Την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια εκφράζουν όλο και περισσότερο οι ενώσεις των πανεπιστημιακών, ενώνοντας τη φωνή τους με τη συντριπτική πλειοψηφία της εκπαιδευτικής κοινότητας, που βγαίνει ήδη στους δρόμους για να εμποδίσει την εμπορευματοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Με ομόφωνη απόφασή της, η ΕΓ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) καλεί την κυβέρνηση να μην καταθέσει το «νομοσχέδιο παράκαμψης του άρθρου 16 του Συντάγματος», το οποίο «θα υπηρετήσει τη διάθεση πτυχίων βασικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με δίδακτρα στη χώρα μας, η οποία θα οδηγήσει στην αποδυνάμωση του δημόσιου Πανεπιστημίου».
Τονίζει ακόμη πως στην Ανώτατη Εκπαίδευση της χώρας μας «δεν λείπει ο ανταγωνισμός με ιδιωτικούς παρόχους εκπαίδευσης. (…) Λείπει η χρηματοδότηση, η στελέχωση με επαρκές προσωπικό, η ενίσχυση και η ανανέωση των υποδομών τους, η αξιοπρεπής φοιτητική μέριμνα, στοιχεία που η ελληνική πολιτεία έχει συνταγματική υποχρέωση να εξασφαλίζει στα ΑΕΙ της χώρας μας».
Σε ψήφισμά της η γενική συνέλευση της Ένωσης Διδασκόντων Ιονίου Πανεπιστημίου (ΕΔΙΠ) απαιτεί «να μην κατατεθεί στη Βουλή το απαράδεκτο και αντισυνταγματικό νομοσχέδιο που
• εμπορευματοποιεί ακόμη πιο έντονα και απροκάλυπτα τη συνταγματικά κατοχυρωμένη δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Εκπαίδευση,
• υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο το δημόσιο Πανεπιστήμιο και την αξία των πτυχίων του,
• απαξιώνει τη δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση και καθιστά τις φοιτητικές οικογένειες πελάτες, καθώς συνδέει την πανεπιστημιακή μόρφωση με την οικονομική κατάσταση των οικογενειών των φοιτητών,
• επιτρέπει στους έχοντες να παζαρεύουν και να αγοράζουν πτυχία ισότιμα με αυτά των δημόσιων Πανεπιστημίων,
• αυξάνει τη στρατιά των ανέργων πτυχιούχων και κατ’ επέκταση συμπιέζει τα εργασιακά, μισθολογικά και επαγγελματικά δικαιώματα όλων προς τα κάτω».
Τέλος, ο Σύλλογος Μελών ΔΕΠ Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Θεσσαλίας δηλώνει την ανησυχία του «για την αναγγελία μιας διαδικασίας με χαρακτηριστικά “κατεπείγοντος” και μάλλον προειλημμένες αποφάσεις» και διερωτάται «τι παραπάνω θα προσφέρει αναφορικά με την εξωστρέφεια και διεθνοποίηση η ίδρυση (και) ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην παρούσα συγκυρία;».
Σημειώνει ότι «η βιωσιμότητα των “ελεύθερων” Πανεπιστημίων θα εξαρτηθεί από την ύπαρξη του αναγκαίου χώρου ανάπτυξης, ο οποίος μοιραία θα προκύψει από τη συρρίκνωση του υπάρχοντος συστήματος προπτυχιακής και μεταπτυχιακής εκπαίδευσης».
