Ήταν στις 15 Φεβρουαρίου 1933, όταν στα γραφεία του υπό αριστερή διοίκηση Ενωτικού Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης (ΕΕΚΘ) που βρισκόταν στον 2ο όροφο του μεγάρου Σαλτιέλ, στη γωνία των οδών Ιουστινιανού και Βενιζέλου, απέναντι από το Καραβάν Σεράι, επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εργατική προεκλογική συγκέντρωση του Ενιαίου Μετώπου Εργατών και Αγροτών, του μετωπικού σχήματος με το οποίο το ΚΚΕ έπαιρνε μέρος στις βουλευτικές εκλογές της 5ης Μαρτίου 1933.
Τέτοιες ημέρες του Φεβρουαρίου 1937, το ενετικό φρούριο της Ακροναυπλίας, μετατρέπεται από τη δικτατορία Μεταξά σε φυλακή, με σκοπό να συγκεντρώσει εκεί τα στελέχη του ΚΚΕ, να απομονώσει τις χιλιάδες των εξόριστων κομμουνιστών που κρατούνταν στις φυλακές και τα ξερονήσια της εξορίας, από την ηγεσία τους -- του Σπύρου Κουζινόπουλου
Η δολοφονία του 19χρονου Άλκη Καμπανού την 1η Φεβρουαρίου 2022, από μία συμμορία άνανδρων φονιάδων, που υπό τον μανδύα του οπαδού έσπειραν τη βία και το θάνατο, μας οδηγεί να θυμηθούμε τη διαδρομή των ακροδεξιών συμμοριών στην πόλη -- του Σπύρου Κουζινόπουλου
Στις 2 Φεβρουαρίου 1942, ένα διπλό σαμποτάζ που σημειώνεται ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικές περιοχές της ανατολικής Θεσσαλονίκης κατά γερμανικών αυτοκινήτων, συνταράσσει τους υπερόπτες κατακτητές. Η είδηση για την ανατίναξη τριών τουλάχιστον στρατιωτικών αυτοκινήτων, από τη δυναμίτιδα που τοποθετούν κάτω από αυτά τολμηροί πατριώτες, κάνει το γύρο της Μακεδονίας, αναπτερώνοντας το ηθικό των υπόδουλων στους Ναζί Ελλήνων -- του Σπύρου Κουζινόπουλου
Ένα σχεδόν άγνωστο έγκλημα που διέπραξαν στα μαύρα χρόνια της Κατοχής οι Γερμανοί Ναζί και οι σύμμαχοί τους φασίστες Βούλγαροι κατακτητές, ήταν η σφαγή των κατοίκων της κοινότητας Νότια του νομού Πέλλας και των γύρω χωριών στα τέλη Ιανουαρίου και την 1η Φεβρουαρίου 1944, καθώς και η καταστροφή των οικισμών -- του Σπύρου Κουζινόπουλου
Ένας από τους τόπους κράτησης πολιτικών αλλά και ποινικών κρατουμένων στη Θεσσαλονίκη από τα χρόνια του μεσοπολέμου αλλά και αργότερα, μετά την απελευθέρωση από τη Γερμανική Κατοχή, ήταν οι “Νέες Φυλακές” Θεσσαλονίκης που λειτουργούσαν στην οδό Κασσάνδρου συμπληρωματικά με τις φυλακές Επταπυργίου.
Ένα σχεδόν άγνωστο γεγονός της περιόδου της Κατοχής, ήταν η ιστορία με το τάγμα των Τουρκεστάνων στρατιωτών του γερμανικού στρατού που στρατοπέδευε στην περιοχή των κοιμητηρίων της Νέας Μηχανιώνας και πολλοί από αυτούς στη συνέχεια διέφυγαν και κατατάχθηκαν αντάρτες στον ΕΛΑΣ.
