Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Οι αντιπρόεδροι «πιάνουν δουλειά» μετά τον Δεκαπενταύγουστο!

Στον Άδ. Γεωργιάδη έχει ανατεθεί η εκχέρσωση των εργασιακών δικαιωμάτων και στον Κ. Χατζηδάκη το ξεπούλημα των ακινήτων του δημοσίου. Τα νομοσχέδια που «περιμένουν».

Ένα «ζεύγος» πολύ γνωστό για τα «κατορθώματά» του, στην προηγούμενη θητεία της κυβέρνησης του Κ.Μητσοτάκη (2019-2023), αναμένεται να «τραβήξει το κάρο» του αντιδραστικού νομοθετικού σχεδιασμού της Ν.Δ, λίγο αφότου περάσει ο Δεκαπενταύγουστος. Δεν είναι άλλο από το δίδυμο των αντιπροέδρων του κόμματος, του Κωστή Χατζηδάκη και του Άδωνι Γεωργιάδη, αυτών που σήμερα,  ως γνωστόν, βρίσκονται στις κομβικές –  για το κυβερνητικό έργο –  θέσεις των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας.

Γιατί αυτούς…

Σε αυτά τα δύο «δοκιμασμένα» στελέχη,  στην εφαρμογή πολιτικών με σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα των λαϊκών στρωμάτων και ως εκ τούτου αντι-δημοφιλών, έχει ανατεθεί το νομοθετικό «Σοκ και Δέος» που θα επιδιώξει η κυβέρνηση από το τέλος του καλοκαιριού και κατά την διάρκεια των μηνών του Φθινοπώρου. Η επιλογή δεν είναι καθόλου τυχαία. Οι δύο αντιπρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να προέρχονται – θεωρητικά τουλάχιστον- από δύο διαφορετικά πολιτικά ρεύματα του κυβερνώντος κόμματος (ο Κωστής Χατζηδάκης από το «φιλελεύθερο» και ο Άδωνις Γεωργιάδης από την «ακροδεξιά-λαϊκή δεξιά»), όμως έχουν μερικά κοινά στοιχεία. Αυτά που είναι απαραίτητα για να εκπληρώσουν την «αποστολή» που έχουν οικειοθελώς αναλάβει.

Το πρώτο από αυτά είναι πως δεν πρόκειται για πολιτικούς που «επενδύουν» στην «ευρεία αποδοχή». Αμφότεροι απευθύνονται σε συγκεκριμένα και προσδιορισμένα «πολιτικά κοινά» των ψηφοφόρων της Ν.Δ. Μάλιστα με αυτά «συνομιλούν» προνομιακά μέσω ενός δικτύου που έχουν διαμορφώσει στον χώρο των ΜΜΕ. Σε σημείο τέτοιο που τους επέτρεψε στις τελευταίες εκλογές να καταλάβουν τις δύο πρώτες θέσεις του «γαλάζιου» ψηφοδελτίου στον Β1 Βόρειο Τομέα Αθηνών. Με τον Κ.Χατζηδάκη να παίρνει 75.702 ψήφους και τον Άδωνι Γεωργιάδη 67.808 ψήφους (δηλαδή αισθητά λιγότερες από υποψήφιους που στηρίζονται σε τακτικές ευρείας αποδοχής, όπως π.χ ο Νίκος Δένδιας που πήρε στον Νότιο Τομέα σχεδόν 100.000 ψήφους). Για τον λόγο αυτό δεν ενδιαφέρονται ιδιαιτέρως για το ευρύτερο πολιτικό κόστος  όσων θα νομοθετήσουν. Επιζητούν μόνον για να διαμορφώσουν το -κατάλληλο για τις επιδιώξεις τους- προφίλ του «τολμηρού πολιτικού» που «σπάει αυγά» κι επιφέρει ριζικές αλλαγές.

