Σε μια μεγάλη πολιτική συγκέντρωση μετατράπηκε η ομιλία του Θοδωρή Χιώνη, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής στο 50ό Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» στο Σκοπευτήριο Καισαριανής.
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν οι δήμαρχοι Χαϊδαρίου και Καισαριανής, πολυπληθής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και πολλοί υποψήφιοι ευρωβουλευτές του Κόμματος.
Παραθέτουμε την ομιλία:
«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Κάθε φορά που βρισκόμαστε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, αισθανόμαστε τη σκιά της Ιστορίας σαν να έχει φωλιάσει σε αυτά τα χώματα που πότισαν με το αίμα τους οι εκτελεσμένοι κομμουνιστές.
Και κάθε φόρα φανερώνεται αυτή η κόκκινη κλωστή με πολλούς σταθμούς, στιγμές που συνδέει το χθες με το σήμερα και την ανάγκη να συνεχίσουμε τον μακρύ, δύσκολο αλλά και σίγουρο δρόμο του αγώνα που άνοιξαν με την περπατησιά τους χιλιάδες και χιλιάδες αγωνιστές πριν από εμάς.
Από εδώ, που πριν 80 χρόνια, την Πρωτομαγιά του 1944, 200 πρωτοπόροι αγωνιστές, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, χορεύοντας και τραγουδώντας από το προηγούμενο βράδυ γνωρίζοντας ότι πάνε για μάχη με τον θάνατο, στάθηκαν με το κεφάλι ψηλά και ίσιο το βλέμμα μπροστά στις κάνες των ναζί εκτελεστών τους, ξαναπιάνουμε με σεβασμό και γερά το κόκκινο νήμα που μας ενώνει με όλους αυτούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν “για να νικήσει ο άνθρωπος, για να νικήσει η λευτεριά τον πόλεμο”.
Εδώ, που οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους θεώρησαν ότι μπορούσαν με μαζικές εκτελέσεις -τουλάχιστον 48 πρωινά ο ήλιος ανέτειλε με τις ριπές των οπλοπολυβόλων- να καταστείλουν τη μαζική λαϊκή δράση και ηρωισμό, την αποφασιστικότητα, τη δύναμη θέλησης και πάλης που τροφοδότησε το ΚΚΕ, νους και καρδιά της ΕΑΜικής Αντίστασης, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ.
Εδώ, δίπλα μας, στο Σκοπευτήριο, που ο 6ος τομέας του ΕΑΜ αποφάσισε να μετονομαστεί σε “Θυσιαστήριο της Λευτεριάς”.
Αλλά μετά την απελευθέρωση, τη σύγκρουση του Δεκέμβρη, τη λευκή τρομοκρατία και τον κορυφαίο αγώνα του ΔΣΕ, το αστικό κράτος επιδίωξε για δεκαετίες να σβήσει τα ίχνη της Ιστορίας, του ηρωισμού και της λεβεντιάς, έχοντας εγκαταστήσει ένα άβατο.
Και που με αγώνες, όπως η κατάληψη για 17 ημέρες το 1983 από τον λαό της πόλης με τους κομμουνιστές και τον Δήμαρχο Παναγιώτη Μακρή στην πρώτη γραμμή, επέβαλαν να κηρυχτεί ιστορικός μνημειακός χώρος και με ακόμα 43 χρόνια διεκδίκησης για να είναι όπως πρέπει αυτός ο ιερός χώρος.
Εδώ, που τα “πουλιά πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες” κι η Κομμουνιστική Νεολαία άπλωσε τα δικά της φτερά με το 2ο, το 10ο, το 11ο, το 12ο, το 13ο, το 18ο, το 19ο και το 21ο Φεστιβάλ, αυτής της τολμηρής νεανικής εφόδου στο μέλλον.
Εδώ λοιπόν στον πρώτο σταθμό των εκδηλώσεων των 50 χρόνων του Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”, τιμάμε τους νεκρούς και την Ιστορία μας, κρατάμε ψηλά τη σημαία που απόκτησε το χρώμα της βουτηγμένη στους αγώνες της εργατικής τάξης, το κόκκινο της αυγής του νέου κόσμου, της φλόγας και της λευτεριάς και στέλνουμε το μήνυμα για πιο δυνατούς αγώνες αντεπίθεσης για το δίκιο των λαών στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.
Ο Βάρναλης σε έναν στίχο του για την πρωτομαγιά του 1944 γράφει ότι “Ετούτ’ η μάντρ’ αγνάντια σου το σύνορο του κόσμου”.
Μπροστά σε αυτή τη μάντρα το αίμα και η θυσία των 200 κομμουνιστών ξεχώρισε πράγματι δύο διαφορετικούς κόσμους.
Ξεχώρισε τον σάπιο κόσμο της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που γεννά τον φασισμό και τον πόλεμο, την προσφυγιά και τη φτώχεια, που δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα…
Και τον κόσμο που παλεύει για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες, δίχως πόλεμο και εκμεταλλευτές, δίνοντας ό,τι καλύτερο έχει, ακόμα και τη ζωή του, για να υπερασπιστεί και να νικήσει η ζωή.
Αυτόν τον κόσμο αποτύπωναν οι 200 στα σημειώματα που άφηναν να πέφτουν από τα καμιόνια καθώς τους πήγαιναν από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου στον τόπο της εκτέλεσης.
“Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτές”… έγραψε ο Μήτσος Ρεμπούτσικας.
“Καλύτερα να πεθαίνεις για τη λευτεριά παρά να ζεις σαν σκλάβος” έγραψε ο Νίκος Μαριακάκης.
“Να πείτε στους καπνεργάτες μου ότι δεν τους πρόσβαλα” έγραψε ο Δημήτρης Ρόδης.
“Ας μάθει όλη η Ελλάδα ότι ούτε στιγμή δεν χάσαμε την πίστη μας στην τελική νίκη της Σοβιετικής Ένωσης. Καμία δύναμη δε θα μπορέσει να τσακίσει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ θα νικήσει” έγραφε ο Σάββας Σαββόπουλος.
“Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να ‘σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου” έγραψε ο ήρωας του ΚΚΕ Ναπολέων Σουκατζίδης που ακόμα μας συγκλονίζει, καθώς όταν του παρουσιάστηκε η ευκαιρία να γλιτώσει τον εαυτό του, αρνήθηκε, για μην πάρει άλλος τη θέση του.
Την Πρωτομαγιά του ’44, τα 200 ηρωικά παλικάρια που ενέπνευσαν το Βίρβο να γράψει ”Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια”, σήκωσαν τον λαό μας ένα μπόι ψηλότερα με τον τρόπο που ξέρουν να το κάνουν οι κομμουνιστές. Χαράσσοντας την ανειρήνευτη πάλη, τη μάχη ανάμεσα σε δυο κόσμους που τους χωρίζει άβυσσος.
