
Βία και τρομοκρατία δεν άσκησαν μόνο οι βασιλικοί τις μέρες του Διχασμού. Κι ούτε μόνο αυτοί συγκρότησαν παρακρατικές ομάδες. Το ίδιο έκαναν και οι βενιζελικοί στο μέρος του ελληνικού κράτους που εξουσίαζαν, μετά το κίνημα της Εθνικής Άμυνας στη Θεσσαλονίκη
Στις 18 Νοέμβρη του 1916 στρατεύματα της Αντάντ, Άγγλοι, Γάλλοι και Ιταλοί αποβιβάστηκαν στον Πειραιά και βάδισαν προς την Αθήνα. Καταλάβανε τους στρατώνες στο Ρουφ, καίρια σημεία στην πόλη και το Ζάππειο. Συνάντησαν ισχυρή αντίσταση από στρατιωτικά τμήματα και χιλιάδες επιστράτους που τους ανάγκασε να γυρίσουν στον Πειραιά. Μετά τη «νίκη» τους οι επίστρατοι εξαπόλυσαν ένα πογκρόμ κατά των βενιζελικών αντιπάλων τους.
Πριν από 106 χρόνια, στις 18 του Νοέμβρη του 1916 ξεκίνησε στην Αθήνα ένα όργιο οχλοκρατίας και τρομοκρατίας που έμεινε στην Ιστορία ως «Νοεμβριανά» -- Στις 18 Νοέμβρη του 1916 στρατεύματα της Αντάντ, Άγγλοι, Γάλλοι και Ιταλοί αποβιβάστηκαν στον Πειραιά και βάδισαν προς την Αθήνα. Καταλάβανε τους στρατώνες στο Ρουφ, καίρια σημεία στην πόλη και το Ζάππειο -- ένα αφιέρωμα στα «Νοεμβριανά 1916» σε τέσσερις συνέχειες
Η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής από έκτακτο στρατοδικείο έμεινε στην ιστορία και είναι γνωστή ως «Η δίκη των έξι». Η δίκη πραγματοποιήθηκε από τις 13 Νοέμβρη έως 28 Νοέμβρη 1922 (31 Οκτώβρη έως τις 15 Νοέμβρη με το παλιό ημερολόγιο) -- Το πρωί της Τρίτης 15 Νοέμβρη 1922 ο Θεόδωρος Πάγκαλος φωνάζει τον επαναστατικό επίτροπο συνταγματάρχη Νεόκοσμο Γρηγοριάδη και τον καλεί να οδηγήσει αμέσως τους έξι καταδικασθέντες σε θάνατο στον τόπο των εκτελέσεων και να τους τουφεκίσει πριν ακόμη βγει για τα καλά ο ήλιος
Τα Σεπτεμβριανά του 55 στην Πόλη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Μήνες πριν, οι ηγετικοί κύκλοι του Φαναρίου ελάμβαναν τα μηνύματα της όξυνσης της κατάστασης λόγω των εξελίξεων στο Κυπριακό ζήτημα και κυρίως την προσπάθεια των τουρκικών εφημερίδων να εμπλέξουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην ελληνοτουρκική διαμάχη για τη Μεγαλόνησο
Λίγο μετά την έναρξη του πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη η κυβέρνηση Μεντερές με όλο τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της έσπευσε να αποδώσει το ξέσπασμα του όχλου στους κομμουνιστές και τους «προδότες προβοκάτορες»
Πριν από 68 χρόνια, τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου του 1955 στην Κωνσταντινούπολη εξαπολύθηκε ένα άγριο, καλά σχεδιασμένο πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων και των άλλων μη μουσουλμάνων μειονοτικών, Αρμενίων και Εβραίων. Το πογκρόμ έμεινε στην ιστορία ως «Σεπτεμβριανά του ’55»
Στις 16 Αυγούστου 1943, άνδρες της επίλεκτης ορεινής Μεραρχίας «Εντελβάις» της Βέρμαχτ (Γερμανοί και Αυστριακοί) σκότωσαν κατά το φρικιαστικότερο τρόπο 317 Έλληνες άμαχους στο χωριό Κομμένο της Άρτας: 97 παιδιά μέχρι 15 ετών, 14 ηλικιωμένους 67 έως 75 ετών , 119 γυναίκες 16 έως 65 ετών και 87 άνδρες 16 έως 65 ετών. Η «δικαιολογία» για τη σφαγή; Στο χωριό εμφανίστηκε τμήμα ανταρτών.
