Τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση με αφορμή τις τραγωδίες σε Θεσσαλία και Έβρο, φώτισε λίγο περισσότερο ο Πρωθυπουργός στη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που έδωσε στο πλαίσιο της παρουσίας του στη ΔΕΘ.
Θυμίζουμε πως ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του δεν έδωσαν τον λόγο στη δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη» που κάλυπτε τη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ, σε μια πρωτοφανή και απαράδεκτη προσπάθεια αποκλεισμού της εφημερίδας.
Επανέλαβε την καραμέλα περί «πρωτοφανούς καιρικού φαινομένου στη Θεσσαλία», είπε πως «αυτό το πρόβλημα έχει έρθει για να μείνει» και επιβεβαίωσε τη συνέχιση της πολιτικής κόστους – οφέλους που οδηγεί σε τραγωδίες. Στην πραγματικότητα ξέκοψε κάθε συζήτηση για ολοκληρωμένο αντιπλημμυρικό σχεδιασμό που θα παίρνει υπ’ όψιν του τις λαϊκές ανάγκες, και αναφέρθηκε σε «παραγωγική ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας» -προφανώς χωρίς τους αγροτοκτηνοτρόφους και με τους εργαζόμενους με τσακισμένα δικαιώματα- και «ορθολογική διαχείριση των υδάτων της», με τη δημιουργία Κέντρου Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας. Καμία βέβαια ορθολογική διαχείριση δεν πρόκειται να γίνει από το αστικό κράτος που αντιμετωπίζει τις λαϊκές ανάγκες σαν κόστος, όπως επιβεβαιώνουν και οι αποκαλύψεις ότι οι μελέτες για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στη Θεσσαλία υπήρχαν στα χέρια κυβέρνησης, περιφερειών και δήμων αλλά τα κατάλληλα έργα δεν έγιναν γιατί κόστιζαν. Αντί αυτών ο πρωθυπουργός πέταξε μερικά βεγγαλικά περί τεχνικής υποστήριξης από την Ολλανδία, ενώ μίλησε και για το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης χωριών, ξεγράφοντας τη συζήτηση για την προστασία τους!
Ανήγγειλε ακόμη νέο μοντέλο πολιτικής προστασίας με τη «συστηματική συνεργασία με τις Ένοπλες Δυνάμεις και με πιο πολλά αυτοματοποιημένα πρωτόκολλα», όπως και την ένταξη της ΕΜΥ και του εθνικού αστεροσκοπείου στην πολιτική προστασία για να υπάρχει καλύτερος συντονισμός.
Σε ό,τι αφορά την αποκατάσταση των καταστροφών κόμπασε για τους ευρωπαϊκούς πόρους που εξασφάλισε, λέγοντας ότι η αποκατάσταση της Θεσσαλίας θα μας στοιχίσει, όμως και χρήματα θα έρθουν από ευρωπαϊκούς αλλά και από εθνικούς πόρους, χωρίς να πει ότι είναι κονδύλια πληρωμένα διπλά και τρίδιπλα από τον λαό κι έρχονται με προϋποθέσεις που αφήνουν ως «μη επιλέξιμες» τις ανάγκες του λαού, για αποζημιώσεις στο 100%, αποκατάσταση, μέτρα προστασίας από μια επόμενη καταστροφή.
Εξάλλου αναφέρθηκε και στα νέα «χαράτσια», με την αύξηση του φόρου ημερήσιας διαμονής, την υποχρεωτική ασφάλιση για μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, την αναδιάρθρωση στην ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής με τη «μεταρρύθμιση» που ετοιμάζεται στον ΕΛΓΑ και την υποχρεωτική ασφάλιση για όλα τα κτίρια από τους κινδύνους φυσικών καταστροφών. Ειδικά για το τελευταίο, είπε ότι ο προϋπολογισμός -που έχει για να δίνει δεκάδες δισ. στους επιχειρηματικούς ομίλους- είναι τάχα πάρα πολύ δύσκολο να καλύψει όλες τις «ζημιές που μπορεί να προκύψουν από μία πάρα πολύ έντονη κλιματική κρίση», προαναγγέλλοντας πως «αφού περάσουμε από στάδια, θα καταλήξουμε στην υποχρεωτική ασφάλιση». Επιβεβαιώνοντας ότι το αστικό κράτος θέλει να ξεμπερδεύει και με τα λίγα ψίχουλα που δίνει για να αποζημιώνει αυτούς που καταστρέφει με την πολιτική του, ανοίγοντας ταυτόχρονα και ένα νέο πεδίο κερδοφορίας στο κεφάλαιο.
Αναφερόμενος στον Έβρο επανέλαβε με θράσος πως «το μέγεθος της καταστροφής δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο είχαμε φοβηθεί» (!) και τα περί κρατικής αρωγής που θα εφαρμοστεί με μεγάλη ταχύτητα, καθησυχάζοντας τους επιχειρηματίες πως στα καμένα θα δοθούν γρήγορα οι δουλειές στους ενδιαφερόμενους ανάδοχους.
Ερωτώμενος για τη συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη τις επόμενες μέρες και το αν προτίθεται να πάει στη Χάγη με τον ένα ή άλλο τρόπο, δεν το απέκλεισε, απλά είπε ότι «η Χάγη είναι πολύ μακριά ακόμη». Σημείωσε ότι η βούλησή του είναι να συνομιλούμε, τα ζητήματα να επιλύονται με βάση το διεθνές δίκαιο. Και το «να μη μπορέσουμε να συμφωνήσουμε δεν μας υποχρεώνει να είμαστε μονίμως στα “κόκκινα” και στην ένταση που βιώσαμε τα τελευταία 4 χρόνια».
