Η αλήθεια είναι πως η δήλωση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, για τον ένα χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη ήταν «προσεκτική», σε σχέση με παλιότερες δηλώσεις του.
«Προσεκτική»; Μάλλον έχουμε κακομάθει με τις προκλήσεις της κυβέρνησης (και για τα Τέμπη).
Ας συνειδητοποιήσει ο κύριος Μητσοτάκης για ποιο θέμα μιλούσε κι ας ξαναδιαβάσει αυτή του φράση:
«Είναι αλήθεια ότι ο χρόνος πάγωσε, την ώρα εκείνη, που ο τόπος συγκρούστηκε μετωπικά με τον χειρότερο εαυτό του. Ξέφυγε από τις ράγες τoυ, λυγίζοντας από το βάρος μιας κρυφής πραγματικότητας. Και, σε μία στιγμή, είδε το παρελθόν να παράγει το αδιανόητο στο παρόν».
Αλήθεια κύριε, Μητσοτάκη; «Ο τόπος συγκρούστηκε μετωπικά με τον χειρότερο εαυτό του»; Ο τόπος, γενικά και αόριστα το έπαθε αυτό;
Συγκρούστηκαν δύο τρένα και χάθηκαν 57 ζωές, συγκρούστηκαν δύο τρένα στα οποία θα μπορούσε να βρίσκεται ο καθένας μας! Κι αν θέλετε να κάνετε… παρομοιώσεις να μιλήσετε για τη «σύγκρουση» των εγκληματικών πολιτικών ευθυνών με τα κέρδη των εταιρειών που διαχειρίζονταν τον σιδηρόδρομο. Και δεν «συγκρούονται» γιατί έχουν κάτι να «μοιράσουν», αλλά γιατί αποτελούν εκρηκτικό μείγμα που φέρνει, καταστροφές, πυρκαγιές και θύματα! Τα θύματα αυτής της «σύγκρουσης» ήταν οι άνθρωποι που έχασαν τις ζωές τους. Από αυτή τη «σύγκρουση» κινδυνεύουν κι άλλες ανθρώπινες ζωές.
Τα άλλα για την «κρυφή πραγματικότητα» και το «παρελθόν», το «παρόν» και το «αδιανόητο» να τα αφήσετε για καμία ημερίδα «αριστείας».
Η οργή, κύριε Μητσοτάκη, υπάρχει ακόμα στη χώρα και δεν ξεπλένεται με τις διάφορες μορφές συγκάλυψης που προχωρά η κυβέρνηση σας.
«Καλύτερη δικαίωση για τη θυσία αυτών των παιδιών είναι να εξασφαλίσουμε ότι αυτό που έγινε στα Τέμπη δεν θα ξαναγίνει ποτέ στην χώρα μας», είχατε πει. Ύβρις!
Δεν τη διορθώσατε ποτέ αυτή τη δήλωση.
Για τη λέξη «θυσία» θα σας παραπέμψουμε (πάλι) στα λεξικά:
— Εκούσια προσφορά που συνεπάγεται προσωπικές υλικές ή πνευματικές στερήσεις, ηθικές παραχωρήσεις.
— Προσφορά προς κάποια ανώτερη δύναμη, θεότητα, που είχε λατρευτικό χαρακτήρα και συνοδευόταν από ορισμένη τελετουργία.
Κύριε Μητσοτάκη, να σας το ξαναπούμε: Οι νεκροί στα Τέμπη δεν «θυσιάστηκαν»! Δολοφονήθηκαν! Πρόκειται για έγκλημα.
Ναι, έγκλημα! Η λέξη που δεν χρησιμοποιήσατε ούτε σήμερα για τα Τέμπη.
