Το ξεπούλημα των κλοπιμαίων είναι το δεύτερο –μετά την οργάνωση της κλοπής– πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κλέφτες. Στην προκειμένη περίπτωση η «πώληση» του ΟΠΑΠ, του Αστέρα, του Ελληνικού, του ΔΕΣΦΑ και συντόμως της ΔΕΗ γίνεται με όλους τους τύπους και τις νομικές καλύψεις και υπό την τυπική/ νομική έννοια δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για κλοπή. Ωστόσο, δεν χωρά αμφιβολία πως, τα παραπάνω φιλέτα της δημόσιας περιουσίας, διατίθενται σε εξευτελιστική τιμή, όπως συμβαίνει κατά κανόνα με τα κλοπιμαία.
- Ο ΟΠΑΠ χαρίστηκε σε τιμή που πλησιάζει τα ετήσια κέρδη του!
- Ο ΔΕΣΦΑ δεν έπιασε ούτε όσα δαπανήθηκαν για τις υποδομές αποθήκευσης φυσικού αερίου που επένδυσε στο νησάκι Ρεβυθούσα!
- Ο Αστέρας χαρίστηκε σε τιμή που πιάνει μια πολυκατοικία στην Ηρώδου του Αττικού!
- Η έκταση του ελληνικού ξεπουλήθηκε φτηνότερα απ όσο αξίζει η γη στην Κυψέλη!
Με ανάλογο τίμημα θα χαριστεί το επόμενο διάστημα και η ΔΕΗ, μαζί με τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, το λιγνίτη και 1,5 εκατομμύριο πελάτες της. Μια περιουσία που δημιουργήθηκε από το υστέρημα του ελληνικού λαού και η οποία αξίζει δισεκατομμύρια (τα ελληνικά αποθέματα λιγνίτη είναι τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη) θα χαριστεί , ως «προαπαιτούμενο για να πάρουμε τη δόση» που θα χρησιμοποιήσουμε να ξεπληρώσουμε μια παλαιότερη δάση δανείων…
Το (ξε)πούλημα της ΔΕΗ, πράγματι, θα γίνει σύμφωνα με όλους τους νομοθετικούς τύπους. Αυτό όμως δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός: (Και) η ΔΕΗ «σκοτώνεται» , ως κλοπιμαίο…
