Πόσο «τυχαίο» είναι άραγε που, σε προεκλογική περίοδο επί της ουσίας, διαρκώς διαβάζουμε δημοσιεύματα για φανερές και… μυστικές συνομιλίες μεταξύ του Βρετανικού Μουσείου και της ελληνικής κυβέρνησης;
Πόσο «άριστο» και «πατριωτικό» είναι, άραγε, να μπαίνει (πάλι) στη συζήτηση το θέμα της ανταλλαγής ή του δανεισμού για τα γλυπτά του Παρθενώνα, τα οποία έχουν μετατραπεί, τελικά, σε εταιρικό προϊόν;
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει εμφανιστεί κάπου να ζητά γλυπτά του Παρθενώνα για την προεκλογική περίοδο. Συνεπώς κανείς δεν μπορεί (με αποδείξεις) να ισχυριστεί κάτι τέτοιο.
Υπάρχει, όμως, ένα βίντεο – από μια άλλη κυβέρνηση – που «καθρεφτίζει» με κυνικό τρόπο τον χειρισμό των κυβερνήσεω για τα γλυπτά του Παρθενώνα. Ας το θυμηθούμε, κρατώντας, βεβαίως – βεβαίως, αυτό που πριν αναφέραμε: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει εμφανιστεί κάπου να ζητά γλυπτά του Παρθενώνα για την προεκλογική περίοδο.
Ιδού η συνομιλία, από το μακρινό ( ; ) 2003, με πρωταγωνιστές τον πρωθυπουργό, τότε, Κ. Σημίτη και τον ομόλογου του Τ. Μπλερ, όπως καταγράφηκε τότε από τα ΜΜΕ (στη συνέχεια το βίντεο):
«Μπλερ: «… Α… Κώστας…
Σημίτης: Πώς είσαι…;
Μπλερ: Είμαι πολύ καλά. Εσύ;
Σημίτης: Πολύ καλά. Νομίζω ότι πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι για τα Μάρμαρα και να μου πεις…
Μπλερ: Να σου πω δηλαδή ένα καλό νέο…
Σημίτης: Όχι καλό νέο, θέλω να μου πεις πως το σκέφτεσαι. Να μου πεις την προσωπική σου γνώμη, διότι υπάρχει δημοσιότητα στο θέμα. Θα ήθελα να ξέρω αν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ξέρεις, έχουμε εκλογές του χρόνου και ίσως αυτό μπορεί να φανεί χρήσιμο».
