Την Εργατική Πρωτομαγιά, μέρα-σύμβολο στον αγώνα των εργατών όλου του κόσμου για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τίμησαν με την πολύ μαζική τους απεργιακή συγκέντρωση χιλιάδες απεργοί στην Αθήνα.
Με τα πανό και τις διεκδικήσεις τους, άλλοι με καπνογόνα στα χέρια «κοκκινίζουν» όλη την Αθήνα.
Η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι το δίκιο των λαών, ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους το μήνυμα που εκπέμπει η Αθήνα.
Εργαζόμενοι από δεκάδες κλάδους και χώρους δουλειάς, αλλά και φοιτητές, μαθητές, αυτοαπασχολούμενοι και γυναίκες από νωρίς συναντήθηκαν στις προσυγκεντρώσεις και πορεύτηκαν στο Σύνταγμα διατρανώνοντας «Κόκκινη Πρωτομαγιά – Πρωτοπόρα εργατιά» και «Από το Σικάγο στην Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξική».
Η απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα με το γράμμα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ.
Οι εργαζόμενοι τονίσαν ότι συνεχίζεται ο αγώνας τους για να καπνίσει πάλι η τσιμινιέρα της ΛΑΡΚΟ και για να μην ερημώσουν τα χωριά τους. Παράλληλα καλούν σε νέο συλλαλητήριο στην Αθήνα την Παρασκευή 10 Μάη στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα.
Στην απεργιακή συγκέντρωση παραβρέθηκε και ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας δηλώνοντας:
«Σήμερα μέρα Εργατικής Πρωτομαγιάς, η παγκόσμια εργατική τάξη επιθεωρεί τις δυνάμεις της, μαζικοποιεί τα συνδικάτα της, αλλάζει τους αρνητικούς συσχετισμούς από κάτω μέχρι πάνω, οργανώνει και προωθεί την κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με όλα τα λαϊκά στρώματα, ενάντια στα μονοπώλια, τον καπιταλισμό. Και κυρίως οργανώνεται και παλεύει για τα σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα, όλα τα δικαιώματα, στην εργασία, στην παιδεία, στην υγεία, στον πολιτισμό, ενάντια στον πόλεμο και τη φτώχεια, για όλους τους τομείς της κοινωνικής και προσωπικής ζωής του κάθε εργάτη, της κάθε εργάτριας, του κάθε αυτοαπασχολούμενου επαγγελματία, του αγρότη, των νέων και των γυναικών».
Θερμό χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε, σε τηλεφωνική σύνδεση με τη Ραμάλα, ο Μοχάμεντ Αρούρι εκπρόσωπος της Γενικής Ένωσης Παλαιστινίων Εργατών.
«Με την ευκαιρία των 25 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΜΕ σας απευθύνω θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό», ανέφερε, ενώ χαιρέτισε την Πρωτομαγιά, μέρα πάλης και αλληλεγγύης της εργατικής τάξης, μέρα-σύμβολο για τους αγώνες για τα κοινωνικά δικαιώματα.
Όπως εξήγησε, στην Παλαιστίνη οι αγώνες αυτοί περιλαμβάνουν την πάλη για ελευθερία, ανεξαρτησία, αποτίναξη του κατοχικού ζυγού.
«Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τον Παλαιστινιακό λαό να αντιμετωπίζει τη γενοκτονία στη Γάζα αλλά και τις επιθέσεις στη Δυτική Όχθη», τόνισε. Αναφέρθηκε ακόμα στο πρόβλημα της μεγάλης ανεργίας, της φτώχειας που αντιμετωπίζει ο λαός του.
Από το βήμα της απεργιακής συγκέντρωσης εξέφρασε τις ευχαριστίες του στους φοιτητές που κινητοποιούνται στις ΗΠΑ και άλλες χώρες καταδικάζοντας τη σφαγή στη Γάζα, στους εργαζόμενους όλου του κόσμου που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό.