Αυτή η μάχη είναι το νήμα της κόκκινης κλωστής που απλώνεται στον χρόνο. Κάθε ένας εκτελεσμένος συνδέεται με κορυφαίες στιγμές εργατικών αγώνων και εξεγέρσεων την περίοδο του Μεσοπολέμου, ατσαλωμένοι, ανυπότακτοι, γαλουχημένοι με τα μεγάλα ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος κι αφοσιωμένοι στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του λαού. Στην πλειονότητά τους Ακροναυπλιώτες, που τους παρέδωσε το αστικό κράτος -όντας από πριν φυλακισμένοι- στους κατακτητές.
Μια μάχη ανάμεσα στους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους, που όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε, αλλά διαπερνούσε από την αρχή μέχρι το τέλος τη δράση κατά της τριπλής κατοχής.
Οι εργάτες, ο λαός, στην πάλη για την απελευθέρωση της χώρας από τους φασίστες κατακτητές, αντιμέτωπος με την πείνα και την εκμετάλλευση, με το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή, καθοδηγητικό κέντρο της αντίστασης.
Η αστική τάξη και τα κόμματά της βουτηγμένοι στη βρομιά και την ντροπή. Ένα τμήμα συνεργαζόμενο με τους κατακτητές, έκανε μπίζνες, έλεγχο της μαύρης αγοράς κι άλλα αισχρά. Ένα τμήμα, το μεγαλύτερο, φευγιό στο εξωτερικό, κι όσοι δεν λούφαξαν, ραδιουργούσαν μαζί με τους Βρετανούς όπως με τον ΕΔΕΣ, ενάντια στον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ, και με στόχο τι θα γίνει μετά τον πόλεμο.
Η 1η Μάη του 1944 ξημέρωσε μέσα στις φλόγες αυτής της σύγκρουσης. Η πλάστιγγα είχε αρχίσει να γέρνει κατά του φασιστικού άξονα, με την τεράστια συμβολή του Σοβιετικού λαού και του Κόκκινου Στρατού, τα όπλα του ΕΛΑΣ απελευθέρωναν τη χώρα και δημιουργούνταν λαογέννητοι θεσμοί κοινωνικής οργάνωσης.
Ο αντίπαλος, ενώ έχανε, είχε λυσσάξει. Εκείνη τη μέρα τουλάχιστον άλλοι 150 αγωνιστές εκτελέστηκαν σε όλη την Ελλάδα με διαταγή των Ναζί και εκτελεστές κυρίως τα τάγματα ασφαλείας που είχαν φτιαχτεί με επιμονή της κατοχικής κυβέρνησης του Ράλλη και χρηματοδότηση από βιομήχανους και μεγαλέμπορους.
Η μαζική εκτέλεση των 200 κομμουνιστών την 1η Μάη, μέρα σύμβολο για την παγκόσμια εργατική τάξη, δεν ήταν τυχαία επιλογή. Συμπύκνωνε την ανειρήνευτη σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης, της βαρβαρότητας και του πολέμου. Η μάχη για την απελευθέρωση και τη μεταπολεμική εξουσία οξυνόταν.
Για να κριθεί, αυτό που επίσης αποτύπωσε ο Βάρναλης, που εύστοχα ονομάστηκε “παππούς των λαϊκών αγώνων”, στο ποίημα Ιστορία:
“Τις φορές, που ο δεμένος πετάχτηκε απάνου
με τα δόντια να κόψει του ξένου τυράννου
το λυτάρι, δεμένος βρισκότανε πάλι.
Τονε δένανε τρίδιπλα οι ντόπιοι μεγάλοι.
Τώρα η Νύχτα τελειώνει… Παθοί και μαθοί
ξέρουν, όταν η μάχ’ η μεγάλη δοθεί,
για να μην ξαναχάσουνε τη λευτεριά τους,
θ’ αφανίσουνε πρώτα τα ντόπια θεριά τους”.
Από τον ξεσηκωμό των εργατών στο Σικάγο το 1886 ως τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη, από την Πρωτομαγιά του 1924 με τον πρώτο δολοφονημένο εργάτη σε πρωτομαγιάτικη κινητοποίηση στην Ελλάδα, το μέλος της ΟΚΝΕ, Σωτήρη Παρασκευαΐδη, ως την Πρωτομαγιά του 1944 με την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στη Καισαριανή, μια ασυμφιλίωτη αντίθεση πλέκει το νήμα της Ιστορίας και των ταξικών αναμετρήσεων.
Ο εισαγγελέας Γκρίνελ στη δική των εργατών του 1886 στο Σικάγο ξεφώνιζε: “Κύριοι ένορκοι, καταδικάστε τους, κάντε τους παράδειγμα προς αποφυγήν. Κρεμάστε τους και θα σώσετε τους θεσμούς μας, την κοινωνία μας”.
Για να απαντήσει ακλόνητος ο Σπάις: “Αν σας περνάει στα σοβαρά η ιδέα πως με τις κρεμάλες σας μπορείτε να σταματήσετε τον αγώνα εκατομμυρίων εργατών, που αν και γονατισμένοι από την καταπίεση εξεγείρονται, είστε μα την αλήθεια, φτωχοί των πνεύματι. (…) Τεντώνετε ένα σχοινί. Γύρω σας, δίπλα σας, πάνω σας απ’ όλες τις μεριές θεριεύει μια φωτιά. Μπορείτε να την αγνοείτε, αλλά δεν μπορείτε να την αποφύγετε. Θα έρθει μια εποχή που η σιωπή μας στον τάφο θα είναι πιο ισχυρή από τις φωνές που στραγγαλίζετε σήμερα”.
Βέβαια δεν την αγνόησαν. Η αστική τάξη έδειξε ότι είναι αντίπαλος αμείλικτος, αδίστακτος, που για να υπερασπίσει τη χλιδή, τα πλούτη και την εξουσία της χρησιμοποιεί κάθε μέσο.
Τίποτα όμως δεν μπορεί να σταματήσει το υπόγειο ρεύμα αυτής της λάβας που κυλά. Ανεξάρτητα σε ποιο σημείο ή σε ποια σημεία του κόσμου κάθε φορά ξεσπά και με ποια ένταση ξεχύνεται, παρά τα ζιγκ-ζαγκ της ιστορίας, τις πρώτες εφόδους και υποχωρήσεις, ακόμα και μετά την ανατροπή της πρώτης προσπάθειας οικοδόμησης του σοσιαλισμού, τίποτα δεν μπορεί να την σταματήσει.
Οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Η εργατική τάξη κρατάει το μέλλον της ανθρωπότητας. Δεν επιβεβαιώθηκαν οι καλοπληρωμένοι γραφιάδες που βιάστηκαν να μιλήσουν για το τέλος της ιστορίας και της δημιουργικής της δύναμης, της ταξικής πάλης.
Οι ολοένα και μαζικότερες απεργίες και τεράστιες κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια στις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, στη Γαλλία, τη Γερµανία, στην Ισπανία, τη Μ. Βρετανία, στην Ολλανδία κι αλλού. Οι μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις που έφτασαν μέχρι τις Βρυξέλλες, εκεί που μέσα σε κλειστές αίθουσες τα διάφορα κοράκια και τα λόμπι της ΕΕ μηχανορραφούν ενάντια στους λαούς για να κερδίζουν τα αφεντικά τους, οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης που σφαγιάζεται από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, σε μια σειρά μεγάλες πόλεις και κέντρα από την Ευρώπη και την Ελλάδα μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείας της Αμερικής, στις κινητοποιήσεις και τις κατασκηνώσεις στα μεγαλύτερα και πιο προβεβλημένα τους πανεπιστήμια.
Αναδεικνύουν ότι παρά τον αρνητικό συσχετισμό, οι λαοί έχουν αστείρευτη δύναμη, οι εργαζόμενοι έχουν νεύρο, η νεολαία σηκώνει ανάστημα κι ότι αυτό προσπαθεί ο αντίπαλος να ηρεμήσει ή να καταστείλει.
Είμαστε μαζί με όλους αυτούς τους λαούς. Tο ΚΚΕ έχει σταθεί από την πλατεία της Βαστίλης μαζί με τα εκατομμύρια των Γάλλων εργατών μέχρι την έδρα των εργαζομένων της Amazon και το Columbia των αγωνιζόμενων φοιτητών.
Τις σπίθες κι αυτό το ρεύμα που μπορεί να τις φουντώσει δυναμώνουμε με τους αγώνες στη χώρα μας.
Οι εμβληματικοί αγώνες κι απεργίες των προηγούμενων χρόνων για την προστασία της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, του λαού μας που έγραψαν το σύνθημα “μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό στον δρόμο της ανατροπής”.
Οι συγκλονιστικές κινητοποιήσεις και απεργίες που έκαναν τα δάκρυα οργή και απόφαση αγώνα για να μην συγκαλυφθεί το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη που έκοψε το νήμα της ζωής 57 ανθρώπων, κρατώντας το νήμα της εκδίκησης στην εγκληματική πολιτική τους κέρδους της ΕΕ και των κυβερνήσεων που οδήγησαν σε αυτό και στρώνουν το έδαφος και για τα επόμενα εγκλήματα.
Η συνάντηση εκατοντάδων χιλιάδων απεργών εργατών ενάντια στην ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, για μισθούς και εργασιακά δικαιώματα με τους βιοπαλαιστές αγρότες των μπλόκων, που αγωνίζονταν για την επιβίωσή τους και τους φοιτητές που για μήνες κουρέλιασαν το νομοσχέδιο της ΝΔ για την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας.
Κι όλοι μαζί κάτω από ένα σύνθημα: “Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”, δείχνουν τον δρόμο της ελπίδας, της δυναμικής της κοινή πάλης και συμμαχίας του λαού, της αμφισβήτησης, της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, των μονοπωλίων και του κράτους τους.
Η ακούραστη δράση των κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών που δρούμε μαζί, συμβάλλει ώστε να υπάρχει συνέχεια και να σημαδεύονται οι πραγματικοί ένοχοι και οι αιτίες για όλα τα εγκλήματα σε βάρος του λαού και της εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο, το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και του κέρδους που όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα της ΕΕ υπηρετούν.
Αυτά φοβάται η στριμωγμένη κυβέρνηση της ΝΔ. Ότι υπάρχει και μπορεί να δυναμώσει το αντίπαλο δέος στην αντιλαϊκή της πολιτική, η συλλογική, κοινή δράση και διεκδίκηση του λαού και της νεολαίας, η μόνη και πραγματική αντιπολίτευση, με το ΚΚΕ μπροστά!
Αυτά ανησυχούν τα επιτελεία του συστήματος, της ΕΕ. Ιδιαίτερα τώρα που οξύνονται ο ανταγωνισμός και οι αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και μέσα σε κάθε χώρα, ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, που μεγαλώνουν οι δυσκολίες της καπιταλιστικής οικονομίας και στενεύουν τα περιθώρια, που πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου.
Φοβούνται γιατί μπορεί να δημιουργηθούν τριγμοί, ρωγμές, κλονισμοί. Ανησυχούν γιατί η αμφισβήτηση, η αγανάκτηση, η οργή που προκαλεί η αντιλαϊκή πολιτική δεν είναι παροδική.
Ε, όλα αυτά λοιπόν που φοβούνται και απεύχονται ας τους τα προσφέρουμε απλόχερα. Κι άμεσα, τώρα, με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές.
Με εκατοντάδες χιλιάδες, πιο πολλά κόκκινα ψηφοδέλτια στην κάλπη της 9ης Ιούνη. Με το ΚΚΕ ακόμα πιο ψηλά, για να ακουστεί σε όλη την Ευρώπη. Στέλνοντας μήνυμα ελπίδας και ενδυνάμωσης των αγώνων στην Ελλάδα για να έχει πιο δυνατό αντίπαλο η αποδυναμωμένη κυβέρνηση της ΝΔ και τα κόμματα της ΕΕ, πανευρωπαϊκό μήνυμα ανάτασης σε όλους τους λαούς της ΕΕ που βρίσκονται κι αυτοί στους δρόμους.
Γιατί αποδείχτηκε ότι η μόνη ψήφος που τη βρίσκεις άμεσα την επόμενη μέρα μπροστά σου, προς όφελος σου είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.
Γιατί η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι εγγύηση ότι μετατρέπεται σε διεκδίκηση, σε αγώνα, σε δυνάμωμα της οργάνωσης του λαού.
Ας τους προσφέρουμε απλόχερα αυτά που η ΕΕ, αυτή η φυλακή των λαών, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που την υπηρετούν, απεχθάνονται.
Όσο κι αν γράφουν ύμνους υπέρ της τα σχολικά βιβλία, όσο κι αν διαφημίζονται τα ευρωπαϊκά προγράμματα στα πανεπιστήμια, όσο κι αν προσπαθούν η ΝΔ, με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, όλη τη συστημική αντιπολίτευση να τη στολίσουν και διαφωνούν για το ποιος μπορεί να εκπροσωπήσει καλύτερα τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για το εάν παραμένει ή ξεστρατίζει από τις αξίες και τις αρχές της, υπάρχει δυστυχώς γι’ αυτούς η πραγματικότητα. Μιας και:
Μιλάνε για την ΕΕ της ελευθερίας της εκμετάλλευσης, που λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή σαν αναλώσιμο υλικό και την εργατική δύναμη ως εμπόρευμα που παράγει τα κέρδη.
