Σε ηλικία 92 ετών έφυγε από τη ζωή, στις 18 Ιούνη 2024, η μεγάλη Γαλλίδα ηθοποιός Ανούκ Εμέ μετά από μια σπουδαία καριέρα επτά δεκαετιών κατά τις οποίες ήταν αφοσιωμένη στην τέχνη της. Οι διαχρονικές ερμηνείες της, το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της και η απαράμιλλη ομορφιά της την κατέστησαν εμβληματική μορφή του γαλλικού και του διεθνούς κινηματογράφου.
Αξέχαστη στο πλευρό του Μαστρογιάνι στην «Dolce Vita» του Φελίνι, στο «A Leap in the Dark» του Μπελόκιο, στο «Ένας άντρας και μια γυναίκα» του Λελούς. Η σαγηνευτική ερμηνεία της το 1966 στην ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη της χάρισε αναγνώριση διεθνώς και της έδωσε μια υποψηφιότητα για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Η Ανούκ Εμέ, το πραγματικό όνομα της οποίας ήταν Φρανσουάζ Ντρεϋφύς είχε γεννηθεί στις 27 Απρίλη 1932 στο Παρίσι, έγινε διάσημη σε όλο τον κόσμο ως συμπρωταγωνίστρια με τον Ζαν-Λουί Τρεντινιάν στη μυθική ταινία του Κλοντ Λελούς «Ένας άνδρας και μια γυναίκα», που κέρδισε το 1966 το Χρυσό Φοίνικα.
Για το ρόλο αυτό είχε τιμηθεί με τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού και με υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Η Ανούκ Εμέ γύρισε ταινίες με τα μεγαλύτερα ονόματα του γαλλοϊταλικού κινηματογράφου: Ζακ Ντεμί («Λόλα»), Φεντερίκο Φελίνι («Ντόλτσε βίτα» και «Οκτώμισι»), Μάρκο Μπελόκιο, Ζακ Μπεκέρ ή Αντρέ Καγιάτ, ο οποίος την έκανε γνωστή το 1949 με τους «Εραστές της Βερόνα».
Τελευταία εμφανιζόταν όλο και λιγότερο. Ωστόσο είχε κάνει μια συγκινητική επιστροφή το 2019 στις Κάννες ώστε να ξανασχηματισθεί το μυθικό ζευγάρι του «Ένας άνδρας και μια γυναίκα» σε μια συνέχεια που γύρισε ο Κλοντ Λελούς με τίτλο «Τα καλύτερα χρόνια μιας ζωής».
Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας της είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με εξαιρετικούς σκηνοθέτες όπως ο Φελίνι, ο Ντεμί και ο Τεσινέ, που ανέδειξαν την ερμηνευτική της δεινότητα σε ένα ευρύ φάσμα ρόλων σε διαφορετικά είδη ταινιών.
Από ρομαντικά δράματα και αστυνομικά θρίλερ μέχρι κωμωδίες προσέδιδε βάθος και αυθεντικότητα σε κάθε χαρακτήρα που ενσάρκωνε. Έκανε επιτυχώς τη μετάβαση στο θεατρικό σανίδι συμμετέχοντας σε παραγωγές που έτυχαν μεγάλης αποδοχής από τους κριτικούς.
Είχε κερδίσει πλήθος διακρίσεων και πολλές υποψηφιότητες για Σεζάρ. Από το Φεστιβάλ των Καννών τιμήθηκε για το σύνολο του έργο της το 2009.
Παντρεύτηκε τέσσερις φορές. Ήταν είδωλο της μόδας με τις στυλιστικές επιλογές της να εμπνέουν τις σύγχρονες τάσεις της μόδας.
Το έργο της συνεχίζει να επηρεάζει γενιές ηθοποιών και ηθοποιών, αφήνοντας μια διαρκή κληρονομιά στον κόσμο του κινηματογράφου.
