Διαβάστε όλα τα κείμενα του φακέλου – αφιερώματος του «Ημεροδρόμου» «Από τα Δεκεμβριανά στον Εμφύλιο» ΕΔΩ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
4 Mπλόκα και μαζικές συλλήψεις στην Αθήνα και τον Πειραιά.
7 Ο διοικητής Χωροφυλακής στη Λάρισα Μαντούβαλος σε προκήρυξή του απειλεί πως για το φόνο ενός χωροφύλακα θα εκτελούνται πενήντα αριστεροί κρατούμενοι στις φυλακές.
17 Ίδρυση του Αρχηγείου Ρούμελης του ΔΣΕ.
18 Κρίση στην κυβέρνηση Τσαλδάρη προκαλεί η παραίτηση των Γονατά και Αλεξανδρή
18 Φτάνει στην Αθήνα η υπό τον Πολ Πόρτερ Αμερικανική Οικονομική Αποστολή για να εκπονήσει πρόγραμμα «οικονομικής ανασυγκρότησης». Δυό μήνες αργότερα θα υποβάλει τη γνωστή έκθεσή-Στο Νότιο Ευβοϊκό βυθίζεται το επιβατηγό πλοίο «Χειμάρρα» μετά από πρόσκρουση σε νάρκη. Χάνονται 374 από τους επιβαίνοντες, μεταξύ των οποίων και 26 πολιτικοί κρατούμενοι που μεταφέρονταν σιδηροδέσμιοι για διαφόρους τόπους εκτόπισης-Ιδρύεται το Αρχηγείο Ηπείρου του ΔΣΕ.
23 Στο «Ριζοσπάστη» δημοσιεύεται έκκληση κορυφαίων Λακώνων της Αθήνας υπέρ της συμφιλίωσης. Μεταξύ αυτών που υπογράφουν είναι ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Π. Πουλίτσας, ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ηρ. Κυριακόπουλος, ακαδημαϊκοί, καθηγητές Πανεπιστημίου κ.α.
24 Oρκίζεται η νέα «επτακέφαλη» κυβέρνηση υπό τον Δημήτριο Μάξιμο (μετείχαν οι επτά πολιτικοί αρχηγοί Τσαλδάρης, Γονατάς, Αλεξανδρής, Παπανδρέου, Βενιζέλος, Κανελλόπουλος, Ζέρβας).
30 Πρώτη συνεδρίαση στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» της Επιτροπής Ερεύνης του ΟΗΕ για την Ελλάδα.
ΔΙΕΘΝΗ
1 Η βρετανική κυβέρνηση εθνικοποιεί τα ανθρακωρυχεία.
7 Ο στρατηγός Τζωρτζ Μάρσαλ ορίζεται υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.
8 Ο στρατός χρησιμοποιείται για τη μεταφορά τροφίμων στη Μεγάλη Βρετανία, μετά την απεργία των σιδηροδρομικών.
22 Νέα γαλλική κυβέρνηση υπό τον σοσιαλιστή Πωλ Ραμαντιέ
« Ομίχλη από κουρέλια»
« Νύχτα 31-1 Γενάρη, Αθήνα
Εδώ από την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου. Στους δρόμους ήχοι από σουραύλια και κλαψιάρικα τραγούδια: τα Κάλαντα.
Έντονο συναίσθημα της ψυχικής διάλυσης των ανθρώπων. Σου μιλούν και αισθάνεσαι πως απλώνεις τα χέρια μέσα σε μιάν ομίχλη από κουρέλια. Φοβερή έλλειψη συνοχής, ειρμού, συνέπειας: πουθενά δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη: φρίκη…».
Γιώργος Σεφέρης «Μέρες Ε΄ 1 Γενάρη 1945-19 Απρίλη 1951», σ. 85, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 1986.
Ο Ν. Ζαχαριάδης για τις προοπτικές του 1947
Η κατακλείδα άρθρου του Ν. Ζαχαριάδη στον πρωτοχρονιάτικο «Ριζοσπάστη» του 1947 με τίτλο «Συμπεράσματα και προοπτικές»:
«… Ο κ. Σοφούλης θέλει να παρεκκλίνει πάλι (για πολλοστή φορά) απ’ το δρόμο του δημοκρατικοί καθήκοντος.