Μιλάνε για την ΕΕ της δημοκρατίας των 30.000 λομπιστών, δηλαδή των καλογυαλισμένων καλοπληρωμένων εκπροσώπων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που παραγγέλνουν τις κατευθύνσεις της ΕΕ και που θεωρούνται θεσμικοί παράγοντες της λειτουργίας του ευρωκοινοβουλίου με συμφωνία όλων των άλλων κομμάτων εκτός του ΚΚΕ. Των απαγορεύσεων του συνδικαλισμού σε 10 κράτη-μέλη, της απεργίας και των διαδηλώσεων σε 15 κράτη-μέλη, της επίσημης πολιτικής του αντικομμουνισμού. Της καταστολής και των μέτρων έκτακτης ανάγκης όπως στη Γαλλία με μαθητές γονηπετής και με δεμένα χέρια, των απαγορεύσεων μέχρι και μετακινήσεων για διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης. Των τρομονόμων, του φακελώματος, των predator και των λογισμικών παρακολούθησης, της λογοκρισίας και των απαγορεύσεων στο καλλιτεχνικό έργο.
Μιλάνε για την ΕΕ της ισότητας και της καταπολέμησης του κοινωνικού αποκλεισμού των 95 εκατομμυρίων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των 16 εκατομμυρίων ανέργων, των 5 εκατομμυρίων αστέγων, των ξεκληρισμένων αγροτών από την Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Μιλάνε για την ΕΕ του κράτους δικαίου των τριών μνημονίων και των τροϊκανών για να μην ξεχνιόμαστε. Των μνημονίων διαρκείας και της μόνιμης εποπτείας των αντιλαϊκών προαπαιτούμενων για να μπουκώνουν με δισ. ευρώ τους επιχειρηματικούς ομίλους. Της 13ωρης δουλειάς και των minijobs. Των οδηγιών και κατευθύνσεων που μετέτρεψαν σε καρμανιόλα τον σιδηρόδρομο και έκαναν αρένα συμφερόντων το να έχει συστήματα ασφαλείας, οδηγώντας στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών. Των αποφάσεων και οδηγιών για την επιχειρηματική ελευθερία στα πανεπιστήμια ώστε να πληρώνεις τους εμπόρους των πτυχίων για τις σπουδές σου.
Μιλάνε για την ΕΕ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας των φρακτών, των πνιγμένων προσφύγων και μεταναστών, της Πύλου και της Λαμπεντούζα, της μαζικής δολοφονίας στη Μαλίγια της Ισπανίας, του αίσχους της Μόριας, του ενταφιασμού της συνθήκης της Γενεύης και των συμφωνιών για φθηνό εργατικό δυναμικό.
Αλλά και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αναπήρων που ξεσπιτώνονται από τα σπίτια τους που πλειστηριάζονται. Των ασθενών που στερούνται τα φάρμακά τους για να κάνουν τις μπίζνες τους οι φαρμακοβιομήχανοι στην ελεύθερη αγορά της ΕΕ.
Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Γιατί είναι άλλο η Ευρώπη και οι ανάγκες των λαών της και άλλο η ΕΕ, αυτή η πολιτεία των αφεντάδων που υπερασπίζεται το δίκιο των αδικητάδων.
Από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής της, ως Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, συμμαχία μονοπωλίων, και στην εξέλιξή της ως ένωση αντιλαϊκών κρατών και κυβερνήσεων για να θωρακίζουν τα συμφέροντα και την εξουσία των μονοπωλίων, όσο κι αν προσπάθησαν να την φτιασιδώσουν, είναι αντίπαλος των λαών, δεν αλλάζει προς όφελος τους, μόνο χειρότερη και πιο αντιδραστική γίνεται χρόνο με τον χρόνο, με όλων των ειδών, χρωμάτων και σύνθεσης κυβερνήσεων που εδώ και δεκαετίες έχουν υπάρξει και περάσει.
Αν κάποιος θέλει να δει το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ τότε θα αντικρίσει το φρικτό πρόσωπο της εκμετάλλευσης και του πολέμου. Γιατί η ΕΕ για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων πρωτοστατεί στους πολέμους στην Ουκρανία, στην Αφρική, στην Ερυθρά Θάλασσα, στη Μέση Ανατολή.
Μόνο το 2022 διατηρούσε τουλάχιστον 17 στρατιωτικο-πολιτικές αποστολές σε 3 ηπείρους. Τα 22 από τα 27 μέλη της ΕΕ είναι και μέλη του ΝΑΤΟ, στηρίζοντας όλες τις εγκληματικές του αποφάσεις!
Είναι ένωση πολέμου διαχρονικά και το έχει αποδείξει στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη, στο Μάλι.
Εξοπλίζεται σαν αστακός καλώντας τους λαούς “να προετοιμαστούν για πόλεμο”, ψηφίζει πολεμικό προϋπολογισμό και δαπανά 240 δισ. για εξοπλισμούς, ενώ οι λαοί της γονατίζουν από την ακρίβεια, ετοιμάζει ευρωστρατό 5.000 στρατιωτών για να υπηρετήσει την λεγόμενη “στρατηγική της αυτονομία” για να στέλνει στρατό όπου γης, τη στιγμή που δεν μπορεί να στείλει γιατρούς στα νοσοκομεία και δασκάλους στα σχολεία, λόγω “δημοσιονομικών αντοχών”.
Μόλις προχθές στη Σύνοδο κορυφής κατέληξε σε πολεμικό ανακοινωθέν, ρίχνοντας κι άλλο λάδι στη φωτιά της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.
Καλεί τα κράτη – μέλη να στείλουν επιπλέον και αναβαθμισμένο πολεμικό υλικό στο καθεστώς Ζελένσκι, κλιμακώνοντας τον πόλεμο ΝΑΤΟ – Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας.
Στηρίζει το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ και τη γενοκτονία που είναι σε εξέλιξη.Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στέλνει τελεσίγραφα πολέμου στο Ιράν παίζοντας τον ρόλο “μπροστινού” στην κυβέρνηση Νετανιάχου που σχεδιάζει ταυτόχρονα και σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ίδια την ΕΕ την εξόντωση των Παλαιστινίων στη Ράφα, έχοντας ρίξει μπαρούτι σε όλη την περιοχή.
