Σε μια εξωτική ατμόσφαιρα, στο κέντρο της σκηνής, είναι τοποθετημένο ένα ψάθινο κλουβί. Μέσα βρίσκεται ένας θρόνος. Μοιάζουν όλα να είναι πλεγμένα από τον ιστό μιας αράχνης. Βλέπεις ένα σκηνικό πλεκτάνης. Ένα περιβάλλον που έχει πετρώσει από τη στέρηση του φωτός.
πηγη: Εύα Νικολαΐδου/902
Μέσα στο χώρο, περιφέρεται η Βάιολετ Βέναμπλ (Φιλαρέτη Κομνηνού). Μ’ ένα διαπεραστικό βλέμμα που είναι όλος ο κόσμος της. Αυτό μεταλλάσσεται σε εκμαυλιστικό όταν προσπαθεί να χειραγωγήσει τον γιατρό Ντόκτορ Σούγκαρ (Δημήτρη Τσίκλη), για τον θάνατο του γιου της Σεμπάστιαν, που κατασπαράχτηκε το περασμένο καλοκαίρι, προκειμένου να τον πείσει να κάνει λοβοτομή στην ξαδέρφη του γιου της, που ήταν παρούσα, Κάθριν (Αναστασία Παντούση).
Πρόσωπα δεμένα μεταξύ τους με νήματα τόσο γερά, αλλά και τόσο εύθραυστα όπου τα χειρίζεται άνετα η Φιλαρέτη Κομνηνού, για να σώσει την υστεροφημία του γιου της. Πεινασμένη η Βάιολετ, όπως τα σαρκοφάγα φυτά της, αναζητά μέσα στο κενό της να ενοχοποιήσει για τον θάνατό του την ξαδέρφη που τον συνόδευε στις διακοπές. Δεν είναι εύκολο να μεταφέρεις τη συναισθηματική διαταραχή μιας υπερπροστατευτικής μάνας που μετατρέπει την ανατροφή του Σεμπάστιαν σε διαστροφή.
Με την ερμηνεία της Φ. Κομνηνού παρακολουθείς με πόσο αξιοθαύμαστο τρόπο περνά από τη μία κατάσταση στην άλλη λες και κάνει η ίδια τη λοβοτομή. Ένας περίπλοκος ρόλος που με την ανεπανάληπτη ερμηνεία της δίνει μάθημα ζωής και υποκριτικής δεξιοτεχνίας.
Η ξαδέρφη μοναδική μάρτυρας, περιγράφει με πειστικότητα, τη φρικιαστική εικόνα του θανάτου του Σεμπάστιαν, λες κι ανέλαβε μια τραγική αποστολή. Ξεσκεπάζει το πρόσωπό του, πίσω από το προσωπείο. Ένα ταλέντο γεννιέται!
Συγκλονιστική η Φ. Κομνηνού, με έναν βουβό σπαραγμό όταν άνοιξε ένα κουτί κι έβγαζε τα ρούχα του. Ένα καπέλο, ένα πολύχρωμο μαντήλι του ομοφυλόφιλου γιου ενώ από τις πιο δυνατές στιγμές ήταν όταν γονάτισε στο άδειο σακάκι του, όπως μπροστά σε κάτι ιερό.
Η ζωή του δεν θύμιζε έργο τέχνης – παρόλο που ήταν ποιητής – αλλά φυλακισμένου με δεσμά πνιγηρής αγάπης, όπως τα πουλιά που έτρωγαν στη θάλασσα του ισημερινού τα χελωνάκια όταν έβγαιναν από τα αυγά τους πάνω στην καυτή άμμο.
Δεν έψαχνε να βρει τον θεό αλλά τον ομοφυλόφιλο εαυτό του γιατί ήθελε να δραπετεύσει από τις ενοχές του. «Η αλήθεια» έλεγε «βρίσκεται στον πυθμένα ενός απύθμενου πηγαδιού». Σ’ αυτές τις τελευταίες μέρες των διακοπών του ξετυλίγεται η αλήθεια του, τελειώνοντας με συντριβή.
Η σκηνοθεσία της Λίλλυς Μελεμέ (Μις Χόλι) που παίζει και ως μητέρα της ξαδέρφης έγινε με επιδέξιο τρόπο. Μας επιτρέπει το έργο να δούμε βαθιά τον εαυτό μας και να κατανοήσουμε τους άλλους.
Μέσα στον απόηχο μιας ταινίας ενός μακρινού παρελθόντος, σαν μια τεθλασμένη γραμμή, ξεπηδά μια θεατρική παράσταση στο Νέο Ακάδημο. Τότε έμειναν αναπάντητα ερωτηματικά, τώρα μέσα από την υπέροχη αυτή δημιουργία, φωτίστηκαν όσες χαραμάδες απορίας μου είχαν μείνει.
Ποια νήματα άραγε κινούν τη ζωή μας;
Κ. Βέναμπλ: Φιλαρέτη Κομνηνού
Κάθριν: Αναστασία Παντούση
Ψυχίατρος – Ντόκτορ Σούγκαρ: Δημήτρης Τσίκλης
Κ. Χόλι: Λίλλυ Μελεμέ
Τζορτζ: Πάρης Λεόντιος
- Το έργο ανεβαίνει στο θέατρο «ΝΕΟΣ Ακάδημος»
