Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Ρόζα Παρκς: Πρώτη θέση στον αγώνα ενάντια στον ρατσισμό

Σαν σήμερα, 24 Οκτωβρίου 2005 έφυγε από τη ζωή η Ρόζα Παρκς (1913 -2005), η γυναίκα που αρνήθηκε να σηκωθεί από το κάθισμά της στο λεωφορείο, την 1η του Δεκέμβρη 1955, για να καθίσει ένας λευκός, συνελήφθη και έγινε σύμβολο του αγώνα για την κατάργηση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού στις ΗΠΑ.

Σαν σήμερα, 24 Οκτωβρίου 2005 έφυγε από τη ζωή η Ρόζα Παρκς (1913 -2005), η γυναίκα που αρνήθηκε να σηκωθεί από το κάθισμά της στο λεωφορείο, την 1η του Δεκέμβρη 1955, για να καθίσει ένας λευκός, συνελήφθη και έγινε σύμβολο του αγώνα για την κατάργηση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού στις ΗΠΑ.

Εκείνη την εποχή, η αφροαμερικάνα Ρόζα Πάρκς εργαζόταν ως μοδίστρα σε ένα τοπικό πολυκατάστημα και παράλληλα ήταν γραμματέας της Οργάνωσης του Μοντγκόμερι NAACP (Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Έγχρωμων Άνθρωπων).

Την Πέμπτη 1η του Δεκέμβρη 1955, περίπου στις 6.00 το απόγευμα  η 42χρονη μοδίστρα, αφού σχόλασε από την δουλειά της, επιβιβάστηκε στο λεωφορείο Cleveland Avenue στο κέντρο του Μοντγκόμερι, πλήρωσε το εισιτήριο της και κάθισε σε ένα κάθισμα της πρώτης σειράς των καθισμάτων που προοριζόταν για τους μαύρους, ακριβώς πίσω από τις δέκα θέσεις που προορίζονταν για λευκούς επιβάτες.

Στη διαδρομή το λεωφορείο γέμισε. Στην τρίτη στάση, μπροστά από το Empire Theatre,  επιβιβάστηκαν αρκετοί λευκοί επιβάτες. Ο οδηγός, Τζέιμς Μπλέικ,  διαπίστωσε ότι δύο ή τρεις λευκοί επιβάτες στέκονταν όρθιοι, καθώς το μπροστινό μέρος του λεωφορείου δεν υπήρχαν κενές θέσεις «για λευκούς», τότε μετακίνησε την πινακίδα που σηματοδοτούσε το χώρο για τους μαύρους επιβάτες με τη σήμανση «Εγχρωμοι», πίσω από τις θέσεις όπου κάθονταν τρεις μαύροι και η Ρόζα Πάρκς και με αυταρχικό τόνο ζήτησε να μετακινηθούν οι μαύροι προς τα πίσω ώστε να καθίσουν οι λευκοί.

Αστυνομικός της Αλαμπάμα παίρνει τα δαχτυλικά αποτυπώματα της Ρόζας Παρκς μετά τη σύλληψή της.

Οι τρεις μαύροι πειθάρχησαν, σηκώθηκαν και μετακινήθηκαν προς τα πίσω, ανάμεσά τους και εκείνος που καθόταν δίπλα στην Πάρκς. Η Ρόζα Παρκς απλά μετακινήθηκε προς το κάθισμα δίπλα στο παράθυρο. Ο Μπλέικ την ρωτά αν θα μετακινηθεί ή θα φωνάξει την αστυνομία, εκείνη απαντά: «Δεν νομίζω ότι πρέπει να σηκωθώ» και τότε ο οδηγός κάλεσε την αστυνομία και η Ρόζα Λουίζ ΜακΚόλεϊ Παρκς (Rosa Louise McCauley Parks) συνελήφθη.

Η Παρκς  κατηγορήθηκε για παραβίαση του Κεφαλαίου 6, ενότητα  11 του νόμου περί φυλετικού διαχωρισμού του κώδικα της πόλης του Μοντγκόμερι.

