«Σείστηκε» η πόλη της Θεσσαλονίκης με το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», με τους συγκεντρωμένους να δίνουν το «παρών» για ακόμη μια μέρα στο ραντεβού των εργατικών σωματείων, μαζικών φορέων και συλλόγων, κάνοντας πράξη την υπόσχεση τους ότι το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί, «θα πάμε μέχρι τέλους»!
Εκ μέρους των εργατικών σωματείων, την κεντρική ομιλία στη συγκέντρωση έκανε ο Γιάννης Κουρμούλης, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ, οποίος ανέφερε:
«Εδώ και δύο χρόνια αγωνιζόμαστε στο πλευρό των γονιών, των συγγενών των θυμάτων για να μην κουκουλωθεί το δυστύχημα – έγκλημα το χαρακτήρισε ο λαός μας – στα Τέμπη, για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να πληρώσουν οι υπεύθυνοι, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται ή βρέθηκαν στο παρελθόν. Αγωνιζόμαστε διαχρονικά, και πολύ πριν τα Τέμπη, αποκαλύπτοντας και αντιπαλεύοντας την πολιτική που βάζει τα δικαιώματά μας – ακόμα και την ίδια μας τη ζωή – στη ”ζυγαριά” κόστους / οφέλους.
Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία μας, μαζί με τη νεολαία (φοιτητές, μαθητές), πλαισιώσαμε τον αγώνα ενάντια στην επιχειρούμενη συγκάλυψη, στηρίξαμε, οργανώσαμε κινητοποιήσεις, προκηρύξαμε απεργίες και συλλαλητήρια, κρατήσαμε τη φλόγα ζωντανή. Εκατομμύρια κόσμου έχουν κατέβει στον δρόμο να διαδηλώσουν, και εμείς βοηθήσαμε και βοηθάμε όσο μπορούμε σε αυτή την υπόθεση. Δεν είναι μόνο το πένθος, ούτε μόνο η οργή που μας κινητοποιεί. Είναι η πεποίθηση ότι δίνουμε έναν αγώνα για όλους μας, τους ίδιους μας τους εαυτούς, για τα παιδιά μας. Σήμερα είναι η στιγμή να ξαναστείλουμε το μήνυμα ότι δεν θα επιτρέψουμε να ξεχαστεί το έγκλημα, ότι τίποτα δεν θα μπαζωθεί, ότι τον αγώνα για δικαίωση των νεκρών και των συγγενών τους θα τον πάμε μέχρι τέλος!
Τι σημαίνει όμως δικαίωση;
Δικαίωση σημαίνει να τιμωρηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος… Αυτό απαιτούμε δύο χρόνια τώρα, πρώτα οι συγγενείς των θυμάτων αλλά και η κοινωνία σύσσωμή. Να δικαστούν υπουργοί – νυν και πρώην – που έχουν ευθύνη για το δυστύχημα και που διαμόρφωσαν τις αιτίες του (Καραμανλής – Σπίρτζης – Χατζηδάκης – Βορίδης – Ρέππας κλπ). Κυβερνητικά στελέχη που προώθησαν αυτές τις επιλογές, και πρώτα απ’ όλα αυτοί που είχαν ενεργό ρόλο στην τεράστια επιχείρηση συγκάλυψης (Τριαντόπουλος – Αγοραστός – Ξιφαράς κλπ). Στελέχη οργανισμών και εταιριών που με πράξεις και παραλείψεις τους έφεραν τον σιδηρόδρομο σε μια κατάσταση όπου δύο τρένα ταξίδευαν επί 12 λεπτά πάνω στην ίδια γραμμή με αντίθετες κατευθύνσεις, μέχρι να συγκρουστούν.
Αυτό μπορεί να γίνει, ΟΧΙ όμως με εμάς σιωπηλούς και “αφήνοντας τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της” (όπως μας προτρέπουν η κυβέρνηση και άλλα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης). Δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη σε μια δικαιοσύνη που είναι επιλεκτικά τυφλή, ανάλογα με το ποιον δικάζει και τι συμφέροντα διακυβεύονται.
Δικαίωση σημαίνει να μπει στο στόχαστρο η πολιτική που οδήγησε στα Τέμπη που είναι και σήμερα εδώ και προετοιμάζει την επόμενη τραγωδία που θα συμβεί.