Όλες αυτές τις αποφάσεις στηρίζουν η κυβέρνηση της ΝΔ και όλα τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη της Νέας Αριστεράς, το ΠΑΣΟΚ, η Ελληνική Λύση. Δεσμευμένοι στις επιλογές της αστικής τάξης για να συμμετέχει στο πλιάτσικο και στο μοίρασμα της λείας.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι από τις πρώτες στην ΕΕ που ζητούν νέα πακέτα και ευρωομόλογα για την περαιτέρω εμπλοκή στον πόλεμο στην Ουκρανία φορτώνοντας νέα δάνεια και θυσίες στον ελληνικό λαό, στέλνει όπλα, μέχρι και λευκό φώσφορο που μόνο το ΚΚΕ κατήγγειλε, επισημαίνοντας τη συμφωνία όλων των άλλων κομμάτων. Παζαρεύει κι άλλα οπλικά συστήματα.
Χρησιμοποιεί την Ελλάδα για να αποθηκεύεται πολεμικό υλικό που προορίζεται στις σφαγές, όπως τα δεκάδες κοντέινερ που έχει τώρα σε άγνωστη τοποθεσία κι εντάσσει λιμάνια, δρόμους αεροδρόμια στις πολεμικές προετοιμασίες.
Στέλνει τα παιδιά του ελληνικού λαού στο σφαγείο στη Μέση Ανατολή για τα κέρδη των εφοπλιστών και μεταφορικών ομίλων.“Καλή τύχη” ευχήθηκε ο υπουργός Άμυνας στο πλήρωμα της φρεγάτας “Ύδρα” πριν αποπλεύσει για Ερυθρά! Με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη να συμπληρώνει “η Ελλάδα είναι ένα κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και αυτό σημαίνει ότι, αν μας ζητηθεί, πρέπει να ανταποκριθούμε… να είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε τον καναπέ και να μπούμε στην πρώτη γραμμή της μάχης”. Όχι ο ίδιος προφανώς, ούτε τα παιδιά της αστικής τάξης! Στα παιδιά του λαού αναφέρεται!
Και όσο κι αν λένε ότι η Ελλάδα αποτελεί παράγοντα ασφάλειας στην περιοχή, αναλαμβάνουν την ευθύνη να μας εμπλέκουν στον πόλεμο, κάνοντας τη χώρα μας ορμητήριο, μαγνήτη νέων κινδύνων και στόχο αντιποίνων. Με τις Φρεγάτες στην Ερυθρά και στον Λίβανο, την πυροβολαρχία Patriot στη Σ. Αραβία, τη βάση της Σούδας, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και το Στρατηγείο της Λάρισας που παίζουν κομβικό ρόλο και στους δύο πολέμους. Την Ελευσίνα που σταθμεύουν αμερικάνικα πολεμικά αεροπλάνα και άλλα σημεία της χώρας.
Την ίδια στιγμή μάλιστα που οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν τα νέα πακέτα μαμούθ 95 δισ. για τη στήριξη του καθεστώτος Ζελένσκι, του κράτος – δολοφόνου του Ισραήλ και της Ταϊβάν, που δεν ξοδεύονται για… προπαγάνδα.
Σε αυτές τις συνθήκες ο κύριος “δεν με κρατάει κανένας”, Κασσελάκης δεν κρατιέται. Δίνει διαπιστευτήρια στον ευρωατλαντικό παράγοντα, ξεπερνώντας ακόμα και τον Μητσοτάκη δίνοντας αβάντα στον Άδωνη Γεωργιάδη να μιλάει “για ιδεολογική νίκη της ΝΔ”.
Δήλωσε το πρωτάκουστο, ότι το ΝΑΤΟ είναι “ιερή αμυντική συμμαχία” σαν σύγχρονος Μέττερνιχ και σιγούρεψε ότι συμφωνεί με τις αμερικάνικες βάσεις και την πολεμική επιχείρηση ”Ασπίδες” της ΕΕ, δήλωσε ότι συμφωνεί με τον Τραμπ για την ανάγκη αντιμετώπισης της Κίνας.
Απογείωσε την εκφυλιστική πορεία, της ελληνοαμερικάνικης συμφωνίας που προετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ κι εφάρμοσε η ΝΔ, της συμφωνίας για την ανανέωση και επέκταση των ΝΑΤΟικών βάσεων, των συμφωνιών και της αποστολής οπλικών συστημάτων στο αυταρχικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, την ένταξη κι άλλων χωρών στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ που ο ΣΥΡΙΖΑ 2 – Νέα Αριστερά την κάνει ακόμα σημαία.
Είναι η εκφυλιστική συνέχεια που οδηγούσε και τότε τη ΝΔ και βουλευτές της, να λένε “ευχαριστώ τον ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτές τις συμφωνίες, εμείς δε θα μπορούσαμε να τις φέρουμε…”, που πρόσφερε τα μέγιστα στο σύστημα και οδήγησε εν τέλει στην απογοήτευση και στη διακυβέρνηση της ΝΔ.
Κι από την άλλη έχουμε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που μας ζαλίζει ότι ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ θα δυναμώσει το ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα. Δηλαδή; Τον κ. Σάντσεθ, πρωθυπουργό της Ισπανίας που ήταν από τους πρώτους που έστειλε οπλισμό στην Ουκρανία, ή τον Γκλικσμάν υποψήφιο του σοσιαλιστικού κόμματος Γαλλίας στις ευρωεκλογές που κατηγορεί τον Μακρόν ότι στέλνει μόνο 3.000 οβίδες τον μήνα στο Κίεβο.
Γι’ αυτό ας αφήσουν τις μαγγανείες, τις κρουαζιέρες, τις ολυμπιακές φλόγες, τους celebrities, τα κουτσομπολιά και τους τσακωμούς σε δευτερεύοντα.
Το τι κρίνεται στις ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη αφορά όλο τον λαό, τη νεολαία κι είναι σαφές κι αμείλικτο.
Θα επικροτήσουμε την ΕΕ του πολέμου, τη ζυγισμένη – στοιχισμένη στάση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων δίνοντάς τους πράσινο φως για ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο και στα ευρωατλαντικά σχέδια, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, σε βάρος του λαού;
Ή θα στείλουμε μήνυμα καταδίκης, θα πούμε STOP, κόκκινο στη μετατροπή της χώρας μας σε ορμητήριο πολέμου και στόχο των αντίπαλων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ στρατοπέδων, καταδικάζοντας τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τη συμμετοχή σε αυτούς;
Απαντάμε, στέλνουμε μήνυμα και ψηφίζουμε με σαφήνεια. Μόνο το ΚΚΕ σπάει την ομερτά των άλλων κομμάτων. Διεκδικεί η κυβέρνηση να αποσύρει τη στήριξή της στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Να πάψει η αποστολή οπλισμού στο καθεστώς του Ζελένσκι. Να απεμπλακεί η χώρα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις και υποδομές.
