Για πρώτη φορά διαμορφώνεται ένα κεντρικό «καρτέλ» στο οποίο συμμετέχουν δεκάδες επιχειρήσεις από όλη την Ευρώπη, με στόχο την αγορά του φυσικού αερίου, προκειμένου να παρακαμφθεί ο… ρωσικός σκόπελος, που πέρυσι είχε σοβαρές συνέπειες και αναταράξεις στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λόγος, μάλιστα, που η «καρτέλ» μπαίνει σε εισαγωγικά είναι διότι τυπικά δεν θα λειτουργεί ως τέτοιο, δηλαδή, δεν θα είναι κεντρικός προμηθευτής φυσικού αερίου, αλλά κεντρικός… αγοραστής!
Τι έχει γίνει, λοιπόν; Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού είδε τα… σκούρα κατά τον περσινό χειμώνα, φέτος αποφάσισε να λάβει μέτρα για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα στην αγορά του φυσικού αερίου. Σε αυτό το πλαίσιο έφτιαξε, μέσω του μηχανισμού AggregateEU της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην οποία μπορούν να συμμετέχουν εταιρείες-αγοραστές φυσικού αερίου οι οποίες θα συνδεθούν με τους αντίστοιχους πωλητές. Η δημιουργία αυτής της δεξαμενής αγοραστών φυσικού αερίου έχει (θεωρητικό) σκοπό την τιθάσευση των υψηλών τιμών του αερίου.
Από τη στιγμή που ο μηχανισμός AggregateEU θα ανταποκρίνεται στη συλλογική ζήτηση στην Ε.Ε., οι συμμετέχουσες εταιρείες θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις με τους προμηθευτές σχετικά με τους συμβατικούς όρους για την αγορά και παράδοση του φυσικού αερίου. Η Επιτροπή, ωστόσο, δεν θα διαδραματίσει κανέναν ρόλο στις διαπραγματεύσεις.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά από δημοσιεύματα, οι εν λόγω συμφωνίες αναμένονται πριν από το καλοκαίρι, ενώ οι διαδικασίες για περαιτέρω προσφορές θα διεξάγονται σε τακτική βάση, κάθε δύο μήνες. Η δυνατότητα εγγραφής στον μηχανισμό AggregateEU παραμένει ανοιχτή. Ετσι, μέχρι στιγμής 67 εταιρείες έχουν εγγραφεί, ενώ άλλες βρίσκονται στη διαδικασία εγγραφής. Επιπλέον, 11 εταιρείες είναι έτοιμες να παρέχουν υπηρεσίες ως κεντρικός αγοραστής ή αντιπρόσωπος.
Αν και η αγορά αερίου από τις εταιρείες είναι εντελώς εθελοντική, την ίδια στιγμή τα κράτη-μέλη της ΕΕ πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι τοπικές εταιρείες υποβάλλουν τη ζήτησή τους για ένα ισοδύναμο του 15% των υποχρεώσεων πλήρωσης της αποθήκης αερίου κάθε κράτους-μέλους, όπως ορίζεται στον κανονισμό για την αποθήκευση αερίου, που αντιπροσωπεύουν περίπου 13,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. (Άρα, όχι και τόσο… εθελοντική).
Τώρα, το τρικ σε όλη αυτήν την ιστορία είναι προφανές. Ενώ επισήμως αυτή η κοινοπραξία… αγοραστών δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με την αυστηρή έννοια «καρτέλ», εντούτοις, οι αγοραστές αυτοί, στη συνέχεια, θα πωλούν στα κράτη και στα νοικοκυριά το φυσικό αέριο που αγόρασαν. Κάπως έτσι, λοιπόν, θα διαμορφωθεί ένα ευρωπαϊκό υπερ-καρτέλ αγοραστών ή για την ακρίβεια μεσαζόντων εταιρειών, που θα εξακολουθούν να έχουν στα χέρια τους τη ροή του αερίου στην Ε.Ε., με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής -η οποία κατά τα άλλα «χτυπάει» τα καρτέλ!
