Οι κακές γλώσσες διαδίδουν ότι η κυβέρνηση μόνο απολύει. Δεν ισχύει αυτό. Οταν χρειάζεται διαθέτει το πολιτικό σθένος να κάνει και προσλήψεις. Με αυτό το σθένος και την αποφασιστική πυγμή «προσέλαβε» την Αμάλ Αλαμουντίν. Είναι άνεργη και χρειάζεται δουλειά; Οχι. Είναι σύζυγος αστέρα του Χόλυγουντ, επομένως διαθέτει όλα τα αναγκαία προσόντα. Θα αναρωτηθεί κανείς: φτάνει αυτό για να φέρει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα; Προφανώς και όχι… Αλλά φτάνει για να αποτυπωθεί στην κοινή γνώμη ότι θα τα φέρει ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος το τελευταίο δίμηνο ανοίγει με επιτυχία τάφους, ανασύρει ναυάγια, φέρνει τα Μάρμαρα και αν συνεχίσει έτσι ίσως αναστήσει και τον μαρμαρωμένο βασιλιά. Προς το παρόν, ποιος ξέρει, ίσως αναστήσει κάποιον Τημενίδη… Δεν το λες και μικρό κατόρθωμα αυτό.
Βέβαια κανείς ρητά και με σαφήνεια δεν διατυπώνει ότι το μεγάλο βρετανικό δικηγορικό γραφείο, του οποίου η Αμάλ Αλαμουντίν είναι υπάλληλος, άνοιξε δουλειές με την ελληνική κυβέρνηση. Αλλά και κανείς δεν το διαψεύδει.
Αντίθετα, από τις απαντήσεις που δόθηκαν στη συνέντευξη Τύπου προκύπτει ότι θα υπάρξει κανονική εμπλοκή των Βρετανών δικηγόρων. Αμισθι; Ποιος μπορεί να το πιστέψει αυτό; Το δικηγορικό γραφείο είναι έτοιμο να παράσχει όλες τις σχετικές νομικές συμβουλές, αλλά και να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αν η Βρετανία αποδεχθεί τη διαμεσολάβηση που προτείνεται από την Ουνέσκο. Ο υπουργός Πολιτισμού, Κώστας Τασούλας, από την άλλη πλευρά δήλωσε για τους τρεις δικηγόρους ότι «θα μας παρέχουν νομικές συμβουλές σε συνεννόηση με τους δικούς μας νομικούς συμβούλους στο διάστημα του εξαμήνου μέχρι την απάντηση της Βρετανίας για τη διαμεσολάβηση», σε άλλη στιγμή είπε «έχουμε εξαιρετικούς νομικούς Ελληνες, τώρα προστέθηκαν και οι τρεις που είναι εδώ» ενώ σε ερώτηση σχετική με το κόστος της εμπλοκής των Βρετανών δικηγόρων (μαζί και της Αλαμουντίν) απάντησε ως εξής «δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε επαγγελματική συνεννόηση μαζί τους. Αυτά θα ειπωθούν αργότερα».
Πότε αργότερα δηλαδή; Και όλη η διήμερη φρενίτιδα και τα φλας που άστραψαν στήθηκαν μόνο να για να δούμε τη νύφη δίπλα στον Πρωθυπουργό; ‘Η μήπως το κόστος είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορούν ούτε να το ξεστομίσουν; Αν και οφείλουμε να αποδώσουμε ειλικρίνεια στην κυβέρνηση. Στο έγγραφο του Υπουργείου Πολιτισμού με το οποίο εγκρίνεται η πίστωση των 10.885, 50 ευρώ για τα έξοδα του ταξιδιού της Αλαμουντίν και των τριών κυρίων που τη συνόδευαν σημειώνεται ότι αυτά τα χρήματα αποσκοπούν στη «διαφήμιση της επιστροφής των Μαρμάρων». Δηλαδή, το ομολογούν οι άνθρωποι… δεν διεκδικούν, δεν καταστρώνουν κάποιο σχέδιο, απλώς διαφημίζουν.
Βέβαια τα πράγματα γύρω από τη διεκδίκηση των Μαρμάρων είναι πολύ πιο σοβαρά και η ίδια η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή για να τη μεταχειρίζεται κανείς με τέτοια κακοστημένα σόου, όπως αυτό που έστησε η κυβέρνηση.
Η ελληνική πλευρά δηλώνει πως εμμένει στην πάγια θέση της να μην επιδιώξει λύση του θέματος μέσω της δικαστικής οδού. Σε επανειλημμένες ερωτήσεις αν η ελληνική κυβέρνηση συζητάει τη δικαστική οδό ο υπουργός Πολιτισμού, Κώστας Τασούλας επαναλάμβανε ότι «η ελληνική πλευρά έχει ζητήσει τη διαμεσολάβηση και αυτό δεν έχει ακόμα τελειώσει». Οι Βρετανοί έχουν έξι μήνες για να απαντήσουν και αν απαντήσουν θετικά τότε «εμείς οι τρεις (σ.σ Αμάλ Αλαμουντίν, Τζέφρι Ρόμπερτσον και Νόρμαν Πάλμερ) θα καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», είπε ο Τζέφρι Ρόμπερτσον. Αν οι Βρετανοί αγνοήσουν τη σύσταση της Ουνέσκο για διαμεσολάβηση, «σε αυτή την περίπτωση θα πάμε στο επόμενο βήμα», είπε η Αμάλ Αλαμουντίν, η οποία ως μη όφειλε πρότεινε «αν τα Μάρμαρα επιστρέψουν στους Έλληνες τότε οι Ελληνες μπορούν να δώσουν κάτι άλλο στη θέση τους»!
