Από το jacobin.gr – του Χρήστου Αβραμίδη
Οι χρυσαυγίτες τον φώναζαν Αρχηγό και τον χαιρετούσαν με το χέρι υψωμένο, όπως οι Γερμανοί ναζιστές έκαναν με τον Χίτλερ. Τον Αύγουστο του 2012 απειλούσε ότι: «Θα δούνε τι σημαίνει τάγματα εφόδου» και «τι σημαίνει οι ξιφολόγχες να ακονίζονται στα πεζοδρόμια». Έναν χρόνο μετά δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα με μαχαίρι.
Η Ελληνική «Δικαιοσύνη» αποφυλακίζει τον Νίκο Μιχαλολιάκο, ενώ συμπληρώνει μόλις 5 χρόνια στη φυλακή και μάλιστα παρά την αντίθετη εισήγηση του Εισαγγελέα. Καταδικάστηκε σε 13 χρόνια κάθειρξη για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης που πραγματοποιούσε και δολοφονίες, αλλά έμεινε στη φυλακή 5 χρόνια και κάτι ψιλά.
Ο Μιχαλολιάκος δεν είναι η μοναδική φορά που δέχεται την… κάπως ύποπτα γενναιόδωρη επιείκεια του κράτους. Το 1978 είχε δικαστεί για βόμβες σε κινηματογράφους που τραυμάτισαν σοβαρά δεκάδες απλούς θεατές και τελικά πέρασε μόλις λίγους μήνες στη φυλακή για «απλή κατοχή εκρηκτικών»
Το 1977 συνελήφθη για λιντσάρισμα δημοσιογράφων στην κηδεία του χουντικού αρχιβασανιστή Μάλλιου. Δεν δικάστηκε ποτέ γιατί μέχρι να κινηθεί η δικαστική εξουσία, τα αδικήματα έτυχε να παραγραφούν…
Κάποιοι κακόβουλοι θα έλεγαν ότι η τύχη βουνό οφείλεται στη συνεργασία του (με το αζημίωτο πάντα) με τις μυστικές υπηρεσίες, που ανέδειξε έγγραφο του Wikileaks. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο έγγραφο, οι πληροφορίες του οποίου δεν έχουν διαψευστεί, ο Ν. Μιχαλολιάκος μαζί με άλλους εθνικιστές αμείβονταν αδρά από την Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών για να παρέχουν τις υπηρεσίες τους… Μάλιστα, σύμφωνα με το συγκεκριμένα έγγραφο, τα λεφτά που έπαιρναν αντιστοιχούσαν στο δεκαπλάσιο ενός μέσου μισθού της εποχής.
Δεν είναι όμως το μόνο ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής που λαμβάνει μια όχι και τόσο σκληρή μεταχείριση.
Είχε προηγηθεί ο Πυρηνάρχης Νίκαιας, Γ. Πατέλης, που ήταν ο κύριος συνεργός στη δολοφονία Φύσσα. Ο Γ. Πατέλης ήταν αυτός που έδινε οδηγίες στους Χρυσαυγίτες πως «ό,τι κινείται σφάζεται». Είχε στείλει στους Χρυσαυγίτες το SMS για να συγκεντρωθούν τη νύχτα της 17ης Σεπτέμβρη 2013. Λίγη ώρα μετά δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα. Αν δεν έστελνε εκείνο το μήνυμα, ο Φύσσας σήμερα θα ήταν στη ζωή. Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από την καταδίκη και ο Πατέλης αφέθηκε ελεύθερος με τις ευλογίες του κράτους. Όμως τότε δεν τους πέρασε, καθώς μετά τις έντονες αντιδράσεις, ο Πατέλης επέστρεψε στη φυλακή.
Γιατί όμως το Ελληνικό κράτος που κλείνει άδικα για χρόνια αναρχικούς στη φυλακή βγάζοντας DNA από καπέλα, δείχνει τόσο προκλητική εύνοια προς τους αποδεδειγμένους ναζί εγκληματίες;
Για να απαντήσουμε θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή και να δούμε ενδεικτικά στιγμιότυπα στη σχέση αστικού κράτους και ναζί. Διότι αυτή η επιείκεια έχει ρίζες δεκαετιών. Μια από τις γενέθλιες πράξεις του ελληνικού κράτους στη σημερινή μορφή του, εντοπίζεται αναμφίβολα σε εκείνον τον Δεκέμβρη του 1944. Ο Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών Άγγελος Έβερτ έδωσε την εντολή για την έναρξη των πυροβολισμών ενάντια στους διαδηλωτές με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 33 άνθρωποι. Μόνο που ο Άγγελος Έβερτ ήταν αυτός που διετέλεσε αστυνομικός διευθυντής Αθηνών και επί κατοχής έχοντας την πλήρη εμπιστοσύνη των ναζί κατακτητών.
