Μια «συγγνώμη» και ορισμένες εξηγήσεις του Στ. Κασσιμάτη και της «Καθημερινής»:
Για να αντιληφθεί κανείς τι δεν κατάλαβε ο Στ. Κασσιμάτης και η «Καθημερινή» φτάνει να δει την αθλιότητα που διατυπώνεται σε λίγες λέξεις μιας λεζάντας:
Για να αντιληφθεί κανείς την ποιότητα της «συγγνώμης» του Στ. Κασσιμάτη και της «Καθημερινής» καλό είναι να γνωρίζει τα «πονήματα» του για ορισμένα ζητήματα:
Η «Καθημερινή» αντιγράφει τη Χρυσή Αυγή και μαλώνει τη Νέα Δημοκρατία
Ο κυριλέ χρυσαυγιτισμός για τον Νίκο Τεμπονέρα
Χρήσιμο είναι, επίσης, να ξέρει ότι ο Στ. Κασσιμάτης έχει γράψει, στην «Καθημερινή» πάλι, το κείμενο αυτό:
«Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία»
Ο «κυριλέ» χρυσαυγιτισμός και ο «σεμνός» φασισμούλης είναι η αφετηρία εκδηλώσεων μισανθρωπίας η οποία καμώνεται την «καυστική» πολιτική κριτική. Στη συνέχεια αποδίδονται άλλοτε στην «αφέλεια» (όπως στην περίπτωση της «συγγνώμης» στον Γ. Κατρούγκαλο) και άλλοτε στην «αστοχία» και στην «ισορροπία του γέλιου και της ενόχλησης που προκαλεί».
Η δεύτερη περίπτωση αφορά μια άλλη «συγγνώμη» που ζήτησε ο Στ. Κασσιμάτης.
Και κάπως έτσι ήρθε, μετά από την κατακραυγή, ο «σεμνός» φασισμούλης μιας ακόμα «συγγνώμης» για ένα κείμενο στη «ναυαρχίδα» «Καθημερινή».