ΤΩΡΑ
— Π.Α.ΜΕ (@PAMEhellas) May 1, 2024
Ζωντανή σύνδεση με τη Ραμάλα στη Παλαιστίνη
Λευτεριά στη Παλαιστίνη!#Παλαιστινη#Γαζα pic.twitter.com/ekzYQUlal7
Επίσης, χαιρέτισε ο πρέσβης της Παλαιστίνης Γιούσεφ Ντόρκχομ, τονίζοντας: «μεταφέρω σε όλους σας και σε όλους τους εργαζόμενους και τους ελεύθερους ανθρώπους του κόσμου την ειλικρινή μας ευγνωμοσύνη και τη βαθιά μας εκτίμηση που υψώνετε τις φωνές σας για την υποστήριξη και την αλληλεγγύη σας στον Παλαιστινιακό λαό στη Γάζα και σε όλα τα μέρη της κατεχόμενης Παλαιστίνης και της διασποράς και για την υπεράσπιση της δικαιοσύνης μας, για την υπεράσπιση της ελευθερίας μας και για την υπεράσπιση του ανεξάρτητου κράτους μας, της Παλαιστίνης, στα προ της 4ης Ιουνίου 1967 σύνορα.
Και από εδώ χαιρετίζω τον Παλαιστινιακό λαό μας στη Γάζα. Χαιρετίζω τα παιδιά, τις γυναίκες και τους άνδρες της Γάζας, της Τζενίν, της Τουλακερέμ, της Ναμπλούς, της Χεβρώνας, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και κάθε ίντσας της Παλαιστίνης που μας γεμίζει πάντα με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια.
Χαιρετίζω τον λαό μας της διασποράς που αναγκάστηκε να εξοριστεί διά της βίας από τη βάρβαρη ισραηλινή κατοχή της πατρίδας μας».
Κάνοντας αναφορά στα εγκλήματα του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ ανέφερε: «Ο λαός μας εκτοπίζεται διά της βίας από την πατρίδα του καθώς το Ισραήλ έχει δεσμευτεί να κάνει τη Γάζα μη κατοικήσιμη…”
Μπαλόνια με τα χρώματα της σημαίας της Παλαιστίνης αφέθηκαν στον ουρανό της Αττικής, από τη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης.
«Ενώνουμε τη φωνή μας με τους ήρωες της τάξης μας. Συνεχίζουμε για να γίνουν πραγματικότητα όσα ονειρευόμαστε!», τόνισε στην κεντρική ομιλία ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.
«Θα συνεχίσουμε και θα φτάσουμε εκεί που ορίζει το καθήκον μας για το δίκιο της τάξης μας. Για να γεμίσουμε τις σελίδες του βιβλίου της ταξικής πάλης με νέους μεγάλους αγώνες και κατορθώματα. Για να γράψουμε την πιο μεγάλη ιστορία. Την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης!», τόνισε ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, μιλώντας στην πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα.
Όπως ανέφερε ο Γ. Τασιούλας, “η 1η Μάη είναι ημέρα δική μας. Των εργαζομένων όλου του κόσμου και σηματοδοτεί τον αδιάκοπο αγώνα της τάξης μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Για έναν κόσμο χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια, χωρίς πολέμους και προσφυγιά. Έναν κόσμο αντάξιο των αναγκών και των συμφερόντων των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.”
Οι διαδηλωτές εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν αταλάντευτα τον αγώνα ενάντια στους σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων και του πολιτικού προσωπικού τους.
Απαίτησαν καλύτερους όρους δουλειάς και ζωής, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς και διεύρυνση δικαιωμάτων, μέτρα ενάντια στην ακρίβεια. Άμεση κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία. 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, όπως επιτρέπουν η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Άμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στην εργασία. Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις.
Υπογράμμισαν ότι δεν συμβιβάζονται με τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, των πολέμων, της προσφυγιάς και της φτώχειας. Στο ερώτημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» απάντησαν: Με τις ζωές μας, με τις ανάγκες των πολλών. Τόνισαν ότι θα συνεχίσουν για να γίνουν πραγματικότητα όσα ονειρεύονται, για το μέλλον που έχουν ανάγκη.
Στην απεργιακή συγκέντρωση εκφράστηκε η αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης, ενώ καταγγέλθηκε και το όργιο καταστολής της αστυνομίας στους φοιτητές των ΗΠΑ.
Ακόμη καταγγέλθηκε ιδιαίτερα η εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, απαιτώντας να κλείσουν οι αμερικανικές βάσεις, καμιά διευκόλυνση στους φονιάδες των λαών, να επιστρέψουν οι φρεγάτες και οι ελληνικές αποστολές στη χώρα. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα.
«Σαν να θρηνούσε ο ουρανός τον θάνατο των 200 παλικαριών…»
Με ένα ιστορικό για την Πρωτομαγιά του 1944 ξεκίνησε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της απεργιακής συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, καθώς φέτος κλείνουν 80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή.