Το 1944 το Ελληνικό κράτος ήταν διαλυμένο.
Και ξεκινά εκ νέου κάπως έτσι.
Αυτός που συνεργάστηκε με τους ναζί δολοφονεί με ένα του νεύμα όσους αντιστάθηκαν στους ναζί.
Στη συνέχεια από το 1945 έως το 1949 το ελληνικό κράτος εκτελεί 3.500 ΕΑΜίτες αλλά μόλις 25 δοσιλογους ναζί.
Το 1959 το ελληνικό κράτος θα απελευθερώσει τον ναζί εγκληματία πολέμου Μαξ Μέρτεν, ο οποίος είχε γίνει γνωστός ως «χασάπης της Θεσσαλονίκης». Παρότι καταδικάστηκε για εγκλεισμούς Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, «γκέτο» σε βάρος 56.000 ανθρώπων και καταστροφή του εβραϊκού νεκροταφείου, βγήκε κάποιους μήνες μετά την καταδίκη. Ο Μέρτεν θα αποκαλύψει στην Hamburger Echo και θα δημοσιευτεί και στο Spiegel, ότι ανάμεσα στους έμμισθους συνεργάτες των ναζί ήταν και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Το Der Spiegel, στο 40ό τεύχος εκείνης της χρονιάς (1960), δημοσίευσε άρθρο με αποσπάσματα από τη Hamburger Echo και με τίτλο: «Εγκλήματα πολέμου στην Ελλάδα. Ο θείος Κωνσταντίνος» (Kriegsverbrechen – Griechenland – Ihr Onkel Konstantin)
Πρόκειται για κατηγορία που υποστηρίζεται στη συνέχεια και από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA. Συνεχίζοντας, η σχέση κράτους και ναζί διέπεται από πολλές συνέχειες και ελάχιστες α-συνέχειες μέχρι τις μέρες μας. Από τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, που ο Άρειος Πάγος έδωσε την άδεια σε μια συμμορία, όπως η Χρυσή Αυγή, η οποία καταφανώς παραβίαζε το Σύνταγμα, προκειμένου να έχει νόμιμη δράση και συμμετοχή στις εκλογές, έως τα χρόνια του μνημονίου.
Τη σκυτάλη πήρε η κυβέρνηση Σαμαρά που συνεργαζόταν με τη Χρυσή Αυγή και καθοδηγούσε μάλιστα και τους ναζί στις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες, σε μία σχέση δούναι και λαβείν. Η «Δικαιοσύνη» έκανε τα στραβά μάτια και μεγάλο μέρος της αστυνομίας συνεργαζόταν άμεσα με τη Χρυσή Αυγή, ενώ πάνω από το 50% των αστυνομικών ψήφισε Χρυσή Αυγή. Δηλαδή περισσότεροι από τους μισούς αστυνομικούς που πληρώνονται από τα χρήματά μας, «για να μας προστατεύουν από τους εγκληματίες» στήριζαν με την ψήφο τους μια εγκληματική οργάνωση.
Όμως η σχέση του κρατικού μηχανισμού με τη Χρυσή Αυγή δεν οφείλεται σε κακούς αστυνομικούς, διεφθαρμένους δικαστές και ακροδεξιούς πρωθυπουργούς. Έχει ένα πολύ πιο βρώμικο υπόστρωμα που έχει πιο κλειστές πόρτες και από συνάντηση Μπαλτάκου-Κασιδιάρη στη Βουλή: Την οικονομική εξουσία.
Επιστρέφοντας στο 1944 είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Γιάννη Βουλπιώτη, γαμπρού του Siemens, εμπνευστή των Ταγμάτων Ασφαλείας, που μαζί με άλλους καπιταλιστές και μαυραγορίτες χρηματοδότησε τα τάγματα ασφαλείας προκειμένου να μη γίνει η Ελλάδα κομμουνιστική χώρα, όπως αναφέρει η κόρη του. Η ισχύς εν τη ενώσει. Εναντίον των κομμουνιστών. Και τότε και τώρα.
Οπότε όταν ο Μιχαλολιάκος δηλώνει ότι είναι «η σπορά των ηττημένων του 1945» λέει μια αλήθεια και ένα ψέμα. Η αλήθεια είναι ότι πολιτικοί του προγονοι όντως ηττήθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο. Το ψέμα είναι ότι αντιμετωπίστηκαν ως ηττημένοι. Αυτό δεν ισχύει. Απλώς άλλαξαν ρούχα και πήγαν με τους ισχυρούς, ενάντια στον κομμουνισμό.
