Bγήκε, που λέτε, ο Στέφανος Κασσελάκης στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και προανήγγειλε πως το επόμενο διάστημα μαζί με άλλες κινήσεις θα κατατεθεί πάλι από τον ΣΥΡΙΖΑ η συμφωνία του Αλέξη Τσίπρα με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο το 2018 για τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, που τάχα μου προέβλεπε το διαχωρισμό τους.
«Για να μπορέσει να υπάρξει διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας με σεβασμό στην Εκκλησία η οποία επιτελεί και θα επιτελεί τον ρόλο της στην κοινωνία για αλληλεγγύη και αδελφοσύνη», είπε ο Κασσελάκης και αμέσως έσπευσαν διάφορα καρακόλια του και Μέσα του ΣΥΡΙΖΑ να μιλήσουν ξεκάθαρα για πρόταση διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας, χωρίς να γνωρίζουν οι βαριόμοιροι (και προφανώς και ο παντελώς άσχετος με τα ελληνικά πολιτικά πράγματα CEO του κόμματός τους) για ποιο ακριβώς πράμα μιλάνε. Και επειδή, λοιπόν, άλλο πράμα είναι το σώβρακο από άλλο η γραβάτα ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε με όσο το δυνατό γίνεται μερικά απλά πράματα, μπας και καταλάβουν και σταματήσουν να πετάνε ντουφεκιές στον αέρα.
Δίδαγμα πρώτον (όπως μας έλεγαν στα κατηχητικά που μας στέλναν εμάς τους παλιότερους, παπάδες, γονείς και δάσκαλοι για να γίνουμε, τρομάρα μας, καλοί χριστιανοί και φιλόνομοι πολίτες): Όταν μιλάμε για πραγματικό διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας, αναφερόμαστε σαφέστατα σε ανάγκη αναθεώρησης βασικών άρθρων του Συντάγματος το οποίο (μη το ξεχνάμε) ξεκινάει με το προοίμιο «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Μιλάμε για άρθρα όπως για παράδειγμα το άρθρο 3 που μιλάει για επικρατούσα θρησκεία «της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού (…) αναπόσπαστα ενωμένης δογματικά με τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης…», το άρθρο 16 όπου αναφέρεται πως ανάμεσα στους σκοπούς της Παιδείας είναι και η ανάπτυξη «θρησκευτικής συνείδησης» των ελλήνων, το άρθρο 33 για τον θρησκευτικό όρκο του Προέδρου της Δημοκρατίας κ.λπ.
Η τελευταία συνταγματική αναθεώρηση έγινε το 2019 (Ψήφισμα της Θ΄ Αναθεωρητικής Βουλής, 25.11.2019). Άρα μέχρι την συμπλήρωση πενταετίας (δηλαδή τέλη Νοέμβρη του 2024), σύμφωνα με το άρθρο 110 παράγραφος 6, δεν μπορεί να μιλάμε για διαχωρισμό που προβλέπει και αλλαγές στο Σύνταγμα. Μπορεί κάποιος να πει, πως ο Κασσελάκης , ως προνοητικός επιχειρηματίας που είναι μπορεί να προετοιμάζει από νωρίς το έδαφος. Μπορεί να είναι κι έτσι. Ποιος ξέρει. Εδώ δεν ξέρουν καλά-καλά ακόμα και στο κόμμα του αν θα είναι στη θέση του μετά τις ευρωεκλογές. Πάντως για να κάνει πρόταση πρέπει να έχει 50 βουλευτές. Τους έχει; Δεν τους έχει! Και για να ψηφιστεί η πρόταση που θα πάει στην επόμενη Βουλή θέλει πλειοψηφία των τριών πέμπτων. Άρα;
Να θυμίσουμε απλώς για την ιστορία πως στις 2 Νοέμβρη του 2018 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσαν πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος μεταξύ άλλων και του άρθρου 3 με τη συνόψισή του σε μία πρόταση ( από τρεις) και με μια μεσοβέζικη διατύπωση για θρησκευτική ουδετερότητα του Κράτους παράλληλα με τη διατήρηση της επικρατούσας θρησκείας και της σχέσης της με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την οποία ακόμα και ο Νίκος Φίλης ( θυμάστε, ο υπουργός Παιδείας της περιόδου 2015-2016, που τον «έφαγε» ο Τσίπρας μετά από απαίτηση των μητροπολιτών) χαρακτήρισε άτολμη. Τελικά στην επόμενη Βουλή , το Νοέμβρη του 2019, με κυβέρνηση της ΝΔ , η πρόταση καταψηφίστηκε από 190 βουλευτές.
Δίδαγμα δεύτερον: Αν ο Κασσελάκης και οι περί αυτόν εννοούν τη συμφωνία Τσίπρα – Ιερώνυμου που εξαγγέλθηκε στις 11 Νοέμβρη του 2018 σε κοινή συνέντευξη που έδωσαν (και πήρε μια πλήρη μορφή με κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 12 Φλεβάρη του 2019), θυμίζουμε πως παρά τις πομπώδεις εξαγγελίες του Τσίπρα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά αποδοχή της Πολιτείας των αξιώσεων των ρασοφόρων στην εκκλησιαστική περιουσία (μονά-ζυγά δικά τους) και μια αλλαγή στη μισθοδοσία των κληρικών που δεν θα πληρώνονταν από το Δημόσιο αλλά από την Εκκλησία στην οποία θα κατέθετε τα χρήματα το… Κράτος! Δηλαδή για να συνεννοούμαστε δεν ήταν Γιάννης αλλά Γιαννάκης αυτός που θα πλήρωνε τους κληρικούς (βλ. και σχετικό σημείωμα του Νίκου Μπογιόπουλου στον Ημεροδρόμο με τίτλο «Και ο δεσπότης εβαπτίσθη Παναγιώτης», 14.2.2019) . Όμως και αυτή η ετεροβαρής συμφωνία δεν προχώρησε γιατί εναντιώθηκαν οι απλοί κληρικοί και η πλειοψηφία των μητροπολιτών που φοβήθηκαν πως θα χάσουν το καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου.
Αυτά προς το παρόν και επιφυλασσόμαστε για τη συνέχεια όταν (και αν) παρουσιασθεί η σχετική πρόταση…
Υ.Γ: Κι όποιος διαφωνεί να σταθεί όρθιος με το ένα πόδι στον τοίχο!