Ποιο θα είναι αυτό το βήμα δεν ξεκαθαρίστηκε, αλλά προηγουμένως ο Τζέφρι Ρόμπερτσον είχε ήδη πει «Υπάρχουν διεθνή δικαστήρια που είναι έτοιμα με όλη τους ισχύ να αντιμετωπίσουν το θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα με βάση το νόμο. Εμείς θα προετοιμάσουμε την κυβέρνηση ώστε να σταθεί στα διεθνή δικαστήρια».
Πάντως από τότε που τέθηκε για πρώτη φορά το θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων μέχρι σήμερα όλοι όσοι ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό έκριναν τη δικαστική οδό ως καταστροφική καθώς μια ενδεχόμενη αρνητική εξέλιξη θα έκλεινε οριστικά το θέμα της ελληνικής διεκδίκησης. Ήδη έχουν εκφράσεις τις αντιρρήσεις σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο τόσο ο πρόεδρος της Βρετανικής Επιτροπής για την Επιστροφή των Γλυπτών, Εντι Ο’Χάρα, όσο και ο πρόεδρος της Ελβετικής Επιτροπής, καθηγητής Ντούσαν Σιντζάνσκι. Σε επιστολή, μάλιστα, που έστειλε ο δεύτερος στον Αντώνη Σαμαρά κάνει λόγο για το δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος, αλλά κυρίως «για τον κίνδυνο να χαθεί η υπόθεση στα δικαστήρια, καθώς η Μεγάλη Βρετανία ασκεί μεγαλύτερη διεθνή επιρροή από την Ελλάδα».
Ωστόσο οι δικηγόροι του γραφείου Doughty Street Chambers, παρά το γεγονός ότι επαναλάμβαναν ότι «είμαστε εδώ με το πνεύμα της συμφιλίωσης και όχι εχθρικά» φαίνεται πως προετοιμάζονται για το δικαστικό δρόμο, αφού ήδη στη συνέντευξη Τύπου κατέθεσαν νομικά επιχειρήματα όπως: «ο Έλγιν δεν πήρε άδεια από τις οθωμανικές αρχές να κατακλέψει το μνημείο και όταν κάποιος κλέβει δεν έχει δικαίωμα να πουλάει τα κλεμμένα» (το είπε ο Τζέφρι Ρόμπερτ), αλλά και η απόφαση διεθνούς Εφετείου το 2009 σύμφωνα με το οποίο «τα έθνη έχουν δύο υποχρεώσεις: να φροντίζουν για την Πολιτιστική Κληρονομιά τους και να συνεργάζονται για την επιστροφή των παρανόμως εξαχθέντων έργων τέχνης». Μάλιστα, συμπλήρωσαν ότι «ο διεθνής νόμος έχει αλλάξει και το Βρετανικό Μουσείο πρέπει να παρακολουθεί τις αλλαγές του νόμου, αλλά και τις προσδοκίες του κόσμου».
Οι τρεις δικηγόροι φρόντισαν δύο φορές να θυμίσουν ότι έχουν παράσχει νομικές συμβουλές στην κυβέρνηση και το 2011. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι είχαν υποβάλει έναν φάκελο προτάσεων με τον οποίο η τότε πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ δεν ασχολήθηκε. Τι άλλαξε, άραγε, και το ίδιο γραφείο έτυχε τέτοιας υποδοχής; Μεσολάβησε ο περιλάλητος γάμος. Έτσι το εν λόγω δικηγορικό γραφείο έπεφτε «λουκούμι» στο Μαξίμου, ενώ για το ίδιο το γραφείο η αφανής υπάλληλος που έγινε σύζυγος αστέρα του Χόλιγουντ είναι η ιδανική βιτρίνα για να προωθήσει το νομικό του εμπόρευμα. Βλέπετε, και οι δύο βγαίνουν κερδισμένοι. Δεν ξέρουμε αν τα Μάρμαρα θα βγουν κερδισμένα… Διότι ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι αυτή η συνεργασία θα οδηγήσει σε δικαστική εμπλοκή με πιθανά ανεπιθύμητα αποτελέσματα και όλα αυτά επειδή η κυβέρνηση χρειαζόταν επικοινωνιακή ώθηση;
Και ένα ενσταντανέ για το τέλος, που ίσως έχει τη σημασία του: Φαίνεται πως, αν και ο σκοπός της επίσκεψής της κυρίας Αλαμουντίν ή Κλούνεϊ ήταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, τον Παρθενώνα δεν καιγόταν να τον δει και δεν ανέβηκε στην Ακρόπολη. Είχε μαζί της μόνο τις πανάκριβες γόβες της… Και πού να τρέχεις με τις γόβες…
