Στιγμή δεν αφήνουν να πάει χαμένη Αμερικανοί, κυβέρνηση και αστικά κόμματα, ζυγισμένοι – στοιχισμένοι όλοι τους στην αναβάθμιση των ευρωατλαντικών υποδομών στη χώρα, την ώρα που κλιμακώνονται οι κόντρες με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα από τη Μαύρη έως την Ερυθρά Θάλασσα, και οι ντόπιοι επιχειρηματικοί όμιλοι αναζητούν ακόμα πιο ενεργό ρόλο στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό, διεκδικώντας γεωστρατηγική αναβάθμιση και μερτικά από την καπιταλιστική λεία.
Σε μια χαρακτηριστική εξέλιξη, οι αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες σκοπεύουν να ξεκινήσουν το συντομότερο δυνατό τακτικές εργασίες συντήρησης και μικροεπισκευές («Recurring Maintenance and Minor Repair») στις εγκαταστάσεις καυσίμων στη βάση τους στη Σούδα («NSA Souda Bay»), όπως σημειώνει σε αποκαλυπτικό δημοσίευμα του ο «Ριζοσπάστης».
Πέρα από τις δεξαμενές και τα αντλιοστάσια καυσίμων, οι εργασίες θα εστιάσουν και στον αγωγό JP-5 Fuel Transfer Line, μήκους περίπου 6 χιλιομέτρων, που ξεκινά από τον λιμένα των Αμερικανών στο Μαράθι (Marathi NATO fuel depot), περνά δίπλα από αρχαιολογικό χώρο της μινωικής εποχής και φτάνει μέχρι το αεροπορικό σκέλος της βάσης των Αμερικανών στην 115 Πτέρυγα Μάχης (POL Storage Facility). Τις εργασίες θα ακολουθούν, όπως προβλέπεται, τρίμηνες, εξάμηνες και ετήσιες επιθεωρήσεις των εγκαταστάσεων.
Κρατάει χρόνια αυτή η …κολόνια
Οι ανακατασκευές, ανακαινίσεις και επισκευές των Αμερικανών στην περιοχή πάνε χρόνια πίσω, πάνω και στη διαχρονική ταύτιση όλων των αστικών κομμάτων στις στρατηγικές επιλογές του ντόπιου κεφαλαίου.
Φάνηκε άλλωστε και από το γεγονός ότι ο περιλάλητος Στρατηγικός Διάλογος Ελλάδας – ΗΠΑ (που αφορά και την «Αμυντική Συνεργασία») ξεκίνησε επισήμως το 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίστηκε επί ΝΔ, ενώ οι λεγόμενες «επικαιροποιήσεις» της Συμφωνίας για τις Βάσεις συζητήθηκαν εκτενώς επί ΣΥΡΙΖΑ για να καταληχθούν και να ψηφιστούν επί ΝΔ.
Σε αυτό το πλαίσιο, π.χ., οι Αμερικανοί σε συνεργασία με Ελληνες μελετητές και μεγάλη κατασκευαστική της χώρας έκαναν τοπογραφική μελέτη, όπως και εδαφολογική της επίμαχης περιοχής ήδη από το 2008. Ακολούθως, το 2010 ξεκίνησαν εργασίες κατασκευής του προαναφερόμενου αγωγού JP-5 (καύσιμο για αεροσκάφη με βάση την κηροζίνη) και την αντικατάσταση προηγούμενων δεξαμενών αποθήκευσης καυσίμου JP-5 (JP-5 Fuel Storage Tanks).
Θυμίζουμε, εξάλλου, σύμφωνα και με όσα αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» ήδη από τις 13 Γενάρη φέτος, ότι σε συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση και με τη σύμφωνη γνώμη των άλλων αστικών κομμάτων, οι Αμερικανοί βάζουν πλέον μπρος ένα ευρύτερο, εκτεταμένο πρόγραμμα έργων συντήρησης, αποκατάστασης, εκσυγχρονισμού και επεκτάσεων τόσο στο ναυτικό όσο και στο αεροπορικό σκέλος της βάσης τους στη Σούδα, ενώ «χέρι» θα βάλουν και σε ό,τι λογίζεται ως «εθνικές» εγκαταστάσεις, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά πως όλα είναι στη διάθεση και χρήση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για σκοπούς που καμία σχέση δεν έχουν με την Αμυνα της Ελλάδας.
Παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας
Χαρακτηριστικά, τα έργα θα απλωθούν στα εξής σημεία, όπως τα κατονομάζουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί σε σχετικά τους έγγραφα:
— «Naval Support Activity Souda Bay» («Αμερικανική Ευκολία Σούδας»). Η ναυτική βάση τους στη Σούδα, με το περίφημο κρηπίδωμα Κ-14, τη μοναδική προβλήτα στη Μεσόγειο όπου μπορεί να δέσει αεροπλανοφόρο, για υποστήριξη του πλοίου και ξεκούραση του πληρώματος.
