Ένα τσιγάρο δρόμος. Μια απόσταση ωστόσο με τους συμβολισμούς, τις φορτίσεις της και τις ταξικές της διαφοροποιήσεις. Μια απόσταση που σαν τη διανύσεις βλέπεις τον κόσμο με άλλο μάτι. Αλλάζουν οι γείτονες, αλλάζει ο περιβάλλων χώρος, αλλάζουν οι συμπεριφορές. Έτσι όπως συμβαίνει, όταν ξαφνικά από μια πολυκατοικία, εκεί στο τέρμα στα Λιόσια, βρεθείς ξαφνικά στο πευκόφυτο περιβάλλον του Ψυχικού. Τα μόνα «παπάκια» που διασχίζουν εδώ τους δρόμους είναι των «ντελίβερι»… Κατά τα λοιπά, από τον κυρ-Λευτέρη, τον εβγατζή, βρίσκεσαι συνομιλητής τού γείτονος πρέσβη, είτε του παρακείμενου βιομηχάνου.
Η απόσταση αυτή φαίνεται να επηρεάζει και να ανησυχεί την Κουμουνδούρου. Καθότι σ΄ αυτό το ταπεινό Πολιτικό Γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ, που στις εξοντωτικές συνεδριάσεις των επιτροπών την έβγαζαν με σουβλάκια από του Σάββα, κι άντε μια ψιλοκομμένη πατσά στην αγορά, κάποιοι αισθάνονται απελπιστικά μόνοι. Είναι αυτοί που ξημεροβραδιάστηκαν για να επεξεργαστούν προγράμματα της επικείμενης διακυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ. Προγράμματα για το Μνημόνιο, προγράμματα για τον Πολιτισμό,προγράμματα για την Οικονομία, προγράμματα για τα ΜΜΕ και την ΕΡΤ.
Και τώρα, που διανύθηκε η απόσταση μέχρι την Ηρώδου Αττικού,τρίβουν τα μάτια τους και χτυπάνε τον κώλο τους κάτω.
Ολόκληρες συνάξεις έκανε η Επιτροπή Πολιτισμού στην Αλκυονίδα και τώρα διαπιστώνει πως δεν ενδιαφέρει πια η γνώμη της. Όπως επίσης συμβαίνει με το στέλεχος του κόμματος, που του ζητήθηκε να επεξεργαστεί το Πρόγραμμα για την ΕΡΤ και ξαφνικά ενεφανίσθη…Ταγματάρχης. Και πριν από τον Ταγματάρχη βολιδοσκοπήθηκε κοτζάμ καθηγητής, ο κ. Πλοιός, ο οποίος απεδέχθη τη θέση, αλλά ξαφνικά τον… άδειασαν. Κι εκεί που είχαν στοχοποιήσει γνωστό τραπεζίτη, ξαφνικά είδαν να προωθούνται κοντά του για να τον στηρίξουν στελέχη άσχετα με το Κόμμα!
Παράξενα συμβαίνουν. Και τούτο γιατί δεν πήραν κάποιοι στα σοβαρά την δύναμη που έχουν τα ισχυρά λόμπι στον τόπο. Είναι αυτοί οι «μπλοκάκηδες» που τον εξουσιάζουν και ήξεραν πολύ νωρίτερα από τον Τσίπρα ότι μια μέρα ο Τσίπρας θα γίνει Πρωθυπουργός!
Έτσι, αδίκως εντυπωσιάστηκαν κάποιοι στην Κουμουνδούρου, όταν ο Πρωθυπουργός έγινε προνομιακός…συνομιλητής του κ. Χατζηνικολάου κι από κοντά ολόκληρη η κυβέρνηση, την οποία ο καλός συνάδελφος δηλώνει με έπαρση ότι την…ανακρίνει! Όρος δημοσιογραφικά αδόκιμος, δεδομένου ότι δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι η…ανάκριση.
Και βέβαια, μη λησμονούμε ότι το Star ανήκει σε μια από τις πλέον ισχυρές οικογένειες του τόπου. Εκεί λοιπόν επέλεξε να «ανακρίνεται» ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ, με αποτέλεσμα, προϊόντος του χρόνου, να αποκτήσει κι έναν ακόμα ισχυρό σύμμαχο, τον κ. Τράγκα!
Τρίβανε τα μάτια τους στην Κουμουνδούρου με τον Ταγματάρχη. Καθ όσον ήταν, κι ίσως παραμένει διευθύνων σύμβουλος του ιστότοπου που δημοσίευσε το γνωστό έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδος, το οποίο είχε προωθήσει ο συνεργάτης του κ. Στουρνάρα και το οποίο περιέγραφε μια εικόνα, σε φόντο φαιό, της χώρας. Ένας ιστότοπος , για τον οποίο έχει γραφεί ότι έχει συμβάλλει η κυρία Λάτση!
Το δε εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι ενώ βουλευτές και Κουμουνδούρου διαμαρτυρήθηκαν εντονότατα, η Ηρώδου Αττικού, ήγουν το Μαξίμου, τους έγραψε κανονικά. Για να φτάσει στο φινάλε, να δηλώσει ο αξιότιμος κ. Βαρουφάκης ότι με τον κ. Στουρνάρα, έχουν φάει ψωμί κι αλάτι…
Όλα αυτά έχουν ίσως κάποια σημασία. Εκτός κι αν αποδοθούν σε αφέλειες νεοφώτιστων, που δεν ήξεραν ποιο είναι το τοπίο στην Ελλάδα και ποιοι είναι αυτοί που διαφεντεύουν αιώνες τώρα αυτό τον τόπο. Ίσως αυτά θα μπορούσαν να παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρον για την ψυχολογία κάθε ανερχόμενου πολιτικού. Ίσως θάχε σημασία να γνωρίζει κάθε ανερχόμενος πολιτικός ότι την εξουσία δεν την κερδίζει, του εκχωρείται..Και δυστυχώς δεν τού εκχωρείται μόνον από το Λαό. Γι αυτό πρέπει νάναι πάντα έτοιμος, με την πρώτη ευκαιρία ν΄ αφήσει πίσω του τ΄ ανάκτορο του Μαξίμου και να επιστρέψει στην Κουμουνδούρου γιατί εκεί ξέχασε ότι είναι οι ρίζες του. Και, κυρίως, όταν ανήκεις στη Αριστερά πρέπει να γνωρίζεις ότι η εξουσία δεν σου εκχωρείται, μόνο όταν την κατακτάς με πράξεις επαναστατικές. Διαφορετικά πολύ σύντομα, θα αποκτήσεις συμμάχους τους ταξικούς σου εχθρούς.
Ώρα λοιπόν, κάποιοι ενθουσιώδεις να φορέσουν τη γραβάτα. Γιατί πλέον το να μην φοράς γραβάτα όταν οι πράξεις σου το επιβάλουν, τότε είναι ένας φτηνός λαϊκισμός. Το να μου πετάξεις το κουστουμάκι του Βάρδα και να μου βάλεις γραβάτα με κοστούμι…Αρμάνι. Ε χέστηκε η φοράδα στ΄ Αλώνι!
Στο κάτω κάτω τής γραφής κι ο τελευταίος προλετάριος έχει μια γραβάτα από του Παγώνη για κάθε..περίσταση!