Μια βραδινή βόλτα για δροσιά στο ορεινό θέρμο της Αιτωλοακαρνανίας και η περιγραφή πολλών ανείπωτων συμβάντων στην πλατεία της κωμόπολης που ήταν πρωτεύουσα της Αιτωλικής Συμπολιτείας.
Θέρμο: Η ορεινή κωμόπολη, παλιά πρωτεύουσα της Αιτωλικής Συμπολιτείας
Στα μέσα Ιούλη, αποφάσισα να πάω στο χωριό μου, ένα χωριό στη βόρεια μεριά της λίμνης Τριχωνίδας ή Αποκούρου ή Βραχωρίου, πίσω του είναι το βουνό Αράκυνθος. Η λίμνη Τριχωνίδα είναι η βαθύτερη και η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας. Η αναζήτηση της δροσιάς μέσα στον καύσωνα, με ανάγκασε σχεδόν κάθε ημέρα να παίρνω τον ανηφορικό και γιομάτο στροφές δρόμο, αλλά πλούσιο σε φυσική ομορφιά με εκπληκτική θέα τη λίμνη και να πηγαίνω στο Θέρμο.
Το Θέρμο είναι μια ορεινή κωμόπολη της Αιτωλοακαρνανίας, παλιά πρωτεύουσα της Αιτωλικής Συμπολιτείας που έχει μια πολύ μεγάλη πλατεία που στην μια πλευρά της αναβλύζουν άφθονα κρύα νερά και πάνω και γύρω βρίσκονται γιγάντια πλατάνια, με βαθύ πράσινο χρώμα που με το χρώμα τους δηλώνουν ότι είναι «γερά». Η γνωριμιά με πολλούς ντόπιους Θερμιώτες, ήταν το άλλο κριτήριο της συχνής επίσκεψής μου που συμπλήρωνε το πρώτο. Ένα άλλο κριτήριο είχε σχέση με τα μαθητικά και φοιτητικά χρόνια που τότε ερχόμουνα με την ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού μου και έπαιζα ποδόσφαιρο με την τοπική ομάδα σ’ ένα γήπεδο δύσκολο που μόλις είχε γίνει, σε δύσκολους καιρούς.
Επίσης, οι ντόπιοι άνθρωποι με τις γκριμάτσες των ηλιοκαμένων, αλλά ήρεμων προσώπων τους, απορροφούν τη σκληράδα του ήλιου που είναι κοντύτερα στο βουνό σε σχέση με τον κάμπο. Ο φωτοδότης ήλιος ή «ο ήλιος ο ηλιάτορας» όπως χαρακτηριστικά λέει ο μεγάλος μας ποιητής, με Νόμπελ λογοτεχνίας, Οδυσσέας Ελύτης, πλάθει τους ανθρώπους του ορεινού Θέρμου, σμιλεύει τους χαρακτήρες τους και τους φτιάχνει τους περισσότερους, χωρίς βαθιές χαραγματιές στο πρόσωπο για μην μπορούν να γίνουν γερασμένα τα πρόσωπά τους για να φαίνεται η βουνίσια στωικότητά τους ή ακόμα και η ορθή προσαρμοστικότητά τους τότε και τώρα. Όλα αυτά με οδήγησαν να δω με βαθιά ματιά του ντόπιους που μερικούς τους γνώριζα από παλιά και στο διάβα του χρόνου φτιάξαμε μια καλή φιλία.
