Γίνεται να μιλήσει κανείς για το πρόβλημα της στέγης για τις λαϊκές οικογένειες, για την κερδοσκοπία πάνω στην στοιχειώδη ανθρώπινη ανάγκη της στέγασης και να μην αναφερθεί καθόλου στα κόκκινα δάνεια και τις πολιτικές που έσπρωξαν τα νοικοκυριά στα νύχια της κορακιών (τράπεζες, fund κλπ), για την καθήλωση μισθών και συντάξεων, για την ακρίβεια που εξαφανίζει το εισόδημα, για την κατάργηση του ΟΕΚ, για τις ανύπαρκτες φοιτητικές εστίες;
Κανονικά δεν γίνεται!
Αλλά όταν συνομιλούν τα κόμματα που δημιούργησαν όλη αυτή την κατάσταση, ώστε να θησαυρίζουν τα real – estate και τα λαϊκά νοικοκυριά να αδυνατούν να συντηρήσουν το σπίτι τους – είτε νοικιασμένο είτε αγορασμένο – τότε, ναι, γίνεται τα παραπάνω να μην μπουν στην κουβέντα.
Κατά τη συζήτήση της Επίκαιρης Ερώτηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκη προς τον Κ. Μητσοτάκη, στην «Ώρα του πρωθυπουργού» στη Βουλή, σχετικά με τη «στεγαστική κρίση», ο Κ. Μητσοτάκης κατ’ αρχήν αρνήθηκε την επιβολή «πλαφόν στα ενοίκια», χαρακτηρίζοντάς την «πολιτικές που διαστρεβλώνουν την αγορά».
Αλίμονο… η αγορά και το αόρατο μεν, αρπατικό δε χέρι της, δεν πρέπει να στενοχωρηθεί.
Εκανε λόγο για «μεγάλο πρόβλημα στέγασης» που αναγκάζει νέους να μένουν με τους γονείς τους και «επιχειρήσεις να μην μπορούν να στεγάσουν εργαζόμενους» (!), γεγονός που «καθυστερεί την ανάπτυξη»! Ισχυρίστηκε ότι παρότι η βραχυχρόνια μίσθωση περιορίζει τον αριθμό κατοικιών για μακροχρόνια μίσθωση «τόνωσε την αγορά ακινήτων», ενώ καυχήθηκε ότι «η golden visa έχει φέρει πάνω από 2 δισ. στη χώρα». Σχετικά με τις πολιτικές ανακούφισης του προβλήματος ο πρωθυπουργός αναμάσησε το γνωστό επιχείρημα της «έλλειψης δημοσιονομικού χώρου», το οποίο αφορά μόνο τις λαϊκές ανάγκες.
Παράδεχθηκε ότι “το ύψος των μισθωμάτων έχει αυξηθεί κατά 40% σε σχέση με το 2018. Είναι η άλλη όψη του προβλήματος που αντιμετωπίζαμε πριν από μια δεκαετία, της πλήρους κατάρρευσης της αγοράς ακινήτων» στην αρχή της δεκαετούς κρίσης” για να συμπληρώσει προκλητικά και στο πνεύμα της κτηνώδους αγοράς ως αυτό που είναι κόστος για κάποιον -και ζημιώνει δηλαδή τους ενοικιαστές- είναι όφελος για κάποιον άλλον, αυτόν που μισθώνει το ακίνητο”!
Ξεκαθάρισε πως κυριότερο μέλημά του αποτελεί ο στόχος της «δημοσιονομικής ισορροπίας» τονίζοντας την ανάγκη να συνειδητοποιούμε το «οικονομικό αποτύπωμα που θα αφήσει κάθε μέτρο» και να μην «επηρεάζονται τα πρωτογενή πλεονάσματα», «αδιαπραγμάτευτος στόχος» της κυβέρνησης.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε προγράμματα-ψίχουλα της κυβέρνησης όπως η επιδότηση ενοικίου.
Μάλιστα δεν ντράπηκε να αναφερθεί και στο πρόγραμμα “Σπίτι μου ” σαν να μην είχε συμβεί ποτέ η αδιανόητο σώου με το ζευγάρι στο Γαλάτσι!
Ανήγγειλε «σημαντική αύξηση του ορίου για επενδύσεις golden visa σε περιοχές που υπάρχει πρόβλημα με τα ενοίκια», δηλαδή σε αστικά κέντρα και νησιά, αλλά χαμηλό όριο σε περιοχές που δεν υπάρχει οικιστική πίεση, όπως π.χ. στην Πέλλα ή στην Κοζάνη που «θέλουμε να δημιουργήσουμε ζήτηση».
