Το «κατέβασμα» αναρτήσεων με την αιτιολογία των «ψευδών πληροφοριών», από το Facebook, του Εργατικού Κέντρου και του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Φωκίδας, σχετικά με την απεργιακή κινητοποίηση των καθαριστριών του Νοσοκομείου Άμφισσας και με το κάλεσμα στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου καταγγέλλουν τα Διοικητικά Συμβούλια του ΕΚ και του Σωματείου.
Το ΕΚ Φωκίδας και το Σωματείο επισημαίνουν, επίσης, πως ανεπιτυχής στάθηκε και η προσπάθεια συναδέλφων «να στείλουν σε προσωπικό μήνυμα μέσω Facebook το κάλεσμα του Σωματείου σε συναδέλφους τους, αλλά αυτό περιέργως “δεν άνοιγε” για κανένα λόγο».
Αναδεικνύοντας τον πραγματικό ρόλο που παίζουν τα social media, αναφέρουν πιο συγκεκριμένα:
«Απ’ ό,τι φαίνεται στις σελίδες του Facebook υπάρχει άπλετος χώρος …
-
για να ξεπλένεται το κράτος δολοφόνος του Ισραήλ με τα αναρίθμητα fakenews από την ισραηλινή θηριωδία ενάντια στον παλαιστινιακό λαό,
-
για να ενοχοποιείται η αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και η λαϊκή αλληλεγγύη που εκφράζεται στον αγώνα του, σε όλον τον κόσμο
-
για να ξεπλένεται το ΝΑΤΟ και η ΕΕ για την εμπλοκή τους στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και τη συμμετοχή τους στον πόλεμο στην Ουκρανία και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο, με την ενεργό συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων με ευθύνη διαχρονικά των ελληνικών κυβερνήσεων,
-
για να αναπαράγονται οι παπάτζες της κυβέρνησης για την αύξηση του κατώτατου μισθού και τις τριετίες καπαμά,
-
για να συκοφαντούνται οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των φοιτητών, των αγροτών,
-
για να ρίχνουν λάσπη και να προσπαθούν να διασπάσουν τον αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ
αλλά … ΟΛΑ ΚΙ ΟΛΑ! Δεν υπάρχει χώρος για τους εργαζόμενους και τις διεκδικήσεις τους!
Αυτά…για να μην υπάρχουν αυταπάτες για την δημοκρατία που ξεχειλίζει από το ίντερνετ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως μας λιβανίζουν. Τα μέσα αυτά δε μπορούν να αποτελέσουν παράγοντα συλλογικής διαφώτισης των εργαζομένων και του λαού γιατί πολύ απλά ανήκουν σε επιχειρηματικούς κολοσσούς που έχουν συμφέρον όχι μόνο να εμπορεύονται τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών τους αλλά να κατευθύνουν την κοινή γνώμη ανάλογα με τις μερίδες του κεφαλαίου και των σχεδιασμών που θέλουν να εξυπηρετήσουν. Είναι γνωστή άλλωστε η “βιομηχανία” μαζικών επί πληρωμή “like” και “ακολούθων” και η δράση των διάφορων influencer.
Τα μέσα αυτά, το εργατικό κίνημα, τα συνδικάτα, μόνο συμπληρωματικά μπορούν να τα αξιοποιούν. Τίποτα δε μπορεί να υποκαταστήσει τις ζωντανές διαδικασίες, τη δράση, τη συζήτηση και τις παρεμβάσεις μέσα στους χώρους δουλειάς. Γι’ αυτό οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις τους δίνουν τα ρέστα τους προκειμένου η όποια αγανάκτηση να εκφράζεται μέσω του πατήματος ενός κουμπιού και όχι μέσα από τη συμμετοχή στα σωματεία και στο δρόμο του αγώνα.
Όλα αυτά τα χρόνια η ΕΕ και τα κράτη – μέλη διαμορφώνουν κάθε είδους “αυτόματους” μηχανισμούς λογοκρισίας ενώ στο πλαίσιο της “ψηφιοποίησης” – βασικού πυλώνα του Ταμείου Ανάκαμψης – τα σχέδια της ΕΕ προβλέπουν την αυτοματοποίηση με αλγόριθμους και τεχνητή νοημοσύνη του ελέγχου, της σήμανσης και του «κατεβάσματος» από το διαδίκτυο των “παραβατικών” έργων ή αναρτήσεων.
Οι κινήσεις αυτές μας πεισμώνουν, για να δώσουμε παραπάνω από αυτό που μπορούμε, για να ανέβει ο βαθμός προσφοράς μας, για να φτάσει η αλήθεια σε όλους τους εργαζόμενους, για να γίνουν πράξη οι σύγχρονες ανάγκες μας μέσα από το συλλογικό αγώνα».
