«Η θέσπιση νομοθετικού πλαισίου που θα συνδυάζει την προστασία των αιγιαλών με την ανάπτυξη»: αυτή είναι η ρητή στόχευση του σχεδίου νόμου «Οροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές», του οποίου τα βασικά σημεία παρουσίασε χθες ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης. Το νομοσχέδιο… τιμά τον τίτλο του, αλλά με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που ισχυρίζεται ο υπουργός: είναι όντως νομοσχέδιο που θεσπίζει κανόνες, αλλά στο πλαίσιο μιας ανάπτυξης στα όρια της… συμφόρησης.
Κατά τα άλλα, οι βασικές παράμετροι του νομοσχεδίου είναι:
● Η κεντρικοποίηση της διαδικασίας παραχώρησης τμημάτων του αιγιαλού, με αφαίρεση της αρμοδιότητας από τους δήμους και ανάθεσή της στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας.
Τίθενται κανόνες για τον περιορισμό της «ζούγκλας» κατάληψης κάθε τετραγωνικού μέτρου των παραλιών, που πέρυσι ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Ωστόσο, το πλαίσιο που θεσμοθετείται είναι στα όρια της συμφόρησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι περιοχές Natura διαιρούνται σε δύο τμήματα: ένα που θα είναι «απάτητο», δηλαδή δεν θα παραχωρείται προς εκμετάλλευση, και ένα που θα είναι… πατημένο, δηλαδή θα παραχωρείται προς εκμετάλλευση. Οι «απάτητες» περιοχές παραλιών Natura θα καθορίζονται με κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η ίδια η ανάδειξη μιας περιοχής σε Natura δεν σημαίνει κάτι – το τι σημαίνει θα το αποφασίζουν οι υπουργοί της κάθε κυβέρνησης.
● Ο ίδιος διαχωρισμός ισχύει και για τον παλαιό αιγιαλό στις περιοχές Natura, που διαχωρίζεται αντίστοιχα σε «απάτητο» και… πατημένο.
● Ρυθμίζεται το καθεστώς για τις όμορες επιχειρήσεις (είναι οι περιπτώσεις που πίσω από τον αιγιαλό ή την παραλία βρίσκεται ο χώρος όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παρεμβάλλεται μεταξύ τους οδός, πλατεία ή άλλος κοινόχρηστος χώρος ή ακίνητο που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή στην ΕΤΑΔ). Οι παραχωρήσεις σε όμορες επιχειρήσεις γίνονται με την τιμή εκκίνησης που θεσπίζει το σχέδιο νόμου για τις δημοπρασίες, προσαυξημένη κατά 20% με μέγιστη διάρκεια επίσης τα τρία χρόνια. Στη διαδικασία των όμορων επιχειρήσεων εντάσσονται ξενοδοχειακά καταλύματα, κάμπινγκ, κέντρα αναψυχής, ναυταθλητικά σωματεία, επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής και επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ομπρελών και ξαπλωστρών, εφόσον φυσικά υποβάλουν σχετικό αίτημα.
Καθώς οι παραλίες, ιδιαίτερα σε τουριστικά hot περιοχές, είναι ήδη υπερκορεσμένες, σε σημείο χρήστες (κάτοχοι σπιτιών) αλλά ακόμη και ξενοδόχοι να διαμαρτύρονται, αυτή η επιβολή ποσόστωσης στην περαιτέρω εκμετάλλευση σημαίνει ακόμη ένα γενναίο -έστω και θεσμοθετημένο- βήμα προς τον υπερκορεσμό.
Οι παραχωρησιούχοι θα πρέπει:
α. Να διασφαλίζουν την ελεύθερη, απρόσκοπτη και ασφαλή διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία, μεριμνώντας ιδιαίτερα για την πρόσβαση ΑμεΑ, με εγκατάσταση sea tracks.
β. Να περιορίζουν την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το 60% ή 30% αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό, και να διατηρούν ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον 4 μέτρων.
γ. Να διατηρούν καθημερινά καθαρό το παραχωρημένο τμήμα και την όμορη έκταση.
δ. Να αναρτούν σε εμφανές σημείο πινακίδα με τις συντεταγμένες της παραχώρησης, τον αριθμό απόφασης παραχώρησης, τα δικαιώματα του κοινού, καθώς και QR code μοναδικού για κάθε παραχώρηση.
ε. Να τοποθετούν κινητά στοιχεία (π.χ. ντους, αποδυτήρια), για την εξυπηρέτηση του κοινού.
στ. Να φροντίζουν για τη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος, με τη διατήρηση της μορφολογίας της ακτής και της ακτογραμμής.
ζ. Να διαθέτουν ναυαγοσώστη αν ο χώρος της παραχώρησης δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο.
η. Να αφαιρούν τον εξοπλισμό (ομπρέλες κ.λπ.) στη λήξη της περιόδου χρήσης όπως και στη λήξη της παραχώρησης και να παραδίδουν τον χώρο στην αρχική κατάσταση.
