Tο διαβόητο The World Economic Forum στο Davos δεν είναι μια οικονομικά ουδέτερη σύναξη. Διαθέτει ταυτότητα και όνομα: Πρόκειται για την καπιταλιστική οικονομία. Και αυτήν ακριβώς προστατεύουν και προωθούν οι κύκλοι της οικονομικής ολιγαρχίας, αγνοώντας ή/και υποτιμώντας προκλητικά τις ανάγκες και τα αιτήματα των λαών.
– του Κώστα Γουλιάμου (καθηγητής και τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών και τ. πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου) – Aπό 902.gr
Παράδειγμα: Στο φετινό παγκόσμιο καπιταλιστικό forum κυριάρχησε -πέρα από τη συζήτηση για τις πολεμικές ΝΑΤΟικές προετοιμασίες- το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης. Με τους γνωστούς επιχειρηματικούς κολοσσούς ανά τον κόσμο να προωθούν προϊόντα και υπηρεσίες τεχνητής νοημοσύνης, διακηρύσσοντας ταυτόχρονα ότι «το μέλλον είναι η τεχνητή νοημοσύνη». Η του Davos οικονομική ολιγαρχία ή, άλλως, η δικτατορία της αγοράς, αφήνει να εννοηθεί ότι «παίζει μόνη της» στο διεθνές πεδίο, θέτοντας άλλοτε σε αμφισβήτηση τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα, κι άλλοτε κάνοντας χρήση βίας για την υφαρπαγή φυσικών πόρων.
Άλλωστε είναι γνωστή η πρακτική αυταρχικών μεθόδων και πολιτικών ενάντια στους αγώνες των λαών για επιβίωση, για ειρήνη και εξάλειψη των τεράστιων ανισοτήτων. Ταυτόχρονα, η οικονομική ολιγαρχία -μέσω των τεχνολογιών αιχμής, λόγου χάρη της τεχνητής νοημοσύνης- οργανώνει τον τρόπο και τη στρατηγική μεγιστοποίησης των κερδών της, την παραγωγή της υπεραξίας, όπως βέβαια του πανοπτικού ελέγχου, αλλά και της παράτασης της εργάσιμης μέρας. Ας διαβάσουμε τον Μαρξ: «Την υπεραξία που παράγεται με την παράταση της εργάσιμης ημέρας την ονομάζω απόλυτη υπεραξία…» («Το Κεφάλαιο», τόμος 1ος: 330).
Πρόδηλα, μια τέτοια διαδικασία περιλαμβάνει τη διαρκή προσπάθεια τεχνολογικού εκσυγχρονισμού των μέσων παραγωγής, εξού και η προπαγάνδα του Davos, ότι δηλαδή «το μέλλον είναι η τεχνητή νοημοσύνη». Αναμφίβολα, η τεχνολογία γίνεται το κατεξοχήν όπλο στα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας, στοχεύοντας όχι μόνο στην αποδυνάμωση των αντιστάσεων εργατών και εργαζομένων, αλλά και στην κατεδάφιση του συσχετισμού δυνάμεων εντός της επιχείρησης, του οργανισμού, του εργοστασίου, του γραφείου κ.ο.κ., με την επιβολή αυτού που ο Μαρξ καθόρισε ως «δεσποτισμό του εργοστασίου». Συνοπτικά, για τον ίδιο τον Μαρξ «η μηχανή γίνεται το πιο ισχυρό πολεμικό μέσο για την κατάπνιξη των περιοδικών εργατικών εξεγέρσεων, απεργιών κλπ., που στρέφονται ενάντια στην αυτοκράτεια του κεφαλαίου. […] Θα μπορούσε να γράψει κανείς μια ολόκληρη ιστορία εφευρέσεων από το 1830 και δω, που έγιναν απλώς σαν πολεμικά μέσα του κεφαλαίου ενάντια στις ανταρσίες των εργατών». («Το Κεφάλαιο», τόμος 1ος: 452).
Πολλά επομένως θα κριθούν στο άμεσο διάστημα, γι’ αυτό και είναι αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε ο πόλος συσπείρωσης με κορμό το ΚΚΕ, ώστε να συσσωρεύουμε δυνάμεις στον αγώνα αναμέτρησης και ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική των ψεύτικων ελπίδων που καλλιεργούν αστικά κόμματα, διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, ΕΕ και παγκόσμιες καπιταλιστικές συναντήσεις τύπου Davos.