Κρατάει όρθια τη τιμή του λαού μας κι όταν εμφάνιζαν τους ναζί του Αζόφ στη βουλή κι όταν σταματάει τρένα που τους στέλνουν όπλα και πυρομαχικά κι όταν διαδηλώνει για να επιστρέψει η Φρεγάτα “Ύδρα” από το στόμα του λύκου.
Αγωνίζεται στην ίδια πλευρά με τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης και τους φοιτητές της Αμερικής για τη “λευτεριά της Παλαιστίνης”.
Και με ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ μπορεί να ακουστεί το μεγάλο ΝΑΙ στο δικαίωμα να ζούμε ειρηνικά, με αλληλεγγύη με τους άλλους λαούς, νοικοκύρηδες στον τόπο μας.
Γιατί ο λαός μας έχει τη δύναμη να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις και μπορεί να τη δείξει στον δρόμο του αγώνα, για να απεμπλακεί η χώρα μας από το μακελειό, σπάζοντας τα δεσμά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που θυσιάζουν δικαιώματα και ζωές στο βωμό του κέρδους των λίγων και ισχυρών.
Άλλωστε, ας σκεφτούμε από το 2019, τις προηγούμενες ευρωεκλογές δηλαδή έως σήμερα, ζήσαμε γεγονότα και εξελίξεις που κάποιοι ίσως ποτέ δεν περίμεναν ότι θα ζήσουμε.
Περάσαμε την πανδημία με τις εκατόμβες νεκρών σε όλο τον κόσμο, στα εμπορευματοποιημένα και διαλυμένα δημόσια συστήματα Υγείας, με τον ιδιωτικό τομέα Υγείας να θησαυρίζει και τις χώρες της ΕΕ να κάνουν πλιάτσικο η μία στην άλλη για μάσκες και αναπνευστήρες καταρρίπτοντας την προπαγάνδα περί “ευρωπαϊκής αλληλεγγύης”.
Είδαμε να σκοτώνονται οι λαοί για των αφεντάδων το φαΐ.
Ζήσαμε τις τεράστιες καταστροφές. Δάση και περιουσίες να καίγονται, ολόκληρες περιοχές να πλημμυρίζουν. Όταν με την επίσημη βούλα της ΕΕ θυσιάζονται για τις μπίζνες και τις επενδύσεις ακόμα και περιοχές NATURA, όταν δεν παίρνεται κανένα μέτρο πολιτικής προστασίας, όταν δεν φτιάχνονται τα αναγκαία έργα υποδομής γιατί μπαίνουν στο λογαριασμό της εγκληματικής πολιτικής του “κόστους – οφέλους”.
Βιώνουμε τη μεγάλη “γκριζοπράσινη μετάβαση” που σημαίνει πανάκριβη ενέργεια για τον λαό, απαξίωση ενεργειακών πόρων, διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας και καταστροφή του περιβάλλοντος προς όφελος των κερδών των πράσινων κολοσσών.
Μετράμε πως θα βγάλουμε τον μήνα καθώς ο ανταγωνισμός, η απελευθέρωση όλων των αγορών και η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν φέρνει ευημερία για όλους, καλούς μισθούς στους εργαζόμενους, χαμηλές τιμές για τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
Οι σάπιες αξίες και αρχές της ΕΕ, οι οδηγίες, οι κατευθύνσεις και τα ψηφίσματα της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, του πολέμου. Όσα περάσαμε, είδαμε και βιώνουμε για να διασφαλίζονται τα κέρδη και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
Αποτελούν την αντιλαϊκή πολιτική σταθερότητα που θέλει να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού η ΝΔ και που αποδεικνύεται μια περιπέτεια δίχως τέλος για τον λαό.
Αποτελούν την αντιλαϊκή ευρωπαϊκή κανονικότητα και τα κεκτημένα της ΕΕ από τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ 1, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ 2 μας λένε ότι τάχα μου μας απομακρύνει η κυβέρνηση της ΝΔ.
Την ίδια ώρα που όποια πέτρα της κυβερνητικής πολιτικής κι αν σηκώσεις το ίδιο φίδι θα βρεις από κάτω, ένα ψήφισμα, μια οδηγία, μια κατεύθυνση της ΕΕ που τις περισσότερες φορές έχει υπερψηφιστεί απ’ όλα τα κόμματα εκτός από το ΚΚΕ.
Την ίδια ώρα που το 90% των νόμων, των αντιλαϊκών νόμων που ψηφίζονται στο ελληνικό κοινοβούλιο είναι κατευθύνσεις και οδηγίες που τις συναποφασίζουν τα άλλα κόμματα στην ευρωβουλή, γιατί πυρήνας της πολιτικής τους είναι η διασφάλιση των κερδών και τα συμφέροντα των λίγων, που χειροτερεύουν τη ζωή των πολλών.
Και λέμε συναποφασίζουν γιατί αν στο ελληνικό Κοινοβούλιο κρατούν κάπως τα προσχήματα και ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το 50% και το ΠΑΣΟΚ το 70% των αντιλαϊκών νομοσχεδίων της κυβέρνησης της ΝΔ, στο Ευρωκοινοβούλιο πιο απελευθερωμένοι και με “ευρωπαϊκό” αέρα απογειώνονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ευρωβουλευτές του, που σήμερα βρίσκονται στη Νέα Αριστερά, ψήφισε ακριβώς το ίδιο με τη ΝΔ στο 74,6%, το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το ίδιο με τη ΝΔ στο 92,6% των ψηφοφοριών και η Ελ. Λύση το ίδιο με τη ΝΔ στο 54,3%.
Αλλά μετά παίζουν κρυφτούλι. Αν και η κοινή τους στρατηγική τους “διευκολύνει” ακόμα και να μεταφέρονται από το ένα κόμμα στο άλλο. Έτσι από τους 21 ευρωβουλευτές που εκλέχτηκαν το 2019, οι 9 πλέον δεν ανήκουν στο κόμμα με το οποίο εκλέχθηκαν. Έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε 6 ευρωβουλευτές από τους οποίος οι 4 έχουν φύγει, αλλά παρ’ όλα αυτά και οι 6 συμμετέχουν στην ίδια ευρωομάδα. Νυν ευρωβουλευτής της ΝΔ κατεβαίνει ως υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ, ενώ πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι υποψήφιοι με τη ΝΔ. Μεταγραφές από το ένα κόμμα στο άλλο και σκάνδαλα που δεν είναι απλώς σκάνδαλα…
Μόνο ψηφίζοντας ΚΚΕ ξέρεις τι ψηφίζεις, ξέρεις ότι η ψήφος σου θα παραμείνει ΚΚΕ.