Το Θέρμο είναι μια κωμόπολη που πρέπει να διακόψεις το ταξίδι, όταν γυρίζεις από το μοναστήρι του Προυσού ή μετά από μια γυροβολιά στη λίμνη Τριχωνίδα που το ηλιοβασίλεμά της βουτά στα νερά της για να ξεπλύνει ή να ξεχάσει την ανημποριά της ημέρας. Πάνω από το ηλιοβασίλεμα «κρεμνιέται» ένα πέπλο που μοιάζει με σεληνόφως λες και θα αρχίσεις να ακούς τη «σονάτα του σεληνόφωτος» του Μπετόβεν ή την απαγγελία των πρώτων 5 στροφών του θαυμάσιου ποιήματος «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου που ο Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα, όταν πήρε το Νόμπελ λογοτεχνίας το 1971 είπε στην ομιλία του, με θαυμασμό για τον Γιάννη Ρίτσο, «το μισό το δικαιούται ένας Έλληνας ποιητής, ο Γιάννης Ρίτσος». Αυτή είναι μια μοναδική εικόνα που είναι χαρακτηριστική για την πανδαισία των χρωμάτων της.
Αφού για ημέρες πήγαινα στο Θέρμο, η πρώτη ματιά χαρακτήριζε μια βουβή κοινωνία. Ένα πέπλο μυστηρίου απλωνόταν σε ολόκληρη την πλατεία και το πέπλο σκέπαζε όλο το Θέρμο αφού η προσωρινή ανθρώπινη ανανέωση της πλατείας οδηγούσε στο ίδιο συμπέρασμα.
Ο δρόμος που θα μπορούσα να διακρίνω τι γίνεται από εκεί που καθόμουνα ήταν ο δρόμος που ήταν στο πάνω μέρος της πλατείας κοντά στις πηγές και τις προτομές, χωρίς οι προτομές να κοιτάνε το νερό που αναβλύζει γιατί το φοβόντουσαν, αλλά χρησιμοποιούσαν τον ίσκιο των πλατανιών που κάποτε ένας Δήμαρχος αποφάσισε, μετά από τις συμβουλές έγκριτων επιστημόνων να τα κλαδέψει. Αυτά μετά το κλάδεμα γίναν πάλι τεράστια με πυκνά πράσινα φύλα, «γεροδεμένα» και περισσότερο σκιερά. Έτσι τα πλατάνια «γέρεψαν», πήραν «εκδίκηση» αποφασίζοντας να γεράσουν γεροδεμένα και αυτοί που αντέδρασαν τότε παραδεχτήκανε ότι κάνανε λάθος και κατέληξαν στωικά στο συμπέρασμα ότι τα πλατάνια δεν είναι πεύκα, βέβαια κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Η παρατήρηση της διακίνησης του καφέ στη μεγάλη πλατεία
Με τη δροσούλα και τη λήψη καφέ ή ενός γευστικότατου παγωτού ήρθε ήθελα δεν ήθελα, η καθημερινή παρατήρηση της διακίνησης του καφέ στην πλατεία στους περαστικούς με ολιγόλεπτη στάθμευση. Η ολιγόλεπτη στάθμευση στο δρόμο αυτό είναι μεν παράνομη λόγω της πινακίδας, ενώ δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί η πινακίδα γιατί η στάθμευση στο δρόμο αυτό δεν εμποδίζει καθόλου. Ο δρόμος είναι περίπου 15 μέτρα και η στάση του λεωφορείου δεν εμποδίζει γιατί υπάρχει πολύς χώρος ελεύθερος, ενώ η στάση θα μπορούσε να είναι στη συνέχεια του δρόμου εκτός πλατείας. Ο δρόμος δεν είναι μέρος της πλατείας, αλλά δρόμος γύρω από την πλατεία. Για να επανέλθω στη διακίνηση του καφέ σε προσωρινούς επισκέπτες με ολιγόλεπτη στάθμευση, ήταν προβληματική. Οι επισκέπτες που σταματούσαν προσωρινά, εάν δεν έπαιρναν καφέ από μια καφετέρια, ερχόταν ο αστυνομικός, μόνο τότε ερχόταν και έδιδε κλήση χωρίς να προστατεύσει τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου (η αστυνομία ανήκει στο υπουργείο της προστασίας του πολίτη) και τον ίδιο. Δεν γινόταν σύσταση για το χώρο παρκαρίσματος του Δήμου και θα μπορούσε σε επανάληψη να δώσει κλίση. Αν και η 1η σύσταση έπρεπε να είναι γραπτή και ηλεκτρονική, όπως και η 2η , αλλά αιτιολογημένες. Επισημαίνω ότι η απαγορευτική πινακίδα που ήταν εκεί την αποφάσισαν μήπως για να «συμβάλλει» η αστυνομία στα δημοτικά έσοδα; Εάν ναι γιατί ο Δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο δεν αποφάσισε το αντίθετο, να καταργηθεί. Πριν το 2021 αυτό θα μπορούσε να το σκεφτεί κάποιος. Στο παρελθόν οι περισσότεροι δήμαρχοι αρνήθηκαν να συμπράξουν, τότε που το πρόστιμο επιτρεπόταν.
