Από σήμερα έως τις 19/4 πραγματοποιείται το 8ο Συνέδριο του ΚΚ Κούβας, στις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας που οδήγησαν σε ανάλογη προσαρμογή στη διαδικασία. Στη συνεχή αρθρογραφία και σε αναλύσεις στην εφημερίδα «Γκράνμα» τονίζεται ότι αντικείμενο της συζήτησης είναι να γίνει ένας απολογισμός για το διάστημα από το 6ο Συνέδριο, τον Απρίλη του 2011, που αποφάσισε τη λεγόμενη «επικαιροποίηση του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου».
Οπως σημειώνεται σε αυτές τις αναλύσεις, οι σύνεδροι θα συζητήσουν «για τα οικονομικά και κοινωνικά αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν την προηγούμενη πενταετία, καθώς και τον σχεδιασμό για τα επόμενα χρόνια, προκειμένου να διασφαλιστούν η συνέχεια και το μη αναστρέψιμο του σοσιαλισμού, η πρόοδος στην οικονομική ανάπτυξη και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, σε στενή σύνδεση με τον απαραίτητο σχηματισμό ηθικών και πολιτικών αξιών στους πολίτες».
Πέντε είναι οι βασικές ενότητες: 1) Σύντομη ανασκόπηση της οικονομίας κατά την περίοδο 2016 – 2020. 2) Ολοκληρωμένη εκτίμηση της επικαιροποίησης του οικονομικού μοντέλου από το 6ο Συνέδριο μέχρι σήμερα. Κατευθύνσεις και πολιτικές. 3) Επικαιροποίηση της αντίληψης του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου. 4) Εθνικό σχέδιο κοινωνικής – οικονομικής ανάπτυξης έως το 2030. 5) Ενημέρωση για τις κατευθυντήριες γραμμές για την επόμενη περίοδο.
Οπως επισημαίνεται, εξαιτίας της εντατικοποίησης των μέτρων οικονομικού, εμπορικού και χρηματοοικονομικού αποκλεισμού από τις ΗΠΑ από το 2016 έως το 2019, η κουβανική οικονομία σημείωσε μέτρια αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, με ρυθμό 1% σε ετήσιο μέσο όρο. Για το 2020, εκτιμάται μια συρρίκνωση περίπου 11%, που προκύπτει από τις επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα λόγω του αποκλεισμού και της πανδημίας του κορονοϊού. Επίσης, για την αντιμετώπισή τους προωθήθηκαν τα μέτρα της κατάργησης του διπλού νομίσματος, της υποτίμησης του πέσο και προχώρησε η διεύρυνση στους τομείς όπου επιτρέπεται η αυτοαπασχόληση. Ταυτόχρονα ανακοινώνεται ότι στο Συνέδριο προτείνονται τροποποιήσεις τόσο στο κείμενο της αντίληψης για τη διαμόρφωση του οικονομικού μοντέλου όσο και σε αυτό για τις κατευθυντήριες γραμμές που εγκρίθηκαν στο 7ο Συνέδριο.
Χαιρετιστήριο μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ
Σε χαιρετιστήριο μήνυμά της στο ΚΚ Κούβας, η ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει τα εξής:
«Αγαπητοί σύντροφοι,
Με την ευκαιρία του 8ου Συνεδρίου του ΚΚ Κούβας η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνει θερμούς επαναστατικούς χαιρετισμούς στους κομμουνιστές και την εργατική τάξη της Κούβας και εύχεται καλή επιτυχία στο Συνέδριό σας. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον ηρωικό κουβανικό λαό, καταδικάζουμε την ιμπεριαλιστική επίθεση και απαιτούμε την άρση του βάρβαρου αποκλεισμού και όλων των μέτρων που επιβάλλονται από τις ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα.
Το Συνέδριό σας συμπίπτει με τα 60 χρόνια από την απόκρουση της ένοπλης επέμβασης των ΗΠΑ και των μισθοφόρων τους στον Κόλπο των Χοίρων, αλλά και με τα 60 χρόνια από τη διακήρυξη του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της Επανάστασης.
Η Κουβανική Επανάσταση έδωσε στην εργατική τάξη και το λαό της Κούβας πρωτοφανείς κατακτήσεις. Στη χώρα μας και διεθνώς, οι κατακτήσεις αυτές εμπνέουν ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης στο Νησί της Επανάστασης, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό αποκλεισμό, στις κάθε λογής δολιοφθορές και επεμβάσεις.
Η αποδεδειγμένη ανωτερότητα του σοσιαλισμού αποκτά ξεχωριστή σημασία σε μια περίοδο που έχει ξεσπάσει η νέα καπιταλιστική κρίση – που βαθαίνει από την πανδημία και οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Η Κούβα, στη διάρκεια της πανδημίας, χάρη στο λαϊκό σύστημα Υγείας, αντιστάθηκε στην πανδημία, έκανε μεγάλη πρόοδο στα εμβόλια και στα φάρμακα για τις ανάγκες του λαού της και άλλων λαών, την ώρα που ακόμα και σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη κατέρρευσαν τα εμπορευματοποιημένα συστήματα Υγείας.
Το Κόμμα μας στηρίζει τη διεκδίκηση του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης για την μπριγάδα των υγειονομικών “Χένρι Ριβ” που έδειξε έμπρακτα τη διεθνιστική αλληλεγγύη της Κούβας στους λαούς που υποφέρουν.
Σήμερα, εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει διέξοδος στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής αγοράς.
Αναδεικνύεται η επικαιρότητα του σοσιαλισμού, η ανάγκη της εξουσίας της εργατικής τάξης, της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού, του εργατικού ελέγχου.
Οι εξελίξεις θέτουν σοβαρές ευθύνες στο κομμουνιστικό κίνημα. Υπογραμμίζουν την ανάγκη της πολιτικής – ιδεολογικής αντεπίθεσης στη βάση του μαρξισμού – λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού».
