«Είμαστε αποφασισμένοι να προασπίσουμε το Δημόσιο χαρακτήρα του κάμπινγκ Αγίας Τριάδας. Αποφασισμένοι να μην παραχωρηθεί ούτε σπιθαμή Δημόσιας Γης από καμία κυβέρνηση προς τα αδηφάγα συμφέροντα. Τασσόμαστε υπέρ της ήπιας αρχικά προσπάθειας εξωραϊσμού της περιοχής και της χρήσης από τους Δημότες για την καθημερινή τους άσκηση, βόλτα, αναψυχή. Για πολιτιστικές δράσεις, ανθρωπιστικές εκδηλώσεις, αθλητικές διοργανώσεις ειδικά γύρω από τα ναυταθλητικά σπορ».
Αυτό ήταν το μήνυμα που εξέπεμψε ο γνωστός συνδημότης μας τραγουδοποιός Δημήτρης Ζερβουδάκης, παρεμβαίνοντας στην ενημερωτική εκδήλωση που διοργάνωσε την περασμένη Δευτέρα στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Θερμαϊκού η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Πολιτών Θερμαϊκού «Σώστε το κάμπινγκ».
Το τελευταίο διάστημα οι κάτοικοι της ανατολικής ακτής του Θερμαϊκού είναι ανάστατοι από τις ενέργειες του ΤΑΙΠΕΔ, με παρότρυνση του δημάρχου Θερμαϊκού Γ. Τσαμασλής να ξεπουληθεί σε ιδιώτη η έκταση των 126 στρεμμάτων του πρώην κάμπινγκ Αγίας Τριάδας προκειμένου στη θέση της όασης πρασίνου όπως είναι σήμερα από τα 2.500 και πλέον δέντρα που υπάρχουν εκεί, αυτά να κοπούν για να ξεφυτρώσουν στη θέση τους πολυτελείς βίλες παραλήδων και πεντάστερο ξενοδοχείο all inclusive.
Οι δημότες του Θερμαϊκού δηλώνουν ότι έχουν το δίκαιο με το μέρος τους και στηρίζουν τη διεκδίκησή τους να μην τσιμεντοποιηθεί το κάμπινγκ Αγίας Τριάδας σε δύο ομόφωνες αποφάσεις που είχαν λάβει το 2014 το δημοτικό συμβούλιο Θερμαϊκού, που ισχύει μέχρι σήμερα και η Μητροπολιτική Επιτροπή Θεσσαλονίκης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, με τον τότε αντιπεριφερειάρχη Γ. Τσαμασλή να υιοθετεί και να υποστηρίζει εκείνη την απόφαση, ενώ σήμερα, κάνοντας στροφή 160 μοιρών, δηλώνει ότι αυτός παρακίνησε το ΤΑΙΠΕΔ να ξεκινήσει τη διαδικασία εκποίησης του χώρου. Σημειώνεται επίσης ότι σε εμπεριστατωμένη μελέτη της η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Θερμαϊκού υπογραμμίζει ότι τυχόν οικοδόμηση της περιοχής, αυτό θα σημάνει καταστροφή της αναπτυξιακής τουριστικής προοπτικής του Δήμου Θερμαϊκού
Η παρέμβαση Ζερβουδάκη
Στην παρέμβασή του ο Δημήτρης Ζερβουδάκης σημείωσε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
«Άποψή μου είναι πως, η συλλογική ζωή και κοινωνική δράση των πολιτών, η Αλληλεγγύη μεταξύ τους, αποτελεί την πιο στέρεα έκφραση της Δημοκρατικής τους βούλησης. Άρα: Όσο πιο σύντομα οι πολίτες, ΟΦΕΊΛΟΥΜΕ να επικοινωνήσουμε και να αποφασίσουμε υπέρ της ακηδεμόνευτης κίνησης η οποία δημιουργείται ήδη για το θέμα, καθώς και για όλα τα αντίστοιχα θέματα της ευρύτερης περιοχής μας.
Βασική προϋπόθεση αποτελεί η δημιουργία κοινού ταμείου για την αντιμετώπιση των εξόδων με σκοπό την στήριξη προσφυγών στη δικαιοσύνη.
Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο από όλα και ως ποιοτικό χαρακτηριστικό, είναι η δήλωση αποφασιστικότητας των ανθρώπων, των Πολιτών, των Δημοτών, ότι θα προασπίσουν τον Δημόσιο χαρακτήρα της περιοχής. Η αποφασιστικότητα ότι δεν θα παραχωρήσουν σπιθαμή Δημόσιας Γης από καμία κυβέρνηση προς τους αδηφάγους ημέτερους ιδιώτες.
Μια συλλογική ήπια αρχικά προσπάθεια εξωραϊσμού της περιοχής αλλά και λελογισμένης χρήσης της από τους Δημότες για την καθημερινή τους άσκηση, βόλτα, αναψυχή. Μικρές και βήμα -βήμα μεγαλύτερες πολιτιστικές δράσεις. Ανθρωπιστικές εκδηλώσεις. Αθλητικές διοργανώσεις ειδικά γύρω από τα ναυταθλητικά σπορ.
Η επίκληση του εθελοντισμού και της συλλογικής χαράς που χαρίζει στον καθένα μας οφείλει να είναι και η βάση, η ψυχή μιας τέτοιας προσπάθειας. Επαγγελματίες, Αγρότες, Σύλλογοι, ο νεαρόκοσμος, οι απόμαχοι της δουλειάς. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι εμείς είμαστε η δύναμη που θα υπερασπιστεί τον τόπο μας. Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Δήμος Κερατσινίου- Δραπετσώνας υπερασπίστηκε και βέβαια κέρδισε υπέρ των Δημοτών του τον περίφημο χώρο «ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ».
Ο Δήμος με απόφαση Δ.Σ οφείλει να συνταχθεί με το αιτούμενο και να αποφασίσει άμεσα την περιφρούρηση. Να αποφασίσει τον εξωραϊσμό του χώρου πρωτίστως για λόγους ασφάλειας, ευπρέπειας αλλά και βελτίωσης της ζωής των δημοτών του. Με μια κουβέντα να χαρακτηρίσει αυτοδίκαια την περιοχή ως χώρο ευθύνης του.
Πρόκειται για Δημόσια Γη. Κληροδότημα προς τον Δήμο. Η Ζωή πρέπει να επιστρέψει στον χώρο και ο Δήμος οφείλει να συμβάλλει μεγαλόπνοα σε αυτό. Για τέτοιου είδους κομβικές πολιτικές αποφάσεις είναι σίγουρο πως απαιτούνται ευρύτατες κοινωνικές συναινέσεις.
Δυστυχώς από την πλευρά της διοίκησης του Δήμου βλέπουμε μια εντελώς αντίθετη επιλογή. Μόλις πριν 2 ημέρες, ο ίδιος ο Δήμαρχος δήλωσε δημόσια πως ο ίδιος ξεκίνησε την διαδικασία με το ΤΑΙΠΕΔ. Αυτό απαιτεί πολιτική διερεύνηση για τα κάθε είδους κίνητρα.
Πρόσθετα έχουμε να αντιμετωπίσουμε την απέχθεια των κερδοσκοπικών μηχανισμών, απέναντι στην απλή αναλογική. Η απαξία της απλής αναλογικής στην εκπροσώπηση, δίνει για μια ακόμη φορά το στίγμα της πολιτικής η οποία ασκείται. Έτσι σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό οι πολίτες, για μια ακόμη φορά απογοητευμένοι από την ΜΗ αποτελεσματικότητα της πολιτικής γενικότερα, «στεγάζονται» σωρηδόν πλέον στην πολιτική αποχή, ανεβάζοντας το ποσοστό της στο 40%.
Από την μια πλευρά, νιώθουμε μόνιμα στο περιθώριο της λήψης των αποφάσεων και με το δίκιο μας. Από την άλλη όμως, επιτρέψτε μου να σας πω, πως το «Ερήμην μας» αποτελεί δυστυχώς συνευθύνη μας.
Έτσι ας μην ξεχνάμε την πολιτική πίεση την οποία θα πρέπει να ασκούμε καθημερινά. Πολιτική πίεση σε συνάρτηση πάντα με τον συνεχή έλεγχο πεπραγμένων και λόγων, ακόμη και όλων αυτών οι οποίοι επιθυμούν να διαχειριστούν η και να κεφαλαιοποιήσουν την δυσαρέσκειά μας.
