Το ξεκαθαρίζουμε απ’ την αρχή, δεν είμαστε υπέρ της περικοπής των αποδοχών των ένστολων.
Είμαστε, όμως, απολύτως αντίθετοι με το επιχείρημα ότι ειδικά οι ένστολοι δεν πρέπει να υποστούν περικοπή γιατί οι αποδοχές τους πρέπει «να είναι επαρκείς για αξιοπρεπή διαβίωση και ανάλογες της σημασίας της αποστολής τους για το κράτος».
Μ’ αυτό το σκεπτικό, η πλειοψηφία του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι οι περικοπές των αποδοχών όλων των ένστολων και όλων των Σωμάτων που έγιναν αναδρομικά από την 1η Αυγούστου 2012 κατ’ επιταγή του νόμου 4093/2012 είναι αντισυνταγματικές.
Η απόφαση αυτή έρχεται να συμπληρώσει την εικόνα, μετά την απόφαση για τις καθαρίστριες, αλλά και μετά την απόφαση για τις ομαδικές απολύσεις στη Χαλυβουργία. Δύο αποφάσεις που δείχνουν τη σκληρή, ταξική φύση, όχι μόνο των νόμων, αλλά και του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης.
Οι μισθοί των ένστολων, των υπουργών, των βουλευτών, των δικαστών, πληρώνονται από τους φόρους που καταβάλουν οι καθαρίστριες, οι χαλυβουργοί, οι οικοδόμοι, οι ναυτεργάτες, αυτοί για τους οποίους το Συμβούλιο της Επικρατείας κρίνει, προφανώς, ότι δεν δικαιούνται «αξιοπρεπή διαβίωση» λόγω της περιορισμένης «σημασίας της αποστολής τους για το κράτος».
Και μετά διαμαρτύρονται και εξανίστανται όταν ακούν στις εργατικές κινητοποιήσεις το σύνθημα: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»!
