«Έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Ποια είναι τα επιστημονικά κριτήρια μετάγγισης ενός ασθενούς; Ποια είναι τα “επιστημονικά, ασφαλή όρια”; Γιατί ένα παιδί παίρνει λιγότερο από το 1/3 του αίματος που χρειάζεται και θεωρείται ασφαλές; Μετά την υπομετάγγιση τα παιδιά μας φεύγουν με 25 αιματοκρίτη, φεύγουν με πόνους σ’ όλο το σώμα. Τι συνέπειες θα έχει αυτό στη ζωή τους; Ζητάμε τη μοναδική θεραπεία, να μην κινδυνεύει η ζωή ενός παιδιού, ενός ανθρώπου. Αίμα για όσους το χρειάζονται. Είναι ευθύνη του κράτους και όχι ατομική…»:
Όλα τα παραπάνω ακούστηκαν δυνατά, το μεσημέρι της Δευτέρας 2 Οκτώβρη, στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», κατά τη διάρκεια κινητοποίησης που πραγματοποιήθηκε για να πάψει το βάσανο των υπομεταγγίσεων, στο οποίο υποβάλλονται εδώ και μήνες περίπου 850 παιδιά και ενήλικες με μεσογειακή αναιμία.
Μια κραυγή αγωνίας συγγενών και ασθενών, που μεταφέρθηκε με πρωτοβουλία της Ομάδας Πασχόντων και των Οικογενειών τους. Στο πλευρό τους βρέθηκαν η 5μελής Επιτροπή της ΕΙΝΑΠ, η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» στο Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Παίδων «Αγλ. Κυριακού», η ΣΕΑΑΝ, ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων ΑμεΑ, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία (ΠΑΣΠΑΜΑ) και άλλοι φορείς. Τη στήριξη στον αγώνα τους εξέφρασε η βουλευτής του ΚΚΕ Βιβή Δάγκα. Εκ μέρους του ΠΑΜΕ στην κινητοποίηση έδωσε το «παρών» ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Γραμματείας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομάδας Πρωτοβουλίας Πασχόντων, η μεσογειακή αναιμία απορροφά πανελλαδικά περίπου 150.000 φιάλες αίματος. Οι 19.000 έρχονται από την Ελβετία για το «Αγία Σοφία», όπου εξυπηρετούνται περίπου 750 πάσχοντες. Όπως εξηγούν, «μας αναλογούν 3.000 φιάλες τον μήνα, δηλαδή 36.000 ετησίως και μας λείπουν σχεδόν το 50%, 17.000 φιάλες. Ένας ασθενής με μεσογειακή αναιμία χρήζει περίπου 2 μεταγγίσεις τον μήνα (ανά 15 μέρες), περίπου 550 ml. Στις υπομεταγγίσεις λαμβάνουμε μια φιάλη τη βδομάδα ή ανά 8 – 11 μέρες. Αυτό εγκυμονεί κινδύνους να αναπτυχθούν και άλλα θέματα υγείας, όπως καρδιολογικά, συχνότερες επισκέψεις στο νοσοκομείο, εκπτώσεις στην ποιότητα ζωής, αδυναμία και κόπωση να αντεπεξέλθουμε σε σπουδές, εργασία κ.λπ.».
Τα προβλεπόμενα επίπεδα μεταγγίσεων πρέπει να τηρούνται απαραίτητα, ώστε να έχουν οι πάσχοντες φυσιολογική ανάπτυξη και να ελαχιστοποιούνται οι οστικές αλλοιώσεις, να αποφεύγονται σοβαρές επιπλοκές στην υγεία τους. «Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς τι θα πει να παίρνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα λιγότερο αίμα από αυτό που χρειάζονται», σημειώνει η Ομάδα. (δείτε εδώ video).
Μάλιστα, οι πάσχοντες αναδεικνύουν και την κατάσταση στο Νοσοκομείο, αφού στο Τμήμα Αιμοδοσίας, το προσωπικό σε συνθήκες εντατικοποίησης πραγματοποιεί εξειδικευμένες εξετάσεις, προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες σε συλλογή μονάδων αίματος από εθελοντές. Σε αυτό το προσωπικό η διοίκηση χρωστάει εκατοντάδες ρεπό και άδειες προηγούμενων ετών λόγω της χρόνιας υποστελέχωσης. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, εδώ και καιρό είναι εκτός λειτουργίας και το όχημα μεταφοράς προσωπικού και υλικών για τις «εξωτερικές» αιμοληψίες, με αποτέλεσμα πότε να δανείζεται από άλλα νοσοκομεία όποτε είναι εφικτό, πότε να στοιβάζονται εργαζόμενοι, κουτιά και καρότσια μεταφοράς υλικού σε μικρότερο αυτοκίνητο, χωρίς να υπάρχει καμία ασφάλεια. Μέσα στο καλοκαίρι χάλασαν και εξειδικευμένα μηχανήματα που αφορούν την επεξεργασία του αίματος (οι λεγόμενοι φυγόκεντροι) και οι εργαζόμενοι ήταν αναγκασμένοι να δανείζονται από άλλο νοσοκομείο!