Στις 5 Δεκέμβρη η Ρόζα Παρκς δικάστηκε για την παραβίαση του τοπικού διατάγματος. Η δίκη διήρκεσε 30 λεπτά. Κρίθηκε ένοχη και της επιβλήθηκε πρόστιμο 10 $, συν 4 $ τα δικαστικά έξοδα (συνολικό ποσό ισοδύναμο με 135 $ σήμερα). Η Παρκς, άσκησε έφεση και αμφισβήτησε επίσημα τη νομιμότητα του φυλετικού διαχωρισμού. Σε συνέντευξή της το 1992 δήλωσε:

«Δεν ήθελα να υποστώ άλλη κακομεταχείριση, δεν ήθελα να στερηθώ μια θέση για την οποία είχα πληρώσει. Είχε έρθει η ώρα … μου δόθηκε η ευκαιρία να πάρω θέση και να εκφράσω αυτό που ένιωθα για τον τρόπο που με αντιμετώπιζαν.  Δεν είχα προγραμματίσει να συλληφθώ. Είχα πολλά να κάνω αντί να καταλήξω στη φυλακή. Αλλά όταν βρέθηκα μπροστά σε αυτή την κατάσταση, δεν δίστασα να το κάνω γιατί ένιωθα ότι είχαμε υπομείνει πολλά. Όσο υποχωρούσαμε, όσο περισσότερο συμμορφωνόμασταν με αυτό το είδος της μεταχείρισης, τόσο πιο καταπιεστική γινόταν».

Στην  αυτοβιογραφία της με τίτλο «Η ιστορία μου» ξεκαθάρισε:

«Οι άνθρωποι λένε πάντα ότι δεν παραχώρησα τη θέση μου επειδή ήμουν κουρασμένη, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν ήμουν κουρασμένη σωματικά περισσότερο από ό, τι συνήθως στο τέλος μιας εργάσιμης ημέρας. Δεν ήμουν ηλικιωμένη, αν και μερικοί άνθρωποι έχουν αυτή την εντύπωση. Ήμουν σαράντα δύο χρόνων. Όχι, η μόνη κούραση που είχα, ήταν αυτή του να υποχωρώ».

Ο διαχωρισμός λευκών και μαύρων στα λεωφορεία, κάτω από την πίεση των διαμαρτυριών της κοινότητας των μαύρων και του καθολικού μποϊκοτάζ στα λεωφορεία που συνεχίστηκε με επιτυχία για 381 ολόκληρες μέρες, έφτασε μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο με απόφασή του στις 13 Νοέμβρη του 1956 ακύρωσε τον συγκεκριμένο κανονισμό της πολιτείας της Αλαμπάμα κρίνοντάς τον ως αντισυνταγματικό.

Η Ρόζα Παρκς (περίπου το 1955), πίσω αριστερά διακρίνεται ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

 

Ρόζα Λουίζ ΜακΚόλεϊ Παρκς

 

Η Rosa Louise McCauley γεννήθηκε στην Τοσκίγκη (Tuskegee) της Αλαμπάμα , στις 4 Φλεβάρη 1913. Ηταν κόρη του ξυλουργού Τζέιμς ΜακΚόλει και της Λεόνα Εντουαρτς. Ένα από τους παπούδες της ήταν Σκωτσεζο-ιρλανδικής καταγωγής και μια γιαγιά της υπήρξε σκλάβα.

Η Ρόζα έμαθε να ράβει από τη μητέρα της. Μέχρι τα 11 χρόνια της παρακολούθησε αγροτικά σχολεία.

Το 1932, η Ρόζα παντρεύτηκε τον Ρέιμοντ Παρκς, έναν κουρέα από το Μοντγκόμερι.  Μετά από παρότρυνση του συζύγου της, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο γυμνάσιο το 1933, σε περίοδο που λιγότερο από το 7% των Αφρικανών Αμερικανών είχαν απολυτήριο γυμνασίου.

Η Ρόζα Παρκς αριστερά, σε πορεία στο Μοντγκόμερι το 1965, με επικεφαλής τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, στο κέντρο.

Ήταν δραστήριο μέλος της NAACP (Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Έγχρωμων Άνθρωπων) και πρωτοπόρα στους αγώνες για τα δικαιώματα των μαύρων ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις.

Η Ρόζα Παρκς δεν απέκτησε παιδιά. Πέθανε στο Ντιτρόιτ, στις 24 Οκτώβρη 2005, σε ηλικία 92 χρόνων, από φυσικά αίτια. Η πόλη του Μοντγκόμερι και το Ντιτρόιτ τοποθέτησαν μαύρες κορδέλες στα μπροστινά καθίσματα των λεωφορείων, μέχρι την κηδεία της στις 29 Οκτώβρη. Το φέρετρό της μεταφέρθηκε με λεωφορείο παρόμοιο με εκείνο στο οποίο έκανε τη διαμαρτυρία της.

Το λεωφορείο No. 2857 στο οποίο ανέβηκε η Ρόζα Παρκς Parks βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο Henry Ford.

 

 

Απόψεις