Εκτός από την παρανομία, για την οποία αρμόδια να επιληφθεί είναι η δικαιοσύνη, πρέπει να ενοχοποιείται και η ”νομιμότητα” κράτους και κυβερνήσεων, που οδήγησε (και) στο έγκλημα των Τεμπών. Η πολιτική δηλαδή που κομμάτιασε τον σιδηρόδρομο, ιδιωτικοποιώντας τον, εφαρμόζοντας τη στρατηγική της ”απελευθέρωσης” και του ”κόστους – οφέλους”, με τραγικά αποτελέσματα.
Η πολιτική δηλαδή που μας έφερε σε αυτό το χάλι. Και δεν υπάρχει σήμερα λογικός άνθρωπος που να μην καταλαβαίνει ότι το «μοντέλο» υποχρηματοδότηση, υποστελέχωση, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ξεπούλημα των κερδοφόρων τμημάτων σε εταιρίες και εργολάβους, εφαρμόζεται παντού – σε Εκπαίδευση, Υγεία, Κοινωνική Πρόνοια. Με τις γνωστές συνέπειες στην ποιότητα, στην ασφάλεια, στο κόστος των υπηρεσιών που έχει ανάγκη ο λαός.
Δικαίωση τέλος σημαίνει να καταδικαστούν στη συνείδηση του λαού η γενικότερη πολιτική της απελευθέρωσης και της ιδιωτικοποίησης, και – μαζί με αυτή – όλοι αυτοί που τη στηρίζουν και την προωθούν, και κυρίως η κυβέρνηση, το κράτος, η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το έγκλημα στα Τέμπη, το γεγονός ότι δύο τρένα κινούνταν σε αντίθετη κατεύθυνση στην ίδια γραμμή και συγκρούστηκαν, είναι το αποτέλεσμα μιας μακριάς αλυσίδας νόμων και ευρωπαϊκών Οδηγιών, που προωθούν την «απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων με κριτήριο το κέρδος, σε βάρος της ασφαλούς, φτηνής και σύγχρονης εξυπηρέτησης που μπορεί και θα έπρεπε να απολαμβάνει ο λαός, με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν στην εποχή μας.
Αποκαλύπτουμε την πολιτική που βάζει τα κέρδη μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών ων πάνω από τις ζωές μας. Παλεύουμε να ξεριζωθούν οι αιτίες για τα επόμενα Τέμπη που καιροφυλακτούν όχι μόνο στα τρένα αλλά συνολικά στις μεταφορές και ακόμα στους χώρους δουλειάς στις γερασμένες υποδομές στην υγεία και στην παιδεία. Δεν θα κάνουμε βήμα πίσω μέχρι να ανατρέψουμε την πολιτική που δεν μας αφήνει να αναπνεύσουμε».
Στη συγκέντρωση μίλησαν επίσης, δύο συγγενείς θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών.
Αρχικά, Νίκος Χατζηβασιλείου, πατέρας θύματος ο οποίος ανέφερε: «Ευχαριστούμε τους διοργανωτές αυτής της συγκεντρώσεως μνήμης και δικαίωσης που μας προσκάλεσαν και όλους εσάς που μας αγκαλιάσατε και κάνατε τα παιδιά μας παιδιά σας και αδέρφια σας.
Μας φλόμωσαν στην παραπληροφόρηση και να μας πείσουν ότι όλα οφείλονται στο ανθρώπινο λάθος. Το τρένο θα έπρεπε να έχει σταματήσει αυτόματα. (…)
Προτρέπουν εμάς τους συγγενείς σε βουνό θρήνο ενώ αυτοί μπαζωνουν και ξεμπαζωνουν τον ιερό χώρο του εγκλήματος. Σκέφτονται ότι μπόρα είναι και θα περάσει σαν το Μάτι, σαν τη Μάνδρα. Αυτή τη φορά δε θα περάσει. Με τη δική σας συμβολή, του κόσμου, ακούμε σιγά σιγά να ανοίγουν στόματα. Τα αυτιά μας γέμισαν ψέματα. Καιρός να ακούσουμε με την καρδιά μας.
Οι ευθύνες είναι διαχρονικές (…) Απαιτούμε την παραδείγματα τιμωρία, να καταργηθεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και η ασυλία…».
