Θα έπρεπε να είναι κανείς αφελής για να μην λαμβάνει κανείς υπόψη του πότε, πώς και πού γίνονται οι δηλώσεις που αφορούν θέματα εξωτερικής πολιτικής, που αφορούν οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα.
Ας συνδυάσουμε, λοιπόν, τις αναφορές του πρώην υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, στο 4ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, από τη μια σε σχέση με τα… κοινά συμφέροντα Ελλάδας – ΗΠΑ και από την άλλη τα περί συμμετοχής της στην «ανάπτυξη» της Τουρκίας στη Μεσόγειο.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών… ενημέρωσε πως «οι Αμερικάνοι θέλουν τη σταθερότητα στην περιοχή, δεν θέλουν την αστάθεια». Και συμπλήρωσε: «Έχουμε μια κοινή συναντίληψη για τη μάχη ενάντια στην τρομοκρατία, δεν θέλουν στην Ανατολική Μεσόγειο να βγουν δυνάμεις που θα την αναστατώσουν, θέλουν να προασπίσουν το δικαίωμα της Αιγύπτου, του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας να λειτουργήσουν οι αγωγοί που θα κατασκευαστούν για το φυσικό αέριο». Εξομολογήθηκε, δε, ότι «βρεθήκαμε σε ένα υπουργείο σε μια εποχή που τα αμερικάνικα συμφέροντα ήταν πλησιέστερα στα δικά μας απ’ ό,τι παλαιότερα».
Πάμε τώρα σε αυτά που είπε ο κ. Κοτζιάς για τη συμμετοχή της Τουρκίας στην «ανάπτυξη» στη Μεσόγειο: Συγκεκριμένα:
«Αν αρχίσεις και γίνεσαι στις διεθνείς σχέσεις μοναχοφάης λέγοντας “όλα δικά μου”,”όλα στον έλεγχο μου”, ¨όλα μόνος μου”, τότε είσαι κι εσύ μέρος του προβλήματος. Αυτό που πρέπει να κάνεις και που προσπάθησα να κάνω είναι και να εξασφαλίσεις την ασφάλεια (…) και να δώσεις μια προοπτική ότι η Τουρκία, όχι στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά στη Μεσόγειο συνολικά, θα συμμετάσχει σε αυτή την οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να βρεις τρόπους οργάνωσης επιχειρηματικούς, τις μπίζνες της δουλειάς, όχι της γεωπολιτικής, που να συμμετάσχει με τον τρόπο που της αντιστοιχεί και της αρμόζει. (…)Αν νομίζεις, όπως κάνουν μερικοί στην Ελλάδα ότι η Τουρκία με χιλιάδες μίλια δεν έχει ΑΟΖ, δεν έχει τίποτα και όλη η ΑΟΖ είναι ξέρω ‘γω το Καστελόριζο, έχει το 100% έχει όλη την περιοχή (…), δεν είναι έτσι. Τα πράγματα θέλουν προσοχή, φιλική πολιτική, διεθνές δίκαιο και να τον βάζεις και τον άλλο στο παιχνίδι, για να κατευνάζεις» (βίντεο εδώ).
Στην προκειμένη περίπτωση μήπως ο Κοτζιάς επέλεξε να λειτουργήσει σαν «λαγός»; Τι λέει ο Κοτζιάς; Ότι δήθεν η Ελλάδα επιχειρεί να αποκλείσει την Τουρκία. Βέβαια ουδέποτε η Ελλάδα έχει υποστηρίξει ότι εξαιτίας του Καστελόριζου έχει το 100% της υφαλοκριπίδας της περιοχής, όπως ισχυρίζεται. Αντίθετα η Τουρκία είναι εκείνη που προκλητικά υποστηρίζει ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Ο Νίκος Κοτζιάς ουσιαστικά προσπαθεί με έντεχνο τρόπο να …περιορίσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και να τους «φορέσει» ένα κουστούμι που θα είναι πιο κοντά τις τουρκικές προκλητικές διεκδικήσεις αλλά και πιο κοντά τις ευρωατλαντικές οδηγίες για επίλυση του θέματος της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών.
Τι μας λέει λοιπόν ο Κοτζιάς; Αν …επιλυθεί το θέμα της ΑΟΖ με μια λύση πιο κοντά στις απαιτήσεις της Τουρκίας όλοι θα επωφεληθούμε από την οικονομική ανάπτυξη! Εξάλλου ο πρώην υπουργός Εξωτερικών δεν έκρυψε πως πρόκειται για «μπίζνες», για «μπίζνες» από την ευρύτερη Μεσόγειο μέχρι το Αιγαίο (είναι και αυτοί υδρογονάνθρακες…).
Επίσης δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η συγκεκριμένη τοποθέτηση του έγινε σε μια περίοδο που εντοπίστηκε κοίτασμα φυσικού αερίου από 5 έως 8 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια tcf στο στόχο «Γλαύκος-1» του τεμαχίου 10 της κυπριακής ΑΟΖ. Την ανακοίνωσε έκανε ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας και Εμπορίου, Γιώργος Λακκοτρύπης, και ο αντιπρόεδρος της ExxonMobil, Τρίσταν Ασπρέι. Τα κοιτάσματα της Κύπρου «συνορεύουν» με άλλα που βρίσκονται εντός της ΑΟΖ του Καστελόριζου.
Η Τουρκία επιδιώκει τη συμμετοχή της στην οικονομική «πίτα» της περιοχής και δια των αμφισβητήσεων, αλλά και δια της τεχνητής διαμόρφωσης κρίσης. Δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα λοιπόν η στάση του κ. Κοτζιά να επαναλάβει, λίγο «θολά» τα όποια δικαιώματα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Πάντως, τα τουρκικά ΜΜΕ, είδαν με μεγάλη χαρά τις δηλώσεις Κοτζιά, κάτι που σίγουρα πρόσεξαν και οι ΗΠΑ που «μοιράζουν» το παιχνίδι στην περιοχή…
Ο Νίκος Κοτζιάς είναι οπαδός της αμερικάνικης κοπής τακτικής του win – win. Της «λύσης» δηλαδή στην οποία δήθεν …κερδίζουν όλοι. Ο Κοτζιάς τάσσεται υπέρ ενός συμβιβασμό που θα αποφέρει …κέρδη. Το περιβόητο “win – win”, το πρωτακούσαμε από τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Ο Κοτζιάς ως σύμβουλος του κάτι έμαθε… Μόνο που λύσεις τύπου «win – win» αφορούν τα μονοπώλια του πετρελαίου (κυρίως αμερικάνικα αλλά και ευρωπαϊκά) που ετοιμάζονται να εφορμήσουν στα κοιτάσματα.
Για τους λαούς των δύο χωρών δεν θα υπάρξουν οφέλη ούτε άμεσα, ούτε μελλοντικά. Αντίθετα πιθανά να βρεθούν αντιμέτωποι με ακόμα μεγαλύτερες εντάσεις στην περιοχή, αφού τα «λεφτά είναι πολλά»…