Ποιες είναι οι αντίστοιχες διεργασίες στα δικά μας χρόνια; Και εδώ η ιστορία μας φέρνει ξανά στα ίχνη του «Φύρερ» της Χρυσής Αυγής. Ο Μιχαλολιάκος έδινε όλες τις εντολές και οι Χρυσαυγίτες εκτελούσαν. Από όταν μπήκε στη Βουλή η Χρυσή Αυγή πρόλαβε μέσα σε έναν χρόνο να κάνει 145 ερωτήσεις για τους εφοπλιστές. Νοιαζόταν δηλαδή τόσο πολύ για τους εφοπλιστές και για τα κέρδη τους που πίεζε την κυβέρνηση μέρα παρά μέρα.
Ας δούμε ενδεικτικά μια χαρακτηριστική τοποθέτηση της Χρυσής Αυγής που ζητούσε όχι 1, ούτε 2, αλλά 6 δις για τους εφοπλιστές!!:
«Τράπεζες όπως η Εμπορική, η Εθνική και η Marfin διαθέτουν ναυτιλιακά χαρτοφυλάκια αξίας 6 δισ. ευρώ που πρέπει να τα κατευθύνουν για την ενίσχυση των ναυτιλιακών εταιρειών». Και ζητούσε ο βουλευτής της Χ.Α. Ν. Κούζηλος «να δοθούν εγγυητικές επιστολές από το κράτος για να μπορέσουν να λύσουν το πρόβλημα ρευστότητας οι ναυτιλιακές εταιρείες»
Ως επιστέγασμα η Χρυσή Αυγή ίδρυσε εργοδοτικό σωματείο στη Ναυπιγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, κατά παραγγελία των εφοπλιστών. Όπως είχε καταγγείλει το Unfollow στη δημόσια σφαίρα και ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής Σωτήρης Πουλικόγιαννης στο δικαστήριο, οι Χρυσαυγίτες είχαν λάβει 380.000 ευρώ για να φτιάξουν σωματείο που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων και των εφοπλιστών και θα αντιπαρατίθεται με το σωματείο του ΠΑΜΕ.
Δεν είναι τυχαία η δήλωση του Χρήστου Κυριτσόπουλου, υποψηφίου δημάρχου με τη Χρυσή Αυγή στο Πέραμα, ο οποίος είχε πει το 2017 πως «…θα μπορούσαμε να χαμηλώσουμε τα μεροκάματά μας, να εγγυηθούμε στους Έλληνες εφοπλιστές ότι αν φέρουν τα βαπόρια τους εδώ, θα σταματήσουμε τις απεργίες που γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια για διάφορους λόγους». Είχε προηγηθεί η δήλωση του Παναγιώταρου ενάντια στην φορολόγηση των εφοπλιστών. Οι χρυσαυγίτες δεν μιλούσαν απλώς. Εκτελούσαν κιόλας. Ακόμα και κυριολεκτικά. Αυτή η επιταχυνόμενη συμπάθεια για τους εφοπλιστές και οι δεσμεύσεις «να καθαρίσουν» την περιοχή έφεραν την δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στις 12 Σεπτεμβρίου του 2012. Εκείνη την ημέρα δεν πέθανε κανείς. Όμως οι ίδιες δεσμεύσεις στην ίδια περιοχή έφεραν μια ακόμα επίθεση 6 νύχτες μετά. Τη νύχτα που έφυγε ο Παύλος.
Το σάλπισμα υπέρ των εφοπλιστών είχε δώσει ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος όταν στοχοποίησε τους ναυτεργάτες που απεργούσαν εναντίον των εφοπλιστών:
Συγκεκριμένα σχολίασε κατά τη διάρκεια της απεργίας: «Υπάρχει κι ένας ολόκληρος λαός που απαιτεί από το κράτος, κι αυτός (σ.σ. ο λαός) είναι το θύμα της υποθέσεως, από τη μια μεριά δηλαδή το κράτος, ένα ανήμπορο κράτος, από την άλλη οι εργατοπατέρες, δεν είναι αθώοι, έτσι; Εχουν κάνει πολλά…»
Σήμερα, το κράτος τον αφήνει ελεύθερο ενώ έχει δεν έχει συμπληρώσει 5 χρόνια σκάρτα μες στη φυλακή
Πού ξέρεις;
Κάπου μπορεί να φανεί χρήσιμος.
Ξανά.
Ελληνικό κράτος 1944-2024: 80 χρόνια συγχωρεί τους ναζί