Ο «όρος “υποχωρήσεις” -πρόσθεσε- πρέπει να αντικατασταθεί από τον όρο “μετακινήσεις”», και επανέλαβε ότι τα ζητήματα που συζητά με την Τουρκία «δεν είναι άλλα από την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συζητήσουμε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας, για το καθεστώς των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, και από τα δικαιώματα που απορρέουν από την άσκηση της κυριαρχίας στα νησιά», την ώρα που πληθαίνουν οι αποκαλύψεις ότι όλα είναι στο τραπέζι του ιμπεριαλιστικού παζαριού στο όνομα της ΝΑΤΟϊκής συνοχής και των σχεδίων συνεκμετάλλευσης. Κατά τα άλλα χαρακτήρισε «εξαιρετικά θετικό» την αποκατάσταση των διαύλων επικοινωνίας με την Τουρκία, με την προώθηση μιας θετικής ατζέντας σε τουρισμό, εμπόριο, ναυτιλία, κ.α..
Σε σχέση με την ακρίβεια που θερίζει το εισόδημα των λαϊκών νοικοκυριών, είπε πως «η ακρίβεια είναι παγκόσμιο φαινόμενο» και αντιμετωπίζεται επιδερμικά με τα διάφορα επιδόματα, που η κυβέρνηση του παρουσίαζε ως το «άπαν») όμως η «δομική απάντηση» στο πρόβλημα είναι «η σταθερή και μόνιμη αύξηση του εισοδήματος» για να συνεχίζει να εμπαίζει τον λαό επαναλαμβάνοντας τα περί αύξησης των μισθών και των συντάξεων και με παρεμβάσεις για τη λειτουργία της αγοράς και χτύπημα της αισχροκέρδειας ζητώντας «εξηγήσεις από τις εταιρείες γιατί αυξάνουν τις τιμές των προϊόντων τους».
Βέβαια για τις αυξήσεις στους μισθούς -πέραν του κατώτατου που ορίζεται από τη κυβέρνηση με τον κατάπτυστο νόμο Βρούτση Αχτσιόγλου που παραμένει σε ισχύ- έσπευσε να πει ότι είναι «ζήτημα της αγοράς», δηλαδή των διαθέσεων των εργοδοτών, ενώ παραδέχθηκε πως «ευνοήθηκαν οι επιχειρήσεις από την κυβέρνηση με τη μείωση της φορολογίας και ως εκ τούτου μπορούν να δώσουν αυξήσεις». Τέλος αναφερόμενος στο νομοσχέδιο έκτρωμα για τα εργασιακά μίλησε με θράσος για «λελογισμένες παρεμβάσεις που θα προστατεύουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και θα δίνουν δυνατότητα ευελιξίας στις επιχειρήσεις», αποκαλύπτοντας και το πραγματικό περιεχόμενο που δεν είναι άλλο από τη δουλειά λάστιχο για τα θέλω των επιχειρηματικών ομίλων.
Κατά τ’ άλλα για τη διαχείριση της φτώχειας που πολλαπλασιάζεται ταχύτατα εξαιτίας της πολιτικής κυβερνήσεων και ΕΕ, αναφέρθηκε σε εργαλεία όπως το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, την επιδοματική πολιτική, το ξεπάγωμα των τριετιών και «την αντιμετώπιση της δομικής ανεργίας», για να φτάσει να πει πως στη δική του φιλελεύθερη πολιτική κοσμοθεωρία, δεν χωρά ο «καπιταλισμός χωρίς όρια», με τους καπιταλιστές να ξεσαλώνουν χωρίς όρια.
Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν περιορισμένη πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα, ανέφερε ότι «θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα και σε μη τραπεζικά ιδρύματα να χορηγούν δάνεια σε ΜΜΕ» και προανήγγειλε εξαγγελίες σχετικά με το ΕΣΠΑ και τη στήριξη των ΜΜΕ, τον ψηφιακό και πράσινο μετασχηματισμό, την κατάρτιση δεξιοτήτων των εργαζομένων. Αλλά και εργαλεία για την ενθάρρυνση συγχωνεύσεων «για να βοηθηθεί η ανταγωνιστικότητα».
Εξάλλου, αναφέρθηκε στην επιτάχυνση της παραπέρα εμπορευματοποίησης και της Υγείας, επανέλαβε τα περί χιλιάδων νέων προσλήψεων, που όμως δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε καν τις συνταξιοδοτήσεις και παραιτήσεις των υγειονομικών, πόσο μάλλον τις πραγματικές ανάγκες.
Αλλά και στην απόφαση της κυβέρνησής του, στην επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος να επιδιώξει αναθεώρηση του άρθρου 16 για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, ενώ παράλληλα μίλησε για την «αναβάθμιση» του δημόσιου πανεπιστημίου που χαρακτηρίζεται από την ολοένα και μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και διασύνδεση με τις επιχειρήσεις. Γι’ αυτό άλλωστε αποτελεί προϋπόθεση η ύπαρξη και λειτουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας για την οποία είπε ότι «δεν καταργείται αλλά ενισχύεται η λογική της καλύτερης ένταξής της στη ζωή των πανεπιστημίων».
Πηγη: 902