Επίσης κανέναν γνήσιο δημοκράτη δεν θα πρέπει να παρασύρουν τα μαγειρέματα για «εσωκοινοβουλευτική οικουμενική κυβέρνηση» που δεν θάναι παρά ένας συνασπισμός της αντίδρασης και προς την αντίδραση ενάντια στο λαϊκό δημοκρατικό κίνημα. Υπάρχουν ξένοι ιμπεριαλιστικοί παράγοντες που θέλουν μια τέτοια κυβέρνηση «απ’ όλα τα κόμματα της Βουλής» που θα πάει να πετύχει τη συντριβή και αφοπλισμό του Δημοκρατικού Στρατού! Και αν δεν το καταφέρει θα πάρουν τότε αφορμή να επέμβουν και αυτοί ένοπλα. Μα ένα τέτοιο πράγμα μόνο θα όξυνε το δράμα μας χωρίς και να το λύσει. Η λύση, που η ελληνική τραγωδία περικλείει βρίσκεται μόνο στον πραγματικό σεβασμό της θέλησης του Λαού.
Ας μας εμψυχώνει το παράδειγμά του, που παρ’ όλες τις θυσίες και το αίμα που προσφέρει δεν εννοεί να λυγίσει, γιατί δε μπορεί να λυγίσει και παλεύει ως τη Νίκη. Και τότε το 1947 μπορεί να θέσει τέρμα στη θανάσιμη κρίση που ασφυκτικά περισφίγγει την Ελλάδα απ’ όλες τις πλευρές, κρίση εθνική, πολιτική, οικονομική, , κοινωνική, ηθική και πνευματική και να καταπιαστεί τότε ο Λαός με τη δουλειά του, να κτίσει τα θεμέλια για μια ανάταση και μια δημιουργία αντάξια της ιστορίας του και της πατρίδας του. Εμείς θα σταθούμε ακλόνητοι στα προχωρημένα φυλάκιά μας και θα κάνουμε πάλι το καθήκον μας παρ’ όλες τις θυσίες και τους κόπους που θα χρειασθούν».
«Ριζοσπάστης» 1.1.1947
«Στάχτη να γίνη ένα ύπουλο χωριό»
Απόσπασμα «Οδηγιών για τη δράση των Μονάδων», του Γ΄ Σώματος Στρατού με την υπογραφή του αντιστράτηγου Κ. Βεντήρη. Στις 18 Ιανουαρίου απευθύνεται στις Μεραρχίες VII, X και XI:
«… Προϋποθέσεις απαραίτητοι είναι η εκτίμησις της καταστάσεως, η συνεννόησις με το ανώτερον κλιμάκιον και η προστασία πληθυσμών επί των οποίων υπάρχουν ειδικαί περιπτώσεις και υποχρεώσεις. Όπως εις Σκρα, όπως εις Ρητίνην, Μάνδαλον, Κόρυμβον, Νάουσαν το κακόν προήλθεν από την νάρκην των ηγετών, οι οποίοι αφήκαν να εισδύσουν απαρατήρητοι συμμορίται 2 και 3 ημέρας προ της εκδηλώσεως της προσβολής, οι οποίοι παρεσκεύασαν ανενόχλητοι και με μαεστρίαν την εύκολον πολιορκίαν και εξόντωσιν αρκετά ισχυρών Μονάδων. Το εξοργιστικόν, ότι δεν έλαβον και προληπτικά μέτρα κατά υπούλων κατοίκων οι οποίοι πρέπει να τρέμουν και να σέβωνται κάθε τμήμα. Στάχτη να γίνη ένα ύπουλο χωριό προ του κινδύνου τμήματος, να έχουν εις την εμφάνισιν του κινδύνου συλληφθή πολλοί όμηροι…».
«Αρχεία Εμφυλίου Πολέμου ( 1944-1949)», τ. 3, σ. 190-192, Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού. Αθήνα 1998.
