Εζησα τον Κώστα Καζάκο όταν βρέθηκα μαζί του στο σανίδι για μια ολόκληρη θεατρική σεζόν.
Ηταν Σεπτέμβρης 2013.
Ενώ η ναζιστική συμμορία δολοφονούσε στους δρόμους, με τον Παύλο Φύσσα νεκρό και με τον τρόμο να “ακονίζει τα μαχαίρια του στα πεζοδρόμια”,
εκείνος, ο Καζάκος, έπαιρνε την απόφαση να αποκαλύψει και να καταγγείλει μέσα από την Τέχνη του την σαπίλα του ναζισμού ανεβάζοντας στο Θέατρο “Τζένη Καρέζη” το εμβληματικό αντιναζιστικό έργο του Βάις “Η Ανάκριση” σε σκηνοθεσία του Στ.Τσακίρη
Τον ευγνωμονώ για εκείνο το κάλεσμα.
Ηταν τύχη ζωής να μαθαίνεις και να βλέπεις μπροστά στα μάτια σου ότι υπάρχουν και στην πραγματική ζωή πραγματικοί ΓΙΓΑΝΤΕΣ.
