Από το κακό στο χειρότερο πηγαίνουν πλέον η Ν.Δ. και η συγκυβέρνηση καθώς με καταιγιστικό ρυθμό σωρεύουν απίστευτο όγκο πολιτικών λαθών και δημιουργούν την αίσθηση ότι το κυβερνητικό «μαγαζί» έχει βαρέσει διάλυση.
Οι αλλεπάλληλες επικοινωνιακές ήττες της κυβερνητικής εκπροσώπου, οι οποίες κορυφώθηκαν με τη δήλωσή της περί επενδύσεων στα ακίνητα και την ανακολουθία ως προς το «πόθεν έσχες» της, η ευθεία λογοκρισία στη ΝΕΡΙΤ που ξεσήκωσε και έδιωξε δικούς της ανθρώπους από τη διοίκησή της, η απίστευτη πρωθυπουργική αντίδραση στο σατιρικό πρωτοσέλιδο του «Ποντικιού» ήταν μερικά μόνο από τα γεγονότα που κατέδειξαν τον κυβερνητικό πανικό.
Ύστερα μάλιστα από τις διαρκείς παλινδρομήσεις και την ανικανότητα πολιτικής διαχείρισης της «βόμβας» του ΕΝΦΙΑ ήρθε ως τελικό χτύπημα η εμφάνιση του Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, στην οποία ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε αυτό που έχουμε εδώ και ενάμιση μήνα… προφητεύσει: ότι η αξιωματική αντιπολίτευση αποφάσισε να διεκδικήσει μεγάλο κομμάτι του λεγόμενου «μεσαίου χώρου» εκδιώκοντας τη Ν.Δ. από παραδοσιακά εκλογικά της οχυρά.
Η πρόθεση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι λογική και απολύτως αναμενόμενη στον βαθμό που μια ευρεία νίκη σε εθνικές εκλογές προϋποθέτει την κατάκτηση αυτού του χώρου, ο οποίος μπορεί σε έναν βαθμό να καταστρέφεται οικονομικά, αλλά δεν έχει δώσει δείγματα μαζικής ιδεολογικής μεταστροφής προς τα αριστερά. Συνεπώς, όποιος θέλει την ψήφο του πρέπει να μιλήσει στη γλώσσα του. Έτσι εξηγούνται και η σταδιακή άμβλυνση του πολιτικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ και η απάλειψη παλαιότερων «ακραίων» διατυπώσεων.
Στη φάση που διανύουμε, πάντως, το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται κυρίως στη διεισδυτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα στον «μεσαίο χώρο», η οποία μένει να αποδειχθεί πόσο δυναμική μπορεί να γίνει, αλλά στη διάχυτη ανικανότητα της Ν.Δ. και εν γένει της συγκυβέρνησης να διατηρήσει τα παραδοσιακά της ερείσματα σε αυτόν.
Μπορεί ο ΕΝΦΙΑ να αποδείχθηκε ο καταλύτης για την ξέφρενη κυβερνητική κατρακύλα σε επίπεδο δημοσκοπήσεων και εκλογικής επιρροής, αλλά η καταστροφή αυτού του χώρου είναι βαθύτερη και όλοι αντιλαμβάνονται ότι θα έχει μόνιμα χαρακτηριστικά. Η εικόνα μάλιστα θα ολοκληρωθεί με το νέο ασφαλιστικό, το οποίο αναμένεται να προκαλέσει σοβαρότατο ρήγμα στη σχέση της κυβέρνησης με δύο εκατομμύρια ασφαλισμένους και συνταξιούχους.
Το ότι ο νέος ασφαλιστικός νόμος πρέπει – σύμφωνα με το Eurogroup της περασμένης Παρασκευής – να περάσει πριν από τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και τις εθνικές εκλογές τον καθιστά πολύ σημαντικό ρυθμιστή του πολιτικού κλίματος.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τον επόμενο προϋπολογισμό και το σύνολο των άλλων εκκρεμοτήτων – μεταξύ των οποίων η επιδείνωση στα εργασιακά – που η κυβέρνηση αυτή υποχρεούται να «ρυθμίσει» πριν πάει σε εκλογές, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε με έναν αρκετά αξιόπιστο τρόπο τον πανικό που διακατέχει τους κυβερνητικούς σε όλα τα επίπεδα.
Τη μισή απόσταση προς τη συντριβή της η κυβέρνηση την έχει ήδη διανύσει μόνη της. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά του το ευκολότερο μέρος της δουλειάς: να τη μεγιστοποιήσει μειώνοντας την ψήφο προς τα διάφορα πολιτικώς ανύπαρκτα ψηφοδέλτια και δηλώνοντας έτοιμος να προσελκύσει ψηφοφόρους που δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέχρι χθες «ζωτικό χώρο» του. Να μετατρέψει δηλαδή την αρνητική ψήφο σε θετική. Σε ποιον βαθμό μπορεί να τα καταφέρει θα το δούμε τους επόμενους μήνες.
* Ο Σταύρος Χριστακόπουλος είναι διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Το Ποντίκι»