Ελπίδες για ειρήνευση στη Σάμο
« … Εις τους Μυτιληνούς εγένετο πρωτοβουλία της Αριστεράς μία συγκέντρωσις όπου εις εκ των ηγετών της (σ.σ. Μ. Μενελάου) ετόνισε την ανάγκην της μη επεκτάσεως του εμφυλίου σπαραγμού και εις την πατρίδα μας, που αποτελεί σήμερον παράδεισον εν συγκρίσει με άλλας επαρχίας. Το αποτέλεσμα, υπαρχούσης θελήσεως, υπήρξεν άριστον. Κάθε πολιτική συζήτησις εσταμάτησεν και όλοι επεδόθησαν εις τα έργα των. Τάξις και ησυχία επικρατεί κατά τρόπον μάλιστα ζηλευτόν…»
Εφημερίδα «Ελλάς» της Σάμου 23.1.1947 (Από το βιβλίο « Ο Αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού στη Σάμο» , σ.23, συλλογική εργασία μαχητών του ΔΣΕ Σάμου, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1986).
To Δόγμα Τρούμαν και η κυβέρνηση Μαξίμου
Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος για τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Μαξίμου:
«… Τι σημασία είχε η είσοδός μας στην κυβέρνηση τριών ηγετών δημοκρατικών κομμάτων (σ.σ. Κανελλόπουλου, Παπανδρέου και Βενιζέλου), κομμάτων που είχαν εκδηλωθεί και πριν από το δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου 1946 υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας; Η συμμετοχή μας στην κυβέρνηση βοήθησε τον πρόεδρο Τρούμαν των Ηνωμένων Πολιτειών να αντιμετωπίσει την αντίδραση που υπήρχε στις ΗΠΑ και να διευκολυνθεί στην προσπάθεια του να πείσει το Κογκρέσο να δεχτεί να αποφασίσει τη βοήθεια προς την Ελλάδα.
Η βοήθεια– την οποία θεωρούσαμε εύκολη ή πιθανή- εξασφαλίστηκε με το «Δόγμα Τρούμαν» το Μάιο του 1947».
Παναγιώτης Κανελλόπουλος «Η ζωή μου… η αλήθεια για τις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας του Έθνους από το 1915-1980», σ. 100, εκδόσεις Διον. Γιαλλελής, Αθήνα 1985.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
1 Το ΕΑΜ επαναλαμβάνει την πρότασή του για ανακωχή και παράλληλα διακηρύσσει «το ιερό και απαραβίαστο της ακεραιότητας του ελληνικού εδάφους».
8 O γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Τρύγκβε Λή ζητά αναστολή των εκτελέσεων στην Ελλάδα μέχρι να ολοκληρώσει τις έρευνες της η επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών και να ενημερωθεί το Συμβούλιο Ασφαλείας.
12-13 Τη νύχτα της 12ης προς την 13η αντάρτες μπαίνουν στη Σπάρτη και απελευθερώνουν 232 κρατούμενους στις φυλακές.
17-18 Αντιπροσωπείες της ΚΕ του ΕΑΜ και της νόμιμης διοίκησης της ΓΣΕΕ παρουσιάζονται στην Επιτροπή Ερεύνης του ΟΗΕ.
19 Το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας που συνεδριάζει με τη συμμετοχή και των επικεφαλής της Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής αποφασίζει την αλλαγή του αρχηγού ΓΕΣ και τον ορισμό του αντιστρατήγου Κ.Βεντήρη στη θέση του Π. Σπηλιωτόπουλου με το σκεπτικό ότι «επιβραδύνεται ο αγών κατά των αναρχικών συμμοριών και το ηθικόν και της κοινής γνώμης αλλά και του Στρατού αρχίζει να κάμπτεται». Θα ακολουθήσει η εισήγηση του Βεντήρη προς τον υπουργό Στρατιωτικών Γ. Στράτο για την οργάνωση τριών στρατοπέδων συγκέντρωσης: Στη Μακρόνησο για τους στρατεύσιμους, στο Τρίκερι για «υπόπτους» άνδρες και γυναίκες και στη Γιούρα για τους φυλακισμένους.
