«Η “Λερναία Ύδρα” του σκοταδισμού έχει πολλά κεφάλια, πολλά πρόσωπα, πολλά ονόματα. Διαμορφώνει το έδαφος για να υπάρχει σιωπή σε βιασμούς και παιδεραστία, στη σεξουαλική κακοποίηση και παρενοχλήσεις, και την ίδια στιγμή, με άλλα ή με τα ίδια κεφάλια, παριστάνει ότι αγωνίζεται να λύσει το πρόβλημα! Γιατί ποτέ οι κυβερνήσεις δε θέλησαν – κι ούτε μπορούσαν – να μιμηθούν τον άθλο του Ηρακλή. Αντίθετα, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, εξέθρεψαν και συνεχίζουν να εκτρέφουν τη “Λερναία Ύδρα”».
Τα παραπάνω τονίζει σε ανακοίνωση της ΔΑΣ ΥΠΠΟΑ, επισημαίνοντας:
«Σε αυτό το ον, όρθωσαν ανάστημα εργαζόμενοι που έσπασαν τη σιωπή, αποκάλυψαν, κατήγγειλαν κι έδειξαν τους θύτες. Άνθρωποι, δακτυλοδεικτούμενοι από τη γενναιότητά τους. Αψηφώντας το «Βασίλη κάτσε φρόνιμα, να γίνεις
νοικοκύρης» έγιναν παράδειγμα που πρέπει να ενθαρρυνθεί. Σε αυτούς τους ανθρώπους αξίζει κάθε συμπαράσταση για να υπάρξει καταδίκη των θυτών.
Παρακολουθούμε στο σύνολο των ΜΜΕ, πρώην και νυν κυβερνητικά στελέχη να κουβεντιάζουν για την παραβατικότητα και τις πράξεις σεξουαλικής κακοποίησης που προβαίνουν ορισμένοι. Προσποιούνται ότι δε γνωρίζουν πως η αντιμετώπιση αυτών των πράξεων δεν είναι άσχετες με την κοινωνία στην οποία ζούμε, με την εκμετάλλευση που κυριαρχεί.
Κάνουν πως δεν γνωρίζουν τις συνθήκες που επιτρέπουν στους θύτες να «δολοφονούν» ζωές, που αναγκάζουν τα θύματα να βρίσκονται αντιμέτωπα με αποτρόπαιες πράξεις. Υποκρίνονται τους ανήξερους για την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που έχουν οι εργαζόμενοι.
Είναι οι ίδιοι που μαζί με τους εργοδότες έκαναν τους εργασιακούς χώρους, ζούγκλα. Είναι αυτοί που η πολιτική τους έφθειρε αξίες. Είναι τα κεφάλια, μικρότερα ή μεγαλύτερα, που δαγκώνουν τον ίδιο εχθρό. Τον εργαζόμενο, που αγωνίζεται για έναν κόσμο δίκαιο, αξιοπρεπή, για έναν κόσμο, που δε θα κυριαρχεί το σάπιο, το κίβδηλο και το υποκριτικό.
Είναι η κυβέρνηση της ΝΔ και η υπουργός Πολιτισμού που εμφανίζονται υπέρμαχοι της κάθαρσης και υπερασπιστές των αδυνάμων, την ίδια στιγμή που διατηρούσαν ως καλλιτεχνικό διευθυντή έναν θύτη αποτρόπαιων πράξεων. Η υπουργός έχει πολιτική ευθύνη.
Η παραίτησή της όμως δεν αρκεί, ούτε μπορεί να κρύψει τις ευθύνες του πρωθυπουργού στην επιλογή και διατήρηση του Λιγνάδη στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου. Ούτε έχουμε καμία αυταπάτη ότι μπορεί να βάλει τάξη ο αντικαταστάτης της. Είναι η προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που διαμόρφωσε το νομοθετικό πλαίσιο του ποινικού κώδικα, ρίχνοντας στα μαλακά τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας.
Οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν την ανάγκη οι εργαζόμενοι να συσπειρωθούν στα σωματεία τους. Να αποτελέσουν την ασπίδα τους. Σε όλους τους χώρους. Κι εκεί που δεν φτάνουν τα φώτα της δημοσιότητας. Για να μην υπάρχουν φοβισμένοι εργαζόμενοι. Για να μιλάνε και να ρίχνουν φως στο σκοτάδι. Να αποκαλύπτουν την παραβίαση της προσωπικότητάς τους και την κάθε είδους βία που υφίστανται. Να αποτινάξουμε το πέπλο σιωπής και να διαμορφώσουμε δίχτυ υπεράσπισης της ζωής και των παιδιών μας.
Αν ξεφοβηθούμε, αν δράσουμε συλλογικά, θα καταλάβουμε ότι δεν αρκεί να χτυπάμε τα κεφάλια, ένα – ένα ξεχωριστά. Γιατί το τέρας δε σκοτώνεται, με αυτό τον τρόπο. Θέλει πολλαπλά χτυπήματα, σε όλα τα μέτωπα. Γιατί το τέρας, έχει την ικανότητα της αναπαραγωγής, και της αντικατάστασης. Ναι! Να διώξουμε την υπουργό, να διώξουμε όμως και τον αντικαταστάτη της, την κυβέρνησή τους και το σύστημα που υπηρετούν.
Τα κεφάλια είναι το μερικό. Το γενικό είναι, εκείνο που θέλει κόψιμο. Του γενικού, που, κατά καιρούς, θυσιάζει μερικά από τα κεφάλια του, για να γλιτώσει τις ρίζες του. Και θέλει κόψιμο από τις ρίζες του. Από εκεί που παίρνει τη δύναμή του. Για να είναι το τέλος του οριστικό από τον Ηρακλή – λαό».
