασχολείται με τα οργανωτικά ζητήματα της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Όσον αφορά την κούρσα της διαδοχής, οι 6 υποψήφιοι ήδη βρίσκονται στην «αφετηρία». Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει μεταξύ τους ένας δημόσιος διάλογος με πολιτικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή η ανταλλαγή θέσεων. Αυτό σε ένα βαθμό οφείλεται στο κλίμα που επικράτησε στο ΚΙΝ.ΑΛ λόγω του θανάτου της Φ.Γεννηματά. Όμως αποτελεί ερώτημα το αν και στην συνέχεια θα έχουμε μία αντιπαράθεση πολιτικών απόψεων για ζητήματα που αφορούν την τακτική του ΚΙΝ.ΑΛ η απλά μια σύγκρουση μηχανισμών.
Σε κάθε περίπτωση πάντως έχει την δική της αυτοτελή αξία να δούμε τα οργανωτικά αλλά κυρίως τα πολιτικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων.
ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ: Πρόκειται ίσως για την πιο «ήσυχη» υποψηφιότητα, σε επίπεδο δηλώσεων, όχι όμως την πλέον αδύναμη. Ο ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, φέρεται να έχει τον πιο ισχυρό «μηχανισμό» εντός του κόμματος, ικανό να κινητοποιήσει οργανωμένες δυνάμεις σε όλη την χώρα. Ενδεικτικό ότι υπεύθυνος για τα οργανωτικά ζητήματα είναι ο Στέφανος Ξεκαλάκης πρώην γραμματέας του ΚΙΝ.ΑΛ. Πολιτικά ο Νίκος Ανδρουλάκης θεωρείται «παιδί» του Ευάγγελου Βενιζέλου και αυτό θα μετρήσει στην εκλογική διαδικασία. Όμως έχει λάβει σαφείς αποστάσεις από τον πρώην πρόεδρο του κόμματος και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά. Μάλιστα το στοιχείο των «αποστάσεων» μπορεί να είναι το μυστικό του Νίκου Ανδρουλάκη για μία επιτυχημένη πορεία στις εσωκομματικές εκλογές. Ο εν λόγω υποψήφιος φροντίζει να διατηρεί «χαμηλό» προφίλ σε επίπεδο εντάσεων και ταυτόχρονα παίρνει αποστάσεις από κάθε πολιτικό δίλημμα. Κυρίως φροντίζει να μην δίνει καμία απάντηση στο ερώτημα: «Με την Νέα Δημοκρατία ή με τον ΣΥΡΙΖΑ» που αντικειμενικά τίθεται στην συγκεκριμένη πολιτική αντιπαράθεση. Επιδιώκει να βάλει την δική του ατζέντα στην εκλογική διαδικασία που συνίσταται στο δίπολο «συντήρηση ή ανανέωση» θεωρώντας ότι τον ευνοεί μια και ένας από τους νεώτερους ηλικιακά υποψήφιους. Επίσης το «χαμηλό προφίλ» τον βοηθά απέναντι στους ψηφοφόρους του ΚΙΝ.ΑΛ που φοβούνται διάσπαση και διάλυση του κόμματος σε περίπτωση που αναδειχθεί πρόεδρος κάποιο πρόσωπο με σαφή φιλο-Ν.Δ η φιλο – ΣΥΡΙΖΑ αντιλήψεις. Δημοσκοπήσεις φέρεται ότι δίνουν στον Νίκο Ανδρουλάκη ένα σημαντικό ποσοστό που ξεπερνά το 30% όμως οι περισσότερες αφορούσαν την περίοδο όπου ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε ανακοινώσει την υποψηφιότητά του.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ξεκάθαρα η πιο πολύ-συζητημένη υποψηφιότητα για την προεδρία του Κινήματος Αλλαγής. Το αν τελικά θα είναι η δεν θα είναι υποψήφιος έγινε πολυήμερο σήριαλ στρέφοντας όλα τα φώτα της δημοσιότητας στον πρώην πρωθυπουργό. Λόγω ακριβώς αυτής της ιδιότητας είναι φυσικά και ο πλέον αναγνωρίσιμος από όλους τους υποψήφιους. Επίσης το μεγάλο προσόν της υποψηφιότητάς του είναι προφανώς το επώνυμο «Παπανδρέου». Θεωρείται πως μπορεί να συγκινήσει τους νοσταλγούς του «παλιού ΠΑΣΟΚ» που συνιστούν κρίσιμη μάζα όχι στην κοινωνία αλλά σίγουρα στο «εκλεκτορικό σώμα» ενός κόμματος με το μέγεθος του ΚΙΝ.