ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΥ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΥΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ
ΠΡΟΣ Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ – Κοινοποίηση: Δ.Σ. ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
3/2/2022
Κυριακή μεσημέρι. Εκλογές στην ΕΣΗΕΑ, τέλος Γενάρη του 2022. Στο γραφείο της προέδρου, Μαρίας Αντωνιάδου, μπαινοβγαίνει κόσμος. Από τα 6000 μέλη μας, ψήφισαν 2600.
Καθισμένη στον δερμάτινο καναπέ μια νεαρή υποψήφια. Με χαιρετά ευγενικά και κάθομαι δίπλα της. Η πρόεδρος μιλάει με κόσμο, τα τηλέφωνα χτυπάνε ασταμάτητα, χαιρετάει τους ψηφοφόρους. Το βλέμμα της νεαρής πέφτει πάνω στα πορτραίτα των προσωπικοτήτων που αφειδώλευτα πέρασαν δύσκολες και πικρές ώρες, με δάκρυα και αίμα για τους αγώνες του σωματείου μας. Αυτά τα πρόσωπα κοσμούν τους τοίχους στο γραφείο της προέδρου, λες και οι ψυχές τους είναι συνδεδεμένες με κρίκους.
«Τι ευγενική, καλοκάγαθη μορφή», λέει η νεαρά, βλέποντας τον Κώστα Βάρναλη! «Δε μου θυμίζει κάτι το πρόσωπο, από τους γνωστούς. Είχε κάποιο αξίωμα;»
«Α όχι», της απαντώ. «Μια ταβέρνα είχε απέναντι με το όνομα «ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ», και τάιζε τους πεινασμένους, φτωχούς δημοσιογράφους. Τον αναγνώρισαν ως ευεργέτη και τον κρέμασαν στον τοίχο». Την ρωτάω: «Έχεις ακούσει «μες την υπόγεια την ταβέρνα, μες σε καπνούς και σε βρισιές…» «Όχι, δυστυχώς», απαντά. «Πού είσαι υποψήφια»; «Στο Μορφωτικό Ίδρυμα», μου απαντά (ήταν σε λίστα και εξελέγη).
Άνοιξα διάπλατα το παράθυρο γιατί ένιωθα ότι θα πάθω ασφυξία. Βγαίνοντας έφτασα στο βάθος του διαδρόμου, εκεί όπου ήταν το γραφείο του Νίκου Καραντινού. Πόσο μου λείπει αυτός ο άνθρωπος! Απλός, ευγενικός, γεμάτος ανθρωπιά. Ήταν σπουδαίος αρθρογράφος του «Ριζοσπάστη». Αν μάθαινε ότι η δημοσιογράφος του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ της εφημερίδας του, Αλεξάνδρα Πουρσανίδου, δεν εξελέγη στο Μορφωτικό Ίδρυμα, θα μου απαντούσε σίγουρα: «Την έφαγαν οι «λίστες της ντροπής». Έτσι αποκαλούσε τα χαρτιά των παρατάξεων που κυκλοφορούσαν με ονόματα που έδιναν τα ίδια τα κόμματα για σταυρό προτίμησης, αφού πρώτα μάζευαν τους υποψήφιούς τους, ώστε να ενισχύσουν την παράταξη με προσωπικές τους ψήφους. Καθοδηγώντας, έτσι, τα κοπάδια τους. Θα έλεγε αηδιασμένος, επίσης, ο Νίκος Καραντινός: «ΝΤΡΟΠΗ! Ο χώρος της αριστεράς που συνοδοιπορεί, αιώνες τώρα, με τόσους επιφανείς, πνευματικούς ανθρώπους, ποιητές και συγγραφείς, να μην έχει μια θέση στο μορφωτικό ίδρυμα!».
Η ελάχιστη ανταπόδοσή μας και ο σεβασμός στη μνήμη του, είναι να δημιουργηθεί μια τιμητική θέση που να ονομάζεται «Νίκος Καραντινός» και χωρίς λίστα, χωρίς ψήφο, χωρίς σταυρό, να την προσφέρετε σ’ αυτόν που θα προτείνει το ΚΚΕ στο Μορφωτικό Ίδρυμα. Όλα τα πνευματικά, εθνικά κεφάλαια του τόπου μας, είναι αριστεροί. Είναι όνειδος να μην υπάρχει μέσα στο ίδρυμα, εκπρόσωπος του κόμματος στο οποίο ανήκε ο Νίκος Καραντινός.
Ευτυχώς που εξελέγη ο Βασίλης Βασιλικός, μεγάλη μορφή των γραμμάτων και θα προσδίδει κύρος στο Ίδρυμα (όμως, ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη).
Τελειώνοντας, θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους που με τίμησαν με την ψήφο τους. 231 ψήφοι, με σεβασμό στην ανθρώπινη αξία. Μου πρότειναν να μπω σε λίστα και αρνήθηκα. Ο πολιτισμός και η μόρφωση είναι υπεράνω κομμάτων, είναι δικαίωμα όλων. Χωρίς εκλογικούς μηχανισμούς, χωρίς λίστα, χωρίς καθοδήγηση, εκλέχτηκα αναπληρωματική. 231 ψήφοι ανεξάρτητες, όπως είναι η ζωή μου, στον μισό αιώνα που διακονώ τον πολιτισμό με εντιμότητα και αξιοπρέπεια.
Επιτρέψτε μου να σας σφίξω το χέρι και να σας ευχαριστήσω θερμά, γιατί αναγνωρίσατε τη γόνιμη προσφορά μου στον πολιτισμό, μέσα από τα βιβλία μου, τα ρεπορτάζ, τις συνεντεύξεις, τις εκπομπές κ.α.
Είμαι συγκινημένη. Πιστεύω ότι η ειλικρίνεια της συγκίνησης, είναι η μόνη ευγένεια στον πολιτισμό.
Ήρθαν συνάδελφοι από μακριά, μέσα στα χιόνια, για να με ψηφίσουν, όπως ένας παλαίμαχος που υπηρέτησε σε διευθυντικά πόστα μεγάλων εφημερίδων, επειδή συνεργαστήκαμε πριν από 30 χρόνια και θαύμαζε τη δουλειά μου. Έφτασε εμφανώς ταλαιπωρημένος, μετά από πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του. Ήταν τόση η χαρά του που μου είπε: «Βρήκα τ’ όνομά σου και έβαλα δέκα σταυρούς». Φυσικά, άκυρο το ψηφοδέλτιο.
Όμως, εμένα με συγκίνησες καλέ μου φίλε, κι ας μην καταμέτρησαν την ψήφο σου. Όλοι αυτοί οι 231 ήταν προσωπικές μου ψήφοι. Γι’ αυτό, ένα από τα επόμενα δέκα βιβλία μου, θα το αφιερώσω σ’ εσάς, στους 231.
Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη.
Με εκτίμηση,
Εύα Νικολαΐδου.