Αντίστοιχες ελλείψεις υπάρχουν και στη Μονάδα Μεσογειακής Αναιμίας, κύρια σε ιατρικό προσωπικό! Το μόνιμο προσωπικό είναι ελάχιστο, μέρος των ελλείψεων καλύπτεται από επικουρικούς και συμβασιούχους με ημερομηνία λήξης! Κι αυτά συμβαίνουν στη μεγαλύτερη μονάδα της Ελλάδας, όπου παρακολουθούνται περίπου 700 παιδιά και ενήλικες με αιμοσφαιρινοπάθειες! Χαρακτηριστικά, οι ασθενείς με μεσογειακή αναιμία που κατοικούν στην Εύβοια παρακολουθούνται ιατρικά και μεταγγίζονται από το συγκεκριμένο νοσοκομείο, αφού σε ολόκληρο τον νομό δεν υπάρχει αντίστοιχη στελεχωμένη μονάδα να τους καλύψει!
Όλα τα παραπάνω τέθηκαν κατά τη διάρκεια της συνάντησης αντιπροσωπείας των συγκεντρωμένων με τον υποδιοικητή του νοσοκομείου, Α. Μίχα, ο οποίος παρέπεμψε για τις ευθύνες που βαραίνουν και τη διοίκηση του νοσοκομείου σε κάτι αναπάντητα έγγραφα από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, μπας και «κουκουλωθεί» η βασική αιτία που είναι η έλλειψη μόνιμου προσωπικού και η κρατική υποχρηματοδότηση, μιλώντας για μετακινήσεις προσωπικού από εξίσου αποψιλωμένα τμήματα αντί για προσλήψεις.
Αγώνας δρόμου είναι και η θεραπεία για τους ενήλικες ανασφάλιστους πάσχοντες από το φαρμακείο του νοσοκομείου, που στερούνται αναλώσιμα υλικά, τα οποία χρησιμεύουν για την καθημερινή αποσιδήρωση, η οποία μετά τη μετάγγιση «είναι η δεύτερη σημαντική θεραπεία για τη ζωή μας», όπως αναφέρουν. Και σε αυτήν τη περίπτωση το θέμα λύνεται με την αλληλεγγύη των ασφαλισμένων ασθενών, οι οποίοι δίνουν στους ανασφάλιστους όσα υλικά τους περισσεύουν.
«Και σ’ αυτήν την περίπτωση βλέπουμε την εφαρμογή της εγκληματικής πολιτικής “μείωσης της βλάβης”», σημείωσε σε παρέμβασή της η Βιβή Δάγκα, αναδεικνύοντας ότι δεν γίνονται οι αναγκαίες προσλήψεις που θα μπορούσαν να καλύψουν όλες τις ανάγκες, δεν αναπτύσσονται οι αναγκαίες υποδομές. «Αυτό προϋποθέτει κι έναν σχεδιασμό σε πανελλαδικό επίπεδο. Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος με μεσογειακή αναιμία στην Εύβοια, που έχει τραβήξει πλημμύρες, φωτιές, να έχει και την έγνοια αν θα έχω την αναγκαία θεραπεία, την αναγκαία ποσότητα αίματος, αν θα βρω αιμοδότη. Δεν είναι στην ατομική ευθύνη των ασθενών όλα τα παραπάνω, είναι ευθύνη του κράτους», πρόσθεσε, υπενθυμίζοντας τις σχετικές πρωτοβουλίες του ΚΚΕ. Τόνισε ότι «το σημαντικό είναι η διεκδίκηση από την κυβέρνηση της αναγκαίας χρηματοδότησης για τη λειτουργία του νοσοκομείου».
Μεταξύ άλλων μίλησαν ο Ιορδάνης Ψημμένος, εκ μέρους της Πρωτοβουλίας Γονέων Παιδιών με Μεσογειακή Αναιμία και η Όλγα Σιάντου, εκ μέρους της (ΔΑΣ) Νοσοκομείου Παίδων.
«Είναι ευθύνη του κράτους, δεν μπορεί να μεριμνά ο πάσχων και ο περίγυρός του. Όταν υπάρχουν δύο γιατροί που καλούνται να καλύψουν το 1/3 όλων των μεταγγίσεων στην Ελλάδα, τότε το πρόβλημα είναι εμφανές ότι δεν αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα. Χρειάζεται να αναπτυχθούν δομές και σε άλλους νομούς. Τα κενά δεν κλείνουν με έναν γιατρό από δω και από κει. Συνταξιοδοτούνται γιατροί και η πολύτιμη επιστημονική εμπειρία τους πάει στράφι», τόνισε μεταξύ άλλων η Ολγα Σιάντου, εκ μέρους της ΔΑΣ Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία».
Εργαζόμενοι, ασθενείς και φορείς απαιτούν την πλήρη στελέχωση όλων των σχετικών τμημάτων, με μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, αλλά και προσλήψεις στα νοσοκομεία ανά περιοχή. Επίσης, την πλήρη λειτουργία όλου του απαραίτητου εξοπλισμού, την αντικατάσταση του οχήματος μεταφοράς προσωπικού και υλικών για τις αιμοληψίες εκτός νοσοκομείου με ασφάλεια. Ακόμα, να συστηματοποιηθεί με ευθύνη του κράτους η εθελοντική αιμοδοσία, ιδιαίτερα στους νέους και να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη δημόσιων υποδομών, με επαρκή στελέχωση και σύγχρονο εξοπλισμό. Να εξασφαλιστεί η δωρεάν κάλυψη των ανασφάλιστων σε αναλώσιμα, φάρμακα κ.λπ.
ΠΗΓΗ: 902.gr