Οι επισκέπτες εάν πάρουν καφέ από τη συγκεκριμένη καφετέρια, δεν έρχεται ο αστυνομικός (υπάρχει καταγραφή Ι.Χ.). Η μη έλευση του αστυνομικού δημιουργεί δυο μέτρα και δυο σταθμά με δυο κατηγορίες πολιτών. Το Σύνταγμα της Ελλάδας στο άρθρο 4, παρ. 1 αναφέρει: 1. Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Η διάκριση αυτή μεταξύ των δυο ή περισσότερων πολιτών είναι προφανής και ο αστυνομικός υποπίπτει στο παράπτωμα της παράβασης του άρθρου 4, παρ. 1, του Συντάγματος της χώρας μας. Επιπλέον η προαναφερόμενη διαδικασία, δεν δημιουργεί ίσες ευκαιρίες σε όλες τις καφετέριες της πλατείας.
Ο Δήμαρχος, οι κλήσεις και το παρα-κράτος του
Παρά τα αναφερόμενα πιο πάνω, όταν δίδεται η κλήση, προκύπτουν ακόμη πιο πολλά προβλήματα:
1.– Το έντυπο της κλήσης αναφέρει ότι το πρόστιμο είναι 40 ευρώ και καταβάλλεται το μισό εντός 10 ημερών. Το έντυπο τροποποιείται από τον αστυνομικό με δικά του γράμματα από 10 σε 5 ημέρες,
2.– Το πρόστιμο πληρώνεται στο ταμείο του Δήμου Θέρμου όπως συστήνεται με τα ίδια τα γράμματα του αστυνομικού, ενώ το έντυπο της κλήσης γράφει ότι πληρώνεται στα ΕΛΤΑ ή στο Ταμείο του Δήμου που έγινε η παράβαση, χωρίς να διαγράφεται αυτό.
3.– Η κλήση φέρει την υπογραφή, αλλά δεν φέρει την σφραγίδα ή το ονοματεπώνυμο του αστυνομικού ολογράφως που βεβαιώνει την παράβαση.
4.– Ο Διοικητής του Α.Τ. Θέρμου έλαβε γνώση των παραβάσεων με την ένσταση που έγινε, άρα γνώρισε τα γραφόμενα στο έντυπο της κλήσης ή όπως λέγεται το έντυπο «Πράξη βεβαίωσης της παράβασης».
Επιπλέον είναι σαφές ότι:
α) Τα έντυπα του Α.Τ. Θέρμου είναι παλιά και δεν ισχύουν την ημέρα της πράξης βεβαίωσης της παράβασης μετά τις 16.03.2021.
β) Με βάση τον ισχύοντα κώδικα οδικής κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.) δεν υπάρχουν εκπτώσεις στις παραβάσεις (βλέπε Ν. 4784, ΦΕΚ40Α/16.03.2021).