Στη συνέχεια το λόγο πήρε η Σμαρώ Οικού, αδερφή θύματος, η οποία με τη σειρά της ανέφερε:
«Η ιστορία γνωστή, 2 τρένα που κινούνταν στις ίδιες ράγες. (…) Μας λένε ότι είμαστε για τα μπάζα. Ότι θέλουμε να αποσταθεροποιήσουμε τη χώρα. Εμάς που βάλαμε τα παιδιά μας τα αδέρφια μας στα τρένα και παραλάβαμε σορούς. Μας έλεγαν ότι το θέμα είναι μπαγιάτικο και ποιος ασχολείται; Και τους λέμε ότι ασχολείται πλέον όλη η Ελλάδα! Είμαστε εκατομμύρια. Μας πεισμώνουν ακόμα παραπάνω αυτά που λένε. Δεν μπορώ να φέρω τον αδερφό μου πίσω, ούτε τους άλλους. Την παλιά μας ζωή θα την ξεχάσουμε, οι οικογένειές μας το ξέρουν. Αλλά θα την ξεχάσουν και αυτοί όσο ψηλά και αν βρίσκονται, πρέπει να τιμωρηθούν. Σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας, όλοι οι συγγενείς».
Χαιρετισμό από το βήμα της συγκέντρωσης απηύθυνε και ο Γιάννης Αναστασίου, εργαζόμενος στον σιδηρόδρομο.
«Βρισκόμαστε ξανά εδώ, λίγες μέρες μετά τη μεγαλειώδη απεργία μας, για να φωνάξουμε ακόμα πιο δυνατά: “Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε, δεν σταματάμε τον αγώνα!”.
Αυτές τις μέρες στη Βουλή διεξάγεται η συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας. Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες. Ξέρουμε καλά ότι όλοι τους – κυβερνήσεις παλιές και νέες – έχουν βάλει το χεράκι τους για να φτάσει ο σιδηρόδρομος σε αυτήν την άθλια κατάσταση.
Αυτοί που ιδιωτικοποίησαν τον σιδηρόδρομο, τεμαχίζοντας το δίκτυο και διαλύοντας κάθε έννοια ασφάλειας. Αυτοί που ψήφιζαν με τα δυο χέρια τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την “απελευθέρωση” των μεταφορών, που σημαίνει λιγότερο προσωπικό, λιγότερα μέτρα προστασίας, περισσότερα κέρδη για τους ιδιώτες. Αυτοί που σήμερα έχουν το θράσος να μας κοιτούν στα μάτια και να λένε πως “όλα πάνε καλά”!
Όχι, τίποτα δεν πάει καλά! Όχι, δεν θα τους αφήσουμε να θάψουν την αλήθεια! Η απεργία μας στις 28 Φλεβάρη ήταν ένα ηχηρό μήνυμα. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πλημμύρισαν τους δρόμους! Και σήμερα, εδώ, είμαστε ακόμα πιο αποφασισμένοι να συνεχίσουμε! Τους το λέμε καθαρά:Δεν θα αφήσουμε το έγκλημα των Τεμπών να ξεχαστεί!
Δεν θα δεχτούμε άλλους θανάτους και τραυματισμούς στις ράγες! Δεν θα σταματήσουμε αν δεν πάρουμε πίσω τον σιδηρόδρομο που μας ανήκει!
Απαιτούμε εδώ και τώρα: Πλήρη στελέχωση του σιδηροδρόμου με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Εφαρμογή σύγχρονων μέτρων ασφάλειας παντού! Να μπει τέλος στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, της μεταφοράς, της ενέργειας, του νερού, των αναγκών μας.
Ο αγώνας που δίνουμε δεν είναι μόνο για εμάς. Είναι για τα παιδιά μας, για τους επιβάτες, για κάθε άνθρωπο που θέλει να μετακινείται με ασφάλεια. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να περιμένουμε άλλη μια τραγωδία για να μας ακούσουν!
Από εδώ, από αυτό το βήμα, στέλνουμε μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση: Ο λαός δεν ξεχνά! Ο λαός δεν συγχωρεί! Ο λαός θα επιβάλει το δίκιο του!», σημείωσε.
Συγκινητική ήταν η στιγμή της συγκέντρωσης, όπου αναγνώστηκαν τα ονόματα και των 57 θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή από τους διαδηλωτές.
Ακολούθησε μεγάλη πορεία που πλημμύρισε τους δρόμους της πόλης, η οποία πέρασε από τον ΟΣΕ και κατέληξε στο Υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης. Από 902.gr
