Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, το 2021 τα εργατικά ατυχήματα που καταγράφηκαν στην Ελλάδα έφτασαν συνολικά τα 4.475, παρουσιάζοντας αύξηση 12,9% σε σχέση με το 2020. Το τραγικό είναι ότι τα “ατυχήματα” σε εργαζόμενους άνω των 65 ετών αυξήθηκαν κατά 87%! Δηλαδή, σε εκείνη την ηλικιακή κατηγορία όπου οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε πλέον να εργάζονται.
Τον ίδιο χρόνο τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα ανήλθαν σε 31 από τα οποία τα 30 αφορούσαν σε άνδρες και το 1 σε γυναίκα. Σημειώνεται ότι το 2020 τα εργατικά δυστυχήματα έφτασαν τα 41.
Τα συγκριτικά στοιχεία μεταξύ δύο ετών που παρουσιάζει η ΕΛΣΤΑΤ, δυστυχώς είναι μόνο ένα μέρος του συστηματικού εργοδοτικού “εγκλήματος” με τον οποίο σφραγίζεται η περίφημη “ανάπτυξη” και τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Διότι από το 2012 μέχρι και σήμερα οι εργαζόμενοι υπογράφουν με το “αίμα” τους την κερδοφορία των αφεντικών, την εργασιακή ζούγκλα, το συστηματικό και διαχρονικό ξεδόντιασμα του ΣΕΠΕ και κάθε άλλου ελεγκτικού μηχανισμού.
14.000 εργατικά ατυχήματα σημειώθηκαν στην Ελλάδα το 2022 με αποτέλεσμα 104 εργαζόμενοι να χάσουν τη ζωή τους. Μόνο τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2023, οι νεκροί σε εργατικά ατυχήματα έχουν ήδη φτάσει τους 57. Το 2019 σκοτώθηκαν ή πέθαναν εν ώρα εργασίας 51 άνθρωποι ενώ το 2018 έχασαν τη ζωή τους στη δουλειά 46 άτομα.
Στον κλάδο του επισιτισμού έχει γίνει σχεδόν συνώνυμο με τον όρο εργατικό “ατύχημα”, το ατύχημα του διανομέα με το μηχανάκι του. 53 διανομείς έχουν χάσει την ζωή τους την τελευταία εξαετία πηγαίνοντας την τελευταία παραγγελία τους, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασαν τον περασμένο Απρίλιο τα εργατικά σωματεία της Θεσσαλονίκης. Ενώ και τα “ατυχήματα” που δεν έχουν νεκρούς είναι πολύ συχνά. 400 εργαζόμενοι κάθε χρόνο πεθαίνουν από επαγγελματικές ασθένειες.
Πανελλαδικά, πάνω από 2.000 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους την ώρα της εργασίας τους από το 1999 έως το 2019.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ η σημαντική αύξηση των εργατικών ατυχημάτων με ανθρώπους άνω των 65 ετών (87,0%)! Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η σημαντικότερη ποσοστιαία μεταβολή των εργατικών ατυχημάτων, κατά τη σύγκριση των ετών 2021 και 2020, παρατηρήθηκε στις ηλικιακές ομάδες 65 ετών και άνω (αύξηση 87,0%) και 15-19 ετών (αύξηση 64,7%).
Δηλαδή, άνθρωποι που είτε θα έπρεπε ήδη να έχουν σύνταξη είτε η σύνταξη δεν αρκεί για να ζήσει κάποιος στοιχειωδώς καθώς και νέοι που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο και να δουλέψουν προφανώς με εργασιακούς όρους ειλωτείας.
Από τα 4.475 “ατυχήματα” τα περισσότερα συνέβησαν σε Ανειδίκευτους Εργάτες, Χειρώνακτες και Μικροεπαγγελματίες (1.557 ατυχήματα, 34,8%), σε Χειριστές Σταθερών Βιομηχανικών Εγκαταστάσεων, Μηχανημάτων και Εξοπλισμού και Συναρμολογητές (μονταδόροι) (950 ατυχήματα, 21,2%) και σε Απασχολούμενους στην Παροχή Υπηρεσιών και Πωλητές σε Καταστήματα και Υπαίθριες Αγορές (843 ατυχήματα, 18,8%).
Αντίστοιχα, τα περισσότερα θανατηφόρα “ατυχήματα” το 2021 αφορούσαν σε Ανειδίκευτους Εργάτες, Χειρώνακτες και Μικροεπαγγελματίες (11 ατυχήματα, 35,5%), σε Ειδικευμένους τεχνίτες και ασκούντες συναφή τεχνικά επαγγέλματα (8 ατυχήματα, 25,8%) και σε Χειριστές Σταθερών Βιομηχανικών Εγκαταστάσεων, Μηχανημάτων και Εξοπλισμού και Συναρμολογητές (μονταδόροι) (6 ατυχήματα, 19,4%).
Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι οι κλάδοι οικονομικής δραστηριότητας που παρουσίασαν τη μεγαλύτερη αύξηση εργατικών ατυχημάτων για το έτος 2021 σε σχέση με το 2020 είναι ο κλάδος «Εκπαίδευση» κατά 113,6%, ο κλάδος «Τέχνες, διασκέδαση και ψυχαγωγία» κατά 105,0% και ο κλάδος «Δραστηριότητες υπηρεσιών παροχής καταλύματος και υπηρεσιών εστίασης» κατά 91,5%. Είναι φανερό ότι ο τελευταίος κλάδος σχετίζεται με το “τουριστικό θαύμα” και τις εργασιακές γαλέρες στους τουριστικούς προορισμούς, εκεί δηλαδή που οι εργαζόμενοι καίγονται ανασφάλιστοι και τους κρύβουν, ζητάνε τα χρήματά τους και έρχεται η αστυνομία, γίνονται κολυμβητές για να εξυπηρετήσουν, επειδή “δεν το απαγορεύει κάποιος νόμος”…
