Ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Κικίλιας, έκανε το αδιανόητο. Εβαλε στη ζυγαριά τους νεκρούς από πλημμύρες σε άλλες χώρες για να κουκουλώσει τις κυβερνητικές και τις δικές του ευθύνες. Κυνισμός και ογκώδης αναισθησία μαζί.
Μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του «ΑΝΤ1» ανέφερε ότι «σε άλλες χώρες παρακάτω μιλάμε για χιλιάδες νεκρούς. Δεν θέλω να το συγκρίνω, εξηγώ όμως ότι εδώ πέρα έγινε μια τιτάνια προσπάθεια την οποία δεν θέλω να ακυρώσω».
Αλήθεια, στους πόσους και νεκρούς και πάνω αυτή η κυβέρνηση αναγνωρίζει και αναλαμβάνει μια κάποια δική της ευθύνη; 1, 10, 100, 1000, 10.000;!
Στους πόσους σκοτωμένους, καμένους, πνιγμένους εμφανίζεται η περίφημη αντικειμενική πολιτική ευθύνη;
Στα πόσο καμένα ή πνιγμένα ζώα, στα πόσα στρέμματα δάση και αγροτικές καλλιέργειες, στα πόσα κατεστραμμένα σπίτια, στα πόσο εξαφανισμένα χώρια;
Για πείτε μας, κύριοι της κυβέρνησης… Θεωρείτε ότι βρίσκεστε εκεί, στους υπουργικούς θώκους, για να περιφέρεστε κορδωμένοι, τεθλιμμένοι και ανεύθυνοι σαν τους βασιλείς και όχι για να αναλάβετε μισή (ολόκληρη, ξέρουμε ότι δεν μπορείτε!) πραγματική ευθύνη απέναντι σε έναν λαό του οποίου ρημάζεται (και ρημάζετε) το βιος και τη ζωή του εξ’αιτίας των εγκληματικών πράξεων και παραλείψεων διαχρονικά των κυβερνήσεων;
Θεωρείτε ότι έχετε χρισθεί ελέω θεού και ευθυνών από κάποια ανώτατη αρχή ή κατόπιν κληρονομικής διαδοχής;
Αφού, λοιπόν, ο κ. Κικίλιας ζύγισε το “βάρος” των νεκρών, ανάλαφρος όντας ο ίδιος από το βάρος των ευθυνών, προχώρησε στο μοίρασμα αρμοδιοτήτων!
Για γέλια και για κλάματα: «θα πρέπει να θυμίσω ότι τα αντιπλημμυρικά έργα μέσα στα δάση είναι ευθύνη των δασαρχείων και του υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος. Τα αντιπλημμυρικά έργα και ο καθαρισμός των ρεμάτων στα όρια των αστικών περιοχών και δασών είναι ευθύνη της Περιφέρειας. Τα αντιπλημμυρικά και η άντληση όμβριων υδάτων στο εσωτερικό των δήμων είναι ευθύνη των δήμων και την αρμοδιότητα για όλο αυτό τον έλεγχο την έχει το υπουργείο Εσωτερικών».
Και οι δικές αρμοδιότητες κ. Κικίλια, ποιες ακριβώς είναι, θυμίστε μας….
Ετούτο το ανυπόφορο περιφερόμενο μπουλούκι που αρέσκεται να ονομάζεται “κυβέρνηση” και μάλιστα “άριστη” και “επιτελική”, δεν είναι είναι τίποτα άλλο από μια προκλητική διοικητική μηχανή 64 μελών, κουρδισμένη άριστα να ικανοποιήσει τα συμφέροντα επενδυτών, επιχειρηματιών, ολιγαρχών και λοιπόν παρασιτικών οργανισμών.
