Είναι εξοργιστικό να παρακολουθεί κανείς την κυβερνητική υποκρισία για την κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια, με αφορμή το στημένο παζάρι, μεταξύ υπουργών, για τις προσλήψεις και τις διαθεσιμότητες (απολύσεις) των διοικητικών υπαλλήλων στα ιδρύματα.
Τα πανεπιστήμια σήμερα βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα κονδύλια είναι ελάχιστα, οι φοιτητές και οι γονείς τους πληρώνουν, με πολλούς τρόπους, για τη «δημόσια» Ανώτατη Εκπαίδευση, η ιδιωτικοποίηση των περισσοτέρων δομών των ιδρυμάτων προχωρά ή έχει ολοκληρωθεί, και, παράλληλα, τα κολέγια – εδώ και χρόνια – έχουν την ταμπέλα «πανεπιστήμιο» (με βάση τη σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία). Τα πανεπιστήμιο μετατρέπονται διαρκώς σε έναν μηχανισμό εξυπηρέτησης των επιχειρήσεων, για «παραγωγή» φθηνών εργαζομένων, που θα αλλάζουν δουλειά κι αντικείμενα ανάλογα με τα «κέφια» της «αγοράς».
Την ίδια περίοδο που συμβαίνουν όλα αυτά κάποιοι έχουν ανοίξει πάλι τη συζήτηση για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Δεν είναι η ΝΔ. Δεν είναι το ΠΑΣΟΚ. Αυτοί, άλλωστε, είναι δηλωμένοι υπερασπιστές των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά για λόγους πολιτικού κόστους δεν «πέρασαν» την αναθεώρηση του άρθρου 16.
«Το Ποτάμι δεν έχει θέσεις»…
Υπερασπιστής της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, τους τελευταίους μήνες, είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης και το κόμμα του, το Ποτάμι. Το θέμα έχει περάσει στα «ψιλά». Κυριαρχεί, άλλωστε, η άποψη πως το Ποτάμι «δεν έχει θέσεις». Η αλήθεια είναι πως σε πολλά ζητήματα δεν έχει επεξεργασμένες θέσεις, αλλά έχει τις βασικές αρχές, για να αντιγράψει τις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Πριν «θαυμάσουμε» τον Σταύρο Θεοδωράκη να επιχειρηματολογεί, σε προεκλογική του συγκέντρωση, γιατί «είναι αριστερό» να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από κείμενο του κόμματος του. Το Ποτάμι, πριν ένα μήνα, δημοσιοποίησε την πρόταση του για τα πανεπιστήμια και τονίζει: «Στην ανώτατη εκπαίδευση έγιναν κάποια νομοθετικά βήματα προς μια σωστή κατεύθυνση. Το πρόβλημα όμως στην Ελλάδα είναι πάντα η εφαρμογή των νόμων, ιδιαίτερα σε έναν ευαίσθητο χώρο, όπως είναι το Πανεπιστήμιο». Με λίγα λόγια αυτό που ζητάει το Ποτάμι από την κυβέρνηση είναι εφαρμογή του νόμου – πλαίσιο και όλων των ρυθμίσεων που διαμορφώνουν το Πανεπιστήμιο Α.Ε, δηλαδή το πανεπιστήμιο – επιχείρηση με φοιτητές – πελάτες. Ζητά να υλοποιηθούν πιο γρήγορα οι αλλαγές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στα πανεπιστήμια.
Στο ίδιο κείμενο τονίζεται χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα: «Απαντάμε χωρίς μισόλογα και λέμε ξεκάθαρα ότι είμαστε υπέρ της δυνατότητας ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων, με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος που ορίζει το κράτος ως αποκλειστικό πάροχο Ανώτατης εκπαίδευσης».
Δεν μας προκαλεί εντύπωση η χρήση του όρου «μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια». Αυτόν χρησιμοποιούν εκείνοι που ζητούν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τώρα, ας «απολαύσουμε» τον Σταύρο Θεοδωράκη να εξηγεί «τι είναι αριστερό» και τι δεν είναι.
Υ.Γ: «Χάνουμε» 20.000 φοιτητές από αραβικές χώρες, επειδή δεν έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια, υποστηρίζει ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ο τρόπος σκέψης θυμίζει περισσότερο επιχειρηματικό σχέδιο, παρά πρόταση για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Μπορεί η δημόσια και δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση, με ολοκληρωμένη μόρφωση για τους φοιτητές, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες και την εξέλιξη της επιστήμης , να είναι «παλιομοδίτικη» για τους «μοντέρνους» εκπροσώπους, στο Ποτάμι, αλλά εμείς θα επιμείνουμε: Η μόρφωση δεν είναι ευκαιρία. Είναι δικαίωμα. Τα δικαιώματα δεν πληρώνονται, κατακτιούνται.
