Πάνω από 600 άνθρωποι με COVID-19 έχουν χάσει τη ζωή τους το τελευταίο τρίμηνο (Οκτώβρης – Δεκέμβρης 2023) στην Ελλάδα, ενώ τις τελευταίες βδομάδες στα αστικά λύματα καταγράφεται αύξηση του ιικού φορτίου στις μεγάλες πόλεις, φτάνοντας π.χ. στην Αττική το 88%, προμηνύοντας ακόμα πιο σφοδρή κλιμάκωση της διάδοσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο κατά το δεκαήμερο από 20 Δεκέμβρη μέχρι την 1η Γενάρη εισήχθησαν περίπου 4.500 ασθενείς με βαριά συμπτώματα κορονοϊού. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ, την Δευτέρα έγιναν πάνω από 220 εισαγωγές στα νοσοκομεία ενώ την Τρίτη έγιναν 172, εκ των οποίων οι 72 στην Αθήνα.
Διαβάστε επίσης: Οι επιστήμονες προειδοποιούν: Θα φτάσουμε τους 80 νεκρούς την εβδομάδα
Συνολικά, οι εισαγωγές ασθενών με COVID-19 στα δημόσια νοσοκομεία παρουσιάζουν αύξηση κατά 40%, με τις εισαγωγές να ξεπερνούν πανελλαδικά τις 270 ημερησίως. Σε νοσοκομεία της Αθήνας, όπως στον «Ευαγγελισμό», οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 30%. Μόνο στη Β’ Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική του «Αττικόν», σε μία εφημερία έγιναν 24 εισαγωγές, η πλειοψηφία τους με γρίπη.
Την ίδια στιγμή καταγράφεται αύξηση 90% στα κρούσματα κορονοϊού και γρίπης τύπου Α, που μαζί με τις εποχικές ιώσεις – σύμφωνα με τους γιατρούς – δημιουργούν ένα εκρηκτικό «κοκτέιλ» για το αποδυναμωμένο δημόσιο σύστημα Υγείας.
Την κατάσταση φαίνεται ότι θα επιβαρύνει και το άνοιγμα των σχολείων από τη Δευτέρα 8 Γενάρη.
Μπροστά σε μια τέτοια αναζωπύρωση το δημόσιο σύστημα Υγείας βρίσκεται σε ακόμα χειρότερη κατάσταση, έχοντας στις «πλάτες» του την τεράστια κόπωση του λιγοστού προσωπικού, τις ελλείψεις και τα κενά που πολλαπλασιάζονται, τα μπαλώματα που ανακατανέμουν το «ξεδόντιασμα» και την εμπορευματοποιημένη λειτουργία του, που κλιμακώνεται από την πολιτική της κυβέρνησης.
«Νοσοκομεία ΑΕ» και σμπαραλιασμένη ΠΦΥ
Αν και το κύμα έξαρσης ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση εξακολουθεί να «σφυρίζει αδιάφορα» για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων προστασίας της υγείας του λαού, την ίδια στιγμή που στις εξαγγελίες της για το 2024 ξεχωρίζει το μέτωπο των δημόσιων νοσοκομείων για την ολοκλήρωση του «νέου χάρτη», που θα φέρει νέα λουκέτα και ένταση της επιχειρηματικής δράσης.
Παρότι οι προβλέψεις λένε πως αναμένεται κορύφωση της επιδημίας, τις επόμενες βδομάδες, με εκτίναξη κατά 20% η κυβέρνηση, αντί να παίρνει μέτρα ουσιαστικής ενίσχυσης των νοσοκομείων, να συνιστά μέτρα «αυτοπροστασίας», απογειώνοντας για άλλη μια φορά την «ατομική ευθύνη»: Οι άνω των 60 ετών και οι ομάδες υψηλού κινδύνου να αναζητήσουν γιατρό αν νοσήσουν, να ψάξουν για εμβολιαστικό κέντρο. Δηλαδή, με δική τους ευθύνη καλούνται να ξεμπερδέψουν το κουβάρι του εμβολιασμού, που γίνεται «σταυρόλεξο» με τις δόσεις, ανάλογα με το πότε έχει νοσήσει ο καθένας, και βέβαια ούτε λόγος για προληπτικές εξετάσεις και φαρμακοεπαγρύπνηση, για το νέο επικαιροποιημένο εμβόλιο έναντι του κορονοϊού και της νέας μετάλλαξής του. Έτσι, η κυβέρνηση βαρύνεται και με την ευθύνη της λειψής εμβολιαστικής κάλυψης, αφού έναντι της υπερμεταδοτικής μετάλλαξης JN.1 έχει εμβολιαστεί μόλις το 5% του πληθυσμού, την ίδια στιγμή που οι άνω των 65 ετών ξεπερνούν τα 2,2 εκατομμύρια.
Αντί να ανοίξουν νέες κλίνες (υπενθυμίζεται ότι πριν μια δεκαετία η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ έκλεισε 10.000 νοσοκομειακά κρεβάτια και από τότε όσες κυβερνήσεις μεσολάβησαν τα κράτησαν κλειστά, ενώ και ο αριθμός των ΜΕΘ παραμένει ελάχιστος), ξετυλίγεται ένα ακόμα παζάρι μεταξύ κλινικαρχών και Δημοσίου. Ως προπέτασμα καπνού, νέα ΚΥΑ προβλέπει την παραχώρηση 50 κλινών νοσηλείας και κλινών Αυξημένης Φροντίδας και Εντατικής Θεραπείας του Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΤΣ) για την κάλυψη αναγκών δημόσιας υγείας που συνδέονται με την αντιμετώπιση του κορονοϊού για το χρονικό διάστημα 1/1 – 31/3/2024. Στο ΝΙΜΤΣ θα μεταφέρονται ασθενείς που δεν έχουν προσβληθεί από κορονοϊό, ώστε να μετατραπούν τα δημόσια νοσοκομεία σε μίας νόσου.
Στα δε φαρμακεία σχηματίζονται ουρές για ένα τεστ και μάλιστα αυτοδιάγνωσης, αντιπυρετικά κ.ά. Ο λαός λοιπόν καλείται και πάλι να πληρώσει βαρύ φόρο αίματος, σε βάρος της ζωής, της υγείας και της τσέπης του, βιώνοντας στο πετσί του τη βαρβαρότητα της πολιτικής που θεωρεί την ύπαρξή του «κόστος προς εξορθολογισμό». Από 902.gr