21 Οι βρετανοί ειδοποιούν τις ΗΠΑ ότι αδυνατούν πλέον να στηρίζουν οικονομικά τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας.
22 Ο διευθυντής του Γραφείου Εγγύς Ανατολής του Στέητ Ντηπάρτμεντ Λ. Χέντερσον προειδοποιεί ότι «εάν οι Βρετανοί απέσυραν τους στρατιώτες τους από την Ελλάδα και εμείς δεν παρέμβουμε, οι Έλληνες κομμουνιστές αντάρτες (…) θα αποκτούσαν σίγουρα τον έλεγχο της Ελλάδας. Εάν συνέβαινε αυτό (…) η Ανατολική Μεσόγειος και η Εγγύς Ανατολή θα χανόταν στους κομμουνιστές».
28 Το Πρωτοδικείο της Αθήνας αποφασίζει τη διάλυση της ΕΠΟΝ.
ΔΙΕΘΝΗ
1 Στην Ιταλία σχηματίζεται κυβέρνηση υπό τον χριστιανοδημοκράτη Ντε Γκάσπερι με τη συμμετοχή κομμουνιστών και σοσιαλιστών.
7 Kυπριακή αντιπροσωπεία υπό τον τοποτηρητή του αρχιεπισκοπικού θρόνου μητροπολίτη Πάφου Λεόντιο συναντάται με τον βρετανό υπουργό Αποικιών Κρητς Τζόυς και θέτει το θέμα της Ένωσης με την Ελλάδα.
10 Στο Παρίσι υπογράφονται οι συνθήκες ειρήνης της Ιταλίας, της Φινλανδίας, της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας και της Ουγγαρίας.
16 Παγκύπριο συλλαλητήριο στη Λευκωσία για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
20 Οι βρετανοί ανακοινώνουν ότι θα αποχωρήσουν από την Ινδία έως τον Ιούνιο του 1948.
Ο φόβος «προ νέου 1922»
Αποσπάσματα από τις « Απόψεις επί του αντισυμμοριακού αγώνος», απόρρητου εγγράφου του αρχηγού του Α΄ Κλάδου του ΓΕΣ προς τα Α΄ και Β΄ Σώματα Στρατού της 2ας Φεβρουαρίου 1947:
«… Αι στρατιωτικαί ημών δυνάμεις, αποτελούμεναι κατά το πλείστον εξ εφεδρικών κλάσεων, θα φθείρωνται συνεχώς, εφ’ όσον θα παρατείνεται ο αγών και θα αποθαρρύνωνται, εφ’ όσον δεν θα βλέπουν αποφασιστικά αποτελέσματα εκ των συνεχών επιχειρήσεων.
Τα αποτελέσματα της φθοράς και κοπώσεως ήρχισαν ήδη αναφαινόμενα εις πολλάς Μονάδας. Οι πλείστοι των στρατιωτών, προβλέπουν οπίσω προς τα σπίτια των. Η παράτασις του αγώνος, είνε υπέρ των συμμοριτών. Ουδόλως δε θα πρέπη να εκπλαγώμεν, εάν, συντελούσης και της συνεχούς και συστηματικής κοομμουνιστικής προπαγάνδας, ευρεθώμεν προ νέου 1922.
Και είνε ευνόητον ότι, εάν εκλείψη ο Στρατός, το τελευταίον αυτό εμπόδιον των Αναρχικών, ουδέν θα εμποδίση την πλήρη επικράτησιν του Κομμουνισμού, καθ’ άπασαν την Ελλάδα.
O σημερινός αγών, κατά πολύ σκληρότερος και επικινδυνωδέστερος του Αλβανικού, δικαιολογεί πλήρως το σύνθημα «τα πάντα δια τον Στρατόν (…).
Μέτρα δια την πλήρη, ριζικήν και ταχείαν καταστολήν του Κινήματος
1.Εξουδετέρωσις της εν τω Εσωτερικώ ηγεσίας του Αναρχικού Κινήματος, όπως παύση οργανούσα, κατευθύνουσα και ενισχύουσα τους συμμορίτας.