Ακόμη αποσπάσματα από ποιήματα του Κώστα Βάρναλη και του Γιάννη Ρίτσου αφιερωμένων στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944, απήγγειλαν οι ηθοποιοί Σπύρος Σαραφιανός και Μαριάνθη Σοντάκη, ενώ στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συνέβαλαν οι μουσικοί Βασιλική Τσιφτσή (τραγούδι), Περικλής Μαλακατές (κιθάρα) και Πάνος Γαλάνης (μπουζούκι).
Το ιστορικό έχει ως εξής:
Και ήτανε μουντή, λένε, εκείνη η Πρωτομαγιά…
Σαν να θρηνούσε ο ουρανός τον θάνατο των 200 παλικαριών…
Ο δρόμος από το Χαϊδάρι μέχρι την Καισαριανή γέμισε ρούχα, σημειώματα, περηφάνια και πατριωτισμό. Κανείς δεν λύγισε. Κανείς δεν ζήτησε να του χαριστεί η ζωή. Μόνο εκδίκηση ζητούσαν και αγώνα για τη λευτεριά.
Άλλωστε, η ζωή κατακτάται, δεν χαρίζεται…
Στην πρώτη γραμμή ο Ναπολέων Σουκατζίδης, ο κομμουνιστής, ο οποίος μπορούσε να ζήσει και να πάει άλλος στο εκτελεστικό απόσπασμα στη θέση του, απέδειξε το μεγαλείο του, λέγοντας ένα μεγάλο ΟΧΙ…
Τα σημειώματα γράφτηκαν με αίμα, πάνω σε κομμάτια από ύφασμα και ρίχτηκαν στον δρόμο. Παράκληση στους περαστικούς, να γίνουν αγγελιοφόροι θανάτου στις οικογένειες των ηρώων…
Σημειώματα, ελπίδα για το μέλλον. Δεσμευτικά για τη συνέχιση του αγώνα μέχρι τη λευτεριά…
Δέκα φορτηγά χρειάστηκαν να μεταφέρουν τους διακόσιους στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Η είδηση για την εκτέλεση διαδόθηκε σαν αστραπή. Πλήθος κόσμου μαζεύτηκε κι έψαχνε αν είναι κάποιος δικός του στα καμιόνια του θανάτου.
Και έφτασαν στον τόπο της θυσίας. Ανά εικοσάδες γίνονταν οι εκτελέσεις. Δέκα φορές. Κι ο τοίχος της Καισαριανής κόκκινος. Το αίμα ζεστό κι υπάλληλοι του δήμου να προσπαθούν να το μαζέψουν. Οι μελλοθάνατοι ‘βαζαν τους νεκρούς στα φορτηγά. Πολλοί δεν πέθαναν αμέσως. Ξεψύχησαν στο δρόμο. Ηρωικές και οι τελευταίες τους λέξεις, «Ζήτω η λευτεριά. Εκδίκηση. Πεθαίνουμε για τη λευτεριά και τη λαοκρατία. Ζήτω το ΕΑΜ».
Κατάρες κι αναθέματα αντηχούσαν στην Καισαριανή. Θρήνος και οδυρμός ζωγράφιζαν εκείνη τη μέρα με τα πιο σκοτεινά χρώματα κι έγραφαν με το αίμα των 200 κομμουνιστών τις πιο περήφανες σελίδες της νεότερης ιστορίας.
Απομεσήμερο Δευτέρας με τον ήλιο ψηλά, τέλειωσαν οι εκτελέσεις. Και οι 200!
Μέχρι το βράδυ, λένε, τους είχαν θάψει όλους. Διακόσιοι τάφοι άνοιξαν, δεν μπόρεσαν όμως να θάψουν το κουράγιο, τη λεβεντιά και την αυταπάρνηση των αγωνιστών της Καισαριανής. Διακόσιοι θάνατοι, που ανάστησαν τη φλόγα για τη λευτεριά, φωτεινός φάρος στους αγώνες του λαού μας.
Ακολούθησε το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Σκοπευτήριο Καισαριανής»
Εδώ πέσαμε. Παιδιά του λαού. Γνωρίζετε γιατί.
Γυμνοί, κατάσαρκα φορώντας τις σημαίες,
η Ελλάδα τις έρραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο.
Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα.