Γιατί δεν έχει δεσμεύσεις στα μεγάλα συμφέροντα. Γι’ αυτό είναι μπροστά στους αγώνες της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού και τη νεολαίας. Αποκαλύπτοντας έγκαιρα τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ και ρίχνοντας όλες του τις δυνάμεις για να αποκρούεται η αντιλαϊκή καταιγίδα.
Αποφασιστικά και σταθερά στην υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων. Ακριβώς επειδή διαφωνεί με την ΕΕ και δεν έχει δεσμεύσεις στα κοράκια και τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της, αποτελεί εγγύηση για τα λαϊκά συμφέροντα και συμβάλει στην παραπέρα προετοιμασία του κινήματος για όσα αντιλαϊκά σχεδιάζονται στο ευρωκοινοβούλιο.
Γιατί εκλέγοντας ευρωβουλευτές από όλα τα υπόλοιπα κόμματα μπορεί να μην ξέρεις σε ποιο κόμμα τελικά θα καταλήξουν, μπορείς όμως να είσαι σίγουρος για το κοινό πρόγραμμα που έχουν επιλέξει και θα ακολουθήσουν.
Κοινή εξωτερική πολιτική της ΕΕ, εμπλοκής στο πόλεμο, πολεμικός προϋπολογισμός και Νέο Δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ που προβλέπει παραπέρα καθήλωση μισθών, κλιμάκωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, φοροαφαίμαξη με πράσινα χαράτσια, πλειστηριασμούς, αλλά και αύξηση περιθωρίου κέρδους για τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Κρίνονται πολλά την 9η Ιούνη. Δεν είναι καθόλου χαλαρή η ψήφος στις ευρωεκλογές. Κρίνεται το πόσο πιο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ για να έχει στήριγμα ο λαός και η νεολαία και εκεί που παίρνονται οι αντιλαϊκές αποφάσεις και εκεί που ανατρέπονται στους δρόμους του αγώνα. Δυναμώνοντας την πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Αυτό φοβούνται, αυτό μετράνε κι όχι την αποχή. Μόνο με το ΚΚΕ έχουμε φωνή. Η αποχή από τις μάχες και από την ψήφο δεν ενοχλεί κανένα, δεν ιδρώνει κανενός το αυτί.
Ας σκεφτεί ο καθένας και η κάθε μια. Αφού όποιο πρόβλημα κι αν έχει συναντήσει στη ζωή του, κρύβεται από πίσω η ΕΕ και τα κόμματα της, γιατί να την αφήσει ήσυχη, γιατί να μην τους τιμωρήσει; Πίσω από τις διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, βρίσκεται η Λευκή Βίβλος για την εργασία, πίσω από την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων βρίσκεται ο ενιαίος χάρτης ανώτατης εκπαίδευσης της ΕΕ, πίσω από την καταστροφή του περιβάλλοντος βρίσκεται το εμπόριο ρύπων και η πράσινη ανάπτυξη που είναι πολύ μαύρη στην πραγματικότητα.
Ε λοιπόν, ας τους κάνουμε όλοι μαζί να μην ξέρουν από πού τους ήρθε.
Μπορείτε μάλιστα τις επόμενες μέρες να δώσετε διπλό χαστούκι στην αντιλαϊκή πολιτική. Αναδεικνύοντας για άλλη μία χρονιά την ”Πανσπουδαστική” πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια και στέλνοντας μήνυμα ανυπακοής της νεολαίας ανεβάζοντας ακόμα πιο ψηλά το ποσοστό του ΚΚΕ στην κάλπη των ευρωεκλογών.
Για να ακουστεί η φωνή μας δυνατή μέχρι της Βρυξέλλες, για να πάρουν κουράγιο και δύναμη όλοι οι λαοί στην Ευρώπη, για μια πανευρωπαϊκή αντεπίθεση.
Συνεχίζουμε, βάζουμε τα δυνατά μας! Βρισκόμαστε πλέον στην τελευταία και πιο κρίσιμη φάση της μεγάλης πολιτικής εκλογικής μάχης που δίνει το Κόμμα μας. Μάχη κρίσιμη για την επόμενη μέρα, για την προοπτική της πάλης του λαού.
Μεταφέρουμε παντού το κάλεσμα. Δεν επικροτούμε την ΕΕ, την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα που συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν την αντιλαϊκή πολιτική που ευθύνεται για όλα τα εγκλήματα στη ζωή μας.
Με πιο δυνατό ΚΚΕ στέλνουμε ένα ηχηρό μήνυμα καταδίκης και τιμωρίας αποδυναμώνοντας την κυβέρνηση και τα κόμματα της ΕΕ, δηλώνοντας ότι οι λαοί είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα βάζει μπροστά τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων.
Δυναμώνουμε στην Ελλάδα και πανευρωπαϊκά το ρεύμα αμφισβήτησης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Με πιο δυνατό ΚΚΕ για πιο ισχυρούς αγώνες αντεπίθεσης, αντίπαλο δέος απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης. Με πιο δυνατό ΚΚΕ για να δοθεί μήνυμα μαχητικής αισιοδοξίας σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο…
Όσα ζήσαμε, και όσα έχουμε μπροστά μας που ίσως πολλοί δεν μπορούν να σκεφτούν ανέδειξαν και αναδεικνύουν ένα πράγμα. Πως αυτό το σύστημα έχει φάει τα ψωμιά του. Έπαψε πια από καιρό να μπορεί να προσφέρει κάτι προοδευτικό. Από παντού φαίνονται τα ιστορικά ξεπερασμένα όριά του.
Παρά τις υπαρκτές διαφορές από χώρα σε χώρα, παντού υπάρχει αυτό που όλοι τους θέλουν να κρύψουν, ότι στον 21ο αιώνα, στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και των άλλων μεγάλων επιστημονικών επιτευγμάτων, αντί ο άνθρωπος να απαλλάσσεται από μονότονες και κουραστικές δουλειές και να αυξάνεται ο ελεύθερος χρόνος, αντί να εξασφαλίζεται ουσιαστική γνώση, μόρφωση και παραγωγή υψηλά ειδικευμένου τεχνικού και επιστημονικού δυναμικού, αντί να αξιοποιούνται για την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών, συμβαίνουν ακριβώς τα αντίθετα.
Γιατί ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι και όλα αυτά τα επιτεύγματα βρίσκονται σήμερα στα χέρια των καπιταλιστών, γιατί η κερδοφορία τους καθορίζει τι θα παραχθεί, με ποιους όρους, πότε, σε αντίθεση με τις ανάγκες αυτών που πραγματικά παράγουν, τις ανάγκες της κοινωνίας.