Το καθεστώς που εγκαθίδρυσαν στις 4 Αυγούστου 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς και ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ήταν μια ανοιχτή δικτατορία ιδεολογία της οποίας ήταν ένας αχταρμάς ιδεών με αναφορές σε διάφορες περιόδους της ελληνικής ιστορίας και μύθους που διαμόρφωναν κατά καιρούς οι διάφοροι θεωρητικοί τους, με πρότυπα δανεισμένα από τα ιδεολογικά οπλοστάσια της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι και της ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ
Οι επιθέσεις φασιστών τη νύχτα της 29ης Ιουνίου 1931, σε τέσσερις εβραϊκούς συνοικισμούς (Ρεζί Βαρδάρ, Χαριλάου, 151 και Κάμπελ) αποτέλεσαν κορύφωση των αντιεβραϊκών επεισοδίων στη Θεσσαλονίκη. Σ’ αυτούς τους τενεκεδομαχαλάδες ζούσαν πάμφτωχες οικογένειες Εβραίων. Αντίθετα, κανένα σπίτι πλούσιου Εβραίου δεν έγινε στόχος επίθεσης
Η σφαγή του Διστόμου στις 10 Ιουνίου 1944 ήταν ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία. Η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και η αντιπαράθεση Αμερικανών, Άγγλων και Γάλλων με τη Σοβιετική Ένωση επέτρεψε στους φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος (και όχι μόνο αυτούς) να μην τιμωρηθούν. Όμως η ιστορία δεν πρέπει να ξεχνιέται. Τα ονόματα των εγκληματιών και των υπευθύνων για την ατιμωρησία των περισσοτέρων από αυτούς είναι καταγραμμένα και δεν πρέπει να ξεχαστούν
Γέρασαν και μυαλό δεν έβαλαν εκεί στη λεγόμενη και «ανανεωτική» (τρομάρα τους) Αριστερά. Στην πρώτη στραβή αντί να δουν τι έκαναν λάθος, γιατί δεν βγήκαν οι προβλέψεις τους, γιατί πήραν τον κατήφορο, το ρίχνουν στο γνωστό του Λουκιανού Κηλαηδόνη «φταίτε κι εσείς , φταίνε κι οι άλλοι, φταίει κι ο Χατζηπετρής»
Επειδή ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει επιτιθέμενος στο ΚΚΕ να επαναλαμβάνει τη γνωστή παρλαπίπα (από τα χρόνια της Πασοκιάς του Ανδρέα Παπανδρέου) «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» ας θυμίσουμε για μια ακόμη φορά τα καμώματα του Νικολάου Πλαστήρα με τα ντοκουμέντα του ίδιου του στρατηγού που τον αγάπησε με καθυστέρηση εβδομήντα και πάνω χρόνων.
Κανονικά θα έπρεπε να κλαις, αλλά όταν βλέπεις αυτά που διαδραματίστηκαν (προσοχή: όχι στα κανάλια με τα μονταρισμένα πλάνα) στην υποδοχή της εικόνας «Άξιον Εστί» που μεταφέρθηκε στην Αθήνα από το Άγιον Όρος, θα έπρεπε να γελάς. Ήταν μια εικόνα γκροτέσκα στην πρωτεύουσα της Ελλάδας του 2023. Όλα τα είχε.
Χαράς Ευαγγέλια για τους αγύρτες και θεομπαίχτες πολιτικούς, από τους οπαδούς της «Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών», μέχρι και τους γιαλαντζί αριστερούς. Μέσα σε λίγες μέρες θα τους δοθεί η ευκαιρία να επιδοθούν σ’ αυτό το άθλιο παιχνίδι ψηφοθηρίας εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα ενός λαού που δεκατρία χρόνια τώρα βασανίζεται απ’ αυτούς τους ίδιους και τις πολιτικές τους.