Η Ιρανή βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Ναργκίς Μοχαμαντί, φυλακισμένη στη διαβόητη φυλακή Εβίν της Τεχεράνης, πραγματοποίησε απεργία πείνας προκειμένου να της επιτραπεί να μεταφερθεί στο νοσοκομείο χωρίς την υποχρεωτική μαντίλα. «Θα συνεχίσω να μην φοράω μαντίλα μέχρι να καταργηθεί η υποχρεωτική μαντίλα», αναφέρει σε μήνυμα που δημοσίευσε η οικογένειά της την Παρασκευή.
Η Μοχαμαντί ξεκίνησε απεργία πείνας τη Δευτέρα αρνούμενη να καλύψει το κεφάλι της προκειμένου να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Άλλες επτά πολιτικές κρατούμενες στο γυναικείο τμήμα των Φυλακών Εβίν συμμετείχαν επίσης στην απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα. Την Τετάρτη, η Ναργκίς Μοχαμαντί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο χωρίς μαντίλα, σύμφωνα με δικές της δηλώσεις, και στη συνέχεια τερμάτισε την απεργία πείνας της.
Η 51χρονη ακτιβίστρια χρειαζόταν επείγουσα θεραπεία για καρδιακά προβλήματα. Σύμφωνα με τον σύζυγό της, Taghi Rahmani, που ζει εξόριστος στο Παρίσι, είχε μια σοβαρή εγχείρηση καρδιάς πριν από τρία χρόνια.
Η Ναργκίς Μοχαμαντί είναι μια εξέχουσα αγωνίστρια υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και της ελευθερίας της έκφρασης στο Ιράν και έχει φυλακιστεί και μαστιγωθεί επανειλημμένα γι’ αυτό από το 1998.
Το φετινό Νόμπελ Ειρήνης θα απονεμηθεί στην Ιρανή Ναργκίς Μοχαμαντί, όπως ανακοίνωσε η νορβηγική επιτροπή Νόμπελ στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας Όσλο. Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών και τα ανθρώπινα δικαιώματα τιμάται για τον «αγώνα της ενάντια στην καταπίεση των γυναικών στο Ιράν και τον αγώνα της για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας για όλους», δήλωσε η πρόεδρος της επιτροπής,
Μπέριτ Ράις-Άντερσεν. Είπε ότι αυτό θα τιμήσει επίσης τους χιλιάδες ανθρώπους που βγήκαν στους δρόμους ενάντια στις διακρίσεις κατά των γυναικών στο Ιράν με τεράστιο προσωπικό κίνδυνο. Ο θαρραλέος αγώνας της Μοχαμαντί περιελάμβανε επίσης προσωπικές θυσίες, πρόσθεσε.
Τα παιδιά της η Κιάνα και ο Αλι Ραχμανί θα παραλάβουν το βραβείο Νόμπελ για λογαριασμό της στο Όσλο στις 10 Δεκέμβρη.
Η Narges Mohammadi γεννήθηκε στο Zanjan στο βορειοδυτικό Ιράν το 1972 και μεγάλωσε, μεταξύ άλλων, στις κουρδικές πόλεις Qurwe (Qorveh) και Şino (Oshnavieh). Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και είναι αντιπρόεδρος του Ιρανικού Κέντρου Υπερασπιστών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (DHRC). Είναι στην αντίσταση για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν για τρεις δεκαετίες.
Συνολικά, το καθεστώς του Ιράν συνέλαβε 13 φορές την Μοχαμαντί, την καταδίκασε πέντε φορές και την τιμώρησε με συνολικά 31 χρόνια φυλάκιση και 154 μαστιγώματα.
Από το 2021 εκτίει ποινή φυλάκισης πολλών ετών καταδικασμένη για «προπαγάνδα κατά του κράτους».
Στα τέλη του 2022, κατά τη διάρκεια της επανάστασης «Jin, Jiyan, Azadî» (Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία) ενάντια στον μηχανισμό εξουσίας του καθεστώτος μουλά, αποκάλυψε σε μια έκθεση τα βασανιστήρια δεκάδων γυναικών στη φυλακή υψίστης ασφαλείας. Η εξέγερση ξέσπασε τον Σεπτέμβρη του περασμένου έτους με αφορμή την δολοφονία της Κούρδισσας Τζίνα Μασσά Αμινί, η οποία κακοποιήθηκε μέχρι θανάτου στην αστυνομία για «παραβίαση των κωδίκων ενδυμασίας». Οι διαμαρτυρίες καταπνίγηκαν αιματηρά από το καθεστώς – και οι νόμοι για τα ρούχα για τις γυναίκες έκτοτε έχουν γίνει αυστηρότεροι.
Με πληροφορίες από ANF