Αυτά τα δεσμά σφίγγει η ΕΕ για να κρατάνε τους λαούς μακριά και απομονωμένους από τις μεγάλες δυνατότητες της επιστήμης και της παραγωγής. Γι’ αυτό και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την ιδέα και τον αγώνα της μεγάλης ανατροπής και της οικοδόμησης μίας κοινωνίας που θα βγάλει από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος και τον μονοπωλιακό ανταγωνισμό, μίας οικονομίας που τα αγαθά θα ανήκουν σε αυτούς που τα παράγουν, που κουμάντο θα κάνουν οι εργαζόμενοι οι οποίοι θα σχεδιάζουν κεντρικά την οικονομία με στόχο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Μίας κοινωνίας όπου τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας στη δουλειά, στην υγεία, στη μόρφωση, στον πολιτισμό, στον ελεύθερο χρόνο, στις διακοπές θα είναι κατοχυρωμένα.
Αυτό που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οι εκμεταλλευτές αυτό παλεύουμε. Σπάζοντας τα δεσμά της ΕΕ, με μια γνήσια εργατική, λαϊκή διακυβέρνηση και εξουσία. Για την Ελλάδα και την Ευρώπη της κοινωνικής ευημερίας, της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της πραγματικής ελευθερίας, του Σοσιαλισμού!
Από τούτον εδώ τον χώρο, δίπλα από το “Θυσιαστήριο της Λευτεριάς” που έδωσαν τη ζωή τους οι σύντροφοί μας, θέλουμε να επαναλάβουμε μία υπόσχεση.
Όσο η ΕΕ εντείνει τον αντικομμουνισμό, όσο γκρεμίζουν σοβιετικά μνημεία και αγάλματα και ξαναγράφουν την Ιστορία, όσο προωθούν τη θεωρία των δύο άκρων, ταυτίζοντας τους 200 εκτελεσμένους με τους εκτελεστές τους, αθωώνοντας τη φασιστική δράση και ιδεολογία, τροφοδοτώντας αντικειμενικά τις ακροδεξιές και αντιδραστικές δυνάμεις, που είναι τελικά δικά της παιδιά.
Τόσο εμείς θα τιμάμε τους ήρωες της τάξης και του Κόμματός μας. Τόσο εμείς θα υψώνουμε νέα μνημεία, θα διαδίδουμε την ιστορική αλήθεια και θα δυναμώνουμε τη θέληση και τη πάλη μας ενάντια στη μήτρα που τους γεννά, ενάντια στο ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και όσους το υπηρετούν.
Όσο η ΕΕ θα απαιτεί μία τέχνη κομμένη και ραμμένη στις απάνθρωπες αξίες της για να γίνεται φορέας αντικομμουνισμού, τόσο θα επιμένουμε το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” να φτάνει παντού, να γίνεται κάθε χρόνο και μεγαλύτερο, κάθε χρόνο και καλύτερο.
Γι’ αυτό και ένα μεγάλο χειροκρότημα στον μεγάλο Χρήστο Λεοντή που δικά του τραγούδια θα μας συντροφεύσουν στη συναυλία που θα ακολουθήσει.
60 χρόνια τώρα πορεύεται με ξεχωριστό ταλέντο και ήθος χαρίζοντας μας σπουδαία έργα όπως η “Καταχνιά”, το “Καπνισμένο Τσουκάλι”, οι “Παραστάσεις”, η “Καντάτα Ελευθερίας”, ο “Έρωτας Αρχάγγελος” κ.ά.
Το εμπνευσμένο και βαθιά ανθρώπινο έργο του μας συνοδεύει. Είναι πολλές οι γενιές οι οποίες με συντροφιά τη μουσική του Χρ. Λεοντή εμπνέονται, διαπαιδαγωγούνται κοινωνικά και αισθητικά κατανοούν τον κόσμο και αγωνίζονται για να τον αλλάξουν.
Και είναι ακόμα μεγαλύτερη η χαρά και η τιμή που σε τούτο τον Ιερό Τόπο θα παρουσιαστεί ολοκληρωμένη η “Καταχνιά”, το πρώτο ολοκληρωμένο έργο του Χρήστου Λεοντή σε στίχους του Κώστα Βίρβου.
Στο β’ μέρος θα παρουσιάσει τραγούδια από τη μακρά δημιουργική του διαδρομή.
Άλλωστε, ο Λεοντής γνώριζε καλά από την αρχή κιόλας της πορείας του ότι, όπως έχει πει ίδιος, δε “φτάνει να γράφεις νότες. Το θέμα είναι το τι λένε αυτές οι νότες. Αν αυτό που γράφεις έχει μια ‘ιδεολογία’, ξεκινάει από κάπου και κατευθύνεται κάπου, με μια αλήθεια και ειλικρίνεια, με μια προσέγγιση στα προβλήματα της ζωής. Όποια κι αν είναι αυτά: Της επιβίωσης, της αισθητικής ύπαρξης, του έρωτα, της αγάπης, της καλοσύνης, της αλληλεγγύης, της στήριξης του συντρόφου, της συμπαράστασης στον αγώνα του… Αν αυτές οι αρετές δεν υπάρχουν μέσα στο τραγούδι, τότε είναι κενό”.
Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ και σε όλους τους συντελεστές της συναυλίας. Στον Μίλτο Πασχαλίδη, την Ιωάννα Φόρτη, την Αγγελική Τουμπανάκη, τον Κώστα Τριανταφυλλίδη, τον Χάρη Μαυρουδή και φυσικά σε όλους τους μουσικούς.
Οι εκδηλώσεις εορτασμού των 50 χρόνων του Φεστιβάλ που έγραψε και συνεχίζει να γράφει Ιστορία, ξεκινάνε, ξεδιπλώνοντας το κόκκινο νήμα των αγώνων για να αλλάξουμε τον κόσμο, κόκκινο άστρο που μας δείχνει το δρόμο. Γιατί το Φεστιβάλ της ΚΝΕ έχει φροντίσει να τιμήσει το ίδιο από τη μεριά του την Ιστορία, τους αγώνες που συντρόφευε σε όλα αυτά τα χρόνια. Κυρίως όμως έχει καταφέρει να τιμήσει τον σκοπό του, τον στόχο του, δηλαδή τον αυριανό κόσμο για τον οποίο μας προϊδεάζει, τις αξίες και τα ιδανικά από τα οποία θα είναι φτιαγμένος.
Κοιτάμε το μέλλον κατάματα και το αρπάζουμε γερά.
Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο.
Το μέλλον μας είναι ο Σοσιαλισμός.
Προχωράμε…» Από 902.gr
