Επιστολή της Εύας Νικολαΐδου στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Ενημερώνομαι από την ηλεκτρονική αλληλογραφία που μου στέλνετε ότι γίνονται ανακαινίσεις στον πρώτο όροφο. Παλαιότερα, προηγήθηκαν άλλων ορόφων. Βρισκόμαστε σε ανανέωση. Το παλιό γίνεται καινούριο.
Αυτό το παλιό, όμως, συνδέεται πάντα με αναμνήσεις. Μνήμες που όσο κι αν κατεδαφίζονται τα οικοδομικά υλικά, παραμένουν αναλλοίωτες. Αφορούν ανθρώπους, που οι διαστάσεις τους ξεπερνούν τα τετραγωνικά εμβαδά κτιρίων. Όπως ήταν του Νίκου Καραντινού. Συμπληρώνονται φέτος 15 χρόνια από τον θάνατό του. Ήταν ένα υπόδειγμα Ανθρώπου. Δημοσιογράφου. Συνδικαλιστή. Φίλου.
Όσοι τον γνωρίσαμε του χρωστάμε πολλά στην δημοσιογραφική μας ανάπτυξη. Πάντα κέρδιζες όταν συνομιλούσες μαζί του.
Προτείνω, λοιπόν, η αίθουσα να πάρει το όνομά του. Να το αναπλάσουμε. Να αναδημιουργήσουμε τον χώρο, όχι μόνο σαν βιτρίνα, αλλά και στο περιεχόμενο. Θα είναι ένας διάλογος μαζί του που τόσο τον έχουμε ανάγκη σήμερα.
Έδωσα ένα προσάναμμα μνήμης, που εύχομαι να πραγματοποιηθεί. Είναι χρέος μας.