Ένας ακούραστος εργάτης της πέννας, λογοτέχνης και κοινωνικός παράγοντας Νίκος Παπαπερικλής, και ο οποίος υπήρξε στις οκτώ δεκαετίες της ζωής του υπόδειγμα ήθους, εργατικότητας, αξιοπρέπειας και κυρίως, συνεισφοράς και αγώνων για μία πιο δίκαιη κοινωνία και μία Ελλάδα δίχως αφέντες και «προστάτες». Μετά τη μεταπολίτευση, μέχρι το θάνατό του, στις 22 Ιανουαρίου 1988, υπέγραφε το χρονογράφημα του «Ριζοσπάστη», ως «Νίκος Φιλικός». -- του Σπύρου Κουζινόπουλου
Πριν 77 χρόνια, στις 19 Ιανουαρίου 1947, βυθίζονταν στα παγωμένα νερά του Νότιου Ευβοϊκού το επιβατικό ατμόπλοιο «Χειμάρα» που είχε ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη. Ένας από τους ελάχιστους επιβάτες που σώθηκαν, ήταν ο κατοπινός δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Ντίνος Κοσμόπουλος. Το ναυάγιο του «Χειμάρα», αποκλήθηκε ο «Τιτανικός» της ελληνικής ακτοπλοϊας -- του Σπύρου Κουζινόπουλου
Ένα από τα στελέχη του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης που συνέβαλαν αποφασιστικά στην απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί, στις 30 Οκτωβρίου 1944, βοηθώντας με όλες του τις δυνάμεις να διατηρηθούν η ηρεμία και η ασφάλεια στην πόλη και να αποτραπούν πράξεις αντεκδίκησης από τους συγγενείς των θυμάτων της κατοχής, ήταν ο μοίραρχος της χωροφυλακής Θωμάς Βενετσανόπουλος, διοικητής της Εθνικής Πολιτοφυλακής Θεσσαλονίκης
Λίγη ώρα πριν ο κόσμος αποχαιρετίσει το έτος 1950 για να υποδεχθεί το 1951, η Γενική Ασφάλεια Θεσσαλονίκης εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό στην πόλη για να συλλάβει τα μέλη ενός ..... "σατανικού δικτύου κατασκόπων", όπως διατείνονταν, επικεφαλής του οποίου ήταν ένας 23χρονος νέος από το Παγκράτι Αθηνών, ο Νίκος Νικηφορίδης, και μέλη του καμιά εικοσαριά Θεσσαλονικείς μαθητές, οι περισσότεροι από αυτούς με κοντά παντελόνια -- του Σπύρου Κουζινόπουλου
Ένα αποκρουστικό έγκλημα που διέπραξαν οι Γερμανοί κατακτητές στη Θεσσαλονίκη και μάλιστα ενάμισι χρόνο πριν τη δολοφονία των 101 αγωνιστών στο Ντουντουλάρ (Διαβατά), ήταν η ομαδική εκτέλεση, στις 30 Δεκεμβρίου 1942,στο «Κόκκινο Σπίτι» της Τριανδρίας (όπου σήμερα το «Θέατρο Γης»), 45 πατριωτών, οι περισσότεροι των οποίων ήταν κομμουνιστές εξόριστοι από τη δικτατορία Μεταξά και μέχρι το 1942 στο ξερονήσι της Ανάφης και μεταφέρθηκαν από τους χιτλερικούς κατακτητές στου «Παύλου Μελά» τον πρώτο καιρό της εισβολής τους στη χώρα μας.
Πως οι Άγγλοι (ΔΕΝ) απελευθέρωσαν την πρωτεύουσα της ελληνικής Μακεδονίας -- του Σπύρου Κουζινόπουλου
Ένα σημαντικό γεγονός που είχε συνταράξει τη χώρα κατά την προδικτατορική περίοδο, ήταν η ανατίναξη της λέσχης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη Σερρών που βρίσκονταν σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης, στη συμβολή των οδών Παναγή Τσαλδάρη και Ιθάκης, δίπλα σχεδόν στην κεντρική πλατεία Κρονίου τα ξημερώματα της Τρίτης 7 Δεκεμβρίου 1965
Η Θεσσαλονίκη στα μαύρα χρόνια της ναζιστικής Κατοχής