Θα απαιτηθούν προς τούτο δυναμικαί λύσεις:
-Συλλήψεις των εν Αθήναις και Επαρχίαις γνωστών ηγετικών στοιχείων των αναρχικών.
– Διάλυσις των διαφόρων αναρχικών οργανώσεων/ Αλληλεγγύη, ΕΠΟΝ, Πολ. Περίθαλψις κ.λπ./ αίτινες εκ του εμφανούς ενισχύουν και συντηρούν τους συμμορίτας.
– Εκκαθάρισις των διαφόρων Υπουργείων και Υπηρεσιών εκ των Κομμουνιστών υπαλλήλων, οίτινες ποικιλλοτρόπως υποστηρίζουν τον συμμοριακόν αγώνα.
Έλεγχος επί του τύπου.
Άνευ της λήψεως των μέτρων τούτων, περί των οποίων το ΓΕΣ επανειλημμένως έχει αναφερθή εις τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως και τα διάφορα Υπουργεία, αι Ένοπλοι Δυνάμεις θα αντλούν εις Πίθον Δαναϊδων. Αι κεφαλαί της Λερναίας θα αποκόπτωνται υπό του Στρατού, αλλά και θα αναγεννώνται, υπό της ηγεσίας και των οργανώσεων των αναρχικών.
- Άσκησις σθεναράς και επιμόνου εξωτερικής πολιτικής, όπως απαιτηθή η απαγόρευσις εις τα Όμορρα Κράτη να ενισχύουν τους συμμορίτας.
- Ανάληψις, το ταχύτερον/ από των αρχών Μαρτίου/, εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, κυρίως εις τας περιοχάς ένθα σήμερον παρουσιάζουν ανησυχητικάς συγκεντρώσεις/ Κόζακα – Άγραφα- Χάσια- Αντιχάσια- Όλυμπος- Καρδίτσα- Ευρυτανία- Πίνδος/, με σκοπόν όπως:
α) Προσβάλουν και εξοντώσουν ασφαλέστερον τους συμμορίτας, εντός των χειμερινών των εγκαταστάσεων, οπόθεν είνε αδύνατον να διαφύγουν, λόγω των χιόνων.
β) Να σταματήσουν την μετά πάσης ησυχίας συνεχιζομένην οργάνωσίν των και ενίσχυσίν των, δια των βιαίως στρατολογουμένων.
γ) Εμποδίσουν την προς Ν. συνεχιζομένην επέκτασίν των.
δ) Ματαιώσουν την προσπάθειαν του ΚΚΕ και των Σλαύων, όπως παρουσιάσουν εις την Επιτροπήν Ερεύνης, τον διαφημιζόμενον Δημοκρατικόν Στρατόν, πλήρως ωργανωμένον και ελέγχοντα πλήρεις περιοχάς…».
«Αρχεία Εμφυλίου Πολέμου ( 1944-1949)», τ. 3, σ. 254-259, Γενικό Επιτελείο Στρατού-Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού. Αθήνα 1998.
«Το ΕΑΜ εκτός νόμου στη Μακεδονία και Θράκη»
«ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 10. (Του ανταποκριτή μας)-Η Επιτροπή Μακεδονίας- Θράκης του Πολιτικού Συνασπισμού των κομμάτων του ΕΑΜ έστειλε σήμερα στην Επιτροπή Ερεύνης του ΟΗΕ το ακόλουθο τηλεγράφημα:
«Καταγγέλομεν ότι Συνασπισμός Κόμμάτων ΕΑΜ ευρίσκεται καθ’ άπασαν περιοχήν Μακεδονίας – Θράκης ουσιαστικώς εκτός νόμου. Όλας σχεδόν πόλεις, κωμοπόλεις Βορείου Ελλάδας γραφεία ΕΑΜ εκλείσθησαν και διοικούσαι επιτροπαί κατεδιώχθησαν. Ίδιο συνέβη πόλιν μας ένθα παραμονάς αφίξεως Επιτροπής Υμών Ελλάδα, αστυνομικαί αρχαί αυθαιρέτως έκλεισαν γραφεία μας και κατεδίωξαν περισσότερα μέλη επιτροπής ΕΑΜ Μακεδονίας- Θράκης με σκοπό παραλύσουν συνταγματικήν λειτουργίαν κομμάτων μας, δυσχεραίνουσαι εργασίας μας αποβλέπουσαν διευκόλυνσιν έργου Επιτροπής σας.