— «Malaxa Communication Site». Θέση με αναμεταδότες τους στη Μαλάξα Χανίων.
— «Marathi Greek Navy Base». Ο Ναύσταθμος Κρήτης (ΝΚ) του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Βρίσκεται σε άλλο σημείο του Κόλπου στο Μαράθι, από εκεί που είναι οι Αμερικανοί.
Το σχέδιο των ελληνικών κυβερνήσεων ήδη από την εποχή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήταν να αναβαθμιστούν οι εγκαταστάσεις του με επέκταση υφιστάμενων προβλητών και δημιουργία νέων κρηπιδωμάτων, ανέγερση κατοικιών για τα πληρώματα των πλοίων που θα βρίσκονται ελλιμενισμένα στον ΝΚ συν δημιουργία επισκευαστικών υποδομών που αυτήν τη στιγμή υφίστανται μόνο στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας. Π.χ. σήμερα στον ΝΚ τα συνεργεία διενεργούν μόνο «μικρής έκτασης», όπως λέγεται αρμοδίως, ναυτικές κατασκευές και ναυπηγικές εργασίες.
Σε κάθε περίπτωση, στόχος τους είναι να μετακινηθούν εκεί σε συχνότερη ή και μόνιμη βάση πυραυλάκατοι, φρεγάτες, υποβρύχια. Οι Αμερικανοί σπεύδουν να βάλουν πλάτη ώστε ελληνικά πλοία με βάση τους την Κρήτη να αναπτύσσονται ταχύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο ή και ακόμα παραπέρα αναλαμβάνοντας επιπλέον αποστολές στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό, όπως γίνεται τώρα, με την αποστολή της φρεγάτας «ΥΔΡΑ» στην Ερυθρά Θάλασσα για την «ασφάλεια της ναυσιπλοΐας».
— «North Atlantic Treaty Organization (NATO) Hellenic Navy Ammunition Command Sites». Υπάγονται στη Διεύθυνση Ναυτικών Οπλων Ναυστάθμου Κρήτης. Οι λεγόμενες εθνικές εγκαταστάσεις άρχισαν να κατασκευάζονται το 1952 ενώ οι εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ το 1955. Η κατασκευή του μεγαλύτερου μέρους των εγκαταστάσεων ολοκληρώθηκε το 1959 και η σχετική διακρατική συμφωνία (MOU) μεταξύ Ελλάδας – ΗΠΑ υπογράφτηκε το 1961. Ο διευθυντής της Διεύθυνσης Ναυτικών Οπλων, εκτός από τις κοινές αρμοδιότητες των διευθυντών Διευθύνσεων, έχει αρμοδιότητα και σε θέματα:
Εξασφάλισης της ορθής διακίνησης και εφοδιασμού των πολεμικών πλοίων και ναυτικών υπηρεσιών του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς επίσης και των πολεμικών πλοίων άλλων κρατών, σύμφωνα με τις ισχύουσες διακρατικές συμφωνίες, με όπλα, πυρομαχικά και συναφές υλικό υποστήριξης. Επίσης, εξασφάλισης της φύλαξης, συντήρησης, λειτουργικότητας και ετοιμότητας των αποθηκών πυρομαχικών του ΝΑΤΟ.
— Τέλος, έργα θα γίνουν και στο «NATO POL Depot Marathi». Σε κοντινή απόσταση από το χωριό Στέρνες, είναι οι εγκαταστάσεις πετρελαίου, λαδιού μηχανής και λιπαντικών (POL) του NATO στον λιμένα της Σούδας, αυξάνοντας χωρητικότητες, ώστε να εξυπηρετούνται ακόμα περισσότερα πλοία. Αλλωστε, στις αρμοδιότητες της Διεύθυνσης Καυσίμων του ΝΚ περιλαμβάνεται και αυτή της «Διαχείρισης των καυσίμων έτερων χωρών στις οποίες βάσει διμερών συμφωνιών έχει χορηγηθεί από το ΠΝ η δυνατότητα αποθήκευσης καυσίμων στις υπόγειες δεξαμενές των εγκαταστάσεων της Διεύθυνσης», όπως και της «εξασφάλισης του έγκαιρου ανεφοδιασμού σε καύσιμα και λιπαντικά» των «συμμαχικών πλοίων και των εγκαταστάσεων της Αμερικανικής Ευκολίας Σούδας».
Για όλα τα παραπάνω έργα προϋπολογίζονται αρχικά από 45 έως 75 εκατομμύρια δολάρια. Κάθε έργο που θα μπαίνει μπροστά θα πληρώνεται στις κατασκευαστικές από 500.000 έως 5 εκατ. δολάρια. Η εκτέλεσή τους προβλέπεται να ξεκινήσει το δεύτερο εξάμηνο του 2025 και να διαρκέσει έως και πεντέμισι χρόνια.
Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»