ΑΛ. Εάν ο θόρυβος που δημιουργήθηκε γύρω από την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να διεκδικήσει την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ είναι ανάλογος των ποσοστών που θα πάρει στην κάλπη, τότε ο πρώην πρωθυπουργός είναι πιο δυναμική υποψηφιότητα. Επίσης το γεγονός ότι βασικά στελέχη του μηχανισμού που μέχρι πρότινος συσπειρώνονταν γύρω από την Φώφη Γεννηματά (πχ Β.Κεγκέρολγου, Τ.Αντωνίου, Κ.Μπατζελή κ.α) φέρονται να στηρίζουν σήμερα τον Γιώργο Παπανδρέου δείχνει ότι θα εισπράξει ένα μεγάλο κομμάτι των «γεννηματικών» ψήφων. Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι στην ίδια πολιτική τάση ανήκουν και οι πρόεδροι των νομαρχιακών επιτροπών που έχουν την οργανωτική αρμοδιότητα για τις κατά τόπους κάλπες που θα στηθούν (στις εφορευτικές μετέχει ο πρόεδρος της νομαρχιακής και ένας εκπρόσωπος κάθε υποψηφίου). Εύλογα θα παρατηρήσει κανείς ότι το μεγάλο μειονέκτημα της υποψηφιότητας Παπανδρέου είναι το ότι το όνομά του συνδέθηκε με το πρώτο μνημόνιο. Όμως αυτό έως στιγμής δε φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα για το κοινό των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ ούτε φυσικά εγείρει τέτοιο θέμα κάποιος από τους συνυποψηφίους του για ευνόητους λόγους. Η φράση «προοδευτική διακυβέρνηση» που έχει χρησιμοποιήσει ο Γιώργος Παπανδρέου στις διακηρύξεις του προδιαθέτει για μία πολιτική αντίληψη που «κλίνει» υπέρ της πιθανότητας συγκυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ εφόσον κάτι τέτοιο προκύπτει ως πιθανότητα από την μετεκλογική συγκυρία. Ο ίδιος πάντως έως στιγμής δεν απαντά σε τέτοιου είδους ερωτήματα προκρίνοντας λογικές διακομματικής συναίνεσης σε ζητήματα που ίδιος θεωρεί μείζονος σημασίας όπως η κλιματική αλλαγή ή τα ατομικά δικαιώματα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Είναι ο πρώτος από τους διεκδικητές που ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ και φαίνεται να είναι και ο πλέον δραστήριος οργανωτικά. «Τρέχει» ένα καθημερινό πρόγραμμα συναντήσεων, συσκέψεων και ομιλιών σε όλη την χώρα και έχει σημαντική παρουσία στην δημόσια σφαίρα. Όπως εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κανείς η υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου προβάλλεται και στηρίζεται από πολλά Μέσα Ενημέρωσης, τα οποία έχουν παράλληλα φιλοκυβερνητικό λόγο ή ανήκουν σε επιχειρηματικούς παράγοντες που στηρίζουν την κυβέρνηση. Πρόκειται για την υποψηφιότητα που δεν κρύβει ότι θέλει να εκφράσει τα «αντι-συριζα» συναισθήματα που εκτιμά ότι υπάρχουν στην βάση του ΚΙΝ.ΑΛ. Έχει δηλώσει ότι εφόσον εκλεγεί πρόεδρος θα σταματήσει κάθε συζήτηση περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» με την αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ «υπαρξιακό αντίπαλο» του ΚΙΝ.ΑΛ. Το αφήγημα του Ανδρέα Λοβέρδου είναι πως το ΚΙΝ.ΑΛ πρέπει να υπερδιπλασιάσει τα ποσοστά του διεκδικώντας την κυριαρχία στον χώρο του κέντρου και τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Παράλληλα «κλείνει το μάτι» στο τμήμα των ψηφοφόρων που αναζητά την αίγλη του παλιού δικομματισμού και έχει δεσμευθεί για την μετονομασία του ΚΙΝ.