Το δεύτερο είναι πώς πρόκειται για δύο στελέχη που δεν θα διστάσουν να αξιοποιήσουν τον λαϊκισμό, την υπερβολή, αλλά και την συκοφαντία προκειμένου να αιτιολογήσουν τις νομοθετικές τους πρωτοβουλίες. Αν για τον Άδ.Γεωργιάδη ο συγκεκριμένος ισχυρισμός είναι …αυταπόδεικτος λόγω των πασίγνωστων κατά καιρούς δηλώσεων και συμπεριφορών του, το ίδιο ισχύει και για τον Κωστή Χατζηδάκη. Αρκεί μόνον να θυμίσουμε πως ο νυν υπουργός Οικονομικών δεν δίστασε στις 10 Μαρτίου του 2022 να συκοφαντήσει τους …ανέργους της χώρας, αποκαλώντας τους σχεδόν εκμεταλλευτές του δημοσίου, προκειμένου να υπερασπιστεί το νομοσχέδιο που εισηγήθηκε για αλλαγές στον ΟΑΕΔ τον οποίο και μετονόμασε σε ΔΥΠΑ. Όπως είχε δηλώσει τότε «η μακρόχρονη παραμονή στο μητρώο του ΟΑΕΔ ατόμων που δεν εισπράττουν επίδομα ανεργίας, ούτε εμφανίζουν εισοδήματα από άλλες πηγές, δημιουργεί εύλογες υπόνοιες ότι κάποιοι προτιμούν να εργάζονται με “μαύρα” προκειμένου να παραμένουν στο μητρώο του οργανισμού και να διατηρούν τις παροχές που συνδέονται με αυτό (μοριοδότηση για προσλήψεις στο Δημόσιο, προγράμματα δωρεάν κοινωνικού τουρισμού, δωρεάν μετακινήσεις, κ.ά.)».

Το τρίτο – και ίσως σημαντικότερο- κοινό στοιχείο  είναι πως πρόκειται για τα δύο πολιτικά στελέχη της Ν.Δ, που με τον πλέον κυνικό τρόπο φροντίζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα να δίνουν πολιτικά διαπιστευτήρια …εκεί που πρέπει. Όχι μόνον στο Μέγαρο Μαξίμου και τον Κυριάκο Μητσοτάκη του οποίου έχουν αποδειχθεί πειθήνιοι εντολοδόχοι (θυμίζουμε πως ο Κ.Χατζηδάκης είναι τεκμηριωμένα και παρακολουθούμενος) αλλά και πιο ψηλά: Στην τάξη της οποία τα συμφέροντα εκπροσωπούν με συνέπεια και εύλογα εικάζει κανείς ότι έχουν αναπτύξει και τις ανάλογες σχέσεις. Ενδεικτικά με μόνον αναφέρουμε την γνωστή δήλωση του Α.Γεωργιάδη για το ότι στόχους του είναι να «κάνει εύκολη την ζωή των επενδυτών» και του Κ.Χατζηδάκη που έχει μιλήσει για «κόκκινο χαλί στους επενδυτές».

Τα νομοσχέδια

Οι αντιπρόεδροι έχουν ήδη ανοίξει τα (νομοθετικά) χαρτιά τους. Αρχικά για να «κόψουν αντιδράσεις» αλλά κυρίως εκφράζοντας την επιθετικότητα της Ν.Δ μετά το θετικό γι’ αυτήν εκλογικό αποτέλεσμα του Μαϊου και του Ιουνίου. Πόσο μάλλον όταν αυτό συνοδεύεται με έναν κοινοβουλευτικό συσχετισμό άκρως ευνοϊκό για μία «φιλό-επενδυτική» ατζέντα με αιχμηρότατα χαρακτηριστικά απέναντι στον κόσμο της εργασίας και τα λαϊκά στρώματα.

Ό Άδωνις Γεωργιάδης με κυνική έπαρση εξήγγειλε ένα νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις που θα πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα τα όσα νομοθέτησε στην προηγούμενη κυβέρνηση ο Κωστής Χατζηδάκης. Βασισμένος σε ευρωπαϊκή οδηγία (καθόλα «σεβαστή» από το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών δυνάμεων που βρίσκονται στην Βουλή) σχετικά με την παράλληλη απασχόληση σε δύο εργοδότες μίλησε ευθέως για εργασιακό 16ωρο. Έστω κι αν στην συνέχεια θέλησε να τα «μπαλώσει» επικαλούμενος το Π.Δ για την 11ωρη συνεχόμενη ανάπαυση. 

