
Ο,τι τότε μας έμαθε ο Εβρος, μας το ξαναμαθαίνουν μετ' επιτάσεως, οι νεκρές γυναίκες στη Λέσβο, ο άγνωστος αριθμός ακόμα νεκρών στα Κύθηρα και κυρίως το παιδί... εκείνο το παιδί...
Το θέμα είναι το εξής: όταν μία αρχαιολογική έκταση για διάφορους λόγους (κοινωνικούς, οικονομικούς, τοποθεσίας και κοινωνικής διαστρωμάτωσης) δεν ανήκει..
Και τώρα που οι παρατημένες ανθρώπινες ψυχές στη νησίδα του Εβρου, οι πρόσφυγες, έγιναν ορατοί και υπαρκτοί, αν και αυτό..
Δεν το χωράει ανθρώπου νους αυτό που συμβαίνει στον Εβρο. Και δεν το αντέχει ανθρώπου νους! Εγκλωβισμένοι, εξουθενωμένοι, παρατημένοι, χωρίς..
Η πλατεία Συντάγματος, λοιπόν, επί της οποίας πειραματίζεται ο δήμαρχος Αθηναίων…
Η κυβέρνηση δύο πράγματα «άνοιξε» εν όψει της τουριστικής περιόδου: κατήργησε τους περιορισμούς λόγω κόβιντ και εγκαινίασε την ημιτελή Διώρυγα..
Ποιος κρατά τα παιδιά το καλοκαίρι όταν κλείνουν τα σχολεία και οι γονείς εργάζονται; Τα πανάκριβα ιδιωτικά summer camp ή τα... φθηνότερα δημοτικά, αν έχεις να δώσεις τα χρήματα. Διαφορετικά, «κόψε το λαιμό σου». Εκτός ο δήμαρχος είναι κομμουνιστής, όχι «κιμπάρης», κομμουνιστής!
Ετσι είναι τα Ιδρύματα… Αν θέλουν πληρώνουν κι αν δεν θέλουν δεν πληρώνουν. Εξάλλου, το πλαίσιο είναι στημένο με τέτοιο τρόπο, ώστε μπορούν να τραβάνε το χαλί κάτω από τα πόδια, χωρίς να ρισκάρουν τίποτα από τις πραγματικές στοχεύσεις των κάθε είδους δωρεών και χορηγιών
Νεκρή ζώνη, ουδέτερη ζώνη, γκρίζα ζώνη, γη των ξεχασμένων, γη του κανενός. Ανάμεσα στο τίποτα και το μηδέν, μεταξύ της..
Η απόφαση του δικαστηρίου για τους δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου, όπου οι μεν καταδικασμένοι δεν είναι δολοφόνοι κανονικοί, αλλά κάποιοι..
Εάν το ουκρανικό καθεστώς δεν αντέχει τον Πούσκιν πάνω στο βάθρο του τότε έχει πολλαπλάσιους λόγους να μην ανέχεται το..
Tην ώρα του θανάτου και της προσφυγιάς του ουκρανικού λαού το ουκρανικό καθεστώς αλλάζει ονόματα δρόμων, αντικαθιστά αγάλματα, με ιδιαίτερη προτίμηση σε κάθε είδους ναζί.
Ο κύριος Καβάκος εισήγαγε, τουλάχιστον ως δημόσιο λόγο, την αντιδραστική λογική και πρακτική των «πιστοποιητικών φρονημάτων» και των «δηλώσεων συμμόρφωσης» και στην εγχώρια πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή. Και αυτό εκτός από άθλιο είναι και εξαιρετικά επικίνδυνο.
Ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Εντγκάρ Ντεγκά (τέλη 19ου αιώνα – αρχές 20ου αι.), σε έργο του που φιλοξενείται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου έδωσε το όνομα «Ρωσίδες Χορεύτριες». Η Εθνική Πινακοθήκη αποφάσισε να αποκαταστήσει το «λάθος» του καλλιτέχνη, δηλαδή να τον «συνετίσει» μετά θάνατον, και να μετονομάσει τον πίνακα σε «Ουκρανές Χορεύτριες»! Κλαυσίγελος.
Οφείλουμε να διαχωρίσουμε τον όχλο από εκείνο το μέρος της κοινωνίας που σήμερα αναλαμβάνει το πένθος και το κάνει δικό του. Οφείλουμε να επιτρέψουμε στο λαό να θρηνήσει γι’ αυτή την πέρα από κάθε φυσική και νοητή διαδικασία απώλεια. Να αφήσουμε το θρήνο και τον αποχαιρετισμό να συντροφέψει αυτά πλάσματα. Και την ίδια στιγμή, είμαστε υποχρεωμένοι να διακρίνουμε εκείνη τη λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το συλλογικό θρήνο από την παραληρηματική τελετουργία του όχλου που αναμοχλεύει ακραία και επικίνδυνα ένστικτα.