Το σχέδιο «ασφαλείας» για τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, δηλαδή το σχέδιο αυταρχισμού, επιβολής απόλυτης πειθαρχίας και καταστολής του φοιτητικού κινήματος της χώρας ανέπτυξε σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου ο Κυρ. Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με υπουργούς και τους Πρυτάνεις των ΑΕΙ. Επανέφερε για μία ακόμη φορά το σενάριο της “ανομίας”, αφού αυτή είναι βολική εκδοχή της κυβέρνησης προκειμένου να καταστείλει τις δυναμικές κινητοποιήσεις των φοιτητών για το χάλι των υποδομών στα Πανεπιστήμια, την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίησης της γνώσης, αλλά και τις μπίζνες που κάνουν τα Ιδρύματα τους με το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απείλησε ωμά τους πρυτάνεις λέγοντας ότι «θα υπάρχουν κυρώσεις, θα μπορούν να φτάνουν και μέχρι την έκπτωση του ρόλου τους για εκείνους τους πρυτάνεις και διοικήσεις που δεν θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις», υπογραμμίζοντας ότι «η γνώση συνεπάγεται την ελευθερία, κι αυτή με τη σειρά της τη νομιμότητα. Πιστεύω ότι συμφωνούμε όλοι ότι δεν μπορούμε να ανεχτούμε ένα περιβάλλον στο οποίο οποιοσδήποτε φοιτητής ή καθηγητής νιώθει όμηρος του τραμπουκισμού και της βίας» είπε.
Και συνέχισε στο ίδιο μοτίβο: “Δεν μπορεί πια οι μειοψηφίες να είναι οι μπράβοι των πανεπιστημίων. Και όπου σημειώνεται παρανομία, δεν μπορεί να υπάρχει ασυλία. Αποτελεί μονόδρομο… Ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τον ρόλο που του αναλογεί. Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Τώρα είναι η ευκαιρία – οριστικά και αμετάκλητα», είπε.
Στο πλαίσιο αυτό, κάλεσε τους πρυτάνεις να παρουσιάσουν τον σαφή προγραμματισμό τους για την κατάρτηση ή την επικαιροποίηση των σχεδίων ασφαλείας των ιδρυμάτων μέχρι το τέλος Ιουλίου, και ζήτησε τη σύνταξη των εσωτερικών κανονισμών μέσα στο 2025 και τη θέσπιση πειθαρχικού συμβουλίου ανά τομέα, για να υπάρχουν αυτόματες κυρώσεις σε όποιον παρανομεί.
Εννοείται πως ο “άριστος” όταν μιλάει για “μειοψηφίες” και “μπράβους των Πανεπιστημίων”, εννοεί τους αγωνιζόμενους φοιτητές. Εξάλλου, οι μόνες διώξεις που έχουν εφαρμοστεί μέχρι τώρα στα ελληνικά Πανεπιστήμια, δεν έχουν σχέση με την πάταξη της «ανομίας», αλλά με την καταστολή των αγώνων, με διώξεις συνδικαλιστών που βγαίνουν μπροστά για τα δικαιώματα όλων των φοιτητών.