Η εν λόγω διάταξη φαίνεται πως θα απευθύνεται κατά προτεραιότητα στους μεγάλους εταιρικούς ομίλους. Δίχως αυτό να αποκλείει και την «αξιοποίησή» του από μικρότερα εταιρικά σχήματα. Πιο συγκριμένα στις επιχειρήσεις που έχουν την δυνατότητα να εκμεταλλεύονται την δαιδαλώδη ισχύουσα νομοθεσία για την ίδρυση θυγατρικών ή συνεργαζόμενων εταιριών έτσι ώστε να «μοιράζουν» τις δραστηριότητές τους σε πολλά «ΑΦΜ». Η χρήση της νέας νομοθεσίας θα τους επιτρέψει σημαντική μείωση του εργασιακού κόστους αφού στις γραμμές παραγωγής θα μπορούν να έχουν εργαζόμενους στο ίδιο αντικείμεν,  να εργάζονται πολύ παραπάνω από το 8ωρο δίχως να επωμίζονται κόστη υπερεργασίας και υπερωρίας. Αυτά που άλλωστε ήδη έχουν περικοπεί με τον νόμο Χατζηδάκη. Το νομοθέτημα φαίνεται πως έρχεται να «κλείσει» και κάποια «κενά» στα ισχύοντα που αφορούν την περιστολή του απεργιακού δικαιώματος, με αυξήσεις των ποινών για την συνδικαλιστική δράση και προβλέψεις για εστιασμένες «περιγραφές» της δράσης αυτής.

Όσον αφορά τον Κωστή Χατζηδάκη έχει ήδη αναγγείλει μια σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών για το Φθινόπωρο. Πλέον αξιοπρόσεκτη αυτών είναι εκείνη που σχετίζεται με την «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας». Πιο συγκεκριμένα αυτήν που διαχειρίζεται ήδη η Εταιρία Ακινήτων δυο Δημοσίου (ΕΤΑΔ) η οποία και θα αλλάξει ολοκληρωτικά. Πολύ πιθανόν με την «αγαπημένη» συνταγή του υπουργού που εφάρμοσε και στον ΕΦΚΑ: Την πρόσληψη managers. Ήδη άλλωστε έχει ιδρύσει ξεχωριστή Γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας. Όπως έχει διαρρεύσει το υπουργείο Οικονομικών η «αξιοποίηση» θα γίνει με κριτήριο την ενίσχυση των εσόδων του δημοσίου αλλά και σε αναπτυξιακή κατεύθυνση. Αυτό «μεταφράζεται» σε απλά ελληνικά στην πώληση (η επινοικίαση για 99 χρόνια!) μεγάλων ακινήτων του δημοσίου σε αντίστοιχων δυνατοτήτων επενδυτές. Μάλιστα το ΥΠΟΙΚ έχει ήδη «αφήσει να ακουστεί» πως κύριος στόχος του είναι να «σπρώξει» στην αγορά ακίνητα που βρίσκονται στο παραλιακό μέτωπο της Αττικής όπως και χιονοδρομικά κέντρα. Με τα πρώτα να αποτελούν γνωστό «φιλέτο» των δημόσιων ακινήτων που συνδέονται άμεσα και επενδύσεις που ήδη «τρέχουν» στην παραλία του πολυπληθέστερου νομού της χώρας.  

Ο Κωστής Χατζηδάκης έχει δηλώσει επίσης πως σκοπεύει να αντιμετωπίσει και το ζήτημα του ιδιωτικού χρέους. Δηλαδή των «κόκκινων δανείων». Μιλά για ένα νέο πλαίσιο κανόνων σαφήνειας ανάμεσα στα funds (ή servicers)  και τους δανειολήπτες που όμως είναι μάλλον θεωρητικό σχήμα άνευ ουσίας. Από τις διαρροές του ΥΠΟΙΚ ξεχωρίζει η πρόθεσή της ηγεσίας του να αντιμετωπίσει το θέμα «μέσα στο πλαίσιο των κανόνων που τίθενται από τους θεσμούς της ΕΕ, να αντιμετωπιστούν οι όποιες τυχόν εκκρεμότητες υπάρχουν ακόμα, προς όφελος τελικά της υγείας του τραπεζικού συστήματος». Προφανώς η «υγεία του τραπεζικού συστήματος» κάθε άλλο παρά ταυτίζεται με την «υγεία» των δανειοληπτών που βρίσκονται ήδη «στα νύχια» των funds.

Τέλος ο Κωστής Χατζηδάκης σκοπεύει να προχωρήσει σε νέα «κωδικοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας». Τα νομοσχέδια με αυτόν τον τίτλο που «παραδοσιακά» ψηφίζουν με αξιοσημείωτη περιοδικότητα οι εκάστοτε κυβερνήσεις σχεδόν πάντα περιέχουν διατάξεις φοροαπαλλαγών και ευνοϊκής μεταχείρισης των μεγάλων εταιρειών.

 

 

Απόψεις