Είδατε τα πουλιά, που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες
αγγίζοντας με τα φτερά τους τον ανατέλλοντα πυρφόρον.
Είδατε τα παράθυρα της γειτονιάς ν’ ανοίγουνε στο μέλλον.
Εμείς, μερτικό δε ζητήσαμε… Τίποτα…
Μόνον θυμηθείτε το: αν η ελευθερία
δεν βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας.
Αμέσως μετά απαγγέλθηκε το ποίημα του Κώστα Βάρναλη «Πρωτομαγιά του 1944»
Πέσε στα γόνατα, προσκύνα το πανάγιο χώμα
με την ψυχή κατάκορφα στον ουρανό υψωμένη,
όποιος και να σαι, όθε και να σαι κι ό,τι – άνθρωπος να σαι!
Πιότερο, αν είσαι του λαού ξωμάχος, χερομάχος,
φτωχόπαιδο, που αθέλητα σε βάλαν να καρφώσεις
τον αδερφό σου αντίκρα σου – με μάνα εσύ και κείνος!
Ετούτ’ η μάντρ’ αγνάντια σου το σύνορο του κόσμου.
Σ’ αφτήν απάνου βρόντηξεν ο Διγενής το Χάρο.
Είτανε πρώτη του Μαγιού, φως όλα μέσα κ’ έξω
(έξω τα χρυσολούλουδα και μέσα η καλωσύνη)
που αράδειασε πα στο σοβά, πιστάγκωνα δεμένους
και θέρισε με μπαταριές οχτρός ελληνομάχος,
όχι έναν, όχι δυο και τρεις, διακόσια παληκάρια.
Δεν ήρθαν μελλοθάνατοι με κλάμα και λαχτάρα,
μόν’ ήρθανε μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι.
Και πρώτος άρχος του χορού, δυο μπόγια πάνου απ’ όλους
κι από το Χάρο τρεις φορές πιο πάνου ο Ναπολέος.
Κ’ είναι από τότες Μάης εδώ, φως όλα μέσα κ’ έξω.
Κόλλα τ’ αφτί και την καρδιά στο ματωμένο χώμα.
Στον Κάτου Κόσμο τραγουδάνε πάντα και χορεύουν
κι αν κάπου ανάκουστος καημός θολώνει τη λαλιά τους,
δεν είναι που τη μάνα τους τη μάβρη ανανογιούνται
παρά που τους προδώσαν απορίματα δικά μας.
Κι αν πέσανε για το λαό, νικήσαν οι προδότες,
που τώρα εδώ κατάχρυσοι περνούν και μαγαρίζουν,
και τώρα πιο τους μάχονται και τους ξανασκοτώνουν!
Σιχαίνεσαι τους ζωντανούς; Μην κλαις τους σκοτωμένους!
Απ’ τα ιερά τους κόκκαλα, πρώτη του Μάη και πάλι,
θα ξεπηδήσει ο καθαρμός κ’ η λεφτεριά του ανθρώπου.
Κ’ είναι χιλιάδες στην Ελλάδα όμοιοι Πανάγιοι Τάφοι.
«Στον αγώνα ενωμένοι κι ας μη λείψει κανείς»
Με υψωμένες γροθιές και τον ύμνο της «Διεθνούς» ολοκληρώθηκε η μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της 1ης Μάη στο Σύνταγμα.
«Εμπρός της Γης οι κολασμένοι, της πείνας σκλάβοι εμπρός εμπρός, το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει, σαν βροντή σαν κεραυνός.
Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια, όλοι εμείς οι ταπεινοί της Γης, που ζούσαμε στην καταφρόνια, θα γίνουμε το παν εμείς.
Στον αγώνα ενωμένοι κι ας μη λείψει κανείς
Ω! Να τη, μας προσμένει στον κόσμο η Διεθνής.
Θεοί, αρχόντοι, βασιλιάδες με πλάνα λόγια μας γελούν, της Γης οι δούλοι κι οι ραγιάδες, μοναχοί τους θα σωθούν…
Για να σπάσουμε τα δεσμά μας, για να πάψει πια η σκλαβιά, να νιώσουν πρέπει τη γροθιά μας και της ψυχής μας τη φωτιά».
ΠΑΜΕ: Συνεχίζουμε, δυναμώνουμε τους αγώνες μας! Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!
Τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, τους νέους και τις νέες, συνολικά τον εργαζόμενο λαό που σε συνέχεια των μεγάλων απεργιών στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη, βγήκε εκ νέου στους δρόμους, απέργησε ξανά συμμετέχοντας μαζικά στις απεργιακές-πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα χαιρετίζει το ΠΑΜΕ.
Συγκεκριμένα σημειώνει:
«Από την Πρωτομαγιά του Σικάγο, στην Πρωτομαγιά του ’36 στη Θεσσαλονίκη, στην 1η Μάη του ’44 στην Καισαριανή που 80 χρόνια πριν, 200 κομμουνιστές στάθηκαν με λεβεντιά μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί, μέχρι και σήμερα, το ίδιο μήνυμα είναι οδηγός του αγώνα μας: Δεν λυγίζουμε, δεν υποχωρούμε, δεν τρομοκρατούμαστε, δεν συμβιβαζόμαστε με τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, των πολέμων, της προσφυγιάς και της φτώχειας.
Ο λαός μας δεν έχει τίποτα να περιμένει, προσδοκώντας καλύτερες μέρες από τα ψεύτικα λόγια όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα. Η λύση απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που σκορπά δυστυχία, πολέμους, όλεθρο, ανέχεια και εγκλήματα όπως αυτά των Τεμπών έρχεται από την οργανωμένη δράση, μακριά από τον μονόδρομο των κερδών, της ΕΕ και των κυβερνήσεών της.
Σήμερα χρειάζεται να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά η φωνή μας, η φωνή όλων των λαών απέναντι στους πολέμους που διεξάγουν οι καπιταλιστές για τα συμφέροντά τους, αιματοκυλώντας ολόκληρους λαούς, κατεδαφίζοντας χώρες και δημιουργώντας μεγάλες προσφυγικές ροές.
Στην Παλαιστίνη εδώ και μήνες συντελείται γενοκτονία από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ απέναντι στον παλαιστινιακό λαό, απέναντι σε γυναικόπαιδα. Στην Ουκρανία οι καπιταλιστικές δυνάμεις λύνουν τις διαφορές τους με τα όπλα. Οι εστίες των πολεμικών αναμετρήσεων γενικεύονται στη Μέση Ανατολή. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αγώνες των φοιτητών στην Αμερική, στο πανεπιστήμιο Columbia και σε άλλα μεγάλα πανεπιστήμια που συναντούν ευρεία καταστολή και εκατοντάδες συλλήψεις λόγω της εναντίωσης τους στην γενοκτονία στη Γάζα και στον αγώνα του για “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”.
Η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ όπως και των προηγούμενων, έχει άμεση εμπλοκή στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Συμμετέχει ενεργά, δίνει γη και ύδωρ, λιμάνια και υποδομές, στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις και εξοπλισμό, επικίνδυνα όπλα για την υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Στον κόσμο της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του συστήματος της εκμετάλλευσης που τα κέρδη έχουν περίοπτη θέση, οι αντεργατικοί νόμοι παρουσιάζονται ως επιλογή. Τέτοια “επιλογή” δίνεται στους εργάτες της ΛΑΡΚΟ, που αγωνίζονται όλο αυτό το διάστημα για τη δουλειά και τη ζωή τους. Η επιλογή στη φτώχεια και στα ψευτοπρογράμματα της ΔΥΠΑ με ημερομηνία λήξης. Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η αλληλεγγύη στον αγώνα τους.
Οι αγώνες των εργατών στη χώρα μας για αυξήσεις στους μισθούς απέναντι στα μεγάλα κύματα ακρίβειας που σαρώνουν τον εργατικό-λαϊκό εισόδημα, οι αγώνες για υπογραφή συλλογικών συμβάσεων που να δυναμώνουν τα εργατικά δικαιώματα, οι αντίστοιχα μεγάλες κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται σε όλον τον κόσμο, μπορούν να νικήσουν! Ιστορικά είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να στριμώξει τους εκμεταλλευτές, που μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία και την εξουσία των επιχειρηματικών ομίλων, να φέρει την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών στο προσκήνιο.
Η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να καταργήσει την καπιταλιστική σκλαβιά, να οικοδομήσει μια νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό φοβούνται οι εκμεταλλευτές του πλούτου μας!
Συνεχίζουμε, δυναμώνουμε τους αγώνες μας!
Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!
Ζήτω η Εργατική – Κόκκινη Πρωτομαγιά! Ζήτω η παγκόσμια εργατική τάξη!».