Το ΤΑΙΠΕΔ ιδρύθηκε με σκοπό να «αξιοποιήσει» την δημόσια περιουσία στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας. Στο βαθμό κατά τον οποίο έχουμε βγεί από τα μνημόνια και η ανάπτυξη στην χώρα «ίπταται» δημιουργώντας ακόμη και ακρίβεια {άποψη Γεωργιάδη} ποιος ο σκοπός της ύπαρξής του πλέον;
Οφείλουμε λοιπόν και πρέπει να πάρουμε πίσω ως δημόσια περιουσία ότι έχει παραχωρηθεί προς εκποίηση από αυτόν τον φορέα, με στόχο την Εθνικοποίηση και στην συνέχεια την Κοινωνικοποίηση αυτής της δημόσιας περιουσίας.
Η Γερμανία μόλις πρόσφατα αντίστοιχα, για την αντιμετώπιση του ενεργειακού της προβλήματος, κρατικοποίησε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής ενέργειας στην χώρα.
Συμπερασματικά λοιπόν με το ζήτημα της αποδέσμευσης της συγκεκριμένης έκτασης από το ΤΑΙΠΕΔ. Μία και μοναδική μπορεί να είναι η απάντηση. Η αποδέσμευση είναι εφικτή, μόνον αν υπάρξει ισχυρή πολιτική βούληση. Μέσα από την πλήρη ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας στη Δημόσια Περιουσία. Μιλάμε βέβαια για συνολική παρέμβαση στο ζήτημα της Δημόσιας Περιουσίας, με σαφή κατάργηση Υπερ-Ταμείου και ΤΑΙΠΕΔ.
Ωστόσο παράλληλα, σε νομικό επίπεδο, θα μπορούσε να υπάρξει οργανωμένη προσφυγή δήμου και τοπικών φορέων στη δικαιοσύνη, όπου να διεκδικείται η έκταση ως δημόσιος χώρος προς όφελος της τοπικής κοινωνίας και της ευρύτερης περιοχής. Η εκτίμησή μου είναι όμως ότι μόνο χρόνος κερδίζεται με κάτι τέτοιο, καθυστερεί απλά το ξεπούλημα. Απλά είναι μια απαραίτητη και κυρίως νόμιμη διαδικασία.
Το ξεπούλημα στους ημέτερους δεν ανατρέπεται εάν δεν αλλάξει η νομοθεσία που το επιτρέπει. Ανάκτηση κυριαρχίας είναι η απάντηση, κάτι που ξέρουμε ότι συνιστά ρήξη με την εγχώρια ολιγαρχία και τους δανειστές. Διαφορετικά, με την λογική αυτών που λένε: «πάει αυτό, είναι τελειωμένη υπόθεση», είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε σαν σκλάβοι.
Οφείλουν οι δυνάμεις του Δημοκρατικού τόξου και ιδιαίτερα τα κόμματα της Αριστεράς, προγραμματικά να δεσμευτούν για κάτι τέτοιο, το οποίο σε τελική ανάλυση, συνιστά πραγματική ΡΗΞΗ με το σύμπλεγμα Δανειστών – Ολιγαρχία.
Η ουσία δηλαδή για το θέμα στην περιοχή μας αλλά και για αντίστοιχα ζητήματα σε όλη την επικράτεια, είναι η πολιτική δέσμευση ξεκάθαρα υπέρ της ανάκτησης της δημοκρατικής/εθνικής κυριαρχίας στην Δημόσια Περιουσία, της κατάργησης των ΤΑΙΠΕΔ και του ΥΠΕΡ-ΤΑΜΕΙΟΥ. Στην συνέχεια αξιοποίηση της υπέρ της απόδοσης των δημόσιων χώρων στους πολίτες και όχι στην Ολιγαρχία του πλούτου. (Ασύρματος Αγιος Δημήτριος).
Κλείνοντας επιτρέψτε μου δύο λόγια για την επιλογή ΣΔΙΤ. Ας μας γίνει πια ξεκάθαρο, πως στην συγκεκριμένη επιλογή το Δημόσιο (δηλαδή εμείς) χρηματοδοτούμε και ο ιδιώτης απλά καρπώνεται την υπεραξία. Στην συνέχεια πάλι εμείς βουλιάζουμε στο χρέος ακόμη πιο πολύ, ζώντας ως φιλοξενούμενοι σε μια χρεωκοπημένη δουλοπαροικία των ακατάσχετων και συνεχών μνημονίων, όπως κι αν βαφτίζονται αυτά (π.χ Επιτήρηση).
Από farosthermaikou.blogspot.com