ΑΛ σε ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά την εκλογή του. Το ερώτημα είναι αυτοί οι ψηφοφόροι θα μπορέσουν να δουν τον Ανδρέα Λοβέρδο ως ένα «γνήσιο τέκνο» του «παλιού ΠΑΣΟΚ» και αν σε αυτή την κατεύθυνση βοηθά η ειδική σχέση που φαίνεται πώς θέλει να οικοδομήσει με την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σε αντίθεση με τον Ανδρέα Λοβέρδο, η υποψηφιότητα του Χάρη Καστανίδη θέλει να εκφράσει τα όποια «αντι-δεξιά» αισθήματα του χώρου του Κινήματος Αλλαγής. Σε αυτό άλλωστε βασίζεται και ο πολιτικός του λόγος ως βουλευτή όλο το προηγούμενο διάστημα. Θεωρείται πως είναι ο υποψήφιους που φλερτάρει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλων με την προοπτική μιας «προοδευτικής διακυβέρνησης» με τον ΣΥΡΙΖΑ. Γενικά ο Χάρης Καστανίδης φέρονταν ότι είχε πολλές κοινές πολιτικές αντιλήψεις με τον Γιώργο Παπανδρέου. Όμως πληροφορίες αναφέρουν ότι αιφνιδιάστηκε από την πρωτοβουλία του πρώην πρωθυπουργού να κατέβει και αυτός υποψήφιος, κάτι το οποίο αντιμετώπισε με δυσθυμία. Παρά το γεγονός ότι ο Χάρης Καστανίδης διατηρεί καλές σχέσεις με όλες τις τάσεις του κόμματος, το μειονέκτημα της υποψηφιότητάς του φέρεται να είναι οργανωτικό αφού δεν διαθέτει τον μηχανισμό των συν-υποψηφίων του. Για τον λόγο αυτό πιστεύετε ότι ο πιο σημαντικός ρόλος του θα είναι το «στρατόπεδο» που θα επιλέξει στον δεύτερο γύρο των εκλογών.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Κοινά χαρακτηριστικά με την υποψηφιότητα Καστανίδη έχει και αυτή του Παύλου Γερουλάνου. Πρώην συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου και άνθρωπος της αυτοδιοίκησης πλέον ο Παύλος Γερουλάνος πήρε την απόφαση να «κατέβει», αφότου η Φ.Γεννηματα ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφια και πριν τον αιφνίδιο θάνατό της. Πρόκειται να ένα στέλεχος που ασκεί συνεχώς κριτική για τη πορεία του Κινήματος Αλλαγής τα τελευταία χρόνια. Επίσης θεωρεί ότι έχει αυτόνομο πολιτικό σχέδιο που στηρίζεται σε μία εναλλακτική πρόταση που θα συσπειρώσει τις «προοδευτικές δυνάμεις». Μια για μεταφορά αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση και για ένα σύστημα εξυγίανσης της πολιτικής ζωής με διαφάνεια και λογοδοσία. Ο Παύλος Γερουλάνος έχει στην στήριξη κάποιων μελών της Κ.Ε του ΚΙΝ.ΑΛ ενώ βρίσκει υποστηρικτές και στον χώρο της ΔΗΜ.ΑΡ αλλά έως στιγμής πάντως και αυτός φαίνεται να υστερεί οργανωτικά, παρά το ότι έχει δίκτυο στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
ΠΑΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ: Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φήμες σχετικά με το ότι η υποψηφιότητα του Παύλου Χρηστίδη, δεν πρόκειται να φτάσει μέχρι την κάλπη μια και ο ίδιος θα διαλέξει να παραιτηθεί. Η απόφαση του εκπροσώπου Τυπου του ΚΙΝ.ΑΛ και συνεργάτη της Φώφης Γεννηματα να κατέβει υποψήφιος φέρεται πώς πάρθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή λόγω των εξελίξεων. Με γνώμονα κυρίως το να αναδείξει το προσωπικό του στίγμα και να αναζητήσει ρόλο στην νέα κατάσταση, παρά το να διεκδικήσει με αξιώσεις τον προεδρικό θώκο. Σε κάθε περίπτωση λόγω της ηλικίας του ο Παύλος Χρηστίδης προβάλλει έντονα το ζήτημα της ανάγκης ανανέωσης στην πολιτική λειτουργία και τον λόγο του ΚΙΝ.ΑΛ.
