Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Αδωνις Γεωργιάδης: Ο εργαζόμενος με δεύτερη δουλειά αποκτά ισχύ έναντι του εργοδότη!

«Οταν ο εργαζόμενος εξαρτά τη ζωή του και τον μισθό του από έναν εργοδότη, η διαφορά μεταξύ τους είναι πάρα..

«Οταν ο εργαζόμενος εξαρτά τη ζωή του και τον μισθό του από έναν εργοδότη, η διαφορά μεταξύ τους είναι πάρα πολύ μεγάλη. Η διαφορά ισχύος εννοώ. Όταν, όμως, ο εργαζόμενος έχει και εναλλακτική λύση δεύτερου εργοδότη και ξέρει ο πρώτος εργοδότη ότι αυτός έχει ήδη βρει και δεύτερη δουλειά, τότε η διαφορά της ισχύος μεταξύ των δύο μερών μειώνεται δραστικά υπέρ του εργαζομένου»!

Στο ηχητικό – βίντεο μετά το 9′.10”:

Αυτή την απίθανη σοφιστεία, αυτή την αδιανόητη αντιστροφή της πραγματικότητας, αυτή την θρασύτατη κοροϊδία απέναντι στους ανθρώπους που αναγκάζονται να κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν μόλις και μετά βίας έναν – συνολικά  – μισθό, την ξεστόμισε ο υπουργός Εργασίας, Αδωνις Γεωργιάδης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά FM.

Είπε, δηλαδή, ότι ο εξαντλημένος, εξουθενωμένος, ξεζουμισμένος εργαζόμενος που θα δουλεύει 13 και πλέον ώρες – και νόμιμα εάν περάσει το νομοσχέδιο – κολαστήριο που ετοιμάζει η κυβέρνηση – αποκτά ισχύ έναντι του πρώτου εργοδότη του! Διότι, αυτός – ο πρώτος εργοδότης – χάνει σε δύναμη εάν γνωρίζει ότι εργαζόμενος έχει και δεύτερη δουλειά… 

Από αυτόν τον ανήκουστο συλλογισμό λείπουν διάφορες παράμετροι, όπως για παράδειγμα εάν ο πρώτος και ο δεύτερος εργοδότης είναι το ίδιο πρόσωπο πόση ισχύ απομένει στον εργαζόμενο; ‘Η για ποιο λόγο ο πρώτος εργοδότης θα αισθανθεί απειλή επειδή στον μισθό πείνας που δίνει στον εργαζόμενο θα προστεθεί και ένας συμπληρωματικό μισθός ασιτίας;

Πόσες πιθανότητες δίνει όλοι μαζί οι εργοδότες να αποκτήσουν ισχύ ίση και μεγαλύτερη της έντασης του κολαστηρίου που χτίζουν εδώ και χρόνια οι κυβερνήσεις για την εργατική τάξη;  Μήπως, αυτό δεν είναι και στόχος της τελικής λύσης των εργασιακών Νταχάου; 

Τέλος, μήπως γνωρίζει πόσες πιθανότητες υπάρχουν να αντιστραφούν οι όροι και αυτός ο παρασιτικός εσμός αφεντικών και κυβερνητικών παρατρεχάμενων να βρεθούν χωρίς καμία ισχύ  εξαιτίας μιας συμπυκνωμένης, οργανωμένης, συνειδητής οργής και απόφασης των εργατών να μην τους ανεχτούν άλλο; 

Αλλά για να το γνωρίζει αυτό χρειάζεται να γνωρίζει και την κίνηση της ιστορίας… 

Υ.Γ: Κύριε Γεωργιάδη, να κι ένα ακόμα «επιχείρημα» στον συλλογισμό ( ; ) σας: Εάν ο εργαζόμενος έχει τρεις και τέσσερις εργοδότες, τότε μπορεί να φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει και εκμετάλλευση του εργοδότη από τον εργαζόμενο! Ε; Πώς σας φαίνεται; Δεν είναι λιγότερο προκλητική μπούρδα απ’ αυτήν που εσείς είπατε!  

 

Σχετικά θέματα

Απόψεις