Ο υπουργός Βορ. Ελλάδας κ. Ροδόπουλος, όπου αντιπροσωπεία του ΕΑΜ έκαμε πολλές φορές διαβήματα, στο τελευταίο της διάβημα απάντησε ότι μέσα σε 48 ώρες θα λυθεί το ζήτημα. Πέρασαν όμως από τότε πέντε μέρες χωρίς να δοθεί απάντηση».
«Ριζοσπάστης» 11.2.1947.
« Επιδρομή συμμοριών κατά της Σπάρτης»
«… Πολυμελής κομμουνιστική συμμορία υπό τους Κονταρίνην (σ.σ Κονταλώνη), Πρεκεζέ, Πανούση, Κωνστανταράκου, Δουκάκου, Σφακιανού και Αμτζακλή (σ.σ Ατζακλή) και των ιατρών Ζαλούκου και Χρονάση, επέδραμε κατά της πόλεως μας, μετά συμπλοκήν δε διαρκέσασαν επί τρίωρον περίπου και βοηθουμένη υπό του διευθυντού των φυλακών Β. Βασιλειάδη, με τον οποίον είχε προσυνεννοηθή επέτυχε ν’ αποφυλακίση 232 κρατουμένους.
Κατά την συμπλοκήν εφονεύθησαν ο λοχαγός Ν. Παπανικολάου εκ Λαγκαδίων Γορτυνίας, ο στρατιώτης Σπ. Θέος, ο χωροφύλαξη Ηλίας Πετράκος, ο φύλαξ των φυλακών Α. Παγκράτης εκ Κερκύρας, ο εθνικόφρων υπόδικος Αντώνιος Στάγκος και ετραυματίσθησαν ο στρατιώτης Χρ. Πλιάσος εκ Παλαμά Καρδίτσης απαχθείς υπό των συμμοριτών και οι φύλακες Στυλ. Τσάτσος και Ι. Καρελόπουλος και ο υπόδικος Γ. Κοκονός.
Πολλοί των συμμοριτών είχον εισέλθει εις την πόλιν από ενωρίς, με την βοήθειαν κομμουνιστών και κομμουνιστριών της πόλεως και είχον καταλάβει διαφόρους επικαίρους θέσεις, η κυρία δε επίθεσις εξεδηλώθη αφού πρώτον κατεστράφησαν μηχανήματα του Ηλεκτρικού Εργοστασίου και η πόλις εβυθίσθη εις το σκότος. Τους συμμορίτας καταδιώκουν τμήματα «κυνηγών» και δυνάμεις στρατού αφιχθείσαι χθες εις Σπάρτην. Η επίθεσις, όπως μεταδίδει ο ανταποκριτής μας εκ Σπάρτης, έγινε κατόπιν επειγούσης διαταγής του Κομμουνιστικού Αρχηγείου Αθηνών, με σκοπόν την δημιουργία θορύβου και «εντυπώσεως» εις την Επιτροπήν καθώς και εις την αποστολήν Πόρτερ, ήτις ανεμένετο χθες εις την πρωτεύουσαν της Λακωνίας…».
«Εμπρός» 15.2.1947.
