Η ευνοούμενη – The favourite
2018
Διάρκεια: 119’
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Πρωταγωνιστούν: Ολίβια Κόλμαν, Έμμα Στόουν, Ρεητσελ Βάις
Γεμάτη η αίθουσα στην απογευματινή προβολή. Ο Λάνθιμος με την Τρίτη ταινία χολιγουντιανών προδιαγραφών με διεθνή καστ και με τις δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ και πολλά άλλα βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ έχει κερδίσει την καρδιά των συμπολιτών του.
Με την «Ευνοούμενη» αποφασίζει να απομακρυνθεί από τη δυστοπία προς το ιστορικό δράμα. Με τον δικό του, ιδιαίτερο τρόπο. Το σενάριο έγραψε η πρωτοεμφανιζόμενη σεναριογράφος Ντέμπορα Ντέηβις με βάση τα γράμματα που είχε ανταλλάξει η βασίλισσας Άννα της Αγγλίας (και κατόπιν της Μεγάλης Βρετανίας) με την ερωμένη της και μεγάλη κυρία της αυλής, Λαίδη Σάρα, σύζυγο του Τζον Τσώρτσιλ και δούκισσα του Μάλμπορο, τα απομνημονεύματα της τελευταίας αλλά και την αφήγηση της ιστορίας από τον μακρινό της απόγονο, Ουίνστον Τσώρτσιλ. Μια ιστορία που προσπαθεί να αναδείξει τη σχέση του προσωπικού με το δημόσιο, την επιρροή του ερωτικού στοιχείου στην άσκηση εξουσίας, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες της ταξικής κινητικότητας στην αγγλική αυλή του 18ου αιώνα.
Η βασίλισσα Άννα, ήταν τελευταία του οίκου των Στιούαρτ καθώς πέθανε χωρίς να αφήσει απόγονο μετά από δεκαεφτά γέννες, εκ των οποίων μόνο ένα βρέφος επέζησε για να φτάσει έως τα έντεκα. Παραγνωρισμένη από την ιστορία, παρ’ότι την εποχή της βασιλείας της η Μεγάλη Βρετανία διέπρεψε στα πεδία των μαχών και η ίδια βοήθησε όσο μπορούσε τις επιστήμες και τις τέχνες – είχε κόψει μηνιάτικο στον Χέντελ και έστεψε ιππότη τον Νεύτωνα, μεταξύ άλλων – έρχεται στο φως με την ταινία του Λάνθιμου για να μας θυμίσει ότι τόσο η Αμερικάνικη Ακαδημία Κινηματογράφου όσο και το διεθνές κοινό πάντα συγκινούνται από τις ιστορίες εστεμμένων κεφαλών και του περίγυρου τους.
Με την ‘Ευνοούμενη’ ο Λάνθιμος πειραματίζεται δημιουργώντας μια ταινία τεχνικά άρτια. Συνδυάζοντας 
ανόμοια στοιχεία – η μουσική από κλασική αλλάζει σε μίνιμαλ ηλεκτρονική, οι λήψεις από τα πανοραμίκ του υπερευρυγώνιου στα σκοτεινά νυχτερινά πλάνα που φωτίζονται μόνο με κεριά – για άλλη μια φορά ο Λάνθιμος φανερώνει την επιρροή του από τον Κιούμπρικ, αν και οι σχεδόν δίχρωμες νυχτερινές λήψεις δεν αγγίζουν τη μαγεία των αντίστοιχων πλάνων στο Barry Lyndon – η ‘ιέρεια’ των κοστουμιών του Χόλιγουντ Σάντυ Πάοουελ παίζει με σύγχρονα υλικά για να κατασκευάσει κοστούμια εποχής, σε σημείο που η ενδυματολογική άποψη της ταινίας να αποτελεί κεφάλαιο από μόνη της, ο φακός μερικές στιγμές μοιάζει πραγματικά να κυλάει στα πατώματα του Hatfield House κι άλλες πλησιάζει τις τρεις πρωταγωνίστριες δίνοντας τους την ευκαιρία για πολύ καλές ερμηνείες.
Style over matter. Ένας συνδυασμός ετερόκλητων στοιχείων στην προσωπική απόδοση μιας εποχής, μέσω μιας από τις πολλές ιστορίες ίντριγκας στις βασιλικές αυλές της νεώτερης Ευρώπης – σε μια queer εκδοχή, που αυτή την εποχή ‘πουλάει’. Κατάφερε να καταγράψει τον ψυχισμό των ηρωίδων του; Ναι, οπωσδήποτε ναι. Τρεις αρχε-τυπικές μορφές: η ψυχικά ρημαγμένη, η αδίστακτη και η άπληστη. Μόνο που οι χαρακτήρες μένουν πάνω στο πανί, όμηροι μιας άψογης τεχνικής.
Να αναδείξει τις σχέσεις εξουσίας; Μάλλον όχι. 
Μέσα στον μικρόκοσμο του παλατιού αναπαρίσταται μια caricaturesque κοινωνία – αξιομνημόνευτες οι κωμικές για τα σημερινά μας μάτια αντρικές περούκες και τα ακόμα πιο κωμικά κεφάλια από κάτω τους – και τα μόνο πλάσματα που έχουν πραγματική υπόσταση είναι τα κουνέλια της βασίλισσας και οι πάπιες που οι δυο αντίζηλες για την εύνοια της σημαδεύουν και σκοτώνουν με λύσσα.
Όταν γύρισα από το σινεμά κάθισα και είδα ξανά το Barry Lyndon.