γ) Η χρήση παλιών εντύπων, λόγω έλλειψης καινούργιων, επιτρέπεται εφόσον ο αστυνομικός διαγράψει αυτά που δεν ισχύουν την ημέρα της παράβασης. Ζητήθηκαν από το Α.Τ. Θέρμου νέα έντυπα με βάση τον νέο Κ.Ο.Κ. (Ν. 4784, ΦΕΚ40Α/16.03.2021);
δ) Ο Δήμαρχος του Δήμου Θέρμου, επίσης τα γνωρίζει από πρώτο χέρι τα πιο πάνω αναφερόμενα, αφού οι Πράξεις βεβαίωσης της παράβασης (κλήσεις) πληρώνονται στο Ταμείο του Δήμου Θέρμου με βάση τη γραπτή σύσταση του αστυνομικού που δίδει την κλήση και είναι κοινά γνωστό αυτό, εξάλλου είναι μικρή κωμόπολη το Θέρμο.
Μετά από όλα αυτά προκύπτουν τα εξής ζητήματα που αφορούν:
1.– Τα πρόστιμα των κλήσεων αυτών του Δήμου Θέρμου και μάλιστα η έκπτωση δεν είναι νόμιμη γιατί σύμφωνα με τον νέο Κ.Ο.Κ. δεν υπάρχουν εκπτώσεις στα πρόστιμα που αναγράφονται στην κλήση.
2.– Τα ολόκληρα ποσά αυτά που δεν εισπράχθηκαν που αφορούν από 16.03.2021 με βάση το νέο Κ.Ο.Κ. με ΦΕΚ40Α/16.03.2021 μέχρι σήμερα τι θα γίνουν;
3.– Αυτό το ζήτημα που είναι κεφαλαιώδες για το πολίτευμα της χώρας μας και συνδέεται άμεσα με τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ο μηχανισμός του παρακράτους που έχει στηθεί από το Δήμαρχο. Αυτό το ζήτημα έχει δυο πτυχές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ρουσφετολογικό εργαλείο για τον Δήμαρχο (εξάλλου μισό πρόστιμο) και επιπλέον παραμένει απλήρωτο το άλλο μισό. Τι θα γίνει με αυτό το ποσό;
4.– Η έκπτωση που αναγράφεται από τον αστυνομικό στην κλήση παραβαίνει τον νέο Κ.Ο.Κ 2021 (Ν.4784, ΦΕΚ 40Α/16.03.2021) και μάλιστα η γραφή του Ταμείου του Δήμου που θα πληρωθεί το πρόστιμο, με δικά του γράμματα επιπλέον δηλώνει τη συμμετοχή του.
Ήταν ένα ταξίδι στην ύπαιθρο που φανέρωσε ότι οι διακαείς πόθοι των ανθρώπων που έχουν εξουσία είναι μερικές φορές πάνω από τους θεσμούς (Σύνταγμα, Νόμους κλπ). Αλλά μπορούν οι διακαείς πόθοι να «αναγκάζουν» τις αρχές και τους συμπολίτες μας να παρανομούν και να επιδρούν αρνητικά στο καθημερινό βίο τους και το βίο μας.
Μια σε βάθος διερεύνηση από τα δυο Υπουργεία Εσωτερικών και Προστασίας του πολίτη είμαι σίγουρος ότι όχι μόνο θα αναδείξει το μέγεθος του προβλήματος, αλλά θα δείξει τον Δήμαρχο μαζί με αυτούς που συνέβαλαν στις πιο πάνω παραβιάσεις του Συντάγματος και των νόμων.
Ευελπιστώ ότι ο στίχος του άλλου μεγάλου Νομπελίστα ποιητή μας, Γιώργου Σεφέρη: «Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει…» πρέπει να πάψει επιτέλους να ισχύει, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει τέτοια συμβάντα η ίδια η κυβέρνηση πρέπει να σταματά με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της (έγιναν;) και οι όποιοι Δήμαρχοι να συνειδητοποιήσουν ότι ο Δήμος και οι δημότες δεν είναι «τσιφλίκι» τους.
Δρ. Ανδρέας Γ. Καλλιακμάνης
Ειδικός Παθολόγος
Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Προληπτικής Ιατρικής