«Αντάρτες μπήκαν στη Σπάρτη»
« Η ένταση που παρουσίασε κατά τις τελευταίες ημέρες ο ανταρτοπόλεμος με τις εισόδους ομάδων ανταρτών στις πόλεις του Κιλκίς και της Νιγρίτας και στην κωμόπολη των Σαππών της Θράκης «την ομαδικήν στρατολογίαν εις ολοκληρον την Μακεδονία», τη συνδυασμένη επίθεση κατά της Υπάτης, Σπερχειάδας, Μακρακώμης και Δομοκού, τις κρούσεις κατά της Φλώρινας και της Δεσκάτης αποκορυφώθηκε χθες με την επίθεση και κατάληψη της Σπάρτης από αντάρτες του συγκροτήματος του Πάρνωνα. Η νέα αυτή μεγάλη επιχείρηση, που κατά τα τηλεγραφήματα των μοναρχικών εφημερίδων έληξε με επιτυχία των αντικειμενικών σκοπών της, είναι μιά ακόμη απάντηση στα κυβερνητικά επιχειρήματα ότι το αντάρτικο υφίσταται γιατί «γειτνιάζει με την Γιουγκοσλαβίαν, Αλβανίαν και Βουλγαρίαν εκ των οποίων ορμάται και ανεφοδιάζεται και όπου καταφεύγει μετά τας επιχειρήσεις…».
«Ριζοσπάστης» 15.2.1947.
« Κυβέρνηση Εμφυλίου Πολέμου»
« Η σημερινή δήλωση του κ. Πρωθυπουργού επισφραγίζει τον τερματισμό της κατευναστικής λογοκοπίας: « Η Κυβέρνησις είνε αποφασισμένη να θέση εις εφαρμογήν με ρυθμόν ταχύν και με ακλόνητον σταθερότητα το πρόγραμμά της , προς αμείλικτον αντιμετώπισιν της ανταρσίας».
Με κινητοποίηση όλων των δυνάμεων που διαθέτει, με ένταση και ολοκλήρωση των βίαιων και ανελεύθερων μέτρων, με γενίκευση του διωγμού του δημοκρατικού κόσμου, η Κυβέρνηση του Συνασπισμού της Δεξιάς θα προχωρήσει, ανάμεσα από τα αίματα και τα ερείπια, στην ολοκλήρωση του μοναδικού σκοπού για τον οποίο οι Άγγλοι την ανέβασαν στην αρχή: ΝΑ ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ. Και φυσικά θα συντριβεί. Συνδέοντας το όνομά της με την μεγαλύτερη αποτυχία και την ατιμότερη προδοσία της νέας ελληνικής ιστορίας».
«Ελεύθερη Ελλάδα», 18.2.1947.
Μακρόνησος: «Το μέγα σχολείον εθνικής αναμορφώσεως»
«… Την 19ην Φεβρουαρίου ο αρχηγός του ΓΕΣ Αντ/γος Βεντήρης Κ. , άμα τη αναλήψει της αρχής, εισηγήθη εις τον Υπουργόν των Στρατιωτικών Γεώργιον Στράτον την οργάνωσιν τριών στρατοπέδων: της Μακρονήσου δια τους στρατευσίμους, του Τρίκερι δια τους υπόπτους άνδρας και γυναίκας των εκκαθαριζομένων περιοχών, και των Γιούρων δια τους φυλακισμένους.
Η ίδρυσις του στρατοπέδου της Μακρονήσου υπήρξεν αναγκαία, διότι μικρόν ποσοστόν των προσκαλουμένων στρατευσίμων δεν παρείχεν εμπιστοσύνην ότι θα εξετέλει τας εντολάς τας οποίας επέτασσε το καθήκον προς το Έθνος.
Ούτω ιδρύθη η Μακρόνησος το μέγα σχολείον της εθνικής αναμορφώσεως, όπερ ευθύς εξ αρχής εχαρακτηρίσθη υπό των κομμουνιστών ως “νέον Νταχάου, ένθα βιαίως μετεστρέφοντο αι πεποιθήσεις και ησκείτο εκ συστήματος ωργανωμένη κακουργία”…».
Δημ. Γ. Ζαφειρόπουλου « Ο αντισυμμοριακός αγών 1945- 1949, σ. 211, Αθήνα 1956.
Αύριο: Εξαγγέλεται το Δόγμα Τρούμαν -Δολοφονία του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ Γιάννη Ζέβγου στη Θεσσαλονίκη.
