Έχει χαθεί πλέον το μέτρημα των θανάτων και «ατυχημάτων» που σημειώνονται στους χώρους εργασίας τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες της ΕΕ, τονίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο απολογισμός είναι βαρύς και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την ανάγκη να παρθούν άμεσα μέτρα για την αποτροπή αυτού του μακελειού. Στην Ελλάδα κοντεύουν τα 60 τα «εργατικά ατυχήματα» – εργοδοτικά εγκλήματα από την αρχή του έτους με αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια.
Αιτία για τους νεκρούς και σακατεμένους εργαζόμενους στη βιομηχανία, τις κατασκευές, τις μεταφορές, το εμπόριο, τον τουρισμό, τις ιχθυοκαλλιέργειες, τις τηλεπικοινωνίες είναι η εντατικοποίηση της δουλειάς, η πίεση για να ολοκληρωθεί με οποιοδήποτε τρόπο το έργο, οι κόντρα βάρδιες, σε συνδυασμό με τα ελλιπή έως ανύπαρκτα μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων. Δηλαδή, το κυνήγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας κι η ευρωενωσιακή στρατηγική που το υπηρετεί για πάμφθηνη εργατική δύναμη.
Οι εργαζόμενοι είναι διπλά εκτεθειμένοι, καθώς όχι μόνο η εργοδοσία δεν τηρεί βασικούς όρους υγιεινής και ασφάλειας, αλλά και το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχει αποψιλωθεί πλήρως. Με τη μετατροπή του σε δήθεν «ανεξάρτητη αρχή» από το νόμο-έκτρωμα Χατζηδάκη, κατά τα πρότυπα της «Ευρωπαϊκής Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας» έχει στη διάθεσή του ακόμη λιγότερους πόρους και προσωπικό από τους μόλις 373 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την Υγιεινή και Ασφάλεια στην Εργασία το 2017. Δεν είναι τυχαίο που η εργοδοτική ασυδοσία, λοιπόν, κλιμακώνεται επικίνδυνα, αφού οι έλεγχοι που μπορούν να γίνουν είναι λιγότεροι κι από σταγόνα στον ωκεανό.
Με βάση τα παραπάνω, ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος υπέβαλε στην Επιτροπή τις εξής ερωτήσεις:
«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
— Στο γεγονός ότι οι κατευθύνσεις της ΕΕ και η υλοποίησή τους από τις ελληνικές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένου του «νόμου Χατζηδάκη», έχουν οδηγήσει πρακτικά στην κατάργηση των ελέγχων της ασφάλειας και της υγιεινής στους χώρους εργασίας, λόγω της υποστελέχωσης των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών;
— Στο γεγονός ότι η ευρωενωσιακή στρατηγική ελαστικοποίησης της εργασίας, της διευθέτησης του χρόνου εργασίας με μέχρι και 13 ώρες την ημέρα, αποτελεί παράγοντα που έχει οδηγήσει στην αύξηση των «εργατικών ατυχημάτων»;
— Στα επείγοντα αιτήματα του εργατικού κινήματος για τη στήριξη με πλήρεις αποζημιώσεις των οικογενειών των εργαζομένων που έχασαν τη ζωή τους και των εργαζομένων που έχουν τραυματιστεί σε ώρα εργασίας και των οικογενειών τους, καθώς και για την αύξηση των κυρώσεων στους εργοδότες που με κριτήριο την πολιτική του «κόστους – οφέλους» για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους παραβιάζουν τους όρους ασφαλούς εργασίας των εργαζομένων και